Δόθηκε στη δημοσιότητα το τελικό "Σχέδιο Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία – Έκθεση Επιτροπής Πισσαρίδη".
Η Επιτροπή συγκροτήθηκε με απόφαση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη προκειμένου να εκπονήσει μια ολοκληρωμένη αναπτυξιακή μελέτη της ελληνικής οικονομίας για τα επόμενα χρόνια. Η Επιτροπή είναι ανεξάρτητη και οι προτάσεις της δεν αποτελούν κυβερνητικές αποφάσεις. Η τελική Έκθεση της Επιτροπής περιλαμβάνει ανάλυση σε περιοχές που δεν κάλυπτε η ενδιάμεση Έκθεση και εξειδικεύει την ανάλυση σε περιοχές που προηγουμένως καλύπτονταν, λαμβάνοντας υπόψιν προτάσεις και παρατηρήσεις που διατυπώθηκαν στον δημόσιο διάλογο.
Πρόεδρος της Επιτροπής είναι ο κάτοχος του βραβείου Νόμπελ, καθηγητής Χριστόφορος Πισσαρίδης. Αναπληρωτής πρόεδρος είναι ο Νίκος Βέττας, γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ & καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ τα υπόλοιπα μέλη είναι οι Δημήτρης Βαγιανός, καθηγητής χρηματοοικονομικών στο πανεπιστήμιο LSE στο Ηνωμένο Βασίλειο, και Κώστας Μεγήρ, καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο Yale στις ΗΠΑ.
Στην Επιτροπή συμμετείχαν επίσης με συμβουλευτικό ρόλο οι Κυριάκος Ανδρέου (PwC), Κωσταντίνος Αρκολάκης (Yale), Μανόλης Γαλενιανός (London Holloway), Χρήστος Γκενάκος (ΟΠΑ και Cambridge), Svetoslav Danchev (IOBE), Αρίστος Δοξιάδης (Big Pi Ventures), Νίκος Καραμούζης (Grant Thornton), Φοίβη Κουντούρη (ΟΠΑ), Αλέξανδρος Κρητικός (DIW), Δάφνη Νικολίτσα (Παν.Κρήτης), και Διομήδης Σπινέλλης (ΟΠΑ), ενώ συμμετείχε ο Πάνος Τσακλόγλου (ΟΠΑ) έως τον Ιούλιο του 2020.
Συναδέλφισες, συνάδελφοι,
Η λογική των μνημονίων δεν πέθανε και επανέρχεται δριμύτερη για να αποτελειώσει όσα δεν καταστράφηκαν την προηγούμενη 10ετία. Επί της ουσίας, η έκθεση Πισσαρίδη αποτελεί ένα νέο μνημόνιο, το «μνημόνιο Πισσαρίδη».
Σας παρουσιάζουμε πιο αναλυτικά μερικά από τα βασικά σημεία του:
ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ:
Μεταξύ άλλων μεταρρυθμίσεων μνημονιακού χαρακτήρα που προτείνει, βλέπουμε στη σελ. 106 και τον συνοδευτικό Πίνακα 4.3, ότι η συνταξιοδοτική δαπάνη πρέπει να μειωθεί κατά 3,3% του ΑΕΠ και η μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων κατά 1,8% του ΑΕΠ!
Προτείνει δηλαδή συνολική ετήσια μείωση για συντάξεις και μισθούς δημοσίων υπαλλήλων ύψους 5,1% του ΑΕΠ!
Αν γίνει δεκτή η πρόταση Πισσαρίδη, οι συντάξεις θα μειωθούν έως και 35%, ενώ οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων έως και 20%!
Είναι προκλητική και απαράδεκτη η πρόταση του Μνημονίου Πισσαρίδη που ακολουθεί κάτω από τον πίνακα 4.3. Προτείνεται η περαιτέρω μείωση της συνταξιοδοτικής και μισθολογικής δαπάνης του Δημοσίου (σήμερα 16,5% επί του ΑΕΠ) που πρέπει να συγκλίνει με τον μέσο όρο της ευρωζώνης (13,2%) και όμοιά της δεν υπήρξε ποτέ σε ανάλογους ευρωπαϊκούς σχεδιασμούς Εθνικού Ασφαλιστικού Συστήματος, σημειώνει η ΕΝΥΠΕΚΚ.
Ιδού η πρόταση στη σελίδα 106 και ο Πίνακας 4.3 με τις δαπάνες και τις μειώσεις:
"4.7.1 Δείκτες
Οι παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό σύστημα κατά την τελευταία δεκαετία βελτίωσαν
σημαντικά τους δείκτες μακροχρόνιας βιωσιμότητάς του. Ωστόσο, παραμένουν
προβλήματα στη δομή του με υψηλό βαθμό επιβάρυνσης της εργασίας και
περιορισμένο βαθμό ανταποδοτικότητας και δυνατότητας κεφαλαιοποίησης. Η σημερινή
δομή του ασφαλιστικού θέτει σημαντικά αντικίνητρα τόσο στην εργασία, όσο και
στην αποταμίευση και τις επενδύσεις. Τα αντικίνητρα αυτά θα γίνονται όλο και
πιο ισχυρά με το πέρασμα του χρόνου εξαιτίας των επιδεινούμενων δημογραφικών
τάσεων.
H συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα παραμένει ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό του
ΑΕΠ (16,5% έναντι 13,2% κατά μέσο όρο στην Ευρωζώνη), με τη χώρα να βρίσκεται
στην υψηλότερη θέση στην Ευρωζώνη, παρά τις διαδοχικές περικοπές και αλλαγές
στο ασφαλιστικό σύστημα από το 2010.
Επιβαρυντικά για τα δημόσια οικονομικά δρα και το υψηλό ποσοστό κρατικής επιχορήγησης για την κάλυψη συντάξεων σε ύψος 10,1% του ΑΕΠ το 2018, έναντι 3,1% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο στην ΕΕ. Σε συνδυασμό με την υψηλή μισθολογική δαπάνη της γενικής κυβέρνησης (11,7% έναντι 9,9% κατά μέσο όρο στην Ευρωζώνη), το Ελληνικό Δημόσιο καταλήγει να δαπανά το υψηλότερο ποσοστό του ΑΕΠ (28,4%) σε μισθούς και συντάξεις στην Ευρωζώνη (έναντι 23,1% κατά μέσο όρο - Πίνακας 4.3). Ως αποτέλεσμα της άνισης κατανομής των δαπανών, κρίσιμοι τομείς όπως η υγεία, η εκπαίδευση και οι δημόσιες επενδύσεις υποχρηματοδοτούνται.
Πίνακας 4.3: Δαπάνες ως % ΑΕΠ
Στο πλαίσιο αυτό, πολιτικές προσαρμογής που υιοθετήθηκαν τα περασμένα έτη στοχεύουν στην σταδιακή αποκλιμάκωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης ως ποσοστού του ΑΕΠ, και στη μείωση της επιχορήγησης από τον κρατικό προϋπολογισμό ως ποσοστό των συνολικών δαπανών του. Είναι σημαντικό, κατά την ερχόμενη δεκαετία, να μην εκτροχιαστεί η χώρα από την πορεία αυτή, έτσι ώστε η συνταξιοδοτική και μισθολογική δαπάνη του δημοσίου ως ποσοστό του ΑΕΠ να μειωθεί σταδιακά, συγκλίνοντας προς τον μέσο όρο της Ευρωζώνης και κλείνοντας μερικώς την ψαλίδα. Σε αυτό το πλαίσιο, ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στους κινδύνους που προέρχονται από την τρέχουσα κρίση της πανδημίας και την επίπτωσή της στην πορεία του ΑΕΠ."
ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ:
Σύμφωνα με την έκθεση, οι κοινωνικές δαπάνες στην Ελλάδα είναι πάνω από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, 24% του ΑΕΠ (στοιχεία του 2019) έναντι 19,9%, με τη μερίδα του λέοντος, το 15,5% του ΑΕΠ, να καλύπτει τις συντάξεις για συντάξεις ενώ η αντίστοιχη συνταξιοδοτική δαπάνη της Ιταλίας είναι 15,6%.
Την ίδια ώρα ο μέσος όρος της συνταξιοδοτικής δαπάνης για τις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ είναι στο 7,8% με μεγάλες χώρες της Ευρώπης όπως η Γαλλία η συνταξιοδοτική δαπάνη να ανέρχεται στο 13,6%. Στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της έκθεσης, στα 100 ευρώ που δαπανά το κράτος για κοινωνικές παροχές τα 62,7 ευρώ πάνε για συντάξεις και μόλις τα 15,3 ευρώ κατευθύνονται με τη μορφή επιδόματος στον υπόλοιπο ενεργό πληθυσμό.
Σύμφωνα με τους μελετητές, οι υψηλές δημόσιες δαπάνες για συντάξεις οφείλονται κατά κύριο λόγο στις σχετικά χαμηλές πραγματικές ηλικίες συνταξιοδότησης, στις σχετικά υψηλές συντάξεις ή ακόμη και στην αντίστοιχα σχετικά χαμηλές δαπάνες ιδιωτικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων. Το πρόβλημα αναμένεται να είναι μεγαλύτερο, με την πάροδο των ετών και τη δραματική γήρανση του πληθυσμού καθώς θεωρείται δεδομένο ότι το δημογραφικό θα ασκήσει πιέσεις για αύξηση των κοινωνικών δαπανών, κυρίως ως προς σκέλος της υγειονομικής περίθαλψης και της εισοδηματικής στήριξης των συνταξιούχων.
Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ «δένουν» την τελική έκθεση της επιτροπής Πισσαρίδη η οποία δεν περιορίζεται στο να εισηγείται παρεμβάσεις στις επικουρικές συντάξεις, αλλά επεκτείνεται και στις κύριες συντάξεις θέτοντας ως στρατηγικό στόχο της «μεταρρύθμισης» αυτό που έγινε και με τις προηγούμενες παρεμβάσεις, δηλαδή τη «σταδιακή αποκλιμάκωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης ως ποσοστού του ΑΕΠ και τη μείωση της επιχορήγησης από τον κρατικό προϋπολογισμό ως ποσοστό των συνολικών δαπανών του».
Πιο συγκεκριμένα, η επιτροπή Πισσαρίδη προτείνει την πλήρη κεφαλαιοποίηση της επικουρικής ασφάλισης (τα χρήματα των ασφαλισμένων στους ιδιώτες, με λίγα λόγια), την αναπροσαρμογή των κανόνων υπολογισμού της ανταποδοτικής κύριας σύνταξης ανάλογα με την ηλικία συνταξιοδότησης, τον «εξορθολογισμό» των κανόνων αναγνώρισης πλασματικών χρόνων ασφάλισης στην κατεύθυνση του περιορισμού και της κατάργησης των πρόωρων συντάξεων.
ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ (ΕΝΥΠΕΚΚ):
Οι μισοί σχεδόν συνταξιούχοι (1.104.663 ή 44,5%) με σύνταξη έως 700 ευρώ μεικτά!!
606.280 συνταξιούχοι (24,4%) έως 500 ευρώ μεικτά!!
Θα μειωθούν έως και 35% οι συντάξεις, αν γίνει αποδεκτή η πρόταση της Επιτροπής Πισσαρίδη για ετήσια μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 3,3% του ΑΕΠ!
• συντάξεις κάτω από 700 ευρώ λαμβάνουν 1.104.663 συνταξιούχοι (44,5% επί του συνόλου)!
• το 77,4% των συνταξιούχων (1.920.389) είναι άνω των 65 ετών
• το 5,5% (136.129) είναι κάτω των 55 ετών,
• η μέση κύρια σύνταξη έχει πέσει στα 727,97 ευρώ και είναι η χαμηλότερη σε ΟΛΕΣ τις χώρες της ΟΝΕ,
• η μέση επικουρική σύνταξη ανέρχεται στα 194,35 ευρώ,
• το μέσο μέρισμα ανέρχεται στα 98,84 ευρώ!
• συντάξεις κάτω των 500 ευρώ λαμβάνουν 606.280 συνταξιούχοι!
Αποκαλυπτικά στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας («ΗΛΙΟΣ») για τον μήνα Νοέμβριο 2020!
Άκρως αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία του Ενιαίου Συστήματος Ελέγχου και Πληρωμών των Συντάξεων «ΗΛΙΟΣ» του Υπουργείου Εργασίας για τον μήνα Νοέμβριο 2020, που δημοσιεύθηκαν σήμερα.
Τα ευρήματα του συστήματος «ΗΛΙΟΣ» της ΗΔΙΚΑ αποτελούν και αποστομωτική απάντηση στους δανειστές και τους Έλληνες μνημονιακούς πολιτικούς και επιστήμονες, που ακόμη και σήμερα επιμένουν ότι στην Ελλάδα οι ασφαλισμένοι συνεχίζουν να επιλέγουν δήθεν τη συνταξιοδότησή τους σε πολύ νεαρή ηλικία. Έτσι διαψεύδουν οικτρά και καταρρίπτουν το πάγιο επιχείρημά τους για τη θέσπιση σκληρών παρεμβάσεων στις αλυσιδωτές περικοπές όλων των συνταξιοδοτικών παροχών.
Από τα σχετικά στοιχεία (Πίνακας 3 σελ. 5-6 της Έκθεσης και Πίνακες Σ.21 και Σ.23) προκύπτει ότι:
α-το 77,4% των συνταξιούχων (1.920.389) είναι άνω των 65 ετών,
β-το 5,5% (136.129) είναι κάτω των 55 ετών,
γ-η μέση κύρια σύνταξη έχει πέσει στα 727,97 ευρώ και είναι η χαμηλότερη σε ΟΛΕΣ τις χώρες της ΟΝΕ (βλ. Πίνακας 3.1 σελ. 7 Έκθεσης)!
δ-η μέση επικουρική σύνταξη ανέρχεται στα 194,35 ευρώ και
ε-το μέσο μέρισμα ανέρχεται στα 98,84 ευρώ!
στ– συντάξεις κάτω από 700 ευρώ λαμβάνουν 1.104.663 συνταξιούχοι (ποσοστό 44,5%)!
ζ-συντάξεις κάτω των 500 ευρώ λαμβάνουν 606.280 συνταξιούχοι (ποσοστό 24,4%)!
Επίσης από τη μελέτη των επιμέρους στοιχείων ανά ηλικία και των Πινάκων του Παραρτήματος προκύπτει ότι οι συντάξεις των νέων σε ηλικία συνταξιούχων είναι οι χαμηλότερες, αφού αφορούν κυρίως συντάξεις λόγω θανάτου (συζύγων και κυρίως τέκνων) και αναπηρίας (λόγω εργατικού ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας).
Ιδού τα στοιχεία από το Π/Σ «ΗΛΙΟΣ»-ΗΔΙΚΑ!
Κατανομή Ηλικιών Συνταξιούχων
Αναφορικά με το ύψος των συντάξεων, αυτές παραμένουν καθηλωμένες, αφού, όπως φαίνεται στον παρακάτω Πίνακα 4 (σελ. 7 της Έκθεσης), η μέση κύρια σύνταξη ανέρχεται στα 727,97 ευρώ, η μέση επικουρική στα 194,35 και το μέσο μέρισμα στα 98,84 ευρώ!
Εξάλλου, στο Μνημόνιο (Έκθεση) Πισσαρίδη που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν λίγες ημέρες, συναντούμε τον παρακάτω πίνακα (σελ. 106):
Είναι προκλητική και απαράδεκτη η πρόταση του Μνημονίου Πισσαρίδη που ακολουθεί κάτω από τον πίνακα 4.3. Προτείνεται η περαιτέρω μείωση της συνταξιοδοτικής και μισθολογικής δαπάνης του Δημοσίου (σήμερα 16,5% επί του ΑΕΠ) που πρέπει να συγκλίνει με τον μέσο όρο της ευρωζώνης (13,2%) και όμοιά της δεν υπήρξε ποτέ σε ανάλογους ευρωπαϊκούς σχεδιασμούς Εθνικού Ασφαλιστικού Συστήματος, σημειώνει η ΕΝΥΠΕΚΚ.
Στην περίπτωση που η κυβέρνηση δεν απορρίψει τις προτάσεις Πισσαρίδη και τις υιοθετήσει, όλες οι συντάξεις τα προσεχή χρόνια θα μειωθούν μέχρι και 35%!!
Η ΕΝΥΠΕΚΚ, μετά και τα ανωτέρω στοιχεία, καλεί την κυβέρνηση να απορρίψει το Μνημόνιο Πισσαρίδη.
Η ΕΝΥΠΕΚΚ καλεί πολιτικούς και επιστήμονες να καταλήγουν σε συμπεράσματα και παρατηρήσεις, αφού προηγουμένως έχουν μελετήσει τα ανωτέρω επίσημα στοιχεία από το ΥΠΕΚΑΚΑ, όσο δύσκολο κι αν είναι με τις διάφορες κατανομές (γεωγραφική, ηλικιακή, φύλου, εθνικότητας κ.λπ.) που σκοπό έχουν μόνο τη σύγχυση και την παραπλάνηση.
ΡΗΤΡΑ ΗΛΙΚΙΑΣ - ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ-ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΟΡΙΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ
Σύμφωνα με την ΕΝΥΠΕΚΚ, το «μνημόνιο Πισσαρίδη», προβλέπει την κατάργηση των μεταβατικών ορίων συνταξιοδότησης από το 2022 και τάσσεται κατά της πρόωρης συνταξιοδότησης των γυναικών. Με λίγα λόγια, σημειώνει «αλλάζουν προς το χειρότερο τα δεδομένα για χιλιάδες ασφαλισμένους, κυρίως γυναίκες».
Το σχετικό απόσπασμα αναφέρει κατά λέξη στη σελίδα 109:
“Ένα θέμα το οποίο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής όσον αφορά τις συνταξιοδοτικές δαπάνες είναι η πρόωρη συνταξιοδότηση. Αυτή επιβαρύνει όχι μόνο τις δαπάνες αλλά και την οικονομική δραστηριότητα καθώς αποθαρρύνει τη συμμετοχή στην αγορά εργασίας.
Το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής γυναικών άνω των 55 ετών οφείλεται, μεταξύ άλλων παραγόντων, στην επιλογή, μέχρι πρόσφατα για μητέρες ανήλικων παιδιών, να συνταξιοδοτηθούν σε νεαρή ηλικία με λιγότερα από 20 έτη ασφάλισης.
Ενώ αυτοί οι κανόνες έχουν αλλάξει σταδιακά από το 2010, είναι ακόμη δυνατό για τις γυναίκες να συνταξιοδοτηθούν νωρίς εάν το 2015 είχαν φτάσει την απαιτούμενη ηλικία συνταξιοδότησης και είχαν (περιορισμένα) έτη ασφάλισης.
Με βάση τις αλλαγές που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, αναμένεται ότι έως το 2022, οι επιλογές πρόωρης συνταξιοδότησης θα έχουν καταργηθεί και θα ισχύει μια γενική ηλικία συνταξιοδότησης των 67 ετών (ή των 62 ετών με εισφορές 40 ετών).
Δεδομένων των δυσμενών δημογραφικών εξελίξεων για την Ελλάδα, δεν θα πρέπει να επανεισαχθούν εξαιρέσεις από αυτούς τους καθολικούς κανόνες.”
Επίσης, προτείνει:
– πλήρη ανταποδοτική σύνταξη με ρήτρα ηλικίας συνταξιοδότησης (το νέο συνταξιοδοτικό δόγμα, μόνιμη απαίτηση του ΔΝΤ, θα φέρει μείωση συντάξεων και έμμεση αύξηση ορίων ηλικίας). Στη σελ. 109 αναφέρει κατά λέξη: «Αναπροσαρμογή των κανόνων υπολογισμού τής ανταποδοτικής σύνταξης με τρόπο που να είναι αναλογιστικά και ουσιαστικά περισσότερο ανταποδοτική και συνδεδεμένη με την ηλικία συνταξιοδότησης»,
– ενώ μπαίνουν στο στόχαστρο και τα πλασματικά χρόνια, που θα έχουν ως αποτέλεσμα να μπει «φρένο» στη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος ΠΡΙΝ το 67ο έτος. Στην έκθεση (σελ. 109) προτείνεται και «ο εξορθολογισμός των κανόνων αναγνώρισης των πλασματικών χρόνων». Αν εφαρμοστεί τέτοιο μέτρο, θα φρενάρει τη συνταξιοδότηση χιλιάδων ασφαλισμένων!
Η ΕΝΥΠΕΚΚ καλεί την κυβέρνηση να απορρίψει τις συνταξιοκτόνες προτάσεις του Μνημονίου Πισσαρίδη και να μην προβεί σε περαιτέρω μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις.
ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ:
Την κατάργηση όλων των κοινωνικών επιδομάτων και την ενοποίησή τους μόνο σε ΕΝΑ επίδομα, το οποίο θα καταβάλλεται από την εφορία, προτείνει η επιτροπή Πισσαρίδη. Επίσης, προτείνει να διατηρηθούν μόνο τρία επιδόματα (ανεργίας, αναπηρίας και στέγασης) και να χορηγούνται με αυστηρά κριτήρια. Το σχετικό απόσπασμα από τη σελίδα 111 της έκθεσης Πισσαρίδη:
4.8.2 Προτάσεις πολιτικής
Οργάνωση και διαχείριση
"Το σύστημα επιδομάτων θα πρέπει να απλοποιηθεί ριζικά. Για παράδειγμα, όλα τα επιδόματα θα μπορούσαν να ενοποιηθούν σε ένα, εκτός του επιδόματος ανεργίας,του επιδόματος αναπηρίας, και ενός στεγαστικού επιδόματος που θα καταβάλλεται σε αδύναμους οφειλέτες (Ενότητα 5.1). Το ενοποιημένο επίδομα θα πρέπει να δίνεται σε άτομα με χαμηλό οικογενειακό εισόδημα ακόμη και εάν εργάζονται,και να είναι σχεδιασμένο ώστε να ενισχύει τα κίνητρα για την εργασία. Το εισόδημα θα πρέπει να υπολογίζεται με βάση την οικογενειακή δομή (π.χ. αριθμός παιδιών) και να υπάρχει ιδιαίτερη στόχευση σε οικογένειες με μεγαλύτερη ανάγκη, όπως μητέρες ή πατέρες με παιδιά χωρίς σύντροφο.
Ο καθορισμός του επιδόματος καθώς και της σχέσης του με το συνολικό οικογενειακό εισόδημα και πλούτο, είναι σκόπιμο να γίνεται από ειδική επιτροπή με πρόσβαση σε ατομικά δεδομένα (όπως οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί) και σε στοιχεία από τις φορολογικές δηλώσεις. Η επιτροπή θα πρέπει να έχει καθορίσει και τον τρόπο χρηματοδότησης του συστήματος επιδομάτων, λαμβάνοντας υπόψη και το φορολογικό σύστημα.
Η διαχείριση των επιδομάτων θα πρέπει να γίνεται με τρόπο ενοποιημένο, μέσω μιας ενιαίας ψηφιακής πύλης πρόσβασης όπου θα τηρείται ιστορικό για κάθε άτομο. Το σύστημα θα μπορούσε ενδεχομένως να ενοποιηθεί με τη φορολογική διοίκηση, και η διαχείριση να γίνεται από τις φορολογικές αρχές, καθώς τα επιδόματα και η φορολογία σχετίζονται μεταξύ τους: είναι μεταφορές από η προς το κράτος. Στην περίπτωση αυτή, όλα τα απαραίτητα κριτήρια επιλεξιμότητας θα αναφέρονται στην φορολογική δήλωση του ατόμου, χωρίς να απαιτείται επιπλέον αίτηση για το επίδομα. Στη συνέχεια, οι φορολογικές αρχές θα καταβάλλουν το επίδομα, λαμβάνοντας υπόψη και τα φορολογικά στοιχεία των άλλων μελών της οικογένειας. Η εκταμίευση του επιδόματος θα μπορεί να γίνεται κάθε μήνα, εν αναμονή της τελικής φορολογικής δήλωσης, όπου θα καθορίζεται το τελικό υπόλοιπο."
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΜΙΣΘΟ:
Η επιτροπή Πισσαρίδη προτείνει ο κατώτατος μισθός:
α. να καθορίζεται σταθερά από το κράτος και όχι με διαπραγματεύσεις εργαζομένων-εργοδοτών
β. να καθορίζεται δεσμευτικά για την κυβέρνηση από Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων με τριετή θητεία
γ. το ύψος του να μην συνδέεται με επιδόματα, συντάξεις και διάφορες μεταβιβάσεις από το κράτος!
Εμμέσως, όπως σημειώνει η Ένωση για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους (ΕΝΥΠΕΚΚ), «θέτει ζήτημα μείωση των είκοσι (20) επιδοματικών και συνταξιοδοτικών παροχών που συνδέονται τυπικά με το ύψος του κατώτατου μισθού». Καλεί, δε, την κυβέρνηση «να απορρίψει την συγκεκριμένη πρόταση ως απαράδεκτη, να αυξήσει άμεσα τον κατώτατο μισθό και να επαναφέρει την εξουσία για τον καθορισμό του στους εκπροσώπους των κοινωνικών φορέων, όπως ίσχυε πριν το 2020».
Το σχετικό απόσπασμα από τις σελίδες 155-156 της έκθεσης Πισσαρίδη:
"Κατώτατος μισθός
Η ύπαρξη ενός κατώτατου μισθού είναι σημαντική
γιατί αμβλύνει τη διαπραγματευτική ισχύ των εργοδοτών και συμβάλλει στην
καταπολέμηση της φτώχειας. Ο κατώτατος μισθός δημιουργεί επίσης μια κοινή
αντίληψη για το αποδεκτό επίπεδο των μισθών στην οικονομία γενικά. Αν όμως ο
κατώτατος μισθός καθοριστεί σε πολύ υψηλό επίπεδο, αυτό μπορεί να αυξήσει την
ανεργία, αποκλείοντας από την αγορά εργασίας άτομα με χαμηλές δεξιότητες. Οι
άνεργοι είναι οι μεγάλοι χαμένοι σε αυτή την περίπτωση, καθώς οι προοπτικές να
βρουν εργασία μειώνονται. Ο κατώτατος μισθός επομένως θα πρέπει να καθορίζεται
με οικονομικά ορθολογικό τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα των εχόντων
εργασία αλλά και των ανέργων.
Οι αλλαγές που νομοθετήθηκαν το 2014, οι οποίες προβλέπουν ένα κατώτατο
μισθό που καθορίζεται από το κράτος αντί μέσω διαπραγματεύσεων μεταξύ εργατικών
και εργοδοτικών οργανώσεων, πρέπει να διατηρηθούν. Ο ρόλος του κράτους είναι
κρίσιμος και πρέπει να διασφαλίζει ότι τα συμφέροντα των ανέργων εκπροσωπούνται
στη διαπραγμάτευση. Ταυτόχρονα όμως, και με στόχο να μειωθεί η δυνατότητα
βραχυπρόθεσμων πολιτικών παρεμβάσεων, προτείνονται οι ακόλουθες αλλαγές στη
διαδικασία καθορισμού του κατώτατου μισθού:
- Ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να αποφασίζεται από ένα Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων με τριετή θητεία (ώστε να μη συμπίπτει απαραίτητα με τον πολιτικό κύκλο μιας κυβέρνησης). Τα μέλη του συμβουλίου θα πρέπει να είναι διαπρεπείς προσωπικότητες, από τον πανεπιστημιακό χώρο μεταξύ άλλων, με γνώση των οικονομικών και κοινωνικών θεμάτων, και δεν θα πρέπει να εκπροσωπούν ομάδες συμφερόντων. Θα πρέπει να τους παρέχονται πόροι και πρόσβαση σε ειδικότερες μελέτες και δεδομένα όπως από την ΕΛΣΤΑΤ, την Τράπεζα της Ελλάδος, το ΚΕΠΕ και άλλους δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς. Θα πρέπει να δημοσιεύουν μια ετήσια έκθεση όπου θα προτείνουν το επίπεδο του κατώτατου μισθού τεκμηριώνοντας, με βάση πραγματικά δεδομένα, την πρότασή τους.
- Η κυβέρνηση θα πρέπει να θεωρεί την πρόταση του Συμβουλίου δεσμευτική. Θα μπορεί όμως να διατηρεί τη δυνατότητα να θέσει τον κατώτατο μισθό σε άλλο επίπεδο, δημοσιεύοντας μια επαρκή αιτιολόγηση για την απόκλιση από την πρόταση του Συμβουλίου.
- Δεν θα πρέπει να υπάρχει τυπική διασύνδεση μεταξύ του επιπέδου του κατώτατου μισθού και οποιωνδήποτε μεταβιβάσεων από το κράτος, επιδομάτων, συντάξεων, κλπ. Με άλλα λόγια κανένα άλλο μέγεθος δεν θα πρέπει να συνδέεται με το επίπεδο του κατώτατου μισθού."
ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ:
Απολύσεις χωρίς περιορισμούς
Την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό, διατυπώνει στη σελ. 155 της έκθεσής της η επιτροπή Πισσαρίδη. Όπως σημειώνει η ΕΝΥΠΕΚΚ, που σχολιάζει και τη σχετική έκθεση – μνημόνιο Πισσαρίδη, «αυτή ήταν και η πάγια θέση των ακραίων του ΔΝΤ απέναντι στις δυνάμεις του μνημονιακού τόξου». Προειδοποιεί, δε, πως «η πλήρης απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων θα φέρει ανεργία και φτώχεια».
Το σχετικό απόσπασμα έχει κατά λέξη ως εξής:
"5. Προσαρμογή Εργατικού Δυναμικού. Περιορισμοί στη δυνατότητα μιας επιχείρησης να μεταβάλλει τον αριθμό των απασχολούμενων αποθαρρύνουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας και εμποδίζουν την ανακατανομή του εργατικού δυναμικού προς επιτυχημένους και αναπτυσσόμενους τομείς και επιχειρήσεις."
ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ
& ΑΔΕΙΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Να μεταφερθεί στο κράτος το μισθολογικό κόστος όλων των αδειών μητρότητας των εργαζόμενων γυναικών προτείνει η επιτροπή Πισσαρίδη, μέσα από το μνημόνιο – έκθεσή της για την «ανάπτυξη» της ελληνικής οικονομίας.
«Η έκθεση Πισσαρίδη προετοιμάζει το κλίμα για την κατάργηση των ζωτικών για τις εργαζόμενες γυναίκες και τις οικογένειές τους επιδομάτων», σημειώνει η ΕΝΥΠΕΚΚ, η οποία και καλεί «την κυβέρνηση να απορρίψει την απαράδεκτη αυτή και απαξιωτική για τις γυναίκες (εργαζόμενες και μη) αναχρονιστική πρόταση της επιτροπής Πισσαρίδη».
Το πλήρες κείμενο της πρότασης αναφέρεται στη σελίδα 152: «Απαιτείται επίσης αναθεώρηση των νόμων για της άδειες μητρότητας (άδεια τοκετού και λοχείας, ειδική εξάμηνη άδεια μετά την άδεια τοκετού, άδεια φροντίδας παιδιού). Η μεταρρύθμιση πρέπει να έχει τους παρακάτω στόχους: 1. Μεταφορά του μισθολογικού κόστους των αδειών από τις επιχειρήσεις στο κράτος για να μειωθούν τα αντικίνητρα στην πρόσληψη των γυναικών. Αυτό συνιστά κομβικό σημείο καθώς το ισχύον σύστημα ουσιαστικά τιμωρεί (επιβάλλει κόστος) στις επιχειρήσεις για την πρόσληψη γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία. Η απομάκρυνση του αντικινήτρου αυτού πρέπει να συνιστά προτεραιότητα».
ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ:
Μεγάλη μείωση στα επιδόματα ανεργίας
Όπως υπογραμμίζει η ΕΝΥΠΕΚΚ «με δεδομένη την απόλυτη κυριαρχία τής μερικής απασχόλησης (6 στους 10 σύμφωνα με την «Εργάνη») και το γεγονός ότι το 72,3% των εργατοϋπαλλήλων λαμβάνει πολύ λιγότερα από 1.000 ευρώ μεικτά μηνιαίως (Έκθεση ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για τους μισθούς), τα επιδόματα για τους περισσότερους θα πέσουν στα 200-250 ευρώ! Μόνο για το 5-7% των ανέργων το επίδομα ανεργίας θα πλησιάσει τα 1.200 ευρώ.
Η επιτροπή Πισσαρίδη προτείνει το επίδομα-ακορντεόν να χορηγείται για έξι (6) μόνο μήνες, με δυνατότητα παράτασης για άλλους έξι (6). Προτείνει επίσης το επίδομα ανεργίας να οριστεί στο 55% του μέσου μισθού τού ανέργου τα προηγούμενα τρία (3) έτη.
Το σχετικό απόσπασμα στις σελ. 150-151 της έκθεσης:
"6. Επανασχεδιασμός του επιδόματος ανεργίας: Με την προϋπόθεση ότι οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης θα ενισχυθούν και επομένως όσοι χάνουν τη δουλειά τους θα υποστηρίζονται άμεσα στην αναζήτηση εργασίας, προτείνουμε να μεταβληθεί ο τρόπος προσδιορισμού του επιδόματος ανεργίας με τέτοιο τρόπο ώστε να οδηγεί σε ουσιαστικότερη υποστήριξη των ανέργων, να μειώνει το κοινωνικό κόστος των απολύσεων, και να ενισχύει τα κίνητρα για δήλωση των πραγματικών αμοιβών όταν το άτομο απασχολείται αμβλύνοντας τη φορο- και εισφορο-διαφυγή.
Πιο συγκεκριμένα, προτείνουμε το επίδομα ανεργίας να μην είναι σταθερό και συνδεδεμένο με τον κατώτατο μισθό αλλά με τις προηγούμενες αμοιβές του ανέργου. Αυτό είναι απαραίτητο, ειδικά σε μία αγορά εργασίας με μεγαλύτερη κινητικότητα. Το επίδομα ανεργίας προτείνουμε όπως οριστεί στο 55% του μέσου μηνιαίου μισθού του ανέργου στα προηγούμενα 3 έτη με ανώτατο όριο επιδόματος τα 1200 ευρώ (το επίπεδο του μέσου μηνιαίου μισθού των πλήρως απασχολούμενων τον Ιανουάριο του 2020 σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ).
Η διάρκεια του αυξημένου επιδόματος να είναι στους έξι μήνες, αντί για δώδεκα μήνες που είναι τώρα, και να πληρώνεται υπό την προϋπόθεση ότι ο άνεργος αναζητά ενεργά εργασία ή συμμετέχει σε προγράμματα κατάρτισης.
Αν ο άνεργος μετά τους έξι μήνες παρά τις ενεργές προσπάθειες για εύρεση εργασίας δεν έχει βρει δουλειά, θα λαμβάνει για διάστημα έως έξι μήνες ή έως ότου βρει δουλειά, αν αυτό συμβεί νωρίτερα, το επίδομα ανεργίας στο επίπεδο που είναι σήμερα, δηλ. στο 55% του κατώτατου μισθού. Η χρηματοδότηση του επιδόματος ανεργίας θα μπορούσε να προέλθει από τα αποθεματικά του ΟΑΕΔ."
ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ
Η απαράδεκτη, πρωτοφανούς αναλγησίας και αναχρονιστική αυτή πρόταση, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ΕΝΥΠΕΚΚ, είναι διατυπωμένη στη σελ. 154 της επιτροπής Πισσαρίδη και περιλαμβάνει τα εξής:
α. Να καταβάλλεται υποχρεωτική εισφορά από το σύνολο του πληθυσμού,
β. Η εισφορά να συνεισπράττεται με την ασφαλιστική εισφορά,
γ. Η εισφορά να κατατίθεται σε καταπίστευμα (trust fund),
δ. Τα χρήματα να επενδύονται υποχρεωτικά από ιδιώτες διαχειριστές κεφαλαίων,
ε. Οι εισφορές να έχουν την ίδια διαχείριση όπως της προωθούμενης ιδιωτικοποίησης των επικουρικών συντάξεων,
στ. Δικαίωμα για παροχές περίθαλψης να έχουν μόνο όσοι έχουν πληρώσει εισφορές για είκοσι (20) τουλάχιστον χρόνια.
Το πλήρες κείμενο της πρότασης
"Μια λύση για τη μακροχρόνια φροντίδα προς ηλικιωμένους θα μπορούσε να είναι ένα υποχρεωτικό πρόγραμμα ασφάλισης. Το πρόγραμμα μπορεί ενδεικτικά να περιλαμβάνει μια ελάχιστη βασική παροχή, η οποία θα χρηματοδοτείται από ποσό που θα καταβάλλει το σύνολο του πληθυσμού υποχρεωτικά, και θα καλύπτει βασική αλλά αξιοπρεπή μακροχρόνια περίθαλψη σε κατάλληλο ίδρυμα κατόπιν ιατρικής πιστοποίησης αυτής της ανάγκης.
Το πρόγραμμα θα μπορεί επίσης να δίνει τη δυνατότητα να προστίθεται στη βασική κάλυψη ιδιωτική συμμετοχή για περίθαλψη σε κέντρο της επιλογής των ατόμων και της οικογένειας των. Τα άτομα που προτιμούν να διαλέξουν το δικό τους ίδρυμα θα πληρώνουν μέρος του κόστους, με υπόλοιπο να καλύπτεται από το κράτος.
Το επίπεδο της κρατικής επιδότησης θα είναι σταθερό, και θα αντιστοιχεί στο κόστος του δημοσίου ιδρύματος. Τα ασφάλιστρα θα εισπράττονται μαζί με τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και θα κατατίθενται σε ένα καταπίστευμα (trust fund) το οποίο δεν θα μπορεί το κράτος να χρησιμοποιήσει για άλλους σκοπούς. Το καταπίστευμα θα έχει την υποχρέωση να επενδύει τα κεφάλαια κατανέμοντας τα μεταξύ πολλών διαχειριστών ιδιωτικών κεφαλαίων, μαζί με τα κεφάλαια του κεφαλαιοποιητικού τμήματος των συντάξεων.
Για να μην επιβαρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός σε μεταβατική περίοδο, το σύστημα θα μπορούσε να ισχύει από τα άτομα που τώρα είναι κάτω των 30 ετών, με ασφάλιστρο που θα οδηγεί σε πλήρη χρηματοδότηση του προγράμματος. Επίσης, η ασφάλιση να χορηγείται σε όσους θα έχουν συμμετάσχει στο ταμείο για τουλάχιστον 20 χρόνια. Για την αποθάρρυνση της άτυπης εργασίας, το σύστημα θα προσφέρεται μόνο σε εκείνους με δηλωμένη εργασία.
Το πρόγραμμα έχει ένα αναδιανεμητικό χαρακτήρα, διότι προβλέπει σταθερή φροντίδα για όλους με συμμετοχή 20 ετών, ενώ οι εισφορές είναι ανάλογες του εισοδήματος. Επίσης, καθώς υπάρχει συσχέτιση μεταξύ υγείας και πλούτου η χρήση του συστήματος θα είναι εκτενέστερη από τους οικονομικά ασθενέστερους."
ΠΑΙΔΕΙΑ:
Τα πάνω-κάτω στο σύνολο της εκπαίδευσης -και όχι μόνο- φέρνουν οι προτάσεις της επιτροπής Πισσαρίδη, εφόσον φυσικά η κυβέρνηση ακολουθήσει τις οδηγίες των «σοφών» για την ελληνική οικονομία.
Δείτε αναλυτικά τις προτεινόμενες αλλαγές στην ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΔΩ.
Πηγή: government.gov.gr & Ένωση για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους (ΕΝ.ΥΠ.Ε.Κ.Κ.)
ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.