ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΔΕΔΥ για ΑΠΕΡΓΙΕΣ

Απεργιακές κινητοποιήσεις την επόμενη βδομάδα προκήρυξε η ΑΔΕΔΥ.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ το πρόγραμμα των κινητοποιήσεων έχει ως εξής

Δευτέρα, 5 Νοεμβρίου 2012, την πραγματοποίηση Συνελεύσεων σε όλες τις Υπηρεσίες του Δημοσίου (Υπουργεία – Δήμους κτλ) και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στους χώρους εργασίας.
Σύσκεψη όλων των εκλεγμένων στα Πρωτοβάθμια σωματεία και τις Δευτεροβάθμιες οργανώσεις στις 3:30 μ.μ., σε αίθουσα (θεάτρου ή ξενοδοχείου) που θα ανακοινωθεί μέχρι αύριο, προκειμένου να οργανωθεί καλύτερα ο αγώνας που ακολουθεί.

48ωρη Γενική Απεργία την Τρίτη και την Τετάρτη, 6 και 7 Νοεμβρίου 2012.
Την Τρίτη, 6 Νοεμβρίου 2012 και ώρα 11:00 π.μ. πραγματοποιείται η απεργιακή συγκέντρωση στο Πεδίο του Άρεως.
Την Τετάρτη, 7 Νοεμβρίου 2012 και ώρα 5:00 μ.μ. "καλούνται όλοι οι φορείς της Ελληνικής κοινωνίας και η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, να ενισχύσουν τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργαζομένων, προκειμένου η προσπάθεια ανατροπής της μνημονιακής πολιτικής της Τρόικας και της Κυβέρνησης να έχει θετικό αποτέλεσμα, επιτέλους, με τη μη ψήφιση των νέων μέτρων".


Στον ΕΝΙΑΙΟ ΣΥΛΛΟΓΟ

Ως ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΥΠΠΟ θέλουμε να αναφερθούμε στην πρόταση των παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ της ΝΔ και της ΔΗΜΑΡ στο Δ.Σ. του Ενιαίου Συλλόγου.

Ως ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ προτείναμε το Διοικητικό Συμβούλιο να εισηγηθεί στη Γενική Συνέλευση της 1ης Νοεμβρίου, μία βδομάδα απεργιακών κινητοποιήσεων (από Δευτέρα 5 έως Παρασκευή 9 Νοεμβρίου).
Εκτιμήσαμε ότι η βδομάδα αυτή (1-9/11) είναι μια κρίσιμη περίοδος και με κινητοποιήσεις διαρκείας πρέπει να σημτοδοτήσουμε τον πολιτικό αγώνα για να μην ψηφιστεί το νέο Μνημόνιο, για να ανατραπεί η συγκυβέρνηση και να καταγγελθούν - ακυρωθούν τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμοι. (Με την πρόταση αυτή συμφώνησε και η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση).

Οι τρικομματικοί εταίροι αντιπρότειναν... μια τετράωρη στάση εργασίας με "κατάληψη" αντίστοιχης διάρκειας (κατάληψη με δόσεις;) και μια γενική (κι αόριστη) εξουσιοδότηση προς το Δ.Σ. να αποφασίσει αν και πότε θα προκηρύξει άλλες κινητοποιήσεις.

Μετά την απόφαση της ΑΔΕΔΥ (με τους γνωστούς σε όλους συσχετισμούς) είναι δίκαιο και εύλογο να αναρωτηθούμε πόσο πίσω από την πραγματικότητα βρίσκεται το συνδικαλιστικό κίνημα στο ΥΠΠΟ.

Αυτό που με τις μικρές μας δυνάμεις εκτιμήσαμε ως το ελάχιστο αναγκαίο,  η πλειοψηφία το αντιμετώπισε με τις γνωστές "μπούρδες" περί "γραφικών και περιφερόμενων απεργών", περί "μειοψηφιών που θέλουν να βγουν στο βουνό..." και άλλα τέτοια χιλιοειπωμένα επιχειρήματα ανάλογα με αυτά που κάθε βράδυ ακούμε από τα δελτία των 8.

Αυτό που έβαλε ως ζήτημα - στόχο ακόμη και η ΑΔΕΔΥ, η πλειοψηφία του ΔΣ του ΕΝΙΑΙΟΥ το θεώρησε "εξτριμ" και "έξω από τις δυνατότητες του πρωτοβάθμιου σωματείου".

Τα στερνά βλογούν τα πρώτα
Αναρωτιόμαστε αν τελικά, έστω και την ύστατη ώρα, αναλογιζόμενοι τις ιστορικές ευθύνες απέναντι στους συναδέλφους και τον ελληνικό λαό θα εγκαταλείψουν το σκάφος του κυβερνητικού συνδικαλισμού, θα σταματήσουν να κάνουν πλάτες στη συγκυβέρνηση του ΔΝΤ και της ΕΕ και θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Σε κάθε περίπτωση περιμένουμε μια ξεκάθαρη τοποθέτηση στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ κι όχι τη γνωστή διγλωσσία, άλλα να υποστηρίζουν ως κόμμα και άλλα ως παράταξη στο ΥΠΠΟ.

Πιστεύουμε ότι είναι η ώρα όλοι μας να διαλέξουμε με ποιους είμαστε, με ποιους θα πάμε και ποιους θ' αφήσουμε.

Καταγγελία απεργοσπαστών από ΤΕΕ-ΕΜΔΥΔΑΣ

Με κοινή ανακοίνωση του ΤΕΕ και της ΕΜΔΥΔΑΣ καταγγέλουν τους απεργοσπάστες μηχανικούς του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Οι απεργοσπάστες καταγγέλονται (και σωστά) με τα ονοματεπώνυμά τους για τη δράση που ανέπτυξαν σε μέρα απεργίας - αποχής για μπλοκάρισμα διαγωνισμών. Είναι προφανές ότι η γελοία δικαιολογία "περί δικαιώματος στην εργασία" δεν νομιμοποιεί πολιτικά και ηθικά τους απεργοσπάστες. Η απεργοσπασία στρέφεται εναντίον των απεργών, υπονομεύει τις κινητοποιήσεις και αναπαράγει μηχανισμούς παρακοιμώμενους στις πολιτικές ηγεσίες. Η απεργοσπασία (με όποιο πρόσχημα και οποια δικαιολογία) δεν μπορεί να είναι αποδεκτή. Είναι προφανές ότι τα συνδικάτα έχουν "ξεχάσει" μια βασική πρακτική των προηγούμενων δεκαετιών: την περιφρούρηση των απεργιακών κινητοποιήσεων από τη δράση απεργοσπαστικών μηχανισμών.
Η κίνηση αυτή, έστω και σε επίπεδο συμβολισμού, πρέπει να μας παραδειγματίσει όλους. Στην εποχή που η επίθεση εναντίον της κοινωνίας κορυφώνεται δεν υπάρχει η πολυτέλεια και η δήθεν "ευγένεια" να ανεχόμαστε την απεργοσπασία. Για όλους μας είναι η στιγμή που πρέπει να αποφασίσουμε σε ποια πλευρά του ποταμού είμαστε.

Aπό την ταινία «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι», όπου ο Θανάσης Βέγγος στο ρόλο του απεργού και εν συνεχεία απολυμένου,  αρνείται να γίνει απεργοσπάστης στο εργοστάσιο του "Ξεζουμίδη"

Καταθεση προϋπολογισμού

Την Τετάρτη 31/10 σύμφωνα με δημοσιεύματα η συγκυβέρνηση θα καταθέσει τον προϋπολογισμό της φτώχειας, των φόρων και της εξαθλίωσης στο Βουλή. Στις αρχές της επόμενης βδομάδας θα κατατεθεί και το "ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΙΙΙ" προκειμένου, όπως όλα δείχνουν να ψηφιστεί σε ένα άρθρο με τις γνωστές διαδικασίες του "κατ΄ επείγοντος". Οι εξελίξεις αυτές επιβάλλουν στα Σωματεία μας να προχωρήσουν άμεσα σε απεργιακές κινητοποιήσεις με διάρκεια και στόχο να μην ψηφιστούν τα μέτρα, να ακυρωθούν τα μνημόνια και να ανατραπή η μνημονιακή συγκυβέρνηση.
Είναι προφανές ότι μια πρώτη κρίσιμη στιγμή στην κατεύθυνση αυτή ειναι η έκτακτη γενική συνέλευση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ την Πέμπτη 1/11.

Καλώς ήρθατε στην ΥΕΝΕΔ

Όσοι έχουμε δει τη γνωστή ταινία "ΛΟΥΦΑ και ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ" (κι όχι το σήριαλ...) σίγουρα έχουμε γελάσει με το ύφος και το περιεχόμενο των εκπομπών της ΥΕΝΕΔ (Υπηρεσίας Ενημερώσεων Ενόπλων Δυνάμεων).
Φαίνεται όμως ότι η λογοκρισία και ο έλεγχος, η φίμωση κάθε άποψης ή σχολίου που δεν εναρμονίζεται με τη μνημονιακή συγκυβέρνηση θα γνωρίσει νέες μεγάλες δόξες, καταγράφοντας μια ακόμη μαύρη σελίδα για τη δημοκρατία και την ελευθεροτυπία.

Κάποια γεγονότα τις τελευταίες μέρες όχι μόνο δεν είναι τυχαία...

Μια εκδοχή της περίφημης λίστας "Λαγκάρντ" (αυτή που έχασε το ΠΑΣΟΚ και ψάχνει ακόμη η συγκυβέρνηση...) που όλοι την αναζητούν και δεν βρίσκουν, δημοσιεύτηκε σε ένα περιοδικό που εκδίδει ο δημοσιογράφος Κ. Μπαξεβάνης. Αμέσως το άγρυπνο μάτι, αυτί και χέρι της εξουσίας κίνησε τις διαδικασίες για τη δίωξή του.

Δυο μέρες μετά η πρωϊνή εκπομπή της ΝΕΤ  "Πρωϊνή Ενημέρωση" με τους δημοσιογράφους Κ. Αρβανίτη και Μ. Κατσίμη καταργήθηκε με απόφαση της διορισμένης διοίκησης της ΕΡΤ γιατί τόλμησε να σχολιάσει τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης και τις δηλώσεις του σχετικά με την κακοποίηση και το βασανισμό συλληφθέντων από την Αστυνομία.
Ας σημειωθεί ότι το θέμα το ανέδειξε μια ξένη εφημερίδα, η αγγλική Guardian και έχει παρει διαστάσεις στο εξωτερικό. Αλλά στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα αυτά είναι λεπτομέρειες.

Πρόκειται για μια πράξη ωμής λογοκρισίας και πολιτικής δίωξης, πρόκειται για ένα μήνυμα που στέλνουν στα ΜΜΕ, στον τύπο (έντυπο ή ηλεκτρονικό) σε κάθε φωνή και σκέψη που μπορεί να διανοηθεί να διαφοροποιηθεί από τη γραμμή των μνημονίων.

Καταγγέλουμε τις συστηματικές προσπάθειες περιορισμού της ελευθεροτυπίας και ζητάμε την άμεση ανάκληση της απόφασης της διοικησης της ΔΗΜΟΣΙΑΣ (ακόμη...) τηλεόρασης.

Θα σε κάνω Τμηματάρχη...

Ξαφνικά (;) μετά από ένα μεγάλο διάστημα που το θέμα των κρίσεων και των τοποθετήσεων Τμηματαρχών ήταν παγωμένο, η Διοίκηση αποφάσισε να ολοκληρώσει  τις διαδικασίες τις επόμενες μέρες. Προφανώς υπήρξε πολιτική εντολή γι' αυτό και εύλογα πρέπει να αναρωτηθούμε τους στόχους αυτής της κίνησης.

Να θυμήσουμε από τη διαδικασία έχουν εξαιρεθεί οι συνάδελφοι αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) παρά το γεγονός ότι έχει υπάρξει (νομοθετική) ρύθμιση για την συμμετοχή τους στις "θέσεις ευθύνης". Η εξαίρεση αυτή έχει και μια δεύτερη ανάγνωση, εκείνη που θεωρεί ότι θέσεις ευθύνης πρέπει να καταλαμβάνουν ΜΟΝΙΜΟΙ δημόσιοι υπάλληλοι, διαφορετικά θα τείνει να ενισχυθεί η κίνηση που οδηγεί στην κατάργηση της μονιμότητας στην πράξη. Από την άποψη αυτή, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και δύσπιστοι στην όλη διαδικασία, αν δεν θέλουμε να δούμε σύντομα "συμβασιούχους διευθυντές" και "μάνατζερς" στη δημόσια διοίκηση.

Σε μια εποχή δραματικών μειώσεων των μισθών, η θέση του Τμηματάρχη σημαίνει εκτός από το "onore της εξουσίας" (την κολακεία δηλ. των προσδοκιών ανέλιξης μιας μερίδας μεσαίων στελεχών) και κάποια μισθολογική "αναβάθμιση" (το περίφημο επίδομα θέσως). Ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι κι αυτό θα περικοπεί κατά 50% με τα νέα μέτρα που θα φέρει για ψήφιση η συγκυβέρνηση. Δεν πρέπει, επίσης,  να μας διαφεύγει ότι για το σύνολο των εργαζομένων έχουν σταματήσει οι μισθολογικές και βαθμολογικές ωριμάνσεις.

Η τοποθέτηση των "νέων" Τμηματαρχών στοχεύει, επίσης, στην προσπάθεια της κυβέρνησης να (ανα)συγκροτήσει συμμαχίες και μηχανισμούς φιλικά προσκείμενους σ' αυτή στο επίπεδο της δημόσιας διοίκησης. Δίνει επίσης τη δυνατότητα μέσα από αδιαφανείς χειρισμούς οι τοποθετήσεις σε συγκεκριμένη Υπηρεσία να αποτελέσουν ένα είδος προσωπικής εξυπηρέτησης & "ρουσφετιού" που θα συμβάλλει στην αναπαραγωγή σχέσεων εξουσίας (και υποταγής;) στο εσωτερικό της ιεραρχίας και στη σχέση της με την πολιτική ηγεσία.

Η απόφαση να ξεπαγώσουν οι αμφιλεγόμενες κρίσεις - τοποθετήσεις δεν είναι άσχετη με τις γενικότερες μεταβολές και αναδιαρθρώσεις που ετοιμάζουν στο δημόσιο τομέα: νέοι οργανισμοί, αξιολογήσεις υπηρεσιών και εργαζομένων. Συνιστά μια προσπάθεια να διασκεδαστούν οι αρνητικές διαθέσεις της πλειοψηφίας των εργαζομένων, να καλλιεργηθούν ψεύτικες προσδοκίες και να συγκροτηθούν συμμαχίες που θα εξασφαλίζουν έστω την ανοχή στις αρνητικές αυτές μεταβολές. 

Οι νέοι Τμηματάρχες (με άγνωστης διάρκεια ή ήδη "ληγμένη" θητεία) θα έχουν την ψευδαίσθηση ότι σε όποιες μελλοντικές κρίσεις ή αξιολογήσεις θα έχουν ένα προβάδισμα (μορια;) σε σχέση με τους συναδέλφους που δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να "κριθούν".

Φυσικά, για όλους εμάς που γνωρίζουμε το πρόβλημα της στελέχωσης των Υπηρεσιών (κεντρικών ή περιφερειακών) γνωρίζουμε πολύ καλά ότι σε πολλές περιπτώσεις η τοποθέτηση τμηματαρχών θα είναι εικονική πραγματικότητα αφού δεν θα υπάρχουν υφιστάμενοι ή δεν θα έχουν πραγματικές αρμοδιότητες. 

Κλείνοντας πρέπει να υπενθυμίσουμε ένα ακόμη ζήτημα που σχετίζεται με τις τοποθετήσεις τμηματαρχών. Συστηματικά επί σειρά δεκαετιών η Διοίκηση και η εκάστοτε πολιτική ηγεσία αρνούνται (παράνομα και καταχρηστικά) να εφαρμόσουν την ισχύουσα νομοθεσία περί μεταθέσεων (κατάρτηση πίνακα μεταθετέων, μοριοδότηση κλπ). Η "παράλειψη" αυτή επιτρέπει στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία να προβαίνει σε μεταθέσεις, αποσπάσεις, μετακινήσεις κατά το δοκούν ικανοποιώντας αφενός τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες κομματικών φίλων (το περίφημο "πελατειακό κράτος") και αφετέρου να συγκροτεί μηχανισμούς "yes men".

Σημεία μιας διαφορετικής προσέγγισης

Τι θα μπορούσαμε να προτάξουμε ως εργαζόμενοι απέναντι στην κίνηση αυτή;

(α). Την καταγγελία της κίνησης και τη διατύπωση του αιτήματος να σταματήσουν εδώ και τώρα τα παιχνίδια (ανα)συγκρότησης μηχανισμών. Την καταγγελία κάθε προσπάθειας να επιβάλλουν έναν νέο οργανισμό που εκπονείται όχι στο πλαίσιο των αναγκών της διοίκησης αλλά με βάση τις εντολές της Τρόϊκας να μειωθούν κατά 50% οι "δομές" (και οι εργαζόμενοι). Από την άποψη αυτή τα Σωματεία πρέπει να αποκαλύψουν το πραγματικό περιεχόμενο της κίνησης για νέους οργανισμούς και να απέχουν από κάθε τέτοια διαδικασία και ιδιαίτερα από την αντίληψη της "θετικής προτασεολογίας". Να αποκατασταθεί η "αυτοτέλεια" του ΥΠΠΟ που σήμερα τείνει να εξαφανιστεί μέσα από τη μετατροπή του σε "Γραμματεία".
(β) Να ξεπαγώσουν οι βαθμολογικές και μισθολογικές εξελίξεις για το σύνολο του προσωπικού στο δημόσιο τομέα, να αποκατασταθούν οι μισθοί μας στα επίπεδα προ μνημονίου. Το αίτημα αυτό πάει χέρι - χέρι με την ανάγκη να παλέψουμε για την καταγγελία - ακύρωση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων που τα συνοδεύουν.
(γ) Να υπάρξει δυνατότητα ισότιμης συμμετοχής όλων των εργαζομένων στις διαδικασίες των κρίσεων (και τοποθετήσεων) με διαφανή κριτήρια τόσο στη φάση της αξιολόγησης όσο και στη φάση των τοποθετήσεων. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε και πρέπει να επαναφέρουμε στα αιτήματά μας και τη θέση μας για μία ενιαία εργασιακή σχέση στο δημόσιο, αυτή του μονίμου-τακτικού υπαλλήλου.
(δ) Να διασφαλισεί η ανεξαρτησία της διοίκησης απέναντι στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία και να υπάρξουν δικλείδες που δεν θα επιτρέπουν να παραβιάζεται συστηματικά η αρχή αυτή. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να αποκρουστεί κάθε προσπάθεια να προχωρήσει (στην ουσία να επιβληθεί) η διάτρητη διαδικασία "αξιολόγησης" υπηρεσιών και εργαζομένων.
(ε) Να υπάρξουν σαφείς αρμοδιότητες (προφανώς σε άλλη κατεύθυνση  από την προσπάθεια επιβολής ενός "προσοντολόγιου" που επιδιώκει η κυβέρνηση) και ταυτόχρονα να εξασφαλιστεί ότι τα Τμήμα και οι Διευθύνσεις θα έχουν και θα ασκούν πραγματικές, ουσιαστικές αρμοδιότητες (και  να διασφαλιστεί ότι θα έχουν τα μέσα για να τις ασκήσουν). Παράλληλα, πρέπει να προβληθεί η ανάγκη να σπάσει η απαγόρευση προσλήψεων προκειμένου να στελεχωθούν οι υπηρεσίες με το απαραίτητο προσωπικό.
(στ) Τα Σωματεία και οι Σύλλογοι να ανοίξουν τη θεωρητική συζήτηση που είναι προαπαιτούμενο για τα θέματα αυτά δεν θέλουμε σταδιακα (και ενδεχομένως από καλές προθέσεις) να εκπέσουμε σε μια καρικατούρα "συντεχνιακών" αντιλήψεων και πρακτικών που θα διαιρούν αντί να ενώνουν τους εργαζόμενους.

(Γ.Σ.)

Αποτελέσματα Εργατοτεχνιτών

Τα αποτελέσματα των εκλογών στο Σωματείο των Εργατοτεχνιτών έχουν ως ακολούθως:

Εγγεγραμμένοι: 1612
Ψήφισαν: 1334

Διοικητικό Συμβούλιο
Άκυρα: 7
Λευκά: 2
"ΕΝΙΑΙΟ" (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΔΗΜΑΡ): 1239 (93,5%) 20 έδρες
ΔΑΣ (ΠΑΜΕ): 45 (3,4%) 1 έδρα
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: 24 (1,8%)
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ  - ΕΑΚ: 17 (1,3%)

Ομοσπονδία
Άκυρα: 8
Λευκά: 10
"ΕΝΙΑΙΟ": 1250 (65 αντιπρ.)
ΔΑΣ (ΠΑΜΕ): 36 (2 αντιπρ.)
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: 14 
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ  - ΕΑΚ: 16

Ένα πρώτο σχόλιο για το εκλογικό αποτέλεσμα

Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ευχαριστεί τους συναδέλφους που παρά τις "ευγενικές πιέσεις" και τις "νουθεσίες" που δέχτηκαν, κράτησαν μια δημόσια & διακριτή πολιτική στάση και συμμετείχαν ως υποψήφιοι με το συνδυασμό μας. Ευχαριστούμε, επίσης, τους συναδέλφους που μας ψήφισαν αντιστεκόμενοι και αυτοί στο γενικό κλίμα των εκλογών του Σωματείου. Ευχαριστούμε και όλους εκείνους τους συναδέλφους που για διάφορους λόγους αποφάσισαν να συμμετέχουν στα άλλα ψηφοδέλτια της αριστεράς, εκφράζοντας και αυτοί μια διαφορετική πολιτική και συνδικαλιστική αντίληψη και πρόταση για το Σωματείο και το συνδικαλισμό γενικότερα.

Είναι προφανές ότι το αποτέλεσμα δεν μας ικανοποιεί και για να είμαστε ειλικρινείς είναι κατώτερο των προσδοκιών μας (παρά το γεγονός ότι η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ κατεβαίνει για 1η φορά στο συγκεκριμένο Σωματείο και αντιμετωπίσαμε πολλές δυσκολίες και αδυναμίες). Μας προκαλεί εντύπωση η διαφορά που υπήρξε στο αποτέλεσμα μεταξύ ΔΣ και Ομοσπονδίας (...). Γνωρίζαμε το δύσκολο πεδίο και τις ιδιαίτερες συνθήκες στο Σωματείο, ωστόσο θεωρήσαμε ότι το γενικό πολιτικό κλίμα δεν θα επέτρεπε οι εκλογές να εξελιχθούν και αυτή τη φορά ως δημοψήφισμα με ποσοστά τύπου Τσαουσέσκου. Κάναμε λάθος και υποτιμήσαμε πολλούς παράγοντες. Εκτιμάμε ότι ανάλογες διαπιστώσεις θα κάνουν και οι συναγωνιστές των άλλων αριστερών συνδυασμών.

Είναι εξαιρετικά πιθανόν, ότι αν υπήρχε ένα ενιαίο ("μετωπικό") αριστερό ψηφοδέλτιο, αν δηλ. αθροίζονταν οι δυνάμεις της αριστεράς (διατηρώντας προφανώς τις όποιες διαφορές ή διαφωνίες και την οργανωτική αυτέλειά τους) το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό και αριθμητικά και ποιοτικά. Ένα τέτοιο ψηφοδέλτιο θα είχε άλλη δυναμική, θα επέτρεπε την καλύτερη και μαζικότερη διακίνηση και προβολή του, θα έδινε καλύτερη δυνατότητα για πανελλαδική εποπτεία στις εκλογές κ.λπ. και θα επέτρεπε την εκλογή και άλλων αντιπροσώπων στο Δ.Σ. (γεγονός που κατά τη γνώμη μας θα ήταν εξαιρετικά σημαντικό) αλλά και στην Ομοσπονδία. Ως ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ το είχαμε προτείνει αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε ανταπόκριση.

* Πανελλαδική δικτύωση, ένα δύσκολο πρόβλημα. Οι διάσπαρτες ανά την επικράτεια υπηρεσίες αποτελούν έναν ανασταλτικό παράγοντα για την παρουσία, την παρέμβαση και τη δράση μας. Το fax, το email δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την πραγματική επαφή και τις περισσότερες φορές αμφότερα καταλήγουν στα αζήτητα των Υπηρεσιών. Η πλειοψηφία του Δ.Σ. είχε την άνεση (χρόνο, χρήμα, δικτύωση) να διεξάγει μια παρατεταμένη προεκλογική καμπάνια σε όλη την Ελλάδα. Αυτό καμια άλλη παράταξη δεν μπορούσε να το πετύχει.

* Παρά τις προσπάθειές μας φαίνεται να υπήρξε μια σύγχυση σε πολλούς συναδέλφους ως προς τα χαρακτηριστικά του ψηφοδελτίου. Εντέχνως και σκοπίμως το "ΕΝΙΑΙΟ" ψηφοδέλτιο παρουσιαζόταν ως κάτι διαφορετικό απο αυτό που πραγματικά ήταν: ένα ψηφοδέλτιο της ΠΑΣΚΕ γαρνιρισμένο με ΔΑΚΕ και ΔΗΜΑΡ. Προφανώς, και ο τρόπος συγκρότησης των συνδυασμών αποτελεί ένα ζήτημα στο βαθμό που πολλοί υποψήφιοι μάθαιναν τηλεφωνικά και εκ των υστέρων ότι ήταν υποψήφιοι, ή πληροφορούνταν εσκεμμένα ότι στο "ΕΝΙΑΙΟ" συμμετέχουν όλες οι παρατάξεις.

* Είναι σαφές ότι η γενική πολιτική και κοινωνική απαξίωση του ΠΑΣΟΚ (και των υπολοίπων) δεν προβάλλεται ευθέως στα Σωματεία (ακόμη). Η εξήγηση γι' αυτό βρίσκεται στη δυνατότητα των μηχανισμών αυτών, που έχουν στηθεί χρόνια τώρα, να αναπαράγονται και μέσα από δίκτυα εξυπηρετήσεων, προσωπικών γνωριμιών, συντεχνιακών αντιλήψεων κ.λπ. Προφανώς αυτή η κατάσταση δύσκολα ανατρέπεται και ενδεχομένως μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένης εργασιακής ανασφάλειας και υποβάθμισης της εργασίας να ισχυροποιείται. Πιο απλά, πολλοί συνάδελφοι αναζητούν την "ασφάλεια" που αυτοί οι μηχανισμοί μπορούσαν να παρέχουν μια προηγούμενη περίοδο (ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αυτό πλέον δεν ισχύει πλέον ή τουλάχιστον στην ίδια έκταση).

Είναι προφανές ότι τέτοια ή ανάλογα αποτελέσματα σε μεγάλους-μαζικούς συλλόγους και σωματεία περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό τη δυνατότητα να υπάρξει ένας διαφορετικός συσχετισμός σε επίπεδο Ομοσπονδίας. Την ίδια στιγμή -κι αυτό δεν πρέπει να υποτιμηθεί από καμιά πλευρά- η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας φαίνεται να ικανοποιείται από μια διαδικασία "κλειστής" αναπαραγωγής με πυλώνες κυρίως δύο σωματεία (Εργατοτεχνίτες και Φύλακες), αγνοώντας (ή μη κατανοώντας) ότι το επόμενο διάστημα αυτό θα αποτελέσει και το μεγάλο σημείο αδυναμίας της απέναντι στις αναδιαρθρώσεις που ετοιμάζει και προωθεί η συγκυβέρνηση του ΔΝΤ και της ΕΕ στο δημόσιο τομέα και συνολικά απέναντι στην εργασία (προφανώς δεν θα χαρούμε να επιβεβαιωθούμε πάνω σε στάχτες και φαινόμενα ρευστοποίησης στο συνδικαλιστικό κίνημα).

Αυτά ως μια πρώτη εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και ως  μια προσπάθεια - συμβολή να ανοίξει ένας ευρύτερος διάλογος ανάμεσα στις δυνάμεις της αριστεράς.

(Γ.Σ.)

Κοινοβουλευτικός Έλεγχος

Ερώτηση για το γνωστό θέμα των μεγάλων καθυστερήσεων στην πληρωμή της μισθοδοσίας των συμβασιούχων στο Υπουργείο Πολιτισμού κατέθεσαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Τάσος Κουράκης, Αγνή Καλογερή, Νίκος Συρμαλένιος, Τζένη Βαμβακά, Πέτρος Τατσόπουλος, Θεανώ Φωτίου, Παναγιώτα Δριτσέλη και Γιώργος Πάντζας. Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά η καταβολή των δεδουλευμένων καθυστερεί σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και ενα χρόνο (π.χ. εργαζόμενοι στη Σάμο, στη Μήλο).

Αφίσσα ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για 28η Οκτωβρίου

Όποια από τις δύο σας αρεσει τυπώστε την και διαδώστε την (Αν μπορειτε και τις δυο... ακόμη καλυτερα!)

Αξιολογήσεις στη ΓΓΑ

Η ΑΦΙΣΑ ΠΟΥ ΕΒΓΑΛΕ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Ιδού και το έγγραφο "φάντασμα"

Μας δουλεύουν;

Εδώ το Ακροπόλ, εκεί ο Τσαούσογλου, που πάει το Διοικητικό;

Τις τελευταίες μέρες ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την οδό Μπουμπουλίνας.

Είναι το φάντασμα της μεταστέγασης των διοικητικών και οικονομικών υπηρεσιών του τέως ΥΠΠΟ στις εγκαταστάσεις του Υπ. Παιδείας στο πλαίσιο της ενοποίησης - συγχώνευσης των υπηρεσιών στο ενιαίο ΥΠΑΙΘΠΑ

Σταχυολογώντας όσα λέγονται και διαδίδονται καταλήγουμε στα εξής σχιζοφρενικά (διάλεξτε ένα ή και περισσότερα...):

(1). Η απόφαση είναι του Υπουργού κ. Αρβανιτόπουλου, αλλά δεν την γνωρίζει ο Αναπληρωτής Υπουργός κ. Τζαβάρας (σε άλλη κυβέρνηση είναι; δεν μιλάνε μεταξύ τους; χάλασε το τηλέφωνο; έχουν "ψυχρανθεί";). Παραλλαγή σ' αυτό το σενάριο είναι ότι ο Αναπληρωτής Υπουργός την πληροφορήθηκε "τελευταίος", διαφωνεί, αλλά κάτι "συμβαίνει" και δεν μπορεί να λύσει το θέμα (ας βγάλει ένα δελτίο τύπου για να εξηγήσει τουλάχιστον τι συμβαίνει αντί να επιλέγει τις διαρροές μέσω φιλικά προσκείμενων συνδικαλιστών...)

Να ανοίξουν επιτέλους τα κλειστά επαγγέλματα

(2). Η απόφαση δεν υπάρχει (να και τα φαντάσματα), αλλά κάποιος (μυστικός πράκτωρ;) πέρασε από το κτίριο της οδού Μπουμπουλίνας και την άφησε σε μερικά γραφεία Διευθυντών (να πούμε και ορόφους;). Αυτοί πάλι τη διάβασαν αλλά μετά τι να κάνουν κι αυτοί "υπάλληλοι είναι... εντολές εκτελούν" (η γνωστή αντίληψη, ουδεμία πρωτοτυπία). Άλλοι "μυστικοί πράκτορες" πριν λιγες μέρες περνούσαν από την Μπουμπουλίνας ρωτώντας τετραγωνικά και αριθμό εργαζομένων (και μετά μας φταίνε οι Νεφελίμ;). Αυτοί ήρθαν χωρίς εντολή από την πολιτική ηγεσία επειδή εκείνο το πρωϊνό δεν είχαν τι να κάνουν και ειπαν να κάνουν μια "πλάκα".

(3). Η απόφαση υπάρχει μεν αλλά δεν θα υλοποιηθεί λόγω "διαφορετικών προσεγγίσεων" (ποιος το εγγυάται; κι αν αυριο ο "καλός" αναπληρωτής υπουργός "αναδομηθεί" και έρθει κανένας "κακός"; και ποιες είναι αυτές οι διαφορετικές προσεγγίσεις δεν κάνει να μάθουμε κι εμεις;)

(4). Η απόφαση υπάρχει μεν αλλά ο Αναπλ. Υπουργός  κ. Τζαβάρας έχει άλλη άποψη και αναζητά να αγοράσει κτίριο (Τσαούσογλου) για να στεγάσει τη Γραμματεία Πολιτισμού (ουπς το παιχνίδι "ανοίγει"... σε άλλα χωράφια)

(5). Η απόφαση υπάρχει αλλά και να υλοποιηθεί δεν χάθηκε ο κόσμος αν διατηρηθούν ξεχωριστοί κωδικοί για τον προϋπολογισμό της Γραμματείας Πολιτισμού (χαιρετίσματα).

(6). Η απόφαση θα υλοποιηθεί αλλά όχι "εδώ και τώρα" αλλά σε λίγο καιρό στο πλαίσιο του νέου οργανισμού με τις "Ενιαίες Εφορείες" (ξανά ουπς...)

(7). Η "παρεξήγηση" είχε λυθεί στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας, οπότε και είχε συναντηθεί η ΠΟΕ-ΥΠΠΟ με τον Αναπληρωτή Υπουργό, αλλά για ένα μυστήριο λόγο τη Δευτέρα (22/10) το μεσημέρι "ξαναπροέκυψε" (να φταίει το κακό το μάτι; δεν κάνουν ενα ευχέλαιο; και πως θα πάει το θέμα τις μονές μέρες θα συγχωνευόμαστε και τις ζυγές θα είναι παρεξήγηση;)

(8). Δόθηκαν διαβεβαιώσεις τη Δευτέρα το βράδυ, αλλά θα ξαναγίνει συνάντηση αύριο (Τρίτη 23/10) προκειμένου να...  αποσαφηνιστούν τα όποια ζητήμα παρέμειναν ανοικτά ή σε αμφιβολία. (Ποια δηλαδή;).

Το σκηνικό θυμίζει το γνωστό παιχνίδι "εδώ ο παπάς εκει ο παπάς...". 

Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά θα μπορούσαμε να γελάμε με τη συγκυβέρνηση. Τα πράγματα όμως είναι σοβαρά και κρίσιμα για όλους τους εργαζόμενους και όχι μόνο για τους Διοικητικούς - Οικονομικούς

Το πρώτο συμπέρασμα που πρέπει να βγάλουμε ως εργαζόμενοι είναι οτι οι συγχωνεύσεις προχωρούν κανονικά.  Ήδη κάποιες Γενικές Διευθύνσεις έσπευσαν να απαντήσουν στα ερωτηματολόγια περί της αξιολόγησης των Υπηρεσιών και τα "νέα" δεν ειναι καλά, ειδικά για το προσωπικό με χαμηλά τυπικά προσόντα.

Η συγχώνευση των διοικητικών και οικονομικών υπηρεσιών του ΥΠΠΟ με εκείνες του Υπ. Παιδείας θα σηματοδοτήσουν τη πλήρη, οριστική διάλυση του μηχανισμού του Υπουργείου Πολιτισμού και τη διάχυσή του στο ΥΠΑΙΘΠΑ. Θα ακυρώσουν ή θα κάνουν εξαιρετικά δύσκολη κάθε προσπάθεια ανασύστασής του στο μέλλον. 

Η συγχώνευση των Διοικητικών & Οικονομικών Υπηρεσιών δεν θα σηματοδοτήσει μόνο μετακινήσεις προσωπικού αλλά θα γίνει το επιχείρημα για να βρεθεί το "πλεονάζον" προσωπικό που η Τρόϊκα θέλει να απολυθεί. Αν αυτό θα γίνει μετά από "αξιολόγηση" μικρή σημασία θα έχει. Άλλωστε οι αξιολογήσεις (Υπηρεσιών και Εργαζομένων) είναι ο φερετζές των απολύσεων και της διάλυσης των Υπηρεσιών του Δημόσιου Τομέα.

Όσοι κλάδοι ή ειδικότητες προς στιγμήν γλυτώσουν (αν πετύχουν τα "παζάρια") θα μείνουν σε ένα "σκελετωμένο" και "αφυδατωμένο" μηχανισμό και θα μαραζώνουν. Ο νέος οργανισμός θα αποτελειώσει τις ειδικότητες αυτές ευκολότερα και με μικρότερες αντιστάσεις.

Ως ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ είχαμε προτείνει στο Δ.Σ. του Ενιαίου Συλλόγου να προκηρυχθεί στάση εργασίας και συγκέντρωση στην Κεντρική Υπηρεσία αυτή την εβδομάδα προκειμένου να εκφραστεί με ενα συνολικό τρόπο η διαμαρτυρία των εργαζομένων απέναντι στα σχέδια νέων οργανισμών, συγχωνεύσεων, μετακινήσεων κλπ. Η πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΔΗΜΑΡ απέρριψαν την πρότασή μας αυτή, έχοντας λάβει διαβεβαιώσεις ότι το θέμα της μεταστέγασης και συγχώνευσης ήταν "παρεξήγηση" και τελείωσε... Τώρα; Θα ισχυριστούν και πάλι ότι πρόκειται για παρεξήγηση; (ματιασμένοι είναι;)

Ας είμαστε σοβαροί κι ας καταλάβουμε ότι στη συγκυρία αυτή οι παλιές τακτικές των διαδρόμων και των υψηλών επαφών δεν μπορούν πλέον να εγγυηθούν και να αποδώσουν στο παραμικρό. Η περίοδος της συνδιοίκησης, του παζαριού "ζητάω 10 παίρνω 5 ζήτω..." τελείωσε. Όποιες παρατάξεις ή Σωματεία ή Σύλλογοι  πιστεύουν σήμερα ότι μπορούν να μπουν σε ένα παιχνίδι παζαριών και "θετικών προτάσεων" για τους νέους οργανισμούς και για τις αξιολογήσεις, είτε αδυνατούν να αντιληφθούν τη συγκυρία, είτε κάνουν πλάτη στη συγκυβέρνηση των Μνημονίων. Και στις δύο εκδοχές ο κίνδυνος για τους εργαζόμενους ειναι προφανής.

Ζητήσαμε και σήμερα την έκτακτη (έστω δια τηλεφωνικής επαφής) σύγκλισης των Δ.Σ. του Ενιαίου Συλλόγου και των Συλλόγων ΠΕ και ΔΕ Διοικητικών (που "καίγονται" για το θέμα έστω και με όρους "συντεχνίας").  

Θεωρούμε ότι στις εποχές αυτές τα Δ.Σ. πρέπει να έχουν αυξημένα αντανακλαστικά απέναντι στα σχέδια της συγκυβέρνησης και της Τρόϊκας. Θα όφειλαν να βγάλουν έστω μια μονοσέλιδη ανακοίνωση και να ενημερώσουν όλους τους συναδέλφους για όσα συμβαίνουν (δοξα τω θεω fax και email υπάρχουν, λεφτά δεν υπάρχουν αλλά αυτό είναι από άλλη ιστορία). Να τοποθετηθούν με σαφήνεια και να θέσουν τις "κοκκινες γραμμές" (που είναι και της μόδας και ξέρουν...), για να γνωρίζουμε ΟΛΟΙ. 

Θα όφειλαν, έστω μόνο για πίεση προς την πολιτική ηγεσία, να προκηρύξουν μια στάση εργασίας να καλέσουν τους συναδέλφους της Κεντρικής Υπηρεσίας να κατέβουν την ώρα που θα συζητούν το θέμα στον 5ο όροφο της οδού Μπουμπουλίνας. 

Θα όφειλαν να τοποθετηθούν ξε-κά-θα-ρα πάνω στα ζητήματα των νέων οργανισμών και της αξιολόγησης. Ναι ή Όχι; Τόσο απλά και ξεκάθαρα! 

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΩΜ. ΕΡΓΑΤΟΤΕΧΝΙΤΩΝ

Δ.Σ. Ενιαίου Συλλόγου και "μετακομίσεις"

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 17/10 Δ.Σ. στον Ενιαίο Σύλλογο.

Αποφασίστηκε η πραγματοποίηση Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης την 1η Νοεμβρίου στο Θέατρο ΒΕΑΚΗ (Στουρνάρη 32, μεταξύ Πατησίων και Γ΄ Σεπτεμβρίου).

Συμπληρώθηκε η θέση του Ταμία (Γιάννης Φωτόπουλος - ΔΑΚΕ), ενώ η θέση του Γραμματέα παρέμεινε κενή (μεγάλη δυστοκία χαρακτηρίζει τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΔΗΜΑΡ για μια θέση!).

Δεν έγινε δεκτή, από την πλειοψηφία του Δ.Σ., πρόταση της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ (που υποστηρίχθηκε και από την Ε.Α.Κ.) για προκήρυξη στάσης εργασίας με συγκέντρωση στην Κεντρική Υπηρεσία του ΥΠΠΟ την εβδομάδα 22-26 Οκτωβρίου.

Συζητήθηκε το θέμα της μεταστέγασης των Διοικητικών και Οικονομικών Υπηρεσιών στο πλαίσιο της συγχώνευσης (απορρόφησης) του ΥΠΠΟ από το Υπ. Παιδείας. Όπως είναι γνωστό, ως ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ έχουμε κατ' επανάληψη τοποθετηθεί για τα θέματα αυτά. Ειδικότερα:

* Έχουμε εκφράσει την αντίθεσή μας στη συγχώνευση του ΥΠΠΟ είτε με το Υπ. Τουρισμού, είτε με το Υπ. Παιδείας. Το θέμα δεν σχετίζεται με το μέγεθος του κυβερνητικού σχήματος. Άλλωστε ακόμη και μετά τις συγχωνεύσεις ο αριθμός των Υπουργών, των Αναπληρωτών, των Υφυπουργών πλησιάζει τους πενήντα (50), χωρίς να υπολογίσουμε Γ.Γ., συμβούλους κλπ. Η συγχώνευση του ΥΠΠΟ δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται απλά σαν μια "υποβάθμιση" αλλά κάθε φορά πρέπει να ερμηνεύεται πολιτικά και ιδεολογικά.

* Οι συγχωνεύσεις - καταργήσεις των υπουργείων υλοποιούνται στο πλαίσιο των μνημονίων, στην κατεύθυνση διάλυσης του δημόσιου τομέα και της εκχώρησης των αρμοδιοτήτων του στους ιδιώτες. Είναι μέρος του συνολικού σχεδίου το οποίο περιλαμβάνει νέους (συρρικνωμένους) οργανισμούς, διπλή αξιολόγηση (Υπηρεσιών & Υπαλλήλων), απολύσεις ("εφεδρεία", "προσυνταξιοδοτικό στάδιο", "διαθεσιμότητα" κλπ).

* Οι διάφορες "μετακομίσεις" Υπηρεσιών, πέραν όλων των παραπάνω, σχετίζονται και με σχέδια πώλησης διαφόρων δημοσίων κτιρίων (με τη γνωστή πατέντα: πώληση και ενοικίαση από τον ιδιώτη, sale & lease back). Τόσο το κτίριο της οδού Μπουμπουλίνας, όσο και άλλα κτίρια του ΥΠΠΟ (ειδικά εκείνα στην περιοχή - φιλέτο της Πλάκας) έχουν μπει στο στόχαστρο της "αξιοποίησης". Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε ότι και τα ακίνητα του ΥΠΠΟ στη Ρόδο (μεσαιωνικό τμήμα της πόλης) έχουν μπει στο στόχαστρο της "αξιοποίησης" (1)

Ως ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ θεωρούμε ότι υπάρχει μια γενικότερη κίνηση "αποστείρωσης" του ιστορικού κέντρου της πόλης από κοινωνικές πρακτικές και συμβολισμούς, μια προσπάθεια διαγραφής της ιστορικής μνήμης. Τα δημόσια κτίρια (και τέτοια είναι τα Υπουργεία) απομακρύνονται από το ιστορικό κέντρο, μεταφέρονται σε απομακρυσμένες περιοχές και ουσιαστικά αποκόπτονται από την κοινωνία, αφού σταματούν να λειτουργούν ως σημεία αναφοράς και τοπόσημα στην πόλη. Την ίδια στιγμή στο "άδειο" ιστορικό κέντρο στήνεται ένα πρωτοφανές κερδοσκοπικό παιχνίδι πάνω στις αξίες και στις χρήσεις γης. Οι κάτοικοι εξωθούνται να εγκαταλείψουν τις εντέχνως υποβαθμισμένες γειτονιές τους (πρέζα, πορνεία, εγκληματικότητα, δράση φασιστικών συμμοριών, υποβάθμιση ποιότητας ζωής), να πωλήσουν (φτηνά) τα σπίτια και τα καταστήματά τους. Σε επόμενη φάση θα έρθει η "αναβάθμιση" της περιοχής και η εγκατάσταση νέων χρήσεων. Το έργο το έχουμε δει πολλές φορές (π.χ. Ψυρρή, Κεραμεικός κλπ).

Το ΥΠΠΟ αντιμετωπίζει  στεγαστικό πρόβλημα . Ωστόσο αυτό το θυμούνται κάθε φορά που θέλουν να διώξουν το ΥΠΠΟ από το κέντρο της Αθήνας (βλ. Κεράνης).
Ενδιάμεσα δεν γίνεται τίποτα για να αξιοποιηθεί η ακίνητη περιουσία του.
Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του Ξενοδοχείου Ακροπόλ (Βενιζέλος - Μπατατούδης) που στοιχειώνει για δεκαετίες. Αποτελεί εκφρασμένη θέση μας ότι η αποκατάσταση και επανάχρηση του διατηρητέου Ακροπόλ μαζί με το κτίριο της οδού Μπουμπουλίνας, αφενός επιλύει σε μεγάλο βαθμό το στεγαστικό πρόβλημα του ΥΠΠΟ κι αφετέρου μαζί με το κτίριο του Μουσείου (ΕΑΜ) και του Συγκροτήματος του ΕΜΠ συγκροτούν έναν πυρήνα πολιτισμού και εκπαίδευσης στο ιστορικό κέντρο της πόλης, με υπερτοπική σημασία 

Το ΥΠΠΟ σταθερά απέχει από κάθε προσπάθεια αποκατάστασης των εκατοντάδων κτιρίων ιδιοκτησίας του στην περιοχή της Πλάκας και των χιλιάδων(;) σε πανελλαδικό επίπεδο.  Τα κτίρια αυτά (απαλλοτριωμένα στην πλειοψηφία τους), θα μπορούσαν εύκολα (και σχετικά φτηνά) να αποκατασταθούν και να στεγάσουν Υπηρεσίες του Υπουργείου. Αντίθετα, ακόμη και κτίρια που είχαν αποκατασταθεί στο παρελθόν σήμερα έχουν εγκαταληφθεί. Άλλα πάλι έχουν παραχωρηθεί σε διάφορους φορείς με διαδικασίες που σε πολλές περιπτώσεις προκαλούν εύλογα ερωτηματικά τουλάχιστον ως προς τη σκοπιμότητα. Το ΥΠΠΟ φέρεται να είναι ο ιδιοκτήτης 360 ακινήτων στην περιοχή της Αθήνας εκ των οποίων τα 144 βρίσκονται στην Πλάκα, τα 60 στα Αναφιώτικα, τα 55 στον Κεραμεικό, τα 84 στην Ακαδημία Πλάτωνος. Από στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα "Καθημερινή" (17/8/2010) προκύπτει ότι από τα ακίνητα ιδιοκτησίας ΥΠΠΟ, το 47,10 % είναι το αξιοποιήσιμο ποσοστό στην περιοχή της Αθήνας και του Πειραιά, το 31,55% έχει παραχωρηθεί σε ιδρύματα, ιδιωτικούς φορείς και συλλόγους, το 16,30% είναι κενά οικόπεδα και το υπόλοιπο 5,05% κενά κτίσματα.

Καλλιεργείται συστηματικά ένας "μύθος" για το ετήσιο κόστος ενοικίων του ΥΠΠΟ που το υπολογίζουν (ποιοί;) στα 3.500.000 € / έτος. Προκείται για μια ακόμη εκδοχή του "σπάταλου δημοσίου" που χρησιμοποιείται για να νομιμοποιηθούν αντιλήψεις μαζικής και άνευ όρων εκποίησης της περιουσίας του δημοσίου. Η αναφορά σε εκατομμύρια γίνεται μόνο για λόγους πρόκλησης εντυπωσιασμού και εντυπώσεων. Υπενθυμίζουμε ότι με νομοθετική ρύθμιση (άρθρο 21 του Ν. 4002/2011) μειώθηκαν όλα τα ενοίκια που καταβάλλει το Δημόσιο κατά 20%  

Ακόμη κι αν το ποσό αυτό είναι πραγματικό περιλαμβάνει τα μίσθια για κτίρια περιφερειακών υπηρεσιών (ΕΠΚΑ, ΕΒΑ, Νεωτέρων, Αποθήκες και άλλων συναφών χώρων, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ που εποπτεύονται από το ΥΠΠΟ) σε όλη την Ελλάδα και πάντως είναι άμεσα συγκρίσιμο με το ενοίκιο που καταβάλλεται κάθε μήνα σε επώνυμους ιδιώτες που μπόρεσαν να εξασφαλίζουν ενοίκια της τάξεως των 250.000 €/μήνα (στοιχεία 11ος και 12ος 2010) για τμήματα κτιρίων στην οδό Κηφισίας (ΑΔΑ: 41Φ2Γ-2Λ, 41ΟΡΓ-Ψ6 κ.ά.).

Τέλος, πρέπει να υπάρξει μια πρώτη τοποθέτηση για την πρόταση που φαίνεται να έπεσε στο τραπέζι κατά τις συζητήσεις του Αναπληρωτή Υπουργού (Κ. Τζαβάρα) με την ΠΟΕ-ΥΠΠΟ και αφορά το ενδεχόμενο μεταστέγασης του ΥΠΠΟ, στο Συγκρότημα (πρώην εργοστάσιο) του Τσαούσογλου στην οδό Πειραιώς 260. Η πρόταση μόνο νέα δεν είναι. Ξεκίνησε ως συζήτηση επί υπουργείας Θ. Πάγκαλου, για να ξεχαστεί και να επανέλθει πρόσφατα με δηλώσεις του Αναπλ. Υπουργού στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής (και στις προγραμματικές δηλώσεις της συγκυβέρνησης). Στην υπόθεση εμπλέκεται  η Εθνική Τράπεζα στην οποία ανήκει το Συγκρότημα και η οποία φέρεται να συζητά την πώλησή του (;) στο ΥΠΠΟ σε μία τιμή μεταξύ 20 και 29 εκατ. € (δεν είναι και λίγα ε;). Για το θέμα "Τσαούσογλου" θα επανέλθουμε με νεώτερη ανακοίνωσή μας.

Περί του Ξενοδοχείου ΑΚΡΟΠΟΛ ΠΑΛΑΣ

Το ξενοδοχείο «Ακροπόλ Παλάς» οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1926-1928, σε σχέδια του  αρχιτέκτονα Σωτήρη Μαγιάση. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα δείγματα της ελληνικής εκδοχής του γαλλικού Art Nouveau, με διεθνή αναγνώριση. Το «Ακροπόλ Παλάς» ήταν επιχείρηση της οικογένειας Καραδόντη. Είχε δυναμικότητα 107 δωματίων και 173 κλινών (στοιχεία 1928). 
Στην πολυετή ιστορία του, εχει δεχθεί τρείς (3) τουλάχιστον ανακαινίσεις η πρώτη εκ των οποίων από τον αρχιτέκτονα Σόλωνα Κυδωνιάτη την περίοδο 1958-1959. 
Η τελευταία "ανακαίνιση" σηματοδότησε τη "λεηλασία" του Ξενοδοχείου (πωλήθηκαν έπιπλα κλπ). Το ξενοδοχείο συνέχισε να λειτουργεί μέχρι τη δεκαετία του 1980. Ο σεισμός του 1981 δημιούργησε σοβαρά προβλήματα (ζημιές) στο κτίριο.   

Από εξώστες του ξενοδοχείου έχουν κινηματογραφηθεί το 1973 τα πασίγνωστα στιγμιότυπα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου Λειτουργούσε μέχρι τη δεκαετία του 1980. Το 1991, χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο  μνημείο

Το Φεβρουάριο του 1999, ο Υπουργός Πολιτισμού Ε. Βενιζέλος αγοράζει το Ξενοδοχείο ΑΚΡΟΠΟΛ από τον Θεσσαλονικιό Μπατατούδη, ιδιοκτήτη της ΠΑΕ-ΠΑΟΚ και της κατασκευαστικής εταιρείας ΕΡΓΑΣ, έναντι 4,58 δις δραχμών (13.400.000 €), δίνοντας προκαταβολή 1,8 δις δραχμές (5.200.000 €). Ήταν η περίοδος κατά την οποία, πολλοί πιστεύουν ότι η ΕΡΓΑΣ αντιμετώπιζε προβλήματα ρευστότητας. Το υπόλοιπο τίμημα θα καταβαλλόταν με την παραλαβή του επισκευασμένου / ανακαινισμένου κτιρίου από το ΥΠΠΟ. Μετά από μακροχρόνια δικαστική διαμάχη το 2003 το ΑΚΡΟΠΟΛ περιέρχεται οριστικά στο Ελληνικό Δημόσιο.

Πρόκειται για επταώροφο κτίριο, 6599,26 τ.μ., ύψους 34 μέτρα και περιλαμβάνει υπόγειο, δύο στάθμες ισογείου, ημιώροφο, πέντε ορόφους και δύο δώματα. Σύμφωνα με τη μελέτη αποκατάστασης (αν και όταν υλοποιηθεί) 4.000 τ.μ. θα έχουν χρήσεις γραφείων, στο υπόγειο θα λειτουργήσει αίθουσα μονίμων εκθέσεων, στο ισόγειο πωλητήριο του ΤΑΠΑ και αναψυκτήριο. Στο «δεύτερο ισόγειο» (στάθμη που αντιστοιχεί στην κύρια είσοδο του κτιρίου) θα βρίσκονται  οι χώροι υποδοχής. Στο ίδιο επίπεδο οι δύο μεγάλες αίθουσες δεξιώσεων θα αποκτήσουν, η μία χρήση πολιτιστικών εκδηλώσεων και η άλλη (η κυκλική) θα λειτουργήσει ως χώρος για συνεντεύξεις τύπου. (Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης το κτίριο της οδού Μπουμπουλίνας  έχει συνολική (όχι ωφέλιμη) επιφάνεια 5.000 τμ και σήμερα στεγάζει πάνω από 400 εργαζόμενους χωρίς να υπολογίζουμε τα γραφεία της πολιτικής ηγεσίας, των συμβούλων κλπ).

Ανακοίνωση ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ για την ΑΠΕΡΓΙΑ στις 18/10

Η κεντρική ανακοινωση της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ για την απεργία της 18ης / 10 / 2012 έχει αναρτηθεί στον ιστοτόπο της παράταξης.

Απολύσεις στο Δημόσιο; Δεν θα περάσουν!

Επανέρχονται τα σχέδια για απολύσεις στο Δημόσιο Τομέα. Με συνεντευξή του στην Καθημερινή (14/10) ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς μεταξύ άλλων αναφέρει: "... κρατάμε υπεράριθμους και ακατάλληλους στο Δημόσιο, τη στιγμή που στον ιδιωτικό τομέα έχει εκτοξευθεί η ανεργία. Αυτό το "σπυρί" έπρεπε πια να σπάσει...".  

Στη φράση αυτή περιέχεται όλο το σχέδιο της συγκυβέρνησης: 

* Υπεράριθμοι υπάλληλοι σημαίνει καταργήσεις υπηρεσιών, νέοι οργανισμοί και απολύσεις για όσους "περισσέψουν".Το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης μέσα από τους νέους οργανισμούς προσδιορίζει ότι θα υπάρξει κατάργηση οργανικών μονάδων σε ποσοστό 50% (1) Είναι προφανές ότι πίσω από τις καταργημένες οργανικές μονάδες βρίσκονται οργανικές θέσεις και εργαζόμενοι.

* Ακατάλληλοι υπάλληλοι σημαίνει μεταξύ άλλων και αξιολογήσεις (υπηρεσιών και υπαλλήλων) και απολύσεις

* Με την αναφορά στην ανεργία του ιδιωτικού τομέα ή αναδεικνύεται η πρόθεση και η προσπάθεια να στρέψουν τη μία μερίδα εργαζομένων ενάντια στην άλλη. Να υπονομεύσουν την αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων και η καλλιεργήσουν την ψευτο-αντίθεση "δημόσιοι-ιδιωτικοί" υπάλληλοι.

Όλα αυτά συμπίπτουν με πολύ κρίσιμες εξελίξεις στο "ΥΠΠΟ". Αναφερόμαστε στην προσπάθεια να προωθήσουν τη συγχώνευση των Διοικητικών και Οικονομικών Υπηρεσιών με εκείνες του Υπ. Παιδείας. Κι αν σε πρώτη φάση η προσπάθεια αυτή θίγει τους ΠΕ - ΤΕ - ΔΕ Διοικητικού & Οικονομικού, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι κανένας κλάδος δεν θα εξαιρεθεί και δεν θα γλιτώσει. 

Επαναλαμβάνουμε λοιπόν το προφανές: το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να πει ένα ξεκάθαρο ΟΧΙ σε κάθε σχέδιο νέου Οργανισμού, σε κάθε προσπάθεια υλοποίησης διαδικασιών αξιολόγησης, να απέχει από τους ψευτοδιαλόγους που νομιμοποιούν τη συγκυβέρνηση, να εμπιστευτεί και να κινητοποιήσει τους εργαζόμενους προετοιμάζοντάς τους για μια μακρά και παρατεταμένη σύγκρουση με τη συγκυβέρνηση το ΔΝΤ και την Ε.Ε.

Συναφή άρθρα της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
* Για την Αξιολόγηση  
* Για τον Οργανισμό

ΟΙ [ΝΕΟ]ΝΑΖΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΟΒΕΣ

(Το κείμενο απηχεί προσωπικές σκέψεις του υπογράφοντος)

Τα τελευταία γεγονότα έξω από το θέατρο "ΧΥΤΗΡΙΟ" έχουν ιδιαίτερη σημασία. Όχι γιατί μαζεύτηκαν κάποια γραφικά, θρησκόληπτα μέλη "παρα"χριστιανικών οργανώσεων για να εμποδίσουν την παράσταση Corpus Christi (Είχε προηγηθεί η σύλληψη του "Πατήρ-Παστίτσου, ως πρόβα τζενεράλε). Αυτά έχουν ξαναγίνει πολλές φορές και με διάφορες αφορμές (τον "Τελευταίο Πειρασμό" του Ν. Καζαντζάκη,το βιβλίο του Μ. Ανδρουλάκη M^ν που κάηκε στη Θεσσαλονίκη επί θητείας Ψωμιάδη με τις λαοσυνάξεις του Χριστόδουλου ενάντια στις ταυτότητες και τον ... αντίχριστο-666 κ.λπ.)

Άν κάτι διαφοροποιεί τις κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών, είναι η ανοικτή παρουσία της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής. Σηματοδοτεί μια επιθετική κίνηση για διάφορους λόγους (εκτός από τους προφανείς): 

(α) Η Χ.Α. είχε χαρακτηριστικά και αναφορές στον αποκρυφισμό (κατάλοιπο της ναζιστικής ιδεολογίας). Άρα η παρουσία της σηματοδοτεί ένα άνοιγμα στο "χριστιανικό ακροατήριο" με τα συγκεκριμένα πολιτικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά που αυτό έχει.

(β) Είναι η πρώτη φορά που προσπαθεί με "καθαρό" τρόπο να επεκτείνει τη δράση της από τους "μαύρους" και τους "ξένους", στους "άθεους", στους "ομοφυλόφιλους", στους "συνοδοιπόρους" ή έστω στους "συμπαθούντες" (την Αριστερά) επαναφέροντας ολοκληρωμένα το αλήστου μνήμης τρίπτυχο "ΕΛΑΣ - ΕΛΛΗΝΩΝ - ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ" (έως σήμερα το "ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ" ήταν ασαφές ή εν πάσει περιπτώσει δεν προβαλόταν ολοκληρωμένα). Συνιστά μια προσπάθεια αναγόρευσης του ιδεολογήματος "ελληνικού πολιτισμού", ως κυρίαρχης ιδεολογίας.
   
(γ) Είναι η πρώτη φορά που επιχειρεί "ανοικτά" να βάλει στην πολιτική ατζέντα το θέμα της λογοκρισίας στην τέχνη, του "αντεθνικού" περιεχομένου βιβλίων (παραπέμποντας ευθέως στο κάψιμο των βιβλίων της 10ης Μαίου 1933 στη Γερμανία, ή από τον Μεταξά στην Ελλάδα). 

(δ) Επανέρχεται (ως καρικατούρα;) η ανιστόρητη και αντιεπιστημονική αντίληψη που προσπαθεί να συγκεράσει στοιχεία αρχαιολατρείας (π.χ. η σωματική ρώμη, η άσκηση του σώματος), με το βυζαντινό δογματισμό και τη "θεολογική έξαρση". Τα στοιχεία αυτά τα έχουμε συναντήσει και ως στοιχεία της Μεταξικής ιδεολογίας. Τα χαρακτηριστικά αυτά "μπολιάζονται" με το μιλιταρισμό, την "πίστη στον φυρερ-αρχηγό", τις θεωρίες συνομωσίας (για το χαρακτήρα της κρίσης) κ.λπ.


Παρατηρήσεις:

(1) Από τις πρώτες μέρες επιβολής της δικτατορίας οι οπαδοί του Μεταξά καίγαν βιβλία τελετουργικά (όπως οι Ναζί) μπροστά στις στήλες του Ολυμπίου Διός και στα Προπύλαια. Το ίδιο και σε άλλες πόλεις όπως η Αθήνα και ο Πειραιάς. "Καλούνται άπαντες οι εθνικόφρονες γονείς της πόλεως Πειραιώς όπως προσέλθουν κομίζοντες μεθ’ εαυτών άπαντα τα κομμουνιστικά διδακτικά βιβλία των σχολείων, ίνα καώσι ομού μετά σειράς κομμουνιστικών εντύπων τη ενεργεία της Εθνικής Φοιτητικής Νεολαίας Πειραιώς. Επιτροπή Εθνικοφρόνων Γονέων Πειραιώς". Απαγορεύονται και καίγονται βιβλία ακόμη και του Καρκαβίτσα και του Παπαδιαμάντη. (Λιναρδάτος)

(2) Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από συνέντευξη του Κ. Κουν στη ΕΡΤ-1, στις 12-9-1984: "Με κάλεσαν στην Ασφάλεια του Μεταξά, για απολογία επειδή "παρουσιάζω κομμουνιστικά έργα". Τους ρώτησα να μου πουν, ποιά έργα που ανεβάζω είναι κομμουνιστικά και μου απάντησαν: "Ο ΠΛΟΥΤΟΣ" του Αριστοφάνη και ο "ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΑΣΘΕΝΗΣ" του Μολιέρου".
 
(Αθήνα, Οκτ. 2012, Γ.Σ.)

Θα πουλήσουν και μας... με συμβολαιογράφο;

Η συγκυβέρνηση και η Τρόϊκα διέψευσαν (ωχ!) ότι ζήτηκε ή συζητήθηκε η εκκένωση (τι λέξη κι αυτή... χάθηκε να βρουν κάποια πιο εύηχη) ελληνικών νησιών με λιγότερο από 150 κατοίκους στο πλαίσιο της περιστολής των δαπανών. Τα ρεπορτάζ είναι πολλά (1, 2, 3, 4, ...) και προφανώς δεν είναι τυχαία, εκτός κι αν η συγκυβέρνηση έπεσε θύμα προβοκάτσιας από τα διαπλεκόμενα media που τη στηρίζουν (λέτε;). Πάντως η σχετική "διαρροή" φέρεται να έλαβε χώρα παρουσία 70 εκλεκτών και επωνύμων παραγόντων του εφοπλισμού (π.χ. Τσακος).

Η ουσία μάλλον βρίσκεται στα ψιλά γράμματα και ανάμεσα στις φράσεις και αφορά στην επιδότηση των δρομολογίων των "άγονων γραμμών" κατά το χειμώνα. Όπως είναι γνωστό πολλοί "ευεργέτες", εφοπλιστές "προσφέρουν" πλοία (πολλοί τα χαρακτηρίζουν "σαπάκια") έναντι μεγάλων επιδοτήσεων. Τα πλοία εκτελούν διάφορα δρομολόγια της συμφοράς και την ίδια στιγμή εισπράττουν τεράστιες επιδοτήσεις. (Ο ζημιογόνος χειμώνας πληρώνεται από το δημόσιο μέσω επιδοτήσεων, ενώ την τουριστική περίοδο τα κέρδη είναι αποκλειστικά των εφοπλιστών, της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας").

Την ίδια στιγμή η διατύπωση και μόνο, έστω και αν ως διαρροή είναι ανυπόστατη, αναδεικνύει ότι συγκυβερνώντες και τροϊκανοί "δεν έχουν ταμπού". Επεξεργάζονται, συζητούν και δοκιμάζουν διάφορες ιδέες, ακόμη και εκείνες που εκ πρώτης όψεως φαίνονται εξωφρενικές και απίστευτες. Εθίζουν την κοινωνία και την προετοιμάζουν για να δεχθεί τα πάντα.  Αυτό που σήμερα η συγκυβέρνηση "δεν συζητά" και "απορρίπτει", αύριο  ίσως είναι ένα ακόμη "επώδυνο αλλά αναγκαίο για τη σωτηρία της πατρίδας" μέτρο, προκειμένου να λάβουμε κάποια μελλοντική δόση. Είναι προφανές ότι η συγκυβέρνηση και η Τρόϊκα δεν θα διστάσουν να αφήσουν τα "μικρά" νησιά (αυτά δηλ. που δεν "κόβουν" εισητήρια και δεν έχουν μεγάλο όγκο εμπορευματικών μεταφορών) χωρίς έστω αυτά τα παλαιά πλοία, αν βρουν κάποιον άλλο τρόπο για να επιδοτήσουν τον εφοπλισμό.

Το θέμα των "νησιών" δεν είναι νέο. Από την εποχή της ΝΔ του Μητσοτάκη οι διάφορες "βραχονησίδες", είχαν μπει στο στόχαστρο της "αξιοποίησης" (δηλ. της πώλησής τους). Έκτοτε, συχνά πυκνά το σχέδιο επανέρχεται σε διάφορες παραλλαγές (η ουσία προφανώς παραμένει η ίδια: πωλείται η Ελλάδα σε τιμή ευκαιρίας).

Για επίλογο κρατήσαμε το πιο καυτό κομμάτι της ενημέρωσης: το σχέδιο εκσυγχρονισμού της γραφειοκρατικής και ξεπερασμένης διαδικασίας της κηδείας. Ο "εκσυγχρονισμός του γραφειοκρατικού κράτους"  (που θα έλεγε και η κυβερνώσα ΔΗΜΑΡ) απαιτεί της κηδείας να προηγείται (ή να έπεται;) μια "απλή" συμβολαιογραφική πράξη (!) αξίας μόλις 20, 30, 40, 50 € (εντάξει δεν θα τα πάρουμε και μαζί μας ας φανούμε "λάρντζ" και ας δώσουμε κάτι ). Αντίστοιχες μικρές επιβαρύνσεις θα προβλέπονται σε αρραβώνες, γάμους, βαφτίσια, διαζύγια!!! (Είναι προφανές ότι και τυχόν εξωσυζυγική σχέση αποτελεί τεκμήριο...). Την ίδια στιγμή  ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ έχουν ήδη αποδεχθεί την κατάργηση του (μικρού) αφορολόγητου για τα παιδιά, και ετοιμάζονται να βάλουν χέρι και "υψηλό" επίδομα τέκνων. Επίσης, σε κίνδυνο βρίσκονται τα διάφορα πολυτεκνικά επιδόματα!

Είναι προφανές ότι αν ως λαός δεν σαρώσουμε την κυβέρνηση και την Τρόϊκα σύντομα θα ξημερώσει η μέρα που εκτός από τα νησιά, θα πουλήσουν και μας! Και για να είναι όλα "Ο.Κ." θα χρεωθούμε και τα συμβολαιογραφικά έξοδα....

ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ - ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ

ΝΑ ΣΑΡΩΣΟΥΜΕ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΪΚΑ

ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

Υστερόγραφο: Η περίφημη "λίστα Λαγκαρντ" θυμίζει το παιχνίδι "εδώ ο παπάς - εκεί ο παπάς - που ειναι η λίστα"; (Κι όπως όλοι ξέρουμε  ο "παπατζής" πάντα κερδίζει). Είναι γνωστό σε όλους ότι σε διάφορες τράπεζες του εξωτερικού και φορολογικούς παραδείσους εξωτικών νησιών έχουν βρεί καταφύγιο αμύθητα ποσά.

Υπενθυμίζουμε ότι παραμονές των εκλογών τεράστια ποσά "έφυγαν" (από την πόρτα; από το παράθυρο;) στο εξωτερικό μπροστά στον "κίνδυνο" να νικήσει ο λαός, να δώσει την εντολή στο ΣΥΡΙΖΑ να απαλάξει το λαό μας από μνημόνια και τρόϊκα. Τότε είχαν πέσει να φάνε τον Μ. Γλέζο όταν είχε πεί για φορολογία των μεγάλων καταθέσεων. Η "λίστα Λαγκάρντ" ("πειραγμένη" ή "γνήσια") αναδεικνύει το μέγεθος και το πρόσωπο της διαπλοκής που για χρόνια στήριξε το κυρίαρχο μπλοκ εξουσίας γύρω από το δίπολο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. 

(Αθήνα, Οκτ. 2012, σκόρπιες σκέψεις και ασύντακτες)