Κακή αρχή κάναμε….

Με έκπληξη διαβάσαμε σε δελτίο τύπου του ΥΠΠΟΑ, ότι με απόφαση της υπουργού πολιτισμού παύθηκε από τα καθήκοντά του ο αρχιφύλακας της Ακρόπολης. 

Μέσα σε 81 λέξεις οι συντάκτες του δελτίου τύπου χρησιμοποιούν τέσσερις φορές ψέματα, δημιουργώντας λανθασμένη εικόνα, διασπείροντας fake news, που πρόθυμα αναπαράγουν τα μέσα της συστημικής μηντιοκρατίας, χωρίς να μπουν στον κόπο να διασταυρώσουν τα πραγματικά γεγονότα. Τα απαριθμούμε ένα προς ένα:

Ψεύδος πρώτο: ο αρχιφύλακας της Ακρόπολης από το Μάρτη του 2019 εκτελεί χρέη αρχιφύλακα και διαχειριστή ταυτόχρονα. Δυστυχώς για τον/τους συντάκτες του δελτίου τύπου η ίδια η ζωή τους διαψεύδει. Αμέσως μετά τον ορισμό του συναδέλφου ως αρχιφύλακα τον Μάρτιο του 2019 με έγγραφο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών τον Απρίλη ορίστηκε άλλος συνάδελφος για να εκτελεί χρέη διαχειριστή, στον οποίο υπήρξε και παράδοση του σχετικού αρχείου. Άρα ο συνάδελφος αρχιφύλακας δεν είχε μετά την ανάληψη των καθηκόντων του καμία σχέση με την διαχείριση εισιτηρίων στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης. Με βάση αυτό το γεγονός η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ βρίσκεται εκτεθειμένη στα μάτια των εργαζομένων αλλά και συνολικά της κοινωνίας. Οφείλει να ανακαλέσει άμεσα και να διορθώσει το τερατώδες ψεύδος, που χρησιμοποίησε, για να
δικαιολογήσει μια προειλημμένη, με πολιτικό υπόβαθρο, απόφαση. 

Ψεύδος δεύτερο: ο αρχιφύλακας δεν μπορεί να είναι διαχειριστής, δηλαδή ελεγκτής και ελεγχόμενος. Γνωρίζουμε όλοι, ότι σήμερα, παρά την παύση του συγκεκριμένου συναδέλφου, σε πολλούς αρχαιολογικούς χώρους λόγω της υποστελέχωσης που υπάρχει, οι αρχιφύλακες εκτελούν και χρέη διαχειριστών. Επιπλέον θα θυμίσουμε στους έχοντες ασθενική μνήμη συντάκτες του συγκεκριμένου δελτίου τύπου, ότι κατά την πολυετή θητεία της νυν υπουργού ως Γ.Γ. του ΥΠΠΟΑ, και σε εποχές που δεν λειτουργούσε το ηλεκτρονικό εισιτήριο, η ίδια τοποθετούσε και αποτοποθετούσε συναδέλφους σε θέσεις αρχιφυλάκων, εννοείται χωρίς κάποιο αξιολογικό σύστημα, οι οποίοι ανεμπόδιστα εκτελούσαν και τα καθήκοντα του διαχειριστή. Εάν από τις πρώτες ημέρες της καινούριας διοίκησης καταγγέλλουν το παρελθόν τους, τότε κάποιοι στην προσπάθειά τους να αλώσουν το κράτος βρίσκονται σε πρωτοφανή σύγχυση. 

Ψεύδος τρίτο: η συγκεκριμένη απόφαση παραβιάζει κατάφωρα το ισχύον νομικό πλαίσιο, ήτοι το ΠΔ 4/2018 (Οργανισμός Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού), τον Ν. 4608/2019 άρθρα 46 και 47, όπου ορίζονται με σαφήνεια για πρώτη φορά οι διαδικασίες για την πλήρωση θέσης αρχιφύλακα και προϊσταμένου αυτοτελούς γραφείου φύλαξης, τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα, ο οποίος επίσης προβλέπει και περιγράφει με σαφήνεια τους λόγους για τους οποίους κάποιος δημόσιος υπάλληλος παύεται από την άσκηση καθηκόντων του. Στην συγκεκριμένη περίπτωση παραβιάστηκε κατάφωρα το πνεύμα, το γράμμα του νόμου, η ίδια η ουσία του κράτους δικαίου. Ψεύδονται όσοι με πρόσχημα την νομιμότητα την παραβιάζουν τόσο βίαια κι απροκάλυπτα. 

Ψεύδος τέταρτο: Ο αρχιφύλακας ελέγχει τον διαχειριστή. Δεν είναι δυνατό οι «τεχνοκράτες» της νέας κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη να μην γνωρίζουν, ότι οι διαχειριστές σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία ελέγχονται από το αρμόδιο τμήμα του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων (Τμήμα Επιθεώρησης και Ελέγχου) και βεβαίως όχι από τους κατά τόπους αρχιφύλακες. Η αλήθεια είναι ότι φοβόμασταν, πως ό,τι θετικό είχε συντελεστεί τα προηγούμενα χρόνια στο ΥΠΠΟΑ θα κινδύνευε. Δεν περιμέναμε με αφορμή την περίπτωση του αρχιφύλακα της Ακρόπολης να επιβεβαιωθούν οι φόβοι μας τόσο σύντομα. Είναι πλέον προφανές, ότι στην προσπάθεια αναστήλωσης του παλιού και ξεπερασμένου μοντέλου διοίκησης, όπου ο υπουργός αυθαιρετώντας λύνει και δένει ή μ΄ ένα τηλέφωνο επιλύει πραγματικά ή επινοημένα προβλήματα, θα φτάναμε σ΄ αυτό το σημείο.

Για εμάς είναι ξεκάθαρο, ή χρησιμοποιούν συνειδητά ψεύδη για να παραλλάξουν μια επιθετική πολιτική απέναντι στους εργαζόμενους και τα μνημεία ή απλώς έχουν χαρακτηριστική άγνοια του αντικειμένου. Και στην μία και στην άλλη περίπτωση γίνονται επικίνδυνοι. Τα μνημεία και οι εργαζόμενοι σ΄ αυτά δεν μπορεί να αποτελέσουν το λάφυρο «τεχνοκρατών», που τελικά αποδεικνύεται ότι είναι απλοί εφαρμοστές νεοφιλελεύθερων εμμονών και αναβιωτές του πολιτικού κοτζαμπασισμού και ρεβανισμού.