ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: ΓΙΑΤΙ ΑΠΕΡΓΩ

(το κείμενο εκφράζει τις απόψεις του υπογράφοντα)

Μέχρι το 2015, ο δημόσιος τομέας θυσιαζόταν στο βωμό -ως άλλος αποδιοπομπαίος τράγος- για όλα τα δεινά της χώρας. Ο τότε Υπουργός της Νέας Δημοκρατίας και νυν Πρόεδρός της, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, ξεκινούσε τις οριζόντιες -και όχι μόνο- αδικαιολόγητες απολύσεις, με την ανοχή της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούσαν να καλύψουν 40 χρόνια κακοδιαχείρισης του δημοσίου χρήματος και γενικότερων ατασθαλιών των κομμάτων τους, που μέχρι εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν εναλλάξ (ή και ως συγκυβέρνηση) στην εξουσία.

Μετά τις δύο επαναλαμβανόμενες εκλογικές νίκες του ΣΥΡΙΖΑ, η συγκυβέρνηση που σχηματίστηκε, από τις πρώτες κιόλας εξαγγελίες, έδειξε τις προθέσεις της και ταυτίστηκε πλήρως με τις πάγιες θέσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, προτάσσοντας σαν προτεραιότητα την εξυγίανση, τον εκδημοκρατισμό και την αξιοκρατία στο δημόσιο τομέα.

Η αξιοκρατία, ως θεσμός, είναι ένα πάγιο αίτημα του υγιούς συνδικαλιστικού κινήματος και της αριστερής νοοτροπίας. Το νομοθέτημα γύρω από τις αξιολογήσεις που έφερε το κυβερνών κόμμα ήταν καινοτόμο και τα στοιχεία του πρόδιδαν τον προοδευτικό και ανατρεπτικό σκοπό του.

Το νομοθέτημα αυτό για τη δημόσια διοίκηση είχε μεγάλη απήχηση στον κόσμο και η διαφορά νοοτροπίας του σημερινού κυβερνόντος συνασπισμού με τις προηγούμενες αντεργατικές και αντιδημοκρατικές διαδικασίες, έγινε φανερή από τις πρώτες ημέρες της συγκυβέρνησης.

Το θέμα της αξιολόγησης ξεκινούσε με την διαδικασία επί των δομών (Διευθύνσεων – Τμημάτων κλπ) και κατέληγε σε αξιολόγηση ατόμων, με αμφίδρομη πορεία (Προϊστάμενοι προς υπαλλήλους και αντίστροφα), ξεκαθαρίζοντας ότι οι αξιολογήσεις δεν συνδέονταν με απολύσεις, δεν είχαν δηλαδή τιμωρητικό χαρακτήρα αλλά βελτιωτικό, μέσα από επιμορφωτικά προγράμματα και λοιπές διοικητικές διαδικασίες. Επίσης, το θέμα της αξιολόγησης έμπαινε μέσα σε ένα ευρύτερο πρόγραμμα διοικητικής ανασυγκρότησης, όπως Οργανογράμματα, Περιγράμματα Θέσεων και λοιπές διοικητικές πράξεις. Μέσα από όλη αυτήν τη διαδικασία, η κυβερνητική προσπάθεια ήταν να αποφευχθούν οι αξιολογήσεις από τα άτομα που είχαν βρεθεί σε θέσεις ευθύνης, τις οποίες είχαν καρπωθεί χωρίς κρίσεις, επωφελούμενοι κομματικά και λοιπά «προνόμια». Έθετε με λίγα λόγια τις βάσεις για μια σωστή, δημοκρατική και αξιοκρατική αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης μέσα από καινοτόμες διαδικασίες, με βάση τον σεβασμό στον ανθρώπινο παράγοντα.

2017: Κάτω από την πίεση των θεσμών, των δανειστών και λοιπών τοκογλύφων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χρειάστηκε να παρακάμψει την προαναφερόμενη διαδικασία αξιολόγησης και προσπάθησε να παρουσιάσει σε αυτούς μια τυπική αξιολόγηση ατόμων, διευκρινίζοντας όμως με εξαγγελίες (γιατί δεν ήταν δυνατόν με νομοθετικές διατάξεις) ότι η συγκεκριμένη αξιολόγηση δεν θα ληφθεί υπόψη και ήταν μόνο μια απαραίτητη διαδικασία.

Μέχρι το σημείο αυτό, ο υπογράφων και πολλοί άλλοι σύντροφοι (που κατέχουν θέσεις ευθύνης) ήμασταν έτοιμοι να μπούμε στη διαδικασία της αξιολόγησης, που κατ’ ουσία δεν θα λαμβανόταν υπόψη ποτέ.

Έως εκείνη τη στιγμή, είχαμε ξεκαθαρίσει τη θέση μας απέναντι σε μια απεργία που είχε κηρύξει η ΑΔΕΔΥ και ο χαρακτήρας της οποίας ήταν μόνο ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ. Με καθαρή θέση ακολουθήσαμε το πάγιο αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος και της αριστεράς για αξιοκρατικά κριτήρια και διαφάνεια στις διοικητικές διαδικασίες του δημοσίου τομέα, το οποίο είχε πάρει σάρκα και οστά μέσα από τα νομοθετήματα για τη διοικητική μεταρρύθμιση. Σίγουρα, λάθη και αστοχίες υπήρχαν, και για τον λόγο αυτό έχει ανοίξει διάλογος με το συνδικαλιστικό κίνημα και άλλους φορείς. Παρόλα αυτά, η αναλγησία και η στείρα κατανόηση για προοδευτική μεταρρύθμιση από πλευράς της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ και άλλων συνδικαλιστικών ηγεσιών, τους εμπόδισε να προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με συγκεκριμένες αντιπροτάσεις.

Δυστυχώς όμως, σαν κεραυνός εν αιθρία, ήρθε η τροπολογία του αρμόδιου Υπουργείου και, με μεθόδους που δεν αρμόζουν σε μια αριστερή νοοτροπία, απείλησε στην ουσία την ελεύθερη απόφαση (έστω και λανθασμένη) εργαζομένων στο δικαίωμα της απεργίας, με την υποσημείωση ότι όσοι από τους δημόσιους υπάλληλους δεν δεχθούν να αξιολογήσουν, δεν θα έχουν το δικαίωμα να κριθούν.

Με αυτό το σκεπτικό και σεβόμενος τους συναδέλφους μου, οι οποίοι κάτω από οποιαδήποτε ιδεολογική, κομματική, προσωπική άποψη, αποφάσισαν να απεργήσουν, στερώντας από τον εαυτό τους την οποιαδήποτε ιεραρχική εξέλιξη στο δημόσιο, ΑΠΕΡΓΩ δηλώνοντας έτσι με τον προσωπικό μου τρόπο την αντίθεσή μου σε νομοθετήματα που προέρχονται από άλλες νοοτροπίες, και όχι από την ιδεολογική τοποθέτηση ενός κόμματος όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που, αν μη τι άλλο, έχει αποδείξει με πράξεις ότι είναι στο πλευρό όλων αυτών που οι προηγούμενες κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ είχαν στείλει στον Καιάδα της φτώχειας, της δυστυχίας, της αυτοκτονίας και λοιπών «επαγγελμάτων».

Λόγω της θέσης μου μέσα στους καθημερινούς ανθρώπους και σαν ένα στέλεχος αυτού του κόμματος που έβαλα το μικρό μου λιθαράκι για να βρίσκεται όχι έτσι απλά στην εξουσία, αλλά για να δώσει πνοή ζωής και ελπίδας για ένα καλύτερο σήμερα στην ταλαιπωρημένη ελληνική κοινωνία, εφιστώ την προσοχή στα κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ότι με τέτοιους είδους νομοθετικές τροπολογίες, στις επόμενες κρίσεις θα έχουν ως κρινόμενους τους ίδιους με σήμερα που, σαν χαμαιλέοντες αλλάζουν απλά το χρώμα τους και προσαρμόζονται στα καινούργια τους αφεντικά, και αυτό γιατί συνάδελφοι με βαθιά αριστερή προοδευτική συνείδηση, δηλώνουν απεργία: όχι γιατί διαφωνούν με τη διοικητική μεταρρύθμιση, αλλά με τη συγκεκριμένη εκβιαστική, αντισυνδικαλιστική τροπολογία.

Είμαι σίγουρος ότι, ακόμη και την ύστατη στιγμή, η δημοκρατική νοοτροπία θα υπερισχύσει των εκβιαστικών διλημμάτων.

Σταύρος Τσάβαλος

- Μέλος του Συντονιστικού της Οργάνωσης Μελών του ΣΥΡΙΖΑ ΥΠΠΟΑ

- Μέλος της Αυτόνομης Παρέμβασης του ΥΠΠΟΑ

- Πρόεδρος του Τμήματος ΥΠΠΟΑ της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής

- (Νυν) Προϊστάμενος Τμήματος Μελετών και Έργων της ΥΝΜΤΕ Αττικής του ΥΠΠΟΑ