Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΜΔΥΔΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση συμμετοχής στην διημερίδα σας για τον μελλοντικό ανασχεδιασμό της προστασίας των μνημείων.

Θέτω υπόψη σας, χωρίς πρόλογο, την κυριότερη και πάγια άποψη του Συλλόγου και των μελών μας για την ορθότερη λειτουργία της προστασίας - και όχι μόνο - των μνημείων της χώρας μας.

Θεωρούμε ότι τεχνικά τμήματα, απαρτιζόμενα από Μηχανικούς όλων των κλάδων, θα πρέπει να υπάρχουν σε όλες τις Κεντρικές Διευθύνσεις, στις Περιφερειακές Υπηρεσίες, Εφορείες κλπ. Η στελέχωση θα πρέπει να είναι τέτοια που να δίνει τη δυνατότητα στο Υπουργείο να χειρίζεται τα θέματα των τεχνικών έργων, είτε αυτά είναι με αυτεπιστασία είτε με ανάθεση, καθώς επίσης να γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι σε μελέτες που αφορούν διατηρητέα κτήρια ή αναστηλωτικές εργασίες γενικά. Η ευθύνη για πάσης φύσεως αναστηλωτικά έργα θα πρέπει να γίνεται κάτω από την εποπτεία των απαραίτητων Μηχανικών, σε συνεργασία με άλλες εμπλεκόμενες ειδικότητες.

Η Γενική Γραμματέας του Υπουργείου έχει ήδη ζητήσει από Συλλόγους, Διευθύνσεις και λοιπούς Φορείς του ΥΠΠΟΑ, απόψεις επί της διαμόρφωσης και καλυτέρευσης του ήδη υπάρχοντος Οργανισμού, προκειμένου να ληφθούν υπόψη και, μέσα από άτυπες ή τυπικές επιτροπές «σοφών», η ηγεσία του ΥΠΠΟΑ να καταλήξει στο τελικό σχέδιο πρότασης.

Στο σημείο αυτό εμπλεκόμαστε όλοι εμείς οι αντιπρόσωποι των συνδικαλιστικών φορέων του Υπουργείου μας, συστήνοντας μια διακλαδική επιτροπή από όλους τους Συλλόγους του ΥΠΠΟΑ, της οποίας το έργο θα είναι η παράδοση στην ηγεσία μιας ολοκληρωμένης πρότασης επί του ήδη υπάρχοντος Οργανισμού. Η κίνηση αυτή είναι κατά τη γνώμη μας ρεαλιστική και προσεγγίζει το θέμα με συναδελφική ευαισθησία προς όλους τους υπαλλήλους του ΥΠΠΟΑ.

Γνωρίζοντας τις ευαισθησίες σας επί των συλλογικών ενεργειών, θα θέλαμε και ευελπιστούμε σε ένα κοινό κάλεσμα προς όλα τα υπόλοιπα σωματεία, ώστε να οριστούν οι αντιπρόσωποι εκείνοι που αυτά θα επιλέξουν, για τη σύσταση της συγκεκριμένης επιτροπής.


Ευχαριστώ πολύ

Ο Πρόεδρος του Τμήματος ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής του ΥΠΠΟΑ

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Δεν χαρίζουμε τον δρόμο, δεν ξεχνάμε τον αντίπαλο


Ηλιόπουλος Νάσος 05.02.2016 
 


Στο πεδίο της κοινωνικής ασφάλισης αποκρυσταλλώνονται με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τα αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί για τον κόσμο της δουλειάς από τις κυρίαρχες πολιτικές. Η λογική της «ελεύθερης αγοράς» και του ανταγωνισμού βρίσκεται στην ρίζα του προβλήματος. Ενός προβλήματος που σήμερα ορίζεται κυρίαρχα από δύο στοιχεία. Από την διαχρονική λεηλασία του πλούτου των ταμείων και την διάλυση της αγοράς εργασίας (έκρηξη της ανεργίας, των ευέλικτων μορφών απασχόλησης και της παραβατικότητας). Η προσπάθεια δημιουργίας ενός βιώσιμου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης από την σκοπιά των εργαζομένων απαιτεί κυρίαρχα την αντιμετώπιση των παραπάνω.
Ο πρώτος κόμβος των απαραίτητων παρεμβάσεων ορίζεται από το αίτημα της δικαιοσύνης. Η πιο κρίσιμη παρέμβαση είναι αυτή της ανακεφαλαιοποίησης των ταμείων. Αποτελεί θέμα διεκδίκησης η επανάκτηση ενός κομματιού του πλούτου των ταμείων. Δεν μπορούμε να ανεχόμαστε μια κυρίαρχη πρακτική εντός Ευρώπης που ο μοναδικός θεσμός που μπορεί να απολαμβάνει τη συγκεκριμένη μέριμνα είναι το τραπεζικό σύστημα. Παράλληλα με την ανακεφαλοποίηση πρέπει να προχωρήσουν άλλες δύο διαδικασίες. Να ερευνηθούν όλες οι νομικές ευθύνες για πολιτικά πρόσωπα και για διοικήσεις ταμείων καθώς επίσης να μπουν οικονομικές ποινές σε οργανισμούς που μέσω της πρακτικής της εθελούσιας επιβάρυναν συνολικά το ασφαλιστικό σύστημα.
Η κυρίαρχη αφήγηση για το ζήτημα των εθελούσιων συντάξεων τόσα χρόνια στρεφόταν εναντίων των εργαζομένων. Οι οργανισμοί που χρησιμοποίησαν τα προγράμματα εθελούσιας εξόδου με στόχο να διώξουν παλιούς εργαζόμενους και στην θέση τους να προσλάβουν νέους με διαφορετικό καθεστώς και γενικεύοντας την ευελιξία έχουν μείνει στο απυρόβλητο. Δεν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη πρακτική ήταν κυρίαρχη στις τράπεζες όπου σήμερα σταδιακά γενικεύεται ένα καθεστώς ευελιξίας (και τις οποίες αφορά κυρίαρχα το αίτημα για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων). Ακριβώς για αυτό το λόγο χρειάζεται να υπάρξει μια μορφή οικονομικής ποινής που θα προκύπτει από τα κέρδη αυτών των οργανισμών και θα στηρίζει το ασφαλιστικό σύστημα ως ένα από τους απαραίτητους κοινωνικούς πόρους που χρειάζεται να σχεδιαστούν το επόμενο διάστημα.
Ο δεύτερος κόμβος παρεμβάσεων σχετίζεται με την σημερινή κατάσταση των εργασιακών σχέσεων και της αγοράς εργασίας. Χρειαζόμαστε τη δημιουργία ενός καινούργιου πλαισίου για το χτύπημα της παραβατικότητας στην αγορά εργασίας. Υπολογίζεται ότι πάνω από το 20% του εργατικού δυναμικού δουλεύει ανασφάλιστο. Κάτι που στοιχίζει για τα ταμεία σχεδόν 4 δις τον χρόνο. Η αντιμετώπιση του ζητήματος της ανασφάλιστης εργασίας ως κεντρικής, αλλά όχι η μοναδικής, μορφής παραβατικότητας δεν αποτελεί απλά ένα οικονομικό ζήτημα. Αντιθέτως, συνιστά κεντρικό πρόβλημα για την ίδια την λειτουργία, την αποτελεσματικότητα και το φρόνημα του εργατικού κινήματος.
Παράλληλα η ουσιαστική επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων ορίζει το κεντρικό μέτωπο για την αλλαγή των συσχετισμών στους χώρους εργασίας. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι το βασικό χαρακτηριστικό της κρίσης είναι η αναδιανομή εξουσίας και πλούτου σε βάρος της εργασίας και υπέρ του κεφαλαίου. Η υπηρέτηση του σχεδίου της αντίστροφης αναδιανομής περνάει κυρίαρχα μέσα από θεσμικές παρεμβάσεις που θα δώσουν στην πλειοψηφία της κοινωνίας την δυνατότητα να οργανωθεί και να παλέψει για αυτή την αλλαγή.
Η αντιμετώπιση των ποσοστών ανεργίας συγκροτεί και το πιο δύσκολο μέτωπο αυτή την στιγμή. Είναι ξεκάθαρο ότι με όρους «αγοράς» ακόμα και με ρυθμούς ανάπτυξης που θα προσεγγίζουν το 3% θα απαιτηθεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την αντιμετώπιση της σημερινής ανεργίας. Ακριβώς για αυτό το λόγο χρειαζόμαστε μια γενναία δημόσια παρέμβαση. Μια σειρά από προγράμματα στα οποία το κράτος θα λειτουργήσει ως «εργοδότης έκτακτής καταφυγής» σε συνδυασμό με ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Κεντρικό ερώτημα για τον σχεδιασμό ενός τέτοιου προγράμματος συνιστά η πηγή των απαιτούμενων πόρων. Είχε υπολογιστεί ότι μέσα από μια έκτακτη «εισφορά αλληλεγγύης» 12% σε επιχειρήσεις με κερδοφορία πάνω από 500.000 ευρώ μπορούν να βρεθούν πόροι ύψους 1,2 δις. Σίγουρα όχι η λύση αλλά μια καλή αρχή. Κρίσιμο για την λειτουργία ενός τέτοιου προγράμματος και για την κάθετη διάκριση του από το σύνολο των σημερινών προγραμμάτων κατάρτισης είναι πρώτον η χρονική διάρκεια του που πρέπει να προσεγγίζει τον ένα χρόνο, η συνολική κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων για όσους συμμετέχουν και ο σχεδιασμός του με βάση κοινωνικές ανάγκες για την δημιουργία υποδομών (π.χ. ενεργειακή αναβάθμιση κτηρίων σε λαϊκές γειτονιές).
Ανακεφαλαίωση: χωρίς την εξεύρεση πόρων για την στήριξη των ταμείων και μια σειρά παρεμβάσεων στο κομμάτι της αγοράς εργασίας δεν μπορεί να υπάρξει μακροπρόθεσμα ρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος υπέρ του κόσμου της δουλειάς. Η παραπάνω προβληματική εμφανίζεται να απουσιάζει σχεδόν καθολικά από το κομμάτι των κινητοποιήσεων. Για άλλη μια φορά εμφανίζεται η αδυναμία του οργανωμένου εργατικού κινήματος να παρέμβει προωθητικά στην βάση μιας δικής του επιθετικής στρατηγικής για την κοινωνική ασφάλιση. Ταυτόχρονα στο κομμάτι των ελεύθερων επαγγελματιών και των αγροτών βλέπουμε στρώματα που είχαν πολωθεί προς την αριστερά να πολώνονται προς την άλλη κατεύθυνση κάτω από την ηγεμονία των πιο αντιδραστικών δυνάμεων. Η δική μας δουλειά δεν μπορεί να περιορίζεται στην καταγγελία της υποκρισίας του «μετώπου του ναι» που στηρίζει σύσσωμο τις κινητοποιήσεις με την ελπίδα να κερδίσει όχι ένα άλλο ασφαλιστικό αλλά μία άλλη κυβέρνηση.
Αν θέλουμε πραγματικά να είμαστε αποτελεσματικοί στον αγώνα μας ενάντια σε αυτές τις δυνάμεις, που σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούν την υπεράσπιση ενός δημόσιου κοινωνικού συστήματος ασφάλισης, πρέπει να παλέψουμε για το συσχετισμό και μέσα στις κινητοποιήσεις. Παράλληλα πρέπει να υπάρξει ένας σχεδιασμός για διορθωτικές κινήσεις που θα σπάνε την συμμαχία κομματιών των παραπάνω κλάδων που αντικειμενικά αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, με τις αντιδραστικές τους ηγεσίες. Σε κάθε περίπτωση όμως παραμένει κρίσιμο αν στο δημόσιο διάλογο θα ηγεμονεύσει μια προβληματική που θα ονοματίζει την λογική του νεοφιλελευθερισμού ως την πηγή των σημερινών μας αδιεξόδων και θα θέτει προτεραιότητες με βάση τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας ή αν θα κερδίσει η αφήγηση αυτών που λεηλάτησαν τα ταμεία και διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις. Αυτή τη μάχη δεν μπορούμε να τη δώσουμε μέσα από τα πληκτρολόγια του υπολογιστή μας.

Πηγή: η Αυγή

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

ΣΥΡΙΖΑ - η μόνη πραγματική ελπίδα 
(Στ. Τσαβ., το κείμενο εκφράζει τις απόψεις του υπογράφοντα)

........... "Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένας καλός λύκος τον οποίο κακομεταχειρίζονταν τα πρόβατα, μια καλοκάγαθη μάγισσα και ένας τίμιος πειρατής. Όλα αυτά υπήρχαν όταν εγώ ονειρευόμουνα τον κόσμο ανάποδα". Από ισπανικό τραγούδι, που θα μπορούσε να μεταφραστεί ελεύθερα στα ελληνικά ως εξής:


"Μια θύελλα έχει συνεπάρει την ελληνική επικράτεια. Μια επανάσταση έχει ξεκινήσει με νέους οπλαρχηγούς που ξεσηκώνουν τα πλήθη κατά της τυραννικής κυβέρνησης συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Οπλαρχηγοί όπως Κυριάκος Μητσοτάκης, Ευάγγελος Βενιζέλος, Μάκης Βορίδης, Άδωνης Γεωργιάδης και πολλοί άλλοι. Στην επανάσταση αυτή δεν θα έλειπαν οι καναλάρχες, οι εκδότες των διαφόρων φυλλάδων, οι μεγαλοκαταθέτες, και όλοι αυτοί που έχουν μάθει τόσα χρόνια μέσα σε ένα κράτος-προστάτη της ανομίας, των ρουσφετιών και των "δικών μας παιδιών", να λειτουργούν και να απολαμβάνουν τους καρπούς της "προσφοράς" τους στην πλάτη του εργαζόμενου ελληνικού λαού. Στο ξεσήκωμα αυτό μπλέχτηκαν και πολλοί αρχηγίσκοι της αριστεράς, που άδραξαν την ευκαιρία για ιδίον όφελος και έστρεψαν τα πυρά τους κατά της κυβέρνησης της ελπίδας, υπηρετώντας  πιστά τα συμφέροντα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής". 



Καθημερινά στα ΜΜΕ των καναλαρχών  ακούγονται όλων των ειδών απελπισμένες και ψευδείς ειδήσεις, με σκοπό να εμποδίσουν τον αέρα αλλαγής που προσπαθεί να φέρει η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτό τον ταλαιπωρημένο λαό. Γιατί όλοι αυτοί χάνουν τα βρώμικα πλεονεκτήματα που είχαν εδώ και 40 χρόνια με τη βοήθεια των κυβερνήσεων της δεξιάς: τη φοροδιαφυγή, τις μαζικές απολύσεις, τον εκφοβισμό και την εκμετάλλευση των εργαζομένων, το μαύρο χρήμα. Προσπαθούν να δείξουν στην κοινή γνώμη ότι η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε έναν "ανελέητο διορισμό δικών της παιδιών". Είναι φοβερό το γεγονός ότι οι κατ’ εξοχήν αντιπρόσωποι της διαπλοκής, των ρουσφετιών, της λεηλασίας της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, της κατασπατάλησης δημοσίου και όχι μόνο χρήματος, της σημερινής απελπιστικής κατάστασης της χώρας και της παράδοσης της εργατικής τάξης στα αδηφάγα χέρια της πλουτοκρατίας, προσπαθούν να κατασυκοφαντήσουν την κυβέρνηση που, ενώ χρονικά είναι ενός μόνο έτους και παρά τον πόλεμο που δέχεται από τους αντιπροσώπους της ντόπιας και ξένης φιλελεύθερης πολιτικής, έχει καταφέρει:

1) τη νομοθέτηση ρύθμισης δόσεων προς την εφορία και λοιπούς φορείς δημοσίου,
2) την προστασία πρώτης κατοικίας υπερχρεωμένων νοικοκυριών,
3) την προστασία πολιτών από τα αιμοσταγή τραπεζικά ιδρύματα, με την νομοθέτηση μεθόδου αποπληρωμής δανείων ,
4) την ανθρωπιστική βοήθεια προς φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν δυνατότητες πληρωμής ΔΕΗ, ενοικίου κλπ,
5) την προστασία κοινωνικών και ανθρωπιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών,
6) την μεταναστευτική κοινωνική πολιτική,
7) την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων και την τακτοποίηση χρόνιων  εκκρεμοτήτων επανατοποθέτησης υπαλλήλων στις θέσεις τους,
8) τη φραγή σε ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα,
9) τη διαβούλευση νομοθετικών διατάξεων πρωταρχικής σημασίας για όλους τους τομείς της δημόσιας διοίκησης και όχι μόνο,
10) τη φραγή στις αυθαίρετες και οριζόντιες απολύσεις στο δημόσιο τομέα,
11) την προστασία της δημόσιας περιουσίας και πλούτου,
12) τον εκδημοκρατισμό στις αποφάσεις ενός κράτους στην υπηρεσία του πολίτη,
13) την απλούστευση γραφειοκρατικών διαδικασιών δημοσίου,
14) την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης,
15) την πάταξη της φοροδιαφυγής και τον πραγματικό έλεγχο στους μεγαλοκαταθέτες του εξωτερικού και όχι μόνο,
16) τη διαλεύκανση και διευθέτηση των ζητημάτων που απορρέουν μέσα από λίστες Λαγκάρντ κλπ.


Ας αφήσουμε λοιπόν τις Κασσάνδρες της διαπλοκής, τους οπορτουνιστές "συντρόφους" και τα κάθε λογής ερπετοειδή στην άκρη και ας προχωρήσουμε ενωμένοι μαζί με τον λαό που εξουσιοδότησε αυτήν την κυβέρνηση μέσω δημοκρατικών διαδικασιών να φέρει εις πέρας το όραμα της ελπίδας.


Σταύρος Τσάβαλος 
Μέλος του Συντονιστικού της οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ του Υπουργείου Πολιτισμού