Συνάδελφοι και συναδέλφισσες
πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η στάση εργασίας που είχε προκυρήξει ο ΕΝΙΑΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ στο ΥΠΠΟ. Εκατοντάδες συνάδελφοι και συναδέλφισσες τόσο από την Κεντρική Υπηρεσία όσο και από άλλες Υπηρεσίες των Αθηνών συγκεντρώθηκαν στο κτήριο της οδού Μπουμπουλίνας διατρανώνοντας την αντίθεσή τους στα σχέδια της Κυβέρνησης να απολύσει ("διαθεσιμότητα") 500 εργαζόμενους στο ΥΠΠΟ, στη ΓΓΑ και σε κάποια ΝΠΔΔ (που δεν γνωρίζουμε ακόμη ποια είναι).
Την ίδια στιγμή, μετά από καθυστερήσεις και αμφιταλαντεύσεις της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ, αποφασίστηκαν κάτω από την πίεση των εργαζομένων στα διάφορα Υπουργεία οι πρώτες απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στις απολύσεις. Πιο συγκεκριμένα:
(α) Αύριο Πέμπτη 1η Αυγούστου, Παναττική ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ από τις 12 το μεσημέρι έως το τέλος του ωραρίου. Η συγκέντρωση έχει οριστεί στην Πλατ. Κλαυθμώνος (12 το μερημέρι) και θα ακολουθήσει πορεία στο Υπ. Οικονομικών.
(β) Την Παρασκευή 2 Αυγούστου, 24ωρη Παναττική ΑΠΕΡΓΙΑ. Συγκέντρωση 11 π.μ. στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης (Βασ. Σοφίας 15 - Σύνταγμα).
Αναλυτικά την ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ
Την Παρασκευή 2/8 στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας ο ΕΝΙΑΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ καλεί σε συγκέντρωση μαζί με άλλα πρωτοβάθμια Σωματεία στις 9 π.μ. στην είσοδο της Ακρόπολης.(δες συνημμένη ανακοίνωση στο τέλος της ανάρτησης)
Με απόφαση της ΠΟΕ - ΥΠΠΟ οι κινητοποιήσεις για το ΥΠΠΟΑ είναι Πανελλαδικές. Επομένως καλύπτονται να απεργήσουν οι συνάδελφοι σε χώρους και μουσεία σε όλη την Ελλάδα.
(δες συνημμένη ανακοίνωση στο τέλος της ανάρτησης)
Παράλληλα, όπως είχαμε προτείνει και στηρίξει στο Δ.Σ. του ΕΝΙΑΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ πρέπει να υπάρξει ενιαίος πανελλαδικός συντονισμός σε επίπεδο ΥΠΠΟ που να περιλαμβάνει όλα τα Σωματεία (Ενιαία και Κλαδικά). Στην κατεύθυνση αυτή η Ομοσπονδία μπορεί και πρέπει να πρωταγωνιστήσει. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες η σύσκεψη θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 5/8.
Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ καλεί όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες να συμμετέχουν μαζικά και αποφασιστικά στις κινητοποιήσεις για να αποτρέψουμε τις απολύσεις. Δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες. Οι απολύσεις δεν θα σταματήσουν εδώ. Αποτελούν την αρχή κι άλλων απολύσεων το αμέσως επόμενο διάστημα (2013 και 2014).
Πρέπει όλοι να έχουμε καθαρό στο μυαλό μας ότι κανένας συνάδελφος μόνιμος ή αορίστου και από κανένα κλάδο ή ειδικότητα δεν πρέπει να νιώθει ασφαλής. Οι διαβεβαιώσεις, οι "εξαιρέσεις" και οι ψίθυροι των διαδρόμων όχι μόνο δεν έχουν καμιά αξία αλλά στην πράξη καλλιεργούν αυταπάτες και ψεύτικες προσδοκίες εξυπηρετώντας τα σχέδια της Κυβέρνησης του ΔΝΤ και της ΕΕ.
Καλούμε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα να σταθεί με θάρρος, αποφασιστικότητα και πείσμα απέναντι από την επίθεση της Κυβέρνησης. Η αξιοπρέπεια και η αλληλεγγύη είναι εκείνα τα κρίσιμα χαρακτηριστικά που θα μας επιτρέψουν να βγούμε από τη μάχη αυτή με ψηλά το κεφάλι. Είναι προϋπόθεση για να πετύχουμε αυτό που πλέον όλοι καταλαβαίνουμε ότι αποτελεί μονόδρομο για τους εργαζόμενους: την ανατροπή της Κυβέρνησης των Μνημονίων, της υποταγής και της εξαθλίωσης.
ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΟ ΥΠΠΟ ΣΤΗ ΓΓΑ & ΣΤΑ ΝΠΔΔ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΙΘΜΟΙ
ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΟΥΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
Χτες στο Αμφθιθέατρο με λυπη ειδα να ακούγονται απόψεις που δεν ταιριάζουν σε εργαζόμενους και ειδικά σε "συνδικαλιστές" Τι πάει να πει και λίγους να σώσουμε επιτυχία θα είναι; Δεν ντρέπονται εκεί στη ΔΗΜΑΡ να λένε τέτοια; Τολμούν να κυκλοφορούν μετά από όσα έλεγαν και έκαναν τοσα χρόνια; Δεν υπάρχει ντροπή και φιλότιμο να πάνε στη γωνιά τους; Έχουν καταντήσει γραφεία τύπου των Υπουργών. Γιατί αυτό πλασάρει και ο "καλός" Υπουργός: "Δίνουμε μάχη για να μειώσουμε τον αριθμό εκείνων που θα απολυθούν".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά το ΥΠΠΟ δεν είχε εξαιρεθεί;
ΔιαγραφήΠου χάθηκε εκείνη η μεγάλη επιτυχία της "εξαιρεσης" που τόσο πολύ διαφημίστηκε από την Ομοσπονδία;
Στο ΥΠΠΟ δεν ειχαμε καλό κλιμα συνεργασίας με την πολιτική ηγεσία; Που πήγαν εκείνες οι γλαφυρές ανακοινώσεις επί Τζαβάρα;
Που θα πάει η γελοιότητα όλοι να κλείνουν το μάτι στο ΣΥΡΙΖΑ; Δηλαδή τι λένε; Εντάξει συνάδελφοι αν απολυθείτε θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ να μας ξαναπροσλάβει; Είναι αυτό σοβαρή γραμμή ή απλά μια ανάθεση αλλά ΠΑΣΟΚ σε κάποιο Μεσσία; Όταν τα έλεγε χυμα η Παρέμβαση έλεγαν οτι ειναι κινδυνολόγοι, υπερβολικοί, λαϊκιστές και δεν ξέρω γω τι αλλο. Τώρα λένε να πάμε σε εκλογές. Οκ! Πειστήκαμε όλοι ότι η σωστή άποψη ήταν της Παρέμβασης του ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε πολιτικές απεργίες για να ρίξουμε την Κυβέρνηση.
Αντε να δουμε αν τώρα θα αναθεωρήσουν και τη στάση τους στο θέμα του Οργανισμού. Αλλά και εσεις στην Αυτόνομη Παρέμβαση μην τους αντιμετωπίζεται με χιουμορ. Δεν τους αξίζει. Μην αφήσετε τους πονηρούς που ετοιμάζονται να πηδήσουν στην επόμενη βάρκα.
Οι συνάδελφοι της ΠΕΥΦΑ πιστεύουν ότι θα τη γλιτώσουν; Οσο κι αν σήμερα δεν ειναι ορατό, είναι ο κλάδος που θα κινδυνέψει περισσότερο από κάθε αλλον. Τα σεκιούριτι έρχονται. Ευτυχώς η 2η τοποθέτηση από πλευράς ΠΕΥΦΑ έσωσε την τιμή του Σωματείου. Και σωστά τέθηκε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια να πιστεύουμε ότι μπορεί από μόνο του ένα Δ.Σ. να κλείσει χώρους χωρίς όλο τον κόσμο από όλους τους κλάδους και τις ειδικότητες να στηρίζει.
Ως πότε θα ακούγονται γλυκανάλατες ιδέες περί "απεργίας" χωρίς κόστος; Δηλαδή δεν υπάρχει δράμι μυαλό; Δεν έχουμε πάρει χαμπάρι που βρισκόμαστε;
Να πω τι κατάλαβα εγώ αυτές τις μέρες.
Διαγραφή1) Ευτυχώς που υπάρχει ο Ενιαίος Σύλλογος και κάτι κινήθηκε. Και δεν λέω μόνο για τη σταση εργασίας που κανονικά έπρεπε να την ειχε βγαλει η Ομοσπονδία αλλά και για τις παρεμβάσεις και ενημερώσεις που έκανε.
2) Τελικά το ΔΣ του Ενιαίου είναι μόνο η ΕΑΚ και η Παρέμβαση; Οι αλλες παρατάξεις αλλοτε εμφανίζονται κι αλλοτε όχι; Και θέλανε και αντριπροσωπευτικό προεδρείο (α ρε καρεκλάκηδες).
3) Ο Ενιαίος δεν μπορεί και λογικό είναι να κινηθεί πανελλαδικά. Σωστά ομως πιέζει την ομοσπονδια να το κάνει. Το θεμα δεν ειναι μόνο στην Αθήνα.
4) Οσο περνά ο καιρός όλοι σιγα σιγα ανακαλυπτουν οτι πρεπει να φυγει η Κυβέρνηση . Ως τώρα τα έλεγε μόνο η Παρέμβαση που πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ και ολοι της την πεφτανε. Το εχουμε πει πολλές φορές ότι πρέπει να πετάξουμε τις παρωπιδες και να δουμε εκεινες τις παρατάξεις που εχουν σωστες θεσεις και αναλυσεις.
5) Η ΠΕΥΦΑ που τοσος λόγος γίνεται δεν ειναι το μαγικό ραβδί που θα καθαρίσει για ολους. Ειναι ένα Σωματείο που πρέπει να πιεστεί αλλά και να στηριχθεί για να δώσουμε όλοι μαζί τη μαχη (καλα δεν χωρά συζήτηση οτι ο Πρόεδρός της ήταν απαράδεκτος, ενώ ο αλλος που μιλησε ήταν σοβαρός και σε τελείως αλλο μηκος κύματος).
6)Η συνεδριάση στο Αμφιθέατρο ειναι πολύ καλή πρακτική. Βλέπουμε και ακουμε τι λένε στο ΔΣ. Βέβαια έχουμε ακομη να μάθουμε να συζητάμε οργανωμένα και οχι με φωνές και ο καθενας το μακρυ και το κοντο του.
Μπράβο στις παρατάξεις που κρατάνε τον ΕΝΙΑΙΟ ψηλά .
Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα φάση επίθεσης στο Δημόσιο Τομέα. Αυτή τη φορά η επίθεση επικεντρώνεται στις απολύσεις μέσω ενός συστήματος διαθεσιμότητας – «αξιολόγησης» - κινητικότητας. Αυτό το τρίπτυχο, παρ’ ότι οδηγεί σε απολύσεις, πρέπει να το κατανοήσουμε σε όλες τις διαστάσεις και τις συνέπειές του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη κι αν προσχωρήσουμε στην κυβερνητική άποψη, είναι σαφές ότι ένας στους δύο που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα θα απολυθούν οριστικά. Αλλά ακόμη κι αν βρεθεί μια νέα θέση (αφού προηγηθεί η «αξιολόγηση»), αυτή θα είναι με χειρότερους όρους (εργασιακούς, οικονομικούς, ασφαλιστικούς) από την προηγούμενη.
Επιπλέον, η γενίκευση ενός σχήματος κινητικότητας οδηγεί σε μια νέα φιγούρα «περιπλανώμενου» εργαζόμενου, που δεν νιώθει ότι ανήκει κάπου με όρους σταθερότητας, που δεν μπορεί εύκολα να αναγνωρίσει κοινότητα συμφερόντων και προσδοκιών, που δεν μπορεί να εκπροσωπηθεί συνδικαλιστικά (έχοντας καχυποψία για τα συνδικάτα που στα μάτια του στάθηκαν ανίκανα να τον υπερασπιστούν). Ενός εργαζόμενου που έχει στην πλάτη τη «ρετσινιά» της ανεπάρκειας και της τουλάχιστον «ύποπτης» διαδικασίας κατάληψης της παλιάς θέσης εργασίας (αφού εμμέσως πλην σαφώς φωτογραφίζεται και ως «ρουσφέτι», «εκτός ΑΣΕΠ», κλπ).
Η περηφάνια και η αξιοπρέπεια του εργαζόμενου έχει στραπατσαριστεί. Ο ίδιος αισθάνεται ευάλωτος και ασφαλώς αυτό οδηγεί σε έναν πειθαρχημένο και πειθήνιο εργαζόμενο, που ενσωματώνει όλα τα χαρακτηριστικά της ήττας. Είναι εξαιρετικά δύσκολο, για το επόμενο διάστημα, αυτός ο εργαζόμενος να υπερβεί όλα αυτά τα συναισθήματα και να βγει ξανά στο δρόμο του αγώνα. Φυσικά για όσους μένουν πίσω αυτή η διαδικασία συνιστά μια απειλή, ένα συνεχή κίνδυνο. Το μήνυμα φεύγει από τα τέσσερα ντουβάρια του Υπουργείου και καταλήγει στην κοινωνία. Αν σήμερα ο σχετικά ασφαλής εργασιακά δημόσιος υπάλληλος απολύεται, ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα εισπράττει το μήνυμα ότι ο ίδιος πρέπει να είναι έτοιμος να δεχθεί ακόμη μεγαλύτερες εκπτώσεις στα δικαιώματά του.
Ο τρόπος με τον οποίο προκύπτουν οι «πλεονάζοντες» επιτρέπει να αναπτυχθεί μια νέα κατηγορία πελατειακών σχέσεων, υποσχέσεων, εξυπηρετήσεων και ομηρίας. Το «ρουσφέτι» της επόμενης μέρας είναι η υπόσχεση «θα σε βγάλω από τη λίστα». Για όσους έχουν αμφιβολίες, αρκεί να αναζητήσουν (δεν θα βρουν απαντήσεις) με ποια διαδικασία και ποια κριτήρια προέκυψε ο αριθμός των προς απόλυση (τόσο ο συνολικός όσο και ανά υπουργείο) και με ποια διαδικασία και ποια κριτήρια η πολιτική ηγεσία κάθε υπουργείου αποφάσισε ποιοι κλάδοι ή ειδικότητες «περισσεύουν». Πρόκειται για μια διαδικασία που επιβεβαιώνει ότι ο ρόλος των διαφόρων Υπουργών και «παραγόντων» έχει εκπέσει σε εκείνον του εκτελεστικού οργάνου των αποφάσεων της Τρόϊκα.
Οι απολύσεις δεν έχουν όριο…
Με κάθε αφορμή, με κάθε δόση, για κάθε αστοχία του προγράμματος οι απολύσεις θα επανέρχονται ως τη μόνη λύση, για να «σωθεί η πατρίδα». Φυσικά όλα αυτά οδηγούν με ταχύτητα στην πλήρη αποδιάρθρωση των δημοσίων υπηρεσιών, στην απώλεια εμπειρίας και γνώσης πολλών ετών. Το κενό αυτό θα καλυφθεί από τις διάφορες ιδιωτικές εταιρείες, που ήδη συνωστίζονται για να αποσπάσουν κερδοφόρες αρμοδιότητες. Οι νέοι Οργανισμοί θα αποκρυσταλλώσουν και θεσμικά αυτή τη νέα πραγματικότητα. Κι εδώ αναδεικνύεται πόσο λανθασμένες και επικίνδυνες είναι οι λογικές που, περιφρονώντας τη συγκυρία, προσχωρούν σε καρικατούρες διαλόγου και προτάσεων για νέους οργανισμούς στα διάφορα Υπουργεία. Αποδεικνύεται εξάλλου η σχετική αξία δεσμεύσεων και η προσωρινή διεκδίκηση ή επίτευξη «εξαιρέσεων». Καταγράφεται η επικίνδυνη και καταστροφική λογική όσων σπεύδουν να υιοθετούν την κυβερνητική ατζέντα περί αναγκαίου εκσυγχρονισμού και εξορθολογισμού στο Δημόσιο. Δυστυχώς οι απόψεις αυτές δεν εκφράζονται μόνο από τις δυνάμεις που παραδοσιακού κυβερνητικού συνδικαλισμού, οι οποίες με γρήγορα βήματα συνειδητοποιούν την ανάγκη να πάρουν αποστάσεις από τέτοιες λογικές, αλλά συχνά από παρατάξεις που πρόσκεινται στη ΔΗΜΑΡ.