Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014


Δεκεμβριανά 1944: Η μάχη των φοιτητών του ΕΛΑΣ στα Εξάρχεια

Το παρακάτω απόσπασμα αναφέρεται στη μάχη του έδωσε ο Λόχος Σπουδαστών του ΕΛΑΣ, γνωστός και ως Λόχος Μπάυρον, στα Εξάρχεια τις τελευταίες μέρες των Δεκεμβριανών. Τμήμα του αρχικά εγκλωβίστηκε στην πολυκατοικία στη συμβολή των οδών Μαυρομιχάλη και Ναυαρίνου, πίσω από το Χημείο. Εκεί εντοπίστηκε από τις κυβερνητικές δυνάμεις, οι οποίες ζήτησαν την υποστήριξη βρετανικών αρμάτων μάχης για ν’ αναγκάσουν τους ελασίτες να παραδοθούν.

«Λόγω της δυσκολίας που είχαν οι δυνάμεις πεζικού να εισέλθουν στις οχυρωμένες από τον ΕΛΑΣ πολυκατοικίες, η λύση δινόταν από τα βρετανικά άρματα μάχης. Ένα από αυτά κατέβηκε την οδό Μαυρομιχάλη και σταμάτησε ακριβώς έξω από την είσοδο της πολυκατοικίας. Όπως θυμάται ο Σπύρος Τζουβέλης, ένας από τους εγκλωβισμένους ελασίτες, μόλις σταμάτησε ο χαρακτηριστικός ήχος της περιστροφής του πυργίσκου του άρματος, η βολή του τράνταξε συθέμελα το κτίριο. Ο Τζουβέλης στάθηκε τυχερός καθώς η οβίδα δεν έσκασε στο πρώτο δωμάτιο στο οποίο βρισκόταν εκείνη τη στιγμή, αλλά τρύπησε τον τοίχο και πέρασε στο επόμενο, όπου βρίσκονταν τρεις συναγωνιστές του, μεταξύ των οποίων και ο μετέπειτα γνωστός μουσικοσυνθέτης Ιάννης Ξενάκης. Αμέσως μόλις συνήλθαν από την έκρηξη και καθάρισε λίγο ο χώρος από τη σκόνη και τα χώματα, ο Τζουβέλης και άλλοι συναγωνιστές του μπήκαν στο διπλανό δωμάτιο όπου έγινε η έκρηξη. Το θέαμα που αντίκρισαν ήταν ανατριχιαστικό:
Ένας άντρας είναι ξαπλωμένος ανάσκελα, στη μέση του δωματίου, ανάμεσα σε τούβλα, χώματα […]. Του λείπει τελείως το κεφάλι. Στη θέση του λαιμού φαίνονται κάτι κόκκινα, ματωμένα κρέατα. Θεέ μου, πρέπει να 'ναι ο Τάσος! Ναι, βέβαια, φαίνεται από τα ρούχα του. […] Μια κοπέλα, τη λέγανε Ρίτσα, είναι κι αυτή ξαπλωμένη στην άκρη του δωματίου ακίνητη. […] Είναι νεκρή […]. Και να, στο βάθος του δωματίου ο Ξενάκης, καθιστός, με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο και βογκάει. Το πρόσωπό του είναι γεμάτο αίματα. Ένα θραύσμα τον είχε χτυπήσει στο ζυγωματικό, κάτω από το αριστερό μάτι, που φαίνεται να έχει πεταχτεί προς τα έξω.
[…] Ανοίγοντας τρύπες στις μεσοτοιχίες, το εγκλωβισμένο τμήμα του ΕΛΑΣ, αφού πρώτα άνδρες του μετέφεραν τον τραυματία Ξενάκη στην κλινική Σμπαρούνη, κατάφερε να διαφύγει από την επικίνδυνη πλέον πολυκατοικία και να περάσει στην άλλη πλευρά του οικοδομικού τετραγώνου, στην πολυκατοικία της οδού Διδότου 47. Εκεί συνάντησαν περίπου 15 μαχητές του ΕΛΑΣ που είχαν βρει καταφύγιο στα υπόγεια του κτιρίου. Η δύναμη αυτή έδωσε την επόμενη ημέρα τη σημαντικότερη μάχη του λόχου Μπάυρον στα Δεκεμβριανά.
Οι εθνοφύλακες, αφού πρώτα περικύκλωσαν την πολυκατοικία, στη συνέχεια κάλεσαν με τηλεβόα τους ελασίτες να παραδοθούν. Μετά την άρνησή τους, βρετανικό άρμα μάχης χτύπησε με τέσσερις διαδοχικές βολές την πρόσοψη του κτιρίου με αποτέλεσμα να καταρρεύσει όλο το μπροστινό του τμήμα. Τόσο οι εθνοφύλακες, που επιχείρησαν να εισέλθουν στο κτίριο μετά τον πρώτο βομβαρδισμό, όσο και οι Βρετανοί, που έκαναν το ίδιο μετά τον δεύτερο γύρο πυρών, δεν κατάφεραν να κάμψουν την αντίσταση. Οι μαχητές και μαχήτριες του ΕΛΑΣ προσπαθούσαν απεγνωσμένα να σβήσουν τις φωτιές που είχαν ανάψει παντού για να μην καούν ζωντανοί αυτοί και οι περίπου 20 ένοικοι της πολυκατοικίας που βρίσκονταν μαζί τους στα υπόγεια. Τελικά οι αμυνόμενοι, αφού πρόβαλαν ηρωική αντίσταση σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, όταν νύχτωσε, εκμεταλλευόμενοι το σκοτάδι, επιχείρησαν έξοδο. Μια ομάδα κινήθηκε αριστερά με κατεύθυνση την Πλάζα κοντά στην πλατεία Εξαρχείων και η άλλη δεξιά ανεβαίνοντας τη Χαριλάου Τρικούπη».
* Το απόσπασμα προέρχεται από το νέο βιβλίο του ιστορικού Μενέλαου Χαραλαμπίδη με τίτλο«Δεκεμβριανά 1944. Η μάχη της Αθήνας» που κυκλοφόρησε πριν ένα μήνα από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Το βιβλίο βρίσκεται ήδη στη δεύτερη έκδοση καθώς η πρώτη (2.000 αντίτυπα) εξαντλήθηκε σε λιγότερο από ένα μήνα, γεγονός εξαιρετικά σπάνιο για επιστημονική μελέτη. 
** Κεντρική φωτό: Αθήνα, Ιανουάριος 1945. Τα ίχνη της μάχης των Εξαρχείων στα κτίρια της περιοχής. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τη συμβολή των οδών Χαριλάου Τρικούπη και Διδότου. Στο βάθος το κτίριο στη συμβολή των οδών Ζωοδόχου Πηγής και Ανδρέα Μεταξά έχει υποστεί τεράστιες ζημιές πιθανότατα από τα πυρά αρμάτων μάχης, που έχουν ισοπεδώσει τον μισό δεύτερο όροφο και την πρόσοψη του κτιρίου προς την οδό Ζωοδόχου Πηγής. [Φωτογραφία αγνώστου. Αρχείο Κων/νου Μπίρη, Κωνσταντίνος Μπίρης, Αι Αθήναι, Μέλισσα, 2005.]

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

Γερμανικό «όχι» στην προεκλογική τρομοκράτηση των Ελλήνων

Διακήρυξη

09:42 | 24 Δεκ. 2014
Τελευταία ανανέωση 09:50 | 24 Δεκ. 2014
«Όχι στη καμπάνια τρομοκράτησης του ελληνικού λαού, όχι στη προεκλογική ανάμειξη υπέρ της κυβέρνησης Σαμαρά από το Βερολίνο και Βρυξέλλες» λένε γερμανικοί φορείς και προσωπικότητες μέσα από μια διακήρυξη που υπογράφουν, στον απόηχο της εκστρατείας κινδυνολογίας από ελληνικά και ξένα ΜΜΕ ενόψει του ενδεχόμενου εκλογών αν δεν επιτευχθεί εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.  
Η διακήρυξη αυτή απευθύνεται στον ελληνικό λαό ώστε να γνωρίζει ότι «ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα που δίνει για τον τερματισμό των βάρβαρων νεοφιλελεύθερων πολιτικών και την ανατροπή των Μνημονίων σε όλη την Ευρώπη» όπως αναφέρουν.
Ολόκληρο το κείμενο της διακήρυξης:
Όχι στη καμπάνια τρομοκράτησης του ελληνικού λαού, όχι στη προεκλογική ανάμειξη υπέρ της κυβέρνησης Σαμαρά από το Βερολίνο και Βρυξέλλες.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης της Ελλάδας, η διεξαγωγή πρόωρων εκλογών σε περίπτωση μη εκλογής του προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα βουλή ισοδυναμούν με την καταστροφή. Ο Γιάννης Στουρνάρας, τέως πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας και πρώην υπουργός Οικονομικών, μίλησε μάλιστα για „μη αναστρέψιμες βλάβες“ στην ελληνική οικονομία, λόγω της πολιτικής αστάθειας των τελευταίων ημερών. Η εγχώρια προσπάθεια τρομοκράτησης των Ελλήνων πολιτών με σκοπό την πάση θυσία παράταση ζωής της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου υποστηρίζεται απερίφραστα από υψηλά ιστάμενα στελέχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία, όπως ο Γιούνκερ, διαμηνύουν σε όλους τους τόνους πως προτιμούν „γνώριμα πρόσωπα“ στη κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές.
Στην προσπάθεια τρομοκράτησης, συμμετέχουν ενεργά, όπως και το 2012 άλλωστε, Γερμανοί κυβερνητικοί παράγοντες και σχεδόν όλα τα καθεστωτικά γερμανικά μέσα. Το μήνυμα που θέλουν να περάσουν στους Έλληνες είναι ένα: μην τολμήσετε να ψηφίσετε λάθος! Οι αγορές και η υπόλοιπη Ευρώπη δε θα συγχωρέσουν μια τέτοια στάση και η Ελλάδα θα διαλυθεί πλήρως. Το σκηνικό του Τρόμου έχει ξανά περίτεχνα στηθεί, μένει να δούμε όμως αν και αυτή τη φορά μπορέσει να επηρεάσει καθοριστικά τους Έλληνες ψηφοφόρους.
Η ειδοποιός διαφορά με το 2012 είναι πως η πιστή εφαρμογή των Μνημονίων από την παρούσα κυβέρνηση έχουν φέρει την από πριν βαθιά πληγωμένη ελληνική οικονομία και κοινωνία στο χείλος του γκρεμού. Η αυταρχική επιβολή μέτρων μέσω καταστολής και συνεχής παράκαμψη θεσμών και κοινοβουλευτικών διαδικασιών έχουν βλάψει ανεπανόρθωτα το δημοκρατικό πολίτευμα. Μέσω των πρόωρων εκλογών θα δινόταν επιτέλους η ευκαιρία στον ελληνικό λαό να καταψηφίσει τις βάρβαρες πολιτικές που εφαρμόστηκαν από ένα πλήρως αδίστακτο πολιτικό προσωπικό.
Στην άσκηση του νόμιμου δημοκρατικού του δικαιώματος ο ελληνικός λαός δε χρειάζεται κηδεμόνες και καλοπροαίρετους συμβουλάτορες από το εξωτερικό. Όσο για τις άμεσες ή έμμεσες απειλές από οικονομικούς παράγοντες και ηγέτες άλλων ευρωπαϊκών κρατών, αυτές θα πρέπει να καταδικαστούν δημοσίως και να αγνοηθούν.
Στο όραμα της καγκελαρίου Μέρκελ, της Ευρώπης των Αγορών, εμείς αντιπροτάσσουμε το όραμα της Ευρώπης της Αλληλεγγύης, της Ευρώπης των Λαών. Αυτό το όραμα μας εμπνέει και στις αλλεπάλληλες συναντήσεις μας με Έλληνες συναδέλφους, συνδικαλιστές, πολιτικές πρωτοβουλίες σε Ελλάδα και Γερμανία. Μέσω αυτής της στενής επαφής μας, είχαμε τη δυνατότητα να διαπιστώσουμε οι ίδιοι το μέγεθος της καταστροφής που επέφεραν οι πολιτικές της Τρόικας και των εγχώριων εντολοδόχων της. Θα αντιπαλέψουμε την προπαγάνδα των ΜΜΕ και πολιτικών εδώ στη Γερμανία, που στόχο έχουν τη διαιώνιση και επέκταση των μνημονιακών πολιτικών και θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε στο πλευρό του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού.
Τη διακήρυξη υπογράφουν οι:
Rolf Becker (Schauspieler, ver.di); Eberhard Rondholz (Journalist); Wolfgang Pomrehn (Journalist); Ulrike Eifler (DGB Südosthessen); Rainhard Raika (DGB Darmstadt); Prof. Dr. Céline Jouin, (SUD education); Gerd Graw (Delegierter IGM Salzgitter); Fritz Klein (BR, S-Bahn Berlin, EVG); Uwe Krug (BR, S-Bahn Berlin, GDL); Jochen Gester, Hans Köbrich, Nina Knirsch, David-S. Schumann (Arbeitskreis Internationalismus der IG Metall Berlin); Manfred Klingele (GEW Hamburg);Rainer Thoman (Unia, Zürich); Kalle Kunkel (Gewerkschaftssekretär Berlin); Cordula Muehr (Ärztin)Dr. Nadja Rakowitz(Geschäfts¬führerin des Verein demokratischer Ärztinnen und Ärzte); Dr. Peter Hoffmann (stellvertre¬tender Vorsitzender des Verein demokratischer Ärztinnen und Ärzte); Dr. Bernhard Winter (stellvertretender Vorsitzender des Verein demokratischer Ärztinnen und Ärzte); Dr. Gregor Kritidis (Loccumer Initiative kritischer Wissenschaftlerinnen und Wissenschaftler); Michael Aggelidis (Bonn, Rechtsanwalt, Landesvorstand DIE LINKE.NRW); Paul Michel ( Mitglied des VerDi Ortsvorstandes Schwäbisch Hall); attac Osnarbrück; Dieter Wegner, (jour fixe Gewerkschaftslinke Hamburg); Angela Müller, Alexandra Pavlou, Peter Klemm, Maria¬na Munk, Lothar Zieske, Anita Friedetzki, Silke Mahlau, Rainer Basowski (Griechen¬land Soligruppe attac Hamburg); Hubert Schönthaler (DIE LINKE, Köln); Griechenland-Solidaritätskomitee Köln (GSKK)

Ποιος θέλει να καταστρέψει την Πλάκα;

Τέσσερις διακεκριμένοι Έλληνες αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι μιλάνε για το σκανδαλώδες νέο νομοσχέδιο που αν εφαρμοστεί θα καταστρέψει ολοσχερώς την ιστορική συνοικία.

Σκάνδαλο; Τουλάχιστον. Δεν είναι τυχαίο που έχουν ξεσηκωθεί έγκριτοι αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι της χώρας και με μια φωνή απαιτούν: «Κάτω τα χέρια από την Πλάκα». Γιατί  η Πλάκα κινδυνεύει. Ξανά. Ποιος θα φανταζόταν ότι θα ερχόταν μια ωραία πρωία και  το άβατό της θα αμφισβητούνταν; ‘Οτι ο ιστορικός οικισμός που διαφυλάχθηκε για 35 χρόνια ως κόρη οφθαλμού θα απειλούνταν από τις βλέψεις κερδοσκόπων;
Το σχέδιο νόμου, που κατέθεσε ο αναπληρωτής ΥΠΕΚΑ, πρώην πρόεδρος Χιλιομοδίου και πρώην Νομάρχη Κορινθίας, Νικόλαος Ταγαράς, με θέμα «Πράξεις εισφοράς σε γη και χρήμα», ένα μνημείο ρουσφετολογίας στην κυριολεξία, όπως εκτιμούν και οι τέσσερις συνομιλητές μας, ανοίγει την πόρτα–ούτε καν το παραθυράκι- για να καταντήσει η Πλάκα ξανά αυτό που ήταν τη δεκαετία του ’70. Παρότι μια από τις αρχαιότερες περιοχές της χώρας είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο και θορυβώδες νυχτερινό κέντρο, μια χαβούζα με εκτυφλωτικές  επιγραφές που αναβόσβηναν, οχλαγωγία, ηχορύπανση, βρωμιά και κυκλοφοριακή ασφυξία. Πρωταγωνιστές της, μια αλλοπρόσαλλη κομπανία, όπως θυμούνται όσοι ζήσανε τις ύστατες ημέρες της παρακμής, από κράχτες, πρεζάκια, ιερόδουλες και τσολιάδες. Ένα περιβάλλον εντελώς εχθρικό για οικογενειάρχες  και νοικοκυραίους. Σταθερά ο ένας μετά τον άλλο οι μόνιμοι κάτοικοι εκδιώχθηκαν.  
Όταν ο ασθενής είχε φτάσει σε τέτοια επίπεδα σήψης που κακοφόρμιζε, η Πολιτεία  αποφάσισε να αναλάβει δράση. Έτσι ανατέθηκε σε μια επίλεκτη ομάδα του Μετσόβειου Πολυτεχνείου, με επικεφαλής τον καθηγητή Διονύση Ζήβα, η εκπόνηση ενός πρωτοπόρου σχεδίου διάσωσης (η Μελέτη Παλαιάς Πόλεως Αθηνών και η Μελέτη Αντιμετώπισης Προβλημάτων Πλάκας), το οποίο υλοποίησαν διαδοχικά τρεις υπουργοί  της Ν.Δ. και του  ΠΑΣΟΚ.
Αν ψηφιστεί το σχέδιο νόμου του κ. Ταγαρά, με το οποίο θα επιτρέπεται η μεταβίβαση των αδειών των μαγαζιών σε νέους ιδιοκτήτες και η χρήση ακόμη και του πρώτου ορόφου, δήθεν για αποθηκευτικούς λόγους (οπότε θα ξαναδούμε τα 100 περίπου κέντρα  των seventies να επιστρέφουν στην περιοχή), τότε η παλιά εμποροπανήγυρη θα επανακάμψει, προβλέπουν όσοι αντιδρούν.  
Όσο για την επιχειρηματολογία του αναπληρωτή Υπουργού, μόνο θυμηδία προκαλεί. Ο κ. Ταγαράς υποστηρίζει ότι το σχέδιο νόμου που κατέθεσε έχει κοινωνικά κριτήρια! Διότι στο εξής θα μπορούν να απολαμβάνουν εκτός από τους ιδιοκτήτες και οι θαμώνες των μπαρ και των εστιατορίων την νεοκλασική αρχιτεκτονική του οικισμού.
Δεν αντέδρασαν ακαριαία στις απροκάλυπτες βλέψεις του  ΥΠΕΚΑ, που έσκασαν στα μουλωχτά εν μέσω της γενικότερης πολιτικής αναμπουμπούλας, η  Ελληνική Εταιρεία  Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και ο δήμαρχος Αθηναίων («Δεν πρόκειται να δεχτούμε τον αιφνιδιασμό που ανατρέπει θεμελιώδεις αρχές του ειδικού καθεστώτος προστασίας στην Πλάκα», διεμήνυσε ο Γ. Καμίνης) .
«Να αφήσουν την Πλάκα ήσυχη έτσι όπως είναι» είναι η έντονη αντίδραση που εκφράζει μέσω της Popaganda, αγανακτισμένος, ο γεννήτορας του σχεδίου διάσωσης και αναγέννησης της Πλάκας, καθηγητής Διονύσης Ζήβας .
a13
Φωτό: Ασπασία Κουλύρα
SOS εκπέμπουν για τον οικισμό ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Γιάννης Κίζης, ο οποίος μιλά χωρίς περιστροφές για τους μεγαλοεπιχειρηματίες του χώρου της εστίασης που πιέζουν για τις σκανδαλώδεις τροποποιήσεις του ισχύοντος νόμου, ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Γιώργος Σαρηγιάννης  και η Αρχιτέκτων και  Πολεοδόμος – Χωροτάκτης Ράνια Κλουτσινιώτη, η οποία διαπιστώνει: «Ξαφνικά θέλουν να βάλουν χέρι και στην Πλάκα». Και ρωτά:« Θα το επιτρέψουμε;».
Η αρχική πρωτοβουλία για τη διάσωση της Πλάκας οφείλεται στον Στέφανο Μάνο, ο οποίος ανάθεσε  το 1973 στον κ. Ζήβα και στην επιστημονική ομάδα του στο ΕΜΠ την εκπόνηση της σχετικής μελέτης. Ένα χρόνο μετά, η εργασία ήταν έτοιμη. «Τη δεκαετία του  ‘70 είχαν φύγει κακήν κακώς από την Πλάκα οι μισοί κάτοικοι. Λειτουργούσαν περί τα 90, αν όχι περισσότερα, κέντρα, ταβέρνες, εστιατόρια, night club, μπουάτ. Τα ναρκωτικά και η πορνεία  διαπερνούσαν την περιοχή απ’ άκρη σε άκρη. Όλα αυτά συγκροτούσαν ένα πρόβλημα που είχε δημιουργήσει αντιδράσεις και εκτός ελληνικών συνόρων. Αντιδρούσαν πολεοδόμοι, συντηρητές, οι πάντες.  Ο Μάνος πήρε  τη φοβερά δύσκολη απόφαση να επέμβουμε», εξιστορεί σήμερα ο κ. Ζήβας, υπογραμμίζοντας ότι ήταν «η πρώτη φορά που εφαρμόστηκε κάτι ανάλογο στην Ελλάδα. Ξεκινήσαμε με ένα νέο κυκλοφοριακό σύστημα, ουσιαστικά, αυτό που λέγεται «πεζοδρόμηση της Πλάκας». 
Η Αδριανού είχε καταντήσει η παράκαμψη των ταξιτζήδων  -μέσω της οποίας κόβανε  απ’ το Μοναστηράκι για να βγουν στου Μακρυγιάννη. Φανταστείτε ότι από την Αδριανού περνούσαν 5000 αυτοκίνητα καθημερινά!». Στις τομές που έγιναν με το σχέδιο που εκπονήθηκε από το ΕΜΠ ο κ. Ζήβας αναφέρει και την επισκευή όλων των υπόγειων δικτύων. «Εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στη χώρα υπόγειο δίκτυο τηλεόρασης». Παράλληλα, άρχισαν και φτιάχνονταν τα νομικά πλαίσια, «με κυρίαρχο αυτό των χρήσεων γης, έχοντας στόχο αφενός  τον περιορισμό των 92 κέντρων και αφετέρου τη μείωση της καθημερινής συρροής χιλιάδων θαμώνων. Η επέμβασή μας είχε ένα στόχο: να  αποκατασταθεί η χαμένη ισορροπία. Το αποτέλεσμα ήταν να ξαναγυρίσουν στην Πλάκα οι κάτοικοι».
Στις «πρωτιές» της επέμβασης στην Πλάκα κατατάσσει και την ομοθυμία των πολιτικών μας, ανεξαρτήτως πολιτικής απόχρωσης, να διασωθεί η περιοχή: «Το σχέδιο το ξεκίνησε ο Στέφανος  Μάνος, μετά από ανασχηματισμό της κυβέρνησης, το συνέχισε ο Γεώργιος Πλυτάς και, μετά τις εκλογές του ’81, το ολοκλήρωσε ο Αντώνης Τρίτσης». Πράγματα «εξωγήινα», όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει, για τη σημερινή πολιτική, η οποία τακτική της έχει «να ξεριζώνει ότι έχει σπείρει ο προγενέστερος. Η στάθμη του πολιτισμού των πολιτικών μας έχει αλλάξει άρδην. Είναι εξαιρετικά χαμηλή σήμερα. Δεν ενδιαφέρεται κανένας για το κοινό καλό και τη διάσωση του κοινού αγαθού. Όταν βλέπω στην τηλεόραση τους πολιτικούς να μιλάνε και να τσακώνονται μου θυμίζουν τη θεωρία του Λομπρόζο. Η φυσιογνωμία τους προδίδει το ποιόν τους. Έχω βιώσει όλες τις φρικτές περιόδους που πέρασε η χώρα, πόλεμο, Κατοχή,  Εμφύλιο. Και είμαι σε θέση να σας πω ότι τη σημερινή κατάντια δεν θυμάμαι να την έχω ξαναζήσει. Αμφισβητείτε ότι κρύβονται συμφέροντα πίσω από το σχέδιο νόμου που θα αλώσει την Πλάκα;».    
Ποιος κρύβεται, λοιπόν, πίσω από το σχέδιο νόμου του ΥΠΕΚΑ και τον κ. Ταγαρά; «Ο μεγαλοεστιάτορας της Πλάκας, ένας άνθρωπος με πολλά συμφέροντα στο χώρο της εστίασης και με ισχυρούς φίλους στο χώρο  της πολιτικής και των τραπεζιτών. Και  ο νοών νοείτω», απαντά χωρίς να μασάει τα λόγια του ο καθηγητής Γιάννης Κίζης. «Ανοίγουν την πόρτα, ούτε καν την κερκόπορτα, για να ξαναγίνει η Πλάκα  το χαώδες χαμαιτυπείο  της δεκαετίας  του ’70», προσθέτει.
Ο κ. Κίζης  ζει και εργάζεται στην Πλάκα από το 1972. «Μέχρι να ολοκληρωθεί η μελέτη  του Ζήβα, να εγκριθεί και  να αρχίζουν οι  εργασίες, πραγματικά  η Πλάκα ήταν η Τρούμπα των Αθηνών». Υπογραμμίζει ότι  το διάταγμα των χρήσεων γης που ισχύει «δεν έχει καμία ανάγκη παρέμβασης εφόσον λειτουργεί και έχει δημιουργήσει μια ζώνη εξαιρετική και για τους κατοίκους και για τους σωστούς επιχειρηματίες, και όχι  για τους τύπους των επιχειρηματιών που βγάζουν το πιστόλι πάνω στο τραπέζι. Γιατί υπάρχουν και τέτοιοι επιχειρηματίες στην Πλάκα». Κι επιμένει ότι «όλη αυτή η ιστορία  που ανέκυψε από το ΥΠΕΚΑ είναι εντελώς εκ του πονηρού. Οι σύλλογοι των κατοίκων της Πλάκας εδώ και χρόνια προσπαθούν με τρόπους έντιμους και διαδικασίες ανοικτές να υποστηρίζουν  την θέση: μην ακουμπάτε την τελευταία περιοχή που διασώθηκε από ένα σχέδιο βραβευμένο διεθνώς. Πανευρωπαϊκώς, στην Ανατολική Ευρώπη, δεν υπάρχει άλλη προστατευμένη παλιά συνοικία πλησίον του υψηλότερου ευπρεπέστερου μνημείου. Ούτε στην Κωνσταντινούπολη. Κάτω από τον πύργο του Γαλατά επικρατεί το χάος! Και θέλουμε εμείς να καταστρέψουμε τη δική μας;»
a14
Φωτό: Ασπασία Κουλύρα
Πρέπει να ανοίξει, συνεχίζει, ο κ.Κίζης, μια δημόσια συζήτηση για να «αποκαλυφθούν τα νήματα που κινούν αυτές τις αλλαγές» και συνεκδοχικά να αποκαλυφθούν αν  αντανακλούν «ανάγκες σε όφελος του κόσμου ή των νονών της νύχτας». Αν περάσει ο νόμος που επιτρέπει και τη χρήση του πρώτου ορόφου «ξεφτιλίζοντας τη βραβευμένη μελέτη της ομάδας Ζήβα», τότε, προβλέπει, «θα δούμε σε τουλάχιστον 5-6 ταράτσες κάτω απ΄την Ακρόπολη να ουρλιάζουν ισάριθμα σκυλάδικα». «Για σκοτεινούς κύκλους» κάνει λόγο στην Popaganda και o αρχιτέκτονας Γιώργος Σαρηγιάννης, επισημαίνοντας ότι: «Το σχέδιο νόμου πρόκειται απλά για μια απροκάλυπτη κατεδάφιση του Διατάγματος Προστασίας της Πλάκας  του 1993, με την γνωστή μέθοδο της διαδοχικής σαλαμοποίησης».
Έχουν ενδιαφέρον οι ιστορικές αναδρομές που κάνει σε σχέση με την καταστρατήγηση πολεοδομικών αρχών και το timing που επιλέγεται να γίνουν: «Σε εποχές μεταβατικές, εποχές  αναταραχών, καταστροφικών συμβάντων και άλλων ανωμάλων καταστάσεων, επικρατεί όπως είναι γνωστό η προσπάθεια σκοτεινών συνήθως κύκλων να αποκομίσουν από την καταρρέουσα κατάσταση ό,τι προλάβουν πριν την πτώση, και προφανώς ό,τι δεν θα μπορούσαν ή δεν θα τολμούσαν να απαιτήσουν σε ομαλές περιόδους. Σημειώνεται ότι στις 24 Αυγούστου 1922 δυο ημέρες πριν την τελική έφοδο του Κεμάλ -ο οποίος κατέλαβε την Σμύρνη στις 9 Σεπτεμβρίου 1922-, εκδόθηκε Βασιλικό Διάταγμα το οποίο αναθεωρούσε προς το χειρότερο το Διάταγμα του 1919 για την αύξηση των υψών (συντελεστών δόμησης) στην Αθήνα. Τον τελευταίο καιρό, ιδίως από τον Ιούνιο και μετά, και μάλιστα στο θερινό Τμήμα της Βουλής (όπως συνήθως !) πέρασαν μια σειρά καταστροφικών νόμων, τόσο σε σχέση με γενικότερα οικονομικά θέματα όσο και σε ζητήματα πολεοδομικά, όπως λ.χ. ο νόμος για τις πολεοδομικές ρυθμίσεις, για το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής, για τα δάση κ.ά».
Ο κ. Σαρηγιάννης «ιδίως αυτές τις μέρες» βλέπει, όπως καταγγέλλει, «να εκδίδονται ή και να δρομολογούνται υπουργικές αποφάσεις στο παρά πέντε για να προλάβουν να ικανοποιηθούν συγκεκριμένα συμφέροντα». Ένα παράδειγμα  που φέρνει είναι η  Γνωμοδότηση των Συμβουλίων του Υπουργείου Πολιτισμού η οποία προωθείται για Υπουργική Απόφαση σχετικά με την Δημοτική Αγορά Χαλκίδας, η οποία «κάνοντας παγκόσμια πρωτοτυπία», όπως σαρκαστικά αναφέρει,  κηρύσσεται  κατά το ήμισυ διατηρητέο Μνημείο και  κατά το υπόλοιπο ήμισυ « υπό την …διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης».
Στο ίδιο πλαίσιο, προσθέτει, κινείται και το νομοσχέδιο που επαναφέρει τις επεκτάσεις του Σχεδίου Πόλεως «βαθμιαία και σταδιακά στον επόμενο και στον μεθεπόμενο δρόμο που ως τώρα ήταν εκτός σχεδίου, παρ’ όλο που υπάρχει και νομολογία του ΣτΕ. Αλλά ποιός την εφαρμόζει; Εδώ το ΥΠΕΚΑ έχει εις βάρος του δεκάδες ακυρώσεις παράνομης παραχώρησης “ειδικών όρων δόμησης” με τους οποίους καπελώνονται διατηρητέα νεοκλασικά από δεκαόροφα κτήρια  επ’ αυτών και συνεχίζει δεκαετίες τώρα να παραχωρεί “ειδικούς όρους “».
Στο ίδιο έκνομο πλαίσιο εντάσσονται, θεωρεί, και οι νέες διατάξεις που επιχειρείται να περάσουν στην Πλάκα. «Μια διάταξη από εδώ, μια από εκεί, μια σήμερα, μια αύριο, ειδικά τώρα που γίνεται ο χαμός ,και δεν θα το προσέξουν! Και επιτέλους ό,τι προλάβουν και αρπάξουν κέρδος τους! Είναι προφανές ποιοί κερδίζουν από τις νέες αυτές νομοθετικές ρυθμίσεις : οι λύκοι που χαίρονται στην εκάστοτε αναμπουμπούλα -μια καμένη Σμύρνη τους σώζει πάντα….». «Πάντα θέλανε να βάλουν χέρι στην Πλάκα. Αλλά τώρα μέσα από  νομοθετικές ρυθμίσεις θα έχουμε  σοβαρά προβλήματα. Θα γίνει αυτό που έγινε πρόσφατα στου Ψυρρή και εκδιώχθηκαν οι κάτοικοι: προορισμός μαζικής διασκέδασης», εκτιμά η Ράνια Κλουτσινιώτη.
Ποιος κρύβεται πίσω από την πρωτοβουλία του αναπληρωτή Υπουργού ΥΠΕΚΑ;«Συμφέροντα εμπόρων μεσαίας κατηγορίας», εκτιμά. «Η Πλάκα εκπέμπει SOS. Θα καταστραφεί αν περάσει το σχέδιο νόμου. Θα το επιτρέψουμε;».

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014



Νίκος Ξυδάκης ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ

Πολιτιστικό απόθεμα στα δίχτυα της πελατείαςΙΚΕΤΕΣ:

TPITH ΓNΩMH
Η ​​ανασκαφή στον τάφο της Αμφίπολης έφερε στο φως πολύτιμα ευρήματα αλλά και μια νοσηρή νοοτροπία σε ό,τι αφορά την πολιτική και επικοινωνιακή διαχείριση της αρχαιολογίας. Η ανασύσταση του παρελθόντος έχει ασφαλώς ισχυρές συμβολικές προεκτάσεις κατά τη συγκρότηση της συλλογικής μνήμης και της εθνικής ταυτότητας. Είναι γνωστές οι χρήσεις και οι καταχρήσεις της Ιστορίας, η σκοπούμενη σύμφυρση μυθικών και ιστορικών αφηγήσεων, η υπερερμηνεία ή και η διαστρέβλωση των πραγματολογικών στοιχείων, ακόμη και η απόκρυψη ή η αλλοίωση τεκμηρίων, για πολιτικούς και εθνικιστικούς σκοπούς.
Δεν εστιάζουμε όμως σε αυτό το πεδίο το βλέμμα μας. Η επικοινωνιακή κωμικοτραγωδία της Αμφίπολης ανέδειξε και τέτοια στοιχεία, δηλαδή καλλιέργεια προσδοκιών για λαϊκή κατανάλωση, υπεραναπλήρωση, μετατόπιση της πολιτικής ατζέντας. Αλλά έδειξε επίσης και κυρίως την υπερσυγκεντρωτική, αραχνιασμένη και αδιαφανή λειτουργία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Πολιτισμού, αυτής που ουσιαστικά παρέκαμψε την επιστημονική συζήτηση και διόρισε εξωυπηρεσιακό «εκπρόσωπο τάφου». Μιλάμε για την κυρία Λίνα Μενδώνη, μόνιμη γενική γραμματέα του υπουργείου από τα τέλη της δεκαετίας ’90 έως σήμερα, με ένα διάλειμμα κατά τη θητεία του Κ. Ζαχόπουλου.
Η κ. Μενδώνη, αρχαιολόγος η ίδια, έχει καταφέρει να φαίνεται απαραίτητη στους εκάστοτε υπουργούς Πολιτισμού, ελάχιστοι εκ των οποίων φθάνουν ενήμεροι για το έργο του υπουργείου ή δεν προλαβαίνουν να ενημερωθούν. Αλλωστε το ΥΠΠΟ δεν θεωρείται πρωτοκλασάτο παραγωγικό υπουργείο, με δυνατότητες άσκησης ηχηρής πολιτικής και εξυπηρέτησης μεγάλων πελατειακών δικτύων· δεν έχει καν σοβαρό προϋπολογισμό. Μόνη δύναμή του ήταν η εποπτεία του αθλητισμού και κυρίως τα παχυλά έσοδα από τον ΟΠΑΠ, που μοιράζονταν εκτός κωδικών εθνικού προϋπολογισμού, απευθείας από το υπουργικό γραφείο. Αλλά με την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, χάθηκαν και αυτοί οι ειδικοί λογαριασμοί.
Στο υπουργείο έχει απομείνει η διαχείριση του εθνικού συμβολικού κεφαλαίου: της πολιτιστικής κληρονομιάς και της σύγχρονης τέχνης. Βέβαια και η διαχείριση των εσόδων από τη λειτουργία, την αξιοποίηση και τις πωλήσεις των μνημείων και μουσείων, με ό,τι περίπου ασχολείται το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠΑ). Και η διαχείριση των ΕΣΠΑ, κεντρικά και περιφερειακά, ύψους περίπου 750 εκατ. ευρώ - πεδίο διόλου ευκαταφρόνητο, παρότι δεν υπάρχει ολοκληρωμένο τομεακό πρόγραμμα. Ειδικά στο ΕΣΠΑ Αττικής, είδαμε εντάξεις πολυδάπανων έργων από αστείους ή πάμπλουτους ιδιωτικούς φορείς.
Το ΤΑΠΑ και τα κοινοτικά προγράμματα (τώρα ΕΣΠΑ, από του χρόνου ΣΕΣ) είναι τα χρηματοδοτικά και αναπτυξιακά εργαλεία του υπουργείου-μπουτίκ. Αλλά και τα εργαλεία για πελατειακές εξυπηρετήσεις. Μέσω του ΤΑΠΑ εξασφαλίζεται σταθερή ρευστότητα χρήματος, με λαμπρές προοπτικές αύξησης, δεδομένης της σταθερά αυξητικής πορείας του τουρισμού και της διαχρονικής ελκυστικότητας του ελληνικού πολιτιστικού προϊόντος. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο περίφημο μέιλ που απέστειλε ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης προς την τρόικα, εκτιμάται ότι τα έσοδα του υπουργείου, από πωλητέα, εισιτήρια χώρων-μουσείων και ηλεκτρονικά εισιτήρια, μπορούν να πολλαπλασιαστούν: από περίπου 50 εκατ. ευρώ σήμερα, να φτάσουν τα 400 εκατ. ευρώ. Η εκτίμηση στηρίζεται στις σχετικές αναπτυξιακές μελέτες της McKinsey και του ΙΟΒΕ.
Τι έχει γίνει κατά τα παρελθόντα προ κρίσης έτη για την ανάπτυξη του ΤΑΠΑ; Πολύ λίγα επί της ουσίας: Γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, μικροσυντεχνιασμός και πελατειακά δίκτυα το καθήλωναν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η λειτουργία των αρχαιολογικών χώρων και μουσείων, που τόσο πολύ συζητείται· ιδίως για τα προβλήματα φύλαξης και ωραρίων επίσκεψης την τουριστική περίοδο. Υπεύθυνοι για τη φύλαξη και το ωράριο είναι οι κατά τόπους αρχιφύλακες, οι οποίοι διευκολύνουν και γκρουπ επισκεπτών πέραν των τυπικών ωραρίων, με ανάλογα φιλοδωρήματα. Οι αρχιφύλακες, λοιπόν, είναι οι μόνοι υπάλληλοι που δεν ορίζονται από διευθυντές και κατά την υπηρεσιακή ιεραρχία, αλλά απευθείας από τον υπουργό! Το ΤΑΠΑ είναι υπεύθυνο και για την έκδοση του επιστημονικού Αρχαιολογικού Δελτίου, στο οποίο παρουσιάζονται τα ευρήματα των αρχαιολόγων: το Δελτίο έχει να εκδοθεί από το 2004-05...
Τι έγινε τα χρόνια των μεταρρυθμίσεων του Μνημονίου; Το καλοκαίρι άρχισε να εφαρμόζεται ο νέος Οργανισμός του υπουργείου, ο οποίος συγχωνεύει και καταργεί διευθύνσεις και εφορείες αρχαιοτήτων, καταργεί 500 κενές οργανικές θέσεις, καταργεί τα τμήματα εκθέσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων στα μουσεία κ.λπ. - γενικά συμπτύσσει και συρρικνώνει. Μεγάλο θύμα του νέου Οργανισμού είναι η Αρχαιολογική Υπηρεσία, η παλαιότερη επιστημονική υπηρεσία του ελληνικού κράτους. Ολοι οι επιφανείς αρχαιολόγοι έχουν ξεσηκωθεί εναντίον αυτής της αποδόμησης, όπως κατεδείχθη και σε εκτενή έρευνα της «Κ» (16.11.2014). Γιατί; Ο αυστηρός επιστήμων και σεβαστός απ’ όλους γραμματέας της Αρχαιολογικής Εταιρείας και της Ακαδημίας Αθηνών, Βασ. Πετράκος, έφτασε να πει στην «Καθημερινή»: «Η αρχαιολογία έχει ορισμένα “φιλέτα", τα οποία κάποιοι θέλουν να εκμεταλλευτούν, να τα περάσουν σε ιδιώτες».
Ενα πιθανό μοντέλο ιδιωτικοποίησης είναι το Μουσείο Ακροπόλεως, προικισμένο όχι μόνο με κτίριο και όνομα, αλλά και με ευέλικτο αυτοτελή οργανισμό, που δεν δηλώνει ούτε μοιράζεται τους πόρους του και έχει στελεχωθεί πελατειακά. Ή ημιδιαφανείς αναθέσεις έργων-φιλέτων με τη μέθοδο του outsourcing.
Διεθνώς αναγνωρισμένοι αρχαιολόγοι και έμπειρα στελέχη του υπουργείου επισημαίνουν ότι η πολιτιστική κληρονομιά μπορεί να αποδώσει μεγάλο πλούτο, να βοηθήσει τον τουρισμό και το εθνικό εισόδημα και ταυτόχρονα να διαφυλαχθεί και αναπτυχθεί όπως του αρμόζει. Αναγκαία προϋπόθεση: το αυστηρό, διαφανές πλαίσιο σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για προστασία του δημόσιου συμφέροντος και αποδοτικότητα. Υποδεικνύουν επίσης ότι λόγω των πρόσφατων αλλοπρόσαλλων μεταθέσεων εφόρων και διευθυντών κινδυνεύουν να μην ολοκληρωθούν ομαλά τα ώριμα έργα ΕΣΠΑ, ενώ δεν υπάρχει συντονισμένη στρατηγική για ένταξη νέων έργων στο καινούργιο ΣΕΣ 2014-2020.
Η πολιτιστική κληρονομιά είναι ανεκτίμητο συμβολικό κεφάλαιο, αλλά και πηγή πλούτου. Εχει κακοπάθει, από πελατειακά δίκτυα, ολιγωρία, ιδιοτέλεια, συντεχνιασμό. Το Μνημόνιο ήρθε τελευταίο.

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ AΡΧΑΙΟΦΥΛΑΚΩΝ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
www.neapnyka.gr
apyppo.blogspot.gr
eakyppo.wordpress.com

Η ανελέητη, βάρβαρη και άνευ προηγουμένου επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος του κόσμου της εργασίας, για να πάρει πίσω ότι έχει απομείνει, από όσα με αγώνες και θυσίες κατακτήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, συνεχίζεται.
Οι διαχρονικές απαιτήσεις των τραπεζών, των διεθνών τοκογλύφων και των επιχειρηματικών ελίτ, υπηρετούνται στο ακέραιο από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων στη χώρα μας, οι οποίες μέσα από την πολιτική των Μνημονίων που επιβάλει η Τρόικα (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) υλοποιούν την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, ισοπεδώνοντας στην κυριολεξία την Ελληνική κοινωνία.
Ανεργία, αβάσταχτη φορολογία, διάλυση του κοινωνικού κράτους, απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, μειώσεις μισθών και συντάξεων, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, μετατροπή των δημοσίων αγαθών σε εμπόρευμα, απολύσεις, μετανάστευση της νέας γενιάς, φτώχεια, ανασφάλεια, αποκλεισμός, φόβος, είναι μερικά από αυτά που βιώνει σήμερα ο Ελληνικός λαός, ως αποτέλεσμα μιας πολιτικής που εφαρμόζει στη χώρα μας μια πολιτική τάξη απόλυτα διαπλεκόμενη και εξαρτημένη από ξένα και ντόπια συμφέροντα.
Το δημόσιο απαξιώνεται και καταγγέλλεται ως αντιπαραγωγικό, φαύλο, διεφθαρμένο και παρουσιάζεται σαν επιτακτική ανάγκη η συρρίκνωσή του και η εκχώρηση κερδοφόρων δραστηριοτήτων του στα αρπακτικά, που περιμένουν να κατασπαράξουν τη δημόσια περιουσία στο όνομα μιας άκρως νεοφιλελεύθερης αντίληψης για ένα μικρό και επιτελικό κράτος-υπηρέτη των δικών τους συμφερόντων και επιλογών και όχι υπηρέτη του κοινωνικού συνόλου.
Η άθλια προπαγάνδα, η κατασυκοφάντηση, η διαπόμπευση των Δημοσίων υπαλλήλων από την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τα ΜΜΕ είναι στην ημερήσια διάταξη. Οι εφεδρείες, οι διαθεσιμότητες, οι απολύσεις, οι εργασιακές σχέσεις Μεσαίωνα, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, η κατατρομοκράτηση των εργαζομένων στο δημόσιο είναι τα εργαλεία για να ανοίξει ο δρόμος της λεηλασίας.
Στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, ο νέος οργανισμός συρρίκνωσης δομών και προσωπικού αποτυπώνει τις επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών με συγκεκριμένη στόχευση.
Η υποστελέχωση, η υποχρηματοδότηση, η νομιμοποίηση της αυθαιρεσίας, οι διορισμοί υμετέρων σε θέσεις ευθύνης, η ιδιωτικοποίηση τομέων δράσης και η εκχώρηση αρμοδιοτήτων (ακόμη και της διαχείρισης αρχαιολογικών χώρων και μουσείων), παραδίδουν με μαθηματική ακρίβεια την πολιτιστική μας κληρονομιά ως βορά σε συγκεκριμένα συμφέροντα.
Απέναντι στην κατάσταση αυτή η κοινωνία και οι εργαζόμενοι δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν επαρκώς για να αποτρέψουν τις τραγικές επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών.
Το συνδικαλιστικό κίνημα - στην ΠΕΥΦΑ αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές - με ηγεσίες ενσωματωμένες στη λογική της άλλης πλευράς, εγκλωβισμένες στον κομματισμό, τις προσωπικές στρατηγικές, την πελατειακή λογική και την λογική του μικρότερου κακού δεν μπόρεσε να μετατρέψει τον θυμό και την αγανάκτηση σε οργανωμένη παρέμβαση ανατροπής αυτής της πολιτικής που ισοπεδώνει τα πάντα.
Ø  «Δεν αφορά εμάς, αφορά τους άλλους»
Ø  «Ε! εκεί υπάρχει υπερβολή!»
Ø  «Εσύ δεν κινδυνεύεις αρκεί να….»
Ø  «Εμείς έχουμε τον τρόπο και τις προσβάσεις να καθαρίσουμε.»
Ø   «Δεν βλέπεις τι συμβαίνει δίπλα σου!»
Ø  « Εμείς από τους 500 σώσαμε τους 300»
Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά από όσα κυριάρχησαν στην συνδικαλιστική πρακτική μέχρι σήμερα, τα οποία οδήγησαν τους εργαζόμενους στην λογική του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και το συνδικαλιστικό κίνημα στην πλήρη απαξίωση του.
Η ανασυγκρότηση και η επαναθεμελίωση του συνδικαλιστικού κινήματος με άλλον προσανατολισμό, σε άλλη βάση, με εγκατάλειψη της λογικής της ανάθεσης, με ενεργοποίηση των ίδιων των εργαζομένων, με επίκεντρο τον εργαζόμενο και τις ανάγκες του και στόχο τη ρήξη με το παρελθόν και τον μετασχηματισμό του σε ταξική, ριζοσπαστική δύναμη είναι η μόνη διέξοδος για την ανατροπή της βαρβαρότητας και των μνημονιακών πολιτικών.
Εμείς με προμετωπίδα την συλλογική δράση, την κοινή αντίληψη, τους κοινούς στόχους διεκδικούμε να συναντηθούμε με όλους τους εργαζόμενους, να αθροίσουμε δυνάμεις για να γίνει πράξη η ανάγκη της ανατροπής.
Η αρχή έγινε!
Στις επικείμενες εκλογές της ΠΕΥΦΑ (19.1, 20.1, 21.1.15) η Δημοκρατική Συνεργασία, η Αυτόνομη Παρέμβαση και η Ενωτική Αγωνιστική κίνηση ενώνουμε τις δυνάμεις μας προσδοκώντας από τους συναδέλφους να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια, ώστε το συνδικάτο να αλλάξει βηματισμό, να βγεί από την εσωστρέφεια, τον παραγοντισμό, τη λογική της προσωπικής εξυπηρέτησης, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες του κλάδου των Αρχαιοφυλάκων.


ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ - ΔΥΝΑΤΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014


τετάρτη17/12:Πανελλαδικές δράσεις,στάση εργασίας για 
απολυμένους και δομές του δημοσίου

apoliseis-pano

Σειρά πανελλαδικών δράσεων για την υπεράσπιση των απολυμένων δημόσιων υπαλλήλων καθώς και των δομών και υπηρεσιών του Δημοσίου που συρρικνώθηκαν ή καταργήθηκαν διοργανώνει την Τετάρτη 127 Δεκεμβρίου η ΑΔΕΔΥ. Έτσι:
Την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014, στη μία το μεσημέρι, πραγματοποιεί συλλαλητήριο στην πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία προς τη Βουλή και το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, με παράλληλη παναττική στάση εργασίας από τις 12 το μεσημέρι μέχρι και τη λήξη του ωραρίου, «για να καταστεί δυνατή η συμμετοχή των συναδέλφων».
Η ΑΔΕΔΥ, με ανακοίνωσή της, καλεί τα νομαρχιακά της τμήματα ανά τη χώρα «αυτή την ημέρα να προγραμματίσουν συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, διαβήματα διαμαρτυρίας κλπ. για να αναδείξουν το κορυφαίο για το δημοσιοϋπαλληλικό κόσμο θέμα των απολύσεων».
Στην περίπτωση αυτή, της πραγματοποίησης δράσεων στην περιφέρεια, «κηρύσσει, παράλληλα, στάση εργασίας για τους υπαλλήλους των νομών στους οποίους θα πραγματοποιηθούν δράσειςκατά τη διάρκεια του εργασιακού ωραρίου τους».
Η ΑΔΕΔΥ καλεί όλους και όλες στα συλλαλητήρια της Τετάρτης, για:
• Την αποτροπή των απολύσεων και την επαναπρόσληψη όλων των απολυμένωνδημόσιωνυπαλλήλων. 
• Την κατάργηση του νόμου της διαθεσιμότητας
• Τη μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Την επαναλειτουργία όλων των δομών και υπηρεσιών που καταργήθηκαν.

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014




Εργαλείο διαιώνισης της λιτότητας και συρρίκνωσης του δημοσίου το προτεινόμενο «νέο» σύστημα αξιολόγησης.

Ο Υπουργός των απολύσεων, των διαθεσιμοτήτων και της απορρύθμισης του Δημόσιου, Κυριάκος Μητσοτάκης, κάτω από το βάρος της καθολικής αντίδρασης των εργαζομένων, αναγκάστηκε να αποσύρει το απαράδεκτο σύστημα  «αξιολόγησης»  χωρίς αυτό  ποτέ να εφαρμοστεί.
Οι εργαζόμενοι κατέδειξαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο την αντίθεσή τους στο συγκεκριμένο σύστημα δεν συμμορφώθηκαν με «τας υποδείξεις» και τις απειλές για πειθαρχικές διώξεις, ούτε με τις δικαστικές παρεμβάσεις σε βάρος τις ΑΔΕΔΥ για την απεργία-αποχή και οδήγησαν το υπουργείο και την κυβέρνηση σε αναδίπλωση. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί σημαντική νίκη των εργαζομένων και καταδεικνύει ότι με τη μαζική-ενεργητική δράση και αποφασιστικότητα τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Το νέο σύστημα αξιολόγησης, όχι μόνο εξακολουθεί να υπηρετεί τις βασικές προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά προχωράει πολλά βήματα πιο πέρα. Μπορεί να μην περιλαμβάνει την υποχρεωτική ποσόστωση, στοχεύει όμως σε πιο βαθιές αντιδραστικές αλλαγές: Οι προαγωγές, ο μισθός, οι αποσπάσεις-μετατάξεις, η επιλογή των προϊσταμένων, ακόμα και η οριστική πρόσληψη ενός υπαλλήλου στο δημόσιο, θα εξαρτώνται από τα αποτελέσματα αυτής της αξιολόγησης. Σύμφωνα λοιπόν με αυτό το σύστημα όλοι οι εργαζόμενοι θα έχουν από ένα «ατομικό πλάνο» και με βάση αυτό, θα αμείβονται και θα προάγονται, ακυρώνοντας κάθε έννοια συλλογικής διαπραγμάτευσης και αλληλεγγύης.
Πρόκειται για ένα σύστημα το οποίο θα χρησιμοποιηθεί, μαζί με το νέο μισθολόγιο που είναι έτοιμο, για νέες μειώσεις στους μισθούς και στη διεύρυνση των αντιθέσεων μεταξύ των διάφορων κατηγοριών  των εργαζομένων. Είναι αποκαλυπτικό, ότι το ποσό που θα διατίθεται κάθε χρόνο για μισθολογικές και βαθμολογικές προαγωγές  θα προσδιορίζεται από Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με βάση τη γενικότερη δημοσιονομική κατάσταση. Ταυτόχρονα, ακριβώς λόγω του ελεγχόμενου αλλά  και αυστηρά περιορισμένου αριθμού μισθολογικών προαγωγών, δημιουργείται  ευνοϊκό πεδίο για τον ασφυκτικό έλεγχο της δημόσιας διοίκησης από κομματικούς-πελατειακούς μηχανισμούς. Επιπλέον, το νέο σύστημα, ανάλογα με τις προτεραιότητες της εφαρμοζόμενης πολιτικής, μπορεί να αξιοποιείται για νέες διαθεσιμότητες και απολύσεις.
Οι εργαζόμενοι όμως δεν πρόκειται να συναινέσουν στους νεοφιλελεύθερους σχεδιασμούς της κυβέρνησης και σε συστήματα «αξιολόγησης» που διαλύουν το δημόσιο και θα συνεχίζουν να αγωνίζονται ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας, των απολύσεων και της διάλυσης του δημοσίου και των κοινωνικών υπηρεσιών. Θα παλέψουν για την κατάργηση της διαθεσιμότητας και για την επιστροφή όλων των απολυμένων στις εργασίες τους, για τη στελέχωση όλων των υπηρεσιών και ιδιαίτερα αυτών που έχουν σχέση με τις κοινωνικές ανάγκες και την εξυπηρέτηση των πολιτών, την αποκατάσταση των μισθολογικών απωλειών, για ένα Δημόσιο απαλλαγμένο από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό των πελατειακών δικτύων, αφοσιωμένο στην εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών και των πολιτών.
Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που συμφώνησε με τους δανειστές για νέα επώδυνα, σε βάρος των εργαζομένων, μέτρα για το 2015, δεν τόλμησε να τα φέρει προς ψήφιση στη βουλή, επισπεύδοντας τις διαδικασίες εκλογής προέδρου της δημοκρατίας, για να μπορέσει να τα εφαρμόσει μετά. Λογαριάζει όμως χωρίς τον ξενοδόχο!
Το ΜΕΤΑ καλεί τους εργαζόμενους να εντείνουν τη δράση και την επαγρύπνησή τους για να ακυρώσουν τα σχέδια τρομοκράτησης και εκφοβισμού του λαού από τα ντόπια και ξένα κέντρα εξουσίας. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να φύγει, γιατί όσο παραμένει στην εξουσία, τόσο θα γίνεται πιο επικίνδυνη για το λαό και τον τόπο.


Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής – ΜΕΤΑ                                          14/12/2014