Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

Αναγνώριση προϋπηρεσίας εκτός δημοσίου τομέα

Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (Τ.Ε.Ε.), με την υπ' αρ. πρωτ. 18606/28.7.2017 ανακοίνωσή του, ξεκαθαρίζει οριστικά τα πράγματα σχετικά με το ζήτημα της αναγνώρισης προϋπηρεσίας εκτός δημοσίου τομέα και καλό θα ήταν τα μέλη του Γ' Υπηρεσιακού Συμβουλίου να τελειώνουν πια με το θέμα αυτό.

Σταύρος Τσάβαλος 



Παρασκευή 28 Ιουλίου 2017

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ...ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΑΔΕΙΑΝΟ...





 28.7.2017
Η αναστολή της 48ωρης απεργιακής κινητοποίησης στην Αττική που είχε προκηρυχθεί από την πλειοψηφία της ΠΟΕ ΥΠΠΟ, μόνο έκπληξη δεν προκαλεί σε όσους παροικούν στην Ιερουσαλήμ του συνδικαλιστικού μεσαίωνα στο ΥΠΠΟΑ. Για εμάς ήταν μια σχεδόν προεξοφλημένη κίνηση. Το παρελθόν της θνήσκουσας και μεταλλαγμένης σε ΔΗΣΥΠ παλιάς ΠΑΣΚΕ, καθώς και της ΔΑΚΕ παράταξης της «αριστείας» αλλά και της καλπονοθείας (πολύ πρόσφατα στο τελευταίο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ), αποτελούν εχέγγυο για τον εξευτελισμό των αγώνων και των απεργιών για άλλη μια φορά στο ΥΠΠΟΑ.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΕ ΥΠΠΟ της 20-07-2017 κλήθηκαν οι Γενικοί Σύμβουλοι σε συνεδρίαση με θέματα ημερήσιας διάταξης:
1.                  Ταμείο Αλληλοβοήθειας
2.                  Προσλήψεις προσωπικού
3.                  Οργανισμός ΤΑΠΑ – κεκτημένα εργαζομένων
4.                  ΓΓΑ – κτιριακό ζήτημα
5.                  Εκλογή νέου προέδρου Γ.Σ.
Αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία της εκλογής νέου προέδρου του ΓΣ με την ανάδειξη του εκλεκτού της θνήσκουσας και μεταλλαγμένης σε ΔΗΣΥΠ – ΠΑΣΚΕ, με πραγματική έκπληξη διαπιστώσαμε από την εισήγηση του προέδρου της Ε.Ε. της Ομοσπονδίας, ότι υπήρχαν κι άλλα θέματα στην ημερήσια διάταξη, τα οποία δεν αναφέρονταν στην αρχική ειδοποίηση. Όπως ήταν φυσικό ως Αυτόνομη Παρέμβαση, όταν εκφωνήθηκε η πρόταση για 48ωρη απεργία για το Σαββατοκύριακο 28-29 Ιούλη, ζητήσαμε το αυτονόητο: να κατατεθεί γραπτά από τις ΔΗΣΥΠ – ΔΑΚΕ το διεκδικητικό πλαίσιο της απεργίας, ώστε να τοποθετηθούν όλες οι παρατάξεις επί του πλαισίου και να μην αρκεστούν, ειδικά όταν πρόκειται για μια τόσο σημαντική δράση, σε προφορικές εκφωνήσεις, οι οποίες ως γνωστόν επιδέχονται και αλλοιώσεις, μετατροπές κ.ο.κ. Η πλειοψηφία του Γενικού Συμβουλίου αρνήθηκε τη δική μας πρόταση και με ψήφους ΔΗΣΥΠ – ΔΑΚΕ προχώρησε στην προκήρυξη της 48ωρης απεργίας.
Ας κρατήσουμε λοιπόν, ότι πρόταση για απεργία δεν υπήρχε στην ημερήσια διάταξη αλλά κατατέθηκε αιφνιδιαστικά και προφορικά. Από αυτό το σημείο και μετά αρχίζουν οι παλινωδίες, οι εξαπατήσεις και οι οβιδιακές μεταμορφώσεις των ΔΗΣΥΠ – ΔΑΚΕ. Δικαιωθήκαμε πικρά στο αίτημα μας για την κατάθεση γραπτώς του διεκδικητικού πλαισίου. Άλλα πράγματα ακούσαμε στο Γ.Σ., ότι ορίζουν την ανάγκη για την προκήρυξη της απεργίας κι άλλα τελικά είδαν το φως της δημοσιότητας. Μάλιστα οι συντάκτες του σχετικού κειμένου στη βιασύνη τους να συντάξουν το σχετικό  εξώδικο της Παρασκευής 21-07-2017, προχώρησαν στην παγκόσμια πρωτοτυπία να αναφέρονται αριθμητικά σε πέντε αιτήματα ενώ αριθμούν έξι (κατά σειρά Α, Β, Γ, Δ, Στ) !!! Προφανώς το πέμπτο αίτημα που εκφωνήθηκε στο Γενικό Συμβούλιο, έκριναν, ότι δεν ήταν δημοσιοποιήσιμο κι έτσι απλώς το απάλειψαν από το σχετικό κείμενο.
Σ’ αυτό το σημείο ας φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας. Στις πιο μαύρες μέρες των μνημονίων των κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι οι εργαζόμενοι στο υπουργείο Πολιτισμού, ότι όχι μόνο δεν έκλειναν αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία, αλλά όσοι τολμούσαμε έστω να ψελλίσουμε την ανάγκη να υπερασπιστούμε τη δουλειά μας και την αξιοπρέπεια μας, θεωρούμασταν αντικοινωνικά στοιχεία, πλειοδότες του λαϊκισμού κι άλλα νόστιμα, που δεν τα ξεχνάμε. Τότε οι παρηκμασμένες και γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ τηρούσαν «υπεύθυνη» στάση και εμπόδιζαν κάθε αγωνιστική κινητοποίηση, για να μην πληγεί η εθνική οικονομία, να μην στερήσουμε από τουρίστες τη δυνατότητα να επισκεφτούν μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους κι άλλα παρόμοια. Φαίνεται, ότι όσα επικαλούνταν, όταν κυβερνούσαν οι πολιτικοί τους πάτρονες, σήμερα δεν ισχύουν.
Όμως η ιστορία έχει και συνέχεια. Αν και απείχαμε από τη ψηφοφορία στο ΓΣ για τους λόγους που μόλις αναπτύξαμε, δηλώσαμε στο Γενικό Συμβούλιο, ότι η παράταξή μας ακριβώς, επειδή δεν έχει μάθει στην απεργοσπασία, αλλά στη συμμετοχή στους αγώνες και στη διαρκή σύγκρουση για τη βελτίωση των όρων εργασίας, θα συμμετέχουμε στην απεργία.
Όμως με την πάροδο των ημερών τα ερωτήματα πλήθαιναν. Πέραν όλων των άλλων δεν πήραμε απάντηση, γιατί η απεργία περιορίζεται στην Αττική. Τα αιτήματα, έστω κι αυτά τα κολοβωμένα, αφορούν μόνο τους συναδέλφους της Αττικής; Η ανάγκη για πρόσληψη τακτικού προσωπικού αναφέρεται μόνο στις υπηρεσίες που εδρεύουν στην Αττική; Η επιτάχυνση των διαδικασιών γα την παραίτηση της υπουργού πολιτισμού από την άσκηση ένδικων μέσων είναι ζήτημα που περιορίζεται στα γεωγραφικά όρια της Αττικής;, Η ανάγκη για μετατροπή συμβάσεων όσων συναδέλφων καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες το ίδιο; Η υποχρηματοδότηση του ΥΠΠΟΑ κι αυτό ζήτημα Αττικής είναι; Ακόμα περισσότερο απεργία Σαββατοκύριακο, όταν όλοι γνωρίζουμε, ότι από όλους τους συναδέλφους οι μόνοι που εργάζονται λόγω της φύσης του επαγγέλματος Σάββατο και Κυριακή είναι οι συνάδελφοι αρχαιοφύλακες; Μ’ άλλα λόγια η Ομοσπονδία (δευτεροβάθμιο όργανο) περιορίζει την δράση της γεωγραφικά σ’ ένα νομό και εργασιακά σε μία μόνο κατηγορία εργαζομένων του ΥΠΠΟΑ. Τα ερωτήματα αυτά ακόμα περιμένουν απάντηση, αλλά πολύ φοβούμαστε, ότι ποτέ δεν θα απαντηθούν επαρκώς, γιατί η ειλικρινής απάντηση θα εκθέσει τους εμπνευστές αυτού του σχεδίου.
Η διδακτική όμως ιστορία έχει και συνέχεια. Στο διαδικτυακό τόπο της ΠΟΕ ΥΠΠΟ (http://poeyppo.gr/) στις 26-07-2017 ανεβαίνει ανακοίνωση, όπου η πλειοψηφία της Εκτελεστικής Επιτροπής δηλ. η γνωστή ΔΗΣΥΠ – ΔΑΚΕ αναγγέλλει μεταξύ άλλων ότι: «Ο κόμπος έφτασε στο χτένι, τα προβλήματα γιγαντώνονται και οι λύσεις αγνοούνται!». Εξακολουθεί βέβαια να υπάρχει στην ανακοίνωση το ίδιο πλαίσιο (με τη γνωστή σειρά Α, Β, Γ, Δ, Στ), το αίτημα Ε στις 26/7 ακόμα αγνοείται.
Την ίδια μέρα (!) μαθαίνουμε με νεότερη ανακοίνωση πάλι από την Ε.Ε. της Ομοσπονδίας, ότι αναστέλλεται η απεργία, γιατί μετά από «συνάντηση με την υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού … η κα. Υπουργός αντιμετώπισε με υπευθυνότητα τα ζητήματα που έθεσε με το εξώδικό της η ΠΟΕ ΥΠΠΟ, δρομολογώντας συγκεκριμένες ενέργειες για χρόνια ζητήματα που αφορούν τους εργαζομένους στο ΥΠΠΟΑ».
Εντυπωσιαστήκαμε. Μέσα σε λίγες ώρες την ίδια μέρα λύθηκε ο κόμπος που είχε φτάσει στο χτένι και λύθηκαν τα χρόνια ζητήματα.
Παρ’ όλα αυτά, αντί να δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματά μας, δημιουργήθηκαν ακόμα περισσότερα, καθώς σε αυτή τη συνάντηση, παρότι η Αυτόνομη Παρέμβαση συμμετέχει με δύο μέλη της στην Ε.Ε., δεν κληθήκαμε να λάβουμε μέρος στη συζήτηση με την πολιτική ηγεσία.
Τα ερωτήματα μας λοιπόν απευθύνονται στους συμμετέχοντες στη συζήτηση.
Για παράδειγμα
Α) ποιες είναι οι ενέργειες για τις οποίες υπήρξαν δεσμεύσεις για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας; Δεσμεύτηκε η πολιτική ηγεσία και σε ποια κατεύθυνση για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας; Θα επιλυθούν τα ζητήματα που σχετίζονται με το Τ.Α. έως τα μέσα Σεπτέμβρη και μετά θα εκδοθεί η σχετική Υπουργική Απόφαση;   Θυμίζουμε σε όλους, ότι πάγια θέση της Αυτόνομης Παρέμβασης είναι η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου του Τ.Α. αλλά και η διεξαγωγή πλήρους οικονομικού ελέγχου προηγούμενων χρήσεων, ώστε να μην υπάρχει καμία σκιά για τον τρόπο διαχείρισης δημόσιου χρήματος.
Β) Υπήρξε συμφωνία για την καταβολή των πέραν του πενθημέρου και των εξαιρεσίμων για τους συνάδελφους αρχαιοφύλακες και προς ποια κατεύθυνση;
Γ) Θα μετατραπούν οι συμβάσεις των συναδέλφων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες κι αν ναι πότε;
Δ) Υπήρξε δέσμευση με καθορισμό συγκεκριμένων ημερομηνιών για την προκήρυξη πρόσληψης 200 αρχαιοφυλάκων και 33 αρχαιολόγων;
Ε Συστάθηκε ομάδα εργασίας για νε επεξεργαστεί τον νέο Οργανισμό του ΤΑΠ; Αν ναι ποιοι συμμετέχουν θεσμικά;
Στ) Αντιμετωπίστηκε το ζήτημα μεταστέγασης της ΓΓΑ στο κτίριο Κεράνη; Αν ναι ποιες είναι οι εξελίξεις;
Ζ) Τέλος, γιατί τίποτα δεν πρέπει να παραμένει στο σκοτάδι της κρυφής ατζέντας και της «μυστικής διπλωματίας». Τέθηκε κι άλλο ζήτημα από την πλειοψηφία της Ε.Ε. της ΠΟΕ ΥΠΠΟ; Για παράδειγμα το εκφωνηθέν στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕ ΥΠΠΟ  και μηδέποτε καταγραφέν αίτημα Ε; Αν ναι τι συμφωνήθηκε;
Είναι προφανές, ότι τα ερωτήματα είναι πολλά.  Ξεπερνούν κατά πολύ την διαμάχη, που μπορεί να υπάρχει μεταξύ συνδικαλιστικών παρατάξεων και τον τρόπο που αντιλαμβάνονται την παρέμβαση στα δημόσια πράγματα. Ακουμπούν τον πυρήνα της οργανωμένης και συλλογικής δράσης των εργαζομένων.
Δεν είναι δυνατό πλειοψηφίες που έρχονται από το παρελθόν, να χρησιμοποιούν κατά πως τις βολεύει αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία καθώς και τους εργαζόμενους σ’ αυτά, για να επιβάλλουν τη δική τους στρεβλή αντίληψη.
Δεν μπορούμε να ανεχτούμε άλλο την υποταγή του συλλογικού στο ατομικό. Οι αγώνες στο ΥΠΠΟΑ ενάντια στις διαθεσιμότητες, τις εφεδρείες, τις απολύσεις, τις διώξεις που είχε εξαπολύσει το δίδυμο Μητσοτάκη – Χριστοφιλοπούλου, δεν αποτελούν διαβατήριο, για όλους όσοι περιμένουν με αγωνία την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών για να συνεχίσουν να παριστάνουν τους μπουφόνους του συνδικαλισμού,  προκηρύσσοντας απεργίες για να τις πάρουν μετά πίσω, εξευτελίζοντας τα μέσα πάλης που έχουν στη διάθεσή τους οι εργαζόμενοι σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα.
Η Αυτόνομη Παρέμβαση θα συνεχίσει στον ίδιο δρόμο του αταλάντευτου αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων όλων των συναδέλφων στο ΥΠΠΟΑ, την επανόρθωση των αδικιών, την ενδυνάμωση των συλλογικών μορφών οργάνωσης της εργασίας στο υπουργείο, τη διεκδίκηση όλων όσων μας έχουν στερήσει οι πολιτικές των μνημονίων και της εποπτείας.
Στεκόμαστε κριτικοί και επικριτικοί σε ότι απαξιώνει τον συνδικαλισμό και τη συλλογική δράση στο υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η ελπίδα δεν πέθανε, όσο κι αν διάφοροι πολιτικοσυνδικαλιστικοί κύκλοι μας αντιμάχονται λυσσαλέα.
Τον αγώνα μας τον δώσαμε μαζί με τους συναδέλφους στο φως της μέρας, έτσι θα συνεχίσουμε.


Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017

ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΡΙΑΝΝΑ Β.Λ.

Ψήφισμα που κατατέθηκε από την Αυτόνομη Παρέμβαση στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕ ΥΠΠΟ στη συνεδρίαση της 20ης-7-2017 και δεν εγκρίθηκε, καθώς καταψήφισαν οι ΔΗΣΥΠ και ΔΑΚΕ. Οι συγκεκριμένες παρατάξεις για άλλη μια φορά, σε αγαστή συνεργασία μεταξύ τους ακόμα και για ένα θέμα που αφορά τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών, δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν τα στερεότυπα του παρηκμασμένου και γραφειοκρατικού συνδικαλισμού. Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Εμείς θα συνεχίσουμε ακάματα στον ίδιο δρόμο της υπεράσπισης των δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας και των ατομικών ελευθεριών.



Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Ανακοίνωση ΕΜΔΥΔΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ/Τμήμα Πολιτισμού και Αθλητισμού


Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.  ΑΤΤΙΚΗΣ
Τμήμα Πολιτισμού και Αθλητισμού
ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ
Τηλ.: 2103253059 (εσ. 4202), Fax: 2103232547, Κιν: 6944905164
 
Αθήνα, 15 Ιουλίου 2017
Αρ. πρωτ. : 20
ΘΕΜΑ: Αναγνώριση προϋπηρεσίας εκτός δημοσίου τομέα
Με αφορμή το έγγραφο της Ομοσπονδίας της ΕΜΔΥΔΑΣ, θα θέλαμε για άλλη μια φορά να τονίσουμε ότι δεν χωράει πια αμφισβήτιση από κανέναν ότι η βεβαίωση του ΤΕΕ και μόνο, αρκεί ως αποδεικτικό στοιχείο για την αναγνώριση προϋπηρεσίας εκτός δημοσίου τομέα για τους Διπλ. Μηχανικούς, και για τον λόγο αυτό θεωρούμε ότι το θέμα δεν χρήζει άλλης καθυστέρησης από το Γ' Υπηρεσιακό Συμβούλιο του ΥΠΠΟΑ.
Ο μόνος λόγος οποιασδήποτε καθυστέρησης θα μπορούσε να είναι τυχόν έλεγχος για το εάν ο ζητούμενος χρόνος του κάθε ενδιαφερόμενου Μηχανικού δεν έχει αναγνωριστεί ως προϋπηρεσία στο δημόσιο τομέα με προηγούμενες Αποφάσεις από τη Δ/νση Διοικησης και Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού του ΥΠΠΟΑ.
Με την ευκαιρία, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την Δ/νση Διοίκησης και Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού του ΥΠΠΟΑ καθώς και τους συναδέλφους διοικητικούς οι οποίοι, εκτός του συνηθισμένου φόρτου εργασίας τους, έχουν επωμισθεί και αυτήν την ταλαιπωρία για όλους εμάς.

   Ο Πρόεδρος                                                                               Η Γραμματέας
 Σταύρος Τσάβαλος                                                              Μαριάννα Σαβράμη
 
7123/13.7.22017 - ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ
                             

Δευτέρα 3 Ιουλίου 2017

Ποιος κυβερνάει αυτήν τη χώρα;

(το κείμενο εκφράζει τις απόψεις του υπογράφοντα)

Ποιος κυβερνάει αυτήν τη χώρα;
Η ιταλική ταινία «Τα παράπονα στον Δήμαρχο» (Lora Legale) κυριολεκτικά απεικονίζει την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της Ελλάδας με έναν τόνο δραματικό/χιουμοριστικό, και θα μπορούσε να είναι έμπνευση για πολλά πολιτικά άρθρα και σχόλια.
·   2015: ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά από λαϊκή εντολή, παίρνει την εξουσία.
Οι προγραμματικές προεκλογικές διακηρύξεις του κόμματος έχουν καθαρή λαϊκή και κοινωνική κατεύθυνση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει τη λαϊκή εντολή για να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και το τραπεζικό κατεστημένο, έχοντας ως γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, και δείχνει με την προεκλογική του εκστρατεία το δρόμο που θέλει να χαράξει. Έναν δρόμο που ο ελληνικός λαός ακολούθησε, σε αντίθεση με τις «κραυγές απελπισίας» του νεοφιλελεύθερου κατεστημένου και με τις «επαναστατικές» κορώνες «αριστερών» συνοδοιπόρων του.
Η λαϊκή μαθηματική ακολουθία στο συγκεκριμένο αντιστασιακό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται από την εξέγερση του ελληνικού λαού μέσω της ψήφου του, ακολουθώντας για 2 ακόμη φορές τη γραμμή της αριστερής λαϊκής συνείδησης, που εκφράζεται μέσα από το πρόγραμμα του συγκεκριμένου κόμματος και μόνο.
·    Ιούλιος 2017, σχεδόν 2 χρόνια μετά και την 3η εκλογική νίκη του κυβερνητικού συνασπισμού με ραχοκοκαλιά τον ΣΥΡΙΖΑ:
Οι προσπάθειες για την επίλυση των θεμάτων και των προβλημάτων αυτού του τόπου έχουν ήδη μπει σε πορεία σύγκρουσης, όχι μόνο εναντίον των συμφερόντων του τραπεζικού συστήματος, των μονοπωλίων, των πολυεθνικών και γενικά της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας και ολιγαρχίας, αλλά και εναντίον των μικροσυμφερόντων ομάδων της κοινωνίας, κλάδων εργαζομένων, παρανομούντων για την επιβίωση, εξαρτημένων από τις χρόνιες «παθήσεις» της ρουσφετολογίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ένα καθαρό αριστερό κόμμα, έχοντας οδηγό μόνο τη λαϊκή εντολή και την ορμή των κομματικών στελεχών του, θεώρησε ότι θα μπορούσε να αλλάξει το σάπιο σύστημα που βρήκε αναλαμβάνοντας την εξουσία και δεν υπολόγισε τις ρίζες της εξουσιαστικής εξάρτησης μεγάλου πληθυσμιακού κομματιού του ελληνικού λαού από τις «παράνομες» διευκολύνσεις.

Οι επαναστάσεις δεν έχουν μόνον πολεμικό χαρακτήρα. Οι επαναστάσεις έχουν πάντα αφετηρία το ιδεολογικό υπόβαθρο αυτών που ξεσηκώνονται – και όταν αυτές γίνονται μέσα σε αυστηρά πλαίσια αστικών δημοκρατιών, οι συνήθειες, οι μικρο-ατασθαλίες, οι μικρο-κομπίνες και γενικά οι μικρο-παρανομίες θα πρέπει να χτυπηθούν σε βάθος χρόνου, ακολουθώντας ήπιες τακτικές και όχι αλλάζοντας την καθημερινή ροή της ζωής των ανθρώπων με βιαστικά νομοθετήματα, που στην ουσία φέρνουν τα πάνω-κάτω χωρίς να υπάρχει η κοινωνική θέληση και υποδομή παραδοχής.
Ο κυβερνητικός συνασπισμός μέχρι σήμερα, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και σε συνθήκες απόλυτης ασφυξίας, δημιούργησε το υπόβαθρο για την ανακούφιση του κομματιού εκείνου του πληθυσμού της Ελλάδας που έχει πληγεί περισσότερο από την κρίση και το οποίο δυστυχώς είναι πάνω από 85%, προσφέροντας κοινωνική και οικονομική βοήθεια για ενοίκια, ηλεκτρικό, νερό, ιατροφαρμακευτική βοήθεια, μετακινήσεις, και λοιπές παροχές σε οικογένειες και μεμονωμένα άτομα που έχουν ήδη περιθωριοποιηθεί και ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας.
Η κυβερνητική πολιτική έφερε την ηρεμία μέσα στο δημόσιο εργασιακό χώρο, σχετικά με τις οριζόντιες απολύσεις που είχαν εξαγγείλει και πραγματοποιήσει οι κυβερνήσεις της Νέα Δημοκρατία με την ανοχή και τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ. Τοποθέτησε τα άτομα που είχαν πετύχει σε διαγωνισμούς πριν ακόμη και 20 χρόνια και επανάφερε στις θέσεις τους πολλούς εργαζόμενους, τους οποίους οι προηγούμενες νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις κρατούσαν ομήρους για τις ψηφοθηρικές τους βλέψεις. Καθησύχασε τους δημοσίους υπαλλήλους με τα νομοθετήματα που έφερε ως προς τις μετακινήσεις-μετατάξεις, ως προς τις ατομικές αξιολογήσεις και γενικά ως προς την αξιοκρατία για τις θέσεις ευθύνης, διακόπτοντας το καθεστώς των αναθέσεων με κριτήρια κομματικά -και όχι μόνο- των προηγούμενων κυβερνήσεων, τηρώντας τη λαϊκή εντολή και την πάγια θέση του συνδικαλιστικού κινήματος, που δεν έχει καμία σχέση με την τωρινή αντικυβερνητική πολιτική του συνονθυλεύματος της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ. 
Ξεκαθάρισε από την αρχή τη θέση του ως κυβερνών κόμμα σχετικά με την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα και την τήρηση των κανόνων εργασίας και, παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει από τα μνημόνια, τα οποία είναι δημιούργημα των 40 προηγούμενων χρόνων και των εκάστοτε δεξιόστροφων κυβερνήσεων, έχει βάλει τις βάσεις για σωστές συνθήκες εργασίας στον ανθρωποφάγο χώρο του ιδιωτικού τομέα.
Θα πρέπει η κομματική ηγεσία να καταλάβει ότι οι σημαντικές αλλαγές σε κυβερνητικές παραδοχές προγραμμάτων δεν πραγματοποιούνται με την στελέχωση δομικών θέσεων των Υπουργείων και γενικά των κρατικών και αποφασιστικών οργάνων με άτομα που αν μη τι άλλο δεν αποδέχονται τα προγράμματα αυτά, αλλά με στελέχη που τα προωθούν και τα υλοποιούν.
Εν κατακλείδι, ελπίζω ότι ως λαός θα ακολουθήσουμε διαφορετικό δρόμο επίλυσης των προβλημάτων μας και όχι αυτόν που ακολούθησαν στο σενάριο της προαναφερόμενης ταινίας και ο οποίος είναι αυτός της επιστροφής στην πρότερη κατάσταση διακυβέρνησης, με χαρακτηριστικά την αναξιοκρατία, τη ρουσφετολογία, τον ωχαδελφισμό, τις συγκαλύψεις, την ατιμωρησία, και γενικά όλα αυτά που έριξαν αυτήν τη χώρα στο γκρεμό της φτώχειας, της δυστυχίας και της απελπισίας.
Η ελπίδα δεν έχει χαθεί γιατί απλά υπάρχει και κυβερνά ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ – όσο και να μην αρέσει στις ηγεσίες των φασιστικών και δεξιόστροφων κομμάτων και στους αριστερόστροφους συνοδοιπόρους τους…..
Σταύρος Τσάβαλος
Μέλος των  συντονιστικών της Αυτόνομης Παρέμβασης και  της οργάνωσης ΣΥΡΙΖΑ του ΥΠΠΟΑ
και Πρόεδρος του Τμήματος της ΕΜΔΥΔΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ του ΥΠΠΟΑ