Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Κυνηγοί Κεφαλών



Κυνηγοί Κεφαλών

(το κείμενο εκφράζει προσωπικές απόψεις, Γ.Στεφ.)




Τη φιγούρα του «ελεγκτή» την έχουμε όλοι συναντήσει. Τουλάχιστον απεχθής. Κι ας μην σπεύσει κανένας να πει πως «καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή». Μερικές δουλειές είναι ντροπή! Ελεγκτές, σεκιουριτάδες, δημοτόμπατσοι, εταιρείες εισπράξεων, σώματα "ασφαλείας" ένας απίθανος συρφετός που με ή χωρίς στολή νιώθει ότι είναι «εξουσία» και μπορεί να τσαλακώνει προσωπικότητες, να τρομοκρατεί, να τραμπουκίζει και να επαίρεται, να απολαμβάνει μια ιδιότυπη ασυλία και αν τύχει και τα πράγματα μπλέξουν να μπορεί να ισχυρίζεται ότι «έκανε απλά τη δουλειά του» ή φταίει η "κακιά η ώρα".

Σε μια κοινωνία που συνεχώς εκφοβίζεται, τρομοκρατείται, βιώνει την καταστολή σε κάθε προσπάθεια αντίδρασης κανένας δεν δικαιούται να σφυρίζει κλέφτικα, κανένας δεν μπορεί να λέει «κάνω απλά τη δουλειά μου».  Μέσα σ’ αυτή τη φράση κρύβονται ο φασισμός και ο δοσιλογισμός, ο πιο χυδαίος και αντικοινωνικός ατομισμός. Σ' αυτά δεν χωρά και δεν πρέπει να υπάρχει καμιά ανοχή και από κανέναν μας.

Και για να τελειώνουμε με το κλισέ «κι εγώ εργαζόμενος είμαι…». Οι ελεγκτές, στις περισσότερες περιπτώσεις, για κάθε «κλήση», για κάθε «πρόστιμο» που βεβαιώνουν λαμβάνουν και το σχετικό bonus (ποσοστό). Για όσους δεν θυμούνται ή δεν γνωρίζουν ο ΟΑΣΑ έχει από το 2010 ένα σώμα εθελοντών από τους ίδιους τους εργαζόμενους στις συγκοινωνίες (Δείτε τη σχετική ανακοίνωση εδώ)

Ο Θανάσης Καναούτης (κι όχι αυτό το γλοιώδες «ευγενικό» ο «δεκαεννιάχρονος» ή ο «νεαρός» ή ο «Θ.Κ.») με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δολοφονήθηκε. Οι γνωστές ανοησίες περί «μεμονωμένων περιστατικών» είναι καιρός να τελειώνουν. Όχι γιατί παραμαζεύτηκαν πολλά «μεμονωμένα περιστατικά», αλλά γιατί ΔΕΝ είναι «μεμονωμένα περιστατικά». Απλά τα περισσότερα μένουν στη σκιά. Μετανάστες, ΑΜΕΑ, μαθητές, απολυμένοι, άνεργοι, οι «Γαβριάδες» της πόλης μας είναι καθημερινά τα θύματα ανάλογων συμπεριφορών. Κι όχι μόνο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αλλά σε κάθε στιγμή της ζωής μας. 

Σε μια κοινωνία που συντρίβεται από τα μνημόνια η κρατική τρομοκρατία και η πειθάρχηση εντείνονται. Θέλουν μια κοινωνία που ανά πάσα στιγμή και για οποιοδήποτε λόγο θα φοβάται τον «ελεγκτή» είτε πρόκειται για εισιτήρια, είτε για ωράρια, είτε για φόρους, είτε απλά γιατί δεν αρέσει το ντύσιμό σου, είτε όπως λέει και το γνωστό ανέκδοτο «γιατί δεν φοράς το κράνος σου».  Ας σκεφτούν ξανά κάποιοι πριν σπεύσουν να πουν ότι δεν θα τους συμβεί ποτέ κάτι αντίστοιχο σ’ αυτούς ή στα παιδιά τους. Ας κοιταχτούν στον καθρέπτη πριν σπεύσουν να μιλήσουν ως «νομιμόφρονες πολίτες».

Κι όταν τελειώνουν οι υποκριτικές δηλώσεις συμπάθειας αρχίζει το γνωστό παραμύθι για τους «λαθρεπιβάτες». Ας αφήσουμε στην άκρη τη χρήση του όρου (ο μόνος λαθρεπιβάτης είναι η Κυβέρνηση των Μνημονίων και μάλιστα στην πλάτη μας) και ας πάμε στην ουσία. 

·   * Σήμερα ένας εργαζόμενος για να πάει και να έρθει από την εργασία του θέλει μόνο για εισιτήρια τουλάχιστον 62 €/μήνα. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί  περίπου στο 15% του βασικού μισθού του (αν έχει καταβληθεί… για να μην ξεχνάμε και τους απλήρωτους εργαζόμενους). Αν μάλιστα μιλήσουμε για το πρόστιμο (60 φορές η αξία του εισιτηρίου) τότε βρισκόμαστε μπροστά στο παράλογο ή απλά στον ταξικό χαρακτήρα του μέτρου (εκτός κι αν υποθέσουμε ότι το golden boy του Κολωνακίου θα ταξιδέψει με ΜΜΜ και μάλιστα χωρίς εισιτήριο…).

·  * Δεν είναι τυχαίο ότι το «ατυχές περιστατικό» συνέβη σε μια λαϊκή γειτονιά που δοκιμάζεται σκληρά από τη φτώχεια και την ανεργία. Εκατομμύρια πολίτες είναι σήμερα άνεργοι ή έχουν τόσο μικρά εισοδήματα που ακόμη και το 1€ είναι πολύτιμο. Αντιστοιχεί σε μια φρατζόλα ψωμί ή ένα κουτί γάλα. Κι αυτό την ίδια στιγμή που η ανάγκη μετακινήσεων, ειδικά σε πόλεις όπως η Αθήνα, είναι δεδομένη και δεν μπορεί να καλυφθεί με άλλον τρόπο.  

·   * Η ποιότητα των συγκοινωνιών είναι απαράδεκτη. Οι διάφορες περικοπές έχουν οδηγήσει στην αραίωση των δρομολογίων, στην κατάργηση γραμμών, στο στοίβαγμα των επιβατών, βρώμικα ΜΜΜ (η καθαριότητα έχει στις περισσότερες περιπτώσεις ανατεθεί σε εργολάβους),  σε κακή / ελλιπή συντήρηση με ότι αυτό σημαίνει και για την ασφάλεια των επιβατών αλλά και των οδηγών. Την ίδια στιγμή οι Κυβερνήσεις των Μνημονίων με κάθε ευκαιρία αυξάνουν το κόστος μετακίνησης, είτε μιλάμε για εισιτήρια, είτε για διόδια, είτε για φόρους στα καύσιμα και προετοιμάζουν την ιδιωτικοποίησή τους.

·   * Οι συγκοινωνίες, ως κοινωνικό αγαθό (όπως η εκπαίδευση, η υγεία, το νερό κλπ), πρέπει να είναι δημόσιες και δωρεάν. Και για να τελειώνει η καραμέλα περί κόστους κ.λπ. η απάντηση είναι απλή: από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τον κουμπαρά που όλοι (θέλοντας και μη) συνεισφέρουμε με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Πρέπει να αποτινάξουμε από πάνω μας τις (νεο)φιλελευθερες αντιλήψεις που θέλουν «το χρήστη υπηρεσιών» να πληρώνει, είτε πρόκειται για μια εξέταση στα εξωτερικά ιατρεία ενός νοσοκομείου, είτε στην εκπαίδευση, είτε στα ΜΜΜ.

Και τελικά όσο κι αν ακούγεται «λαϊκίστικο» στα ευγενή ώτα ορισμένων, ας κόψουν από τις παχυλές αμοιβές από τους χιλιάδες συμβούλους – παρατρεχάμενους, τα υμέτερα διορισμένα Διοικητικά Συμβούλια. Ας αναζητήσουν (και θα βρουν) χρήματα από τις λεόντειες αποικιακές συμβάσεις παραχώρησης των δρόμων στους εθνικούς εργολάβους ή στα σκάνδαλα προμηθειών (Siemens, υποβρύχια κ.λπ.)

Για όσους δεν θυμούνται υπενθυμίζουμε ότι πριν κάποια χρόνια (1983) υπήρχαν ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ συγκεκριμένες ώρες της ημέρας (πρωί) δηλαδή τη χρονική περίοδο που εκατομμύρια πολίτες ξεκινούν για την εργασία τους.


ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΛΑΤΕΣ & ΣΤΟΥΣ ΕΛΕΓΚΤΕΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ


Κι ένα υστερόγραφο:
Όσο δεδομένη και χωρίς όρους και προϋποθέσεις είναι η αλληλεγγύη μας απέναντι στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ, όταν απεργούν και επιστρατεύονται, όταν απολύονται, όταν διεκδικούν τα δικαιώματά τους είτε αυτά αφορούν στους μισθούς, είτε στις συνθήκες εργασίας, άλλο τόσο δεδομένη θεωρούμε ότι πρέπει να είναι η στάση τους απέναντι σε τέτοια φαινόμενα, απέναντι στους επιβάτες. Είναι αδιανόητο και απαράδεκτο εργαζόμενοι να ανέχονται, να συγκαλύπτουν (πόσο μάλλον να συμμετέχουν) σε τέτοιους μηχανισμούς και σε τέτοιες συμπεριφορές. Η αλληλεγγύη και η αξιοπρέπεια είναι το μόνο όπλο που έχουμε ως εργαζόμενοι απέναντι σ' όσα συμβαίνουν.  

20 σχόλια:

  1. Εκατοντάδες ή μηπως χιλιάδες έχουν αυτοκτονήσει τα τελευταια χρονια. Ένας ακομη στη μεγαλη λιστα... Ως πότε θα το ανεχομαστε;
    1€ πανω κατω η ζωη
    Μηπως να ριξουμε κι αλλο την τιμη για να γινουμε ανταγωνιστικοι;
    Ως πότε θα κυριαρχει η σιωπή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι αυτοκτονίες αποσιωπούνται συστηματικά ή περνούν στα ψιλά. Ομως είναι χιλιάδες. Χωρίς να υπολογίσουμε σ' αυτές τους θανάτους που θα έρθουν σε λιγο καιρό λόγω της απότομης πτώσης του επιπέδου ζωής (φάρμακα, φαγητό, συνθήκες διαβίωσης κλπ). Αυτά είναι γνωστά μαζί με αλλα φαινόμενα όπως η εκτίναξη του αλκοολισμού, των ναρκωτικών, της πορνείας κλπ από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Απλά εδώ δεν θέλουμε να δούμε που πάμε και να σηκώσουμε το κεφαλι μας.

      Διαγραφή
  2. Όποιος διαβάσει το "πόρισμα" θα μπορούσε να πιστέψει ότι ο νέος αυτός άνθρωπος αυτοκτόνησε ενώ ο ελεγκτής με αυτοθυσία προσπάθησε να τον σώσει. Δεν ντρέπονται να γράφουν τέτοιες μπούρδες; Αλλά τι περιμένεις μετά από τόση προϋπηρεσία σε ζαρντινιέρες, εποστρακισμούς και διαδηλωτές που πέφτουν μόνοι τους στα μηχανάκια της ΔΙΑΣ; Μοιάζει με εκείνο το παλιό ανέκδοτο που η αστυνομία συνέλαβε κάποιον για οπλοφορία, είχε ενα μαχαίρι μπηγμένο στην πλάτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το κείμενό σας είναι πολύ ενδιαφέρον. Η εισαγωγή του δείχνει ότι η αριστερά έχει ακόμη ήθος και αξίες. Οσο για το Bonus των ελεγκτών αυτά, όσο γνωρίζω, είναι δυο ταχυτήτων: ενα μικρό 10% για τους εθελοντές κι ένα πολύ μεγαλύτερο (περίπου τα μισά) για τους μη εθελοντές. Άρα στο πρόστιμο το κέρδος του εργαζόμενου που εργάζεται "εθελοντικά" είναι 1,40Χ60Χ10%=6,4 €. Αν το καλοσκεφτούμε για "εθελοντής" δεν του πέφτει κι άσχημα. Προφανώς αν πήγαινε στη Λεγεώνα των Ξένων θα ειχε μεγαλύτερο μεροκάματο.
    Πολύ σωστό το υστερόγραφό σας: αλληλεγγύη αλλά όχι μόνο απο τη μια πλευρά. Ο οδηγός ανέχθηκε, τουλάχιστον, την απαράδεκτη συμπεριφορά του ελεγκτή.
    Αλλά ολα αυτά δεν ειναι τιποτε περισσοτερο από τη μαγκιά και το αντριλίκι διαφόρων λούμπεν στοιχείων που αφού απέτυχαν φαίνεται να γίνουν χωροφύλακες αποφάσισαν να γίνουν ελεγκτές και αλλα τέτοια παρόμοια. Μικροεξουσία είναι κι αυτή.
    Στις συγκοινωνίες είναι υπαρκτή και συνδικαλιστικά μάλιστα μια παράταξη που πρόσκειται στη φασιστικη ΧΑ. Φυσικά αυτές οι συμπεριφορές ευδοκιμούν στους χώρους αυτούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κείμενο είναι οργισμένο, ειλικρινές και πολιτικό. Η Αυτονομη Παρέμβαση στο Υπουργείο έχει σε πολλές αναλογες δείξει τα ιδια καλά ανακλαστικά. Νομιζω οτι η φράση κλειδί είναι ότι ο μόνος λαθρεπιβάτης είναι η Κυβέρνηση και έχει καθίσει στην πλατη μας. Την έχει την ατάκα ο ΓΣ έτοιμη!

      Διαγραφή
    2. Tο κείμενο ειναι πολιτικό και ταυτόχρονα στην εισαγωγή και στο υστερόγραφο αγκιτατόρικο. Δείχνει ειτε μας αρέσει ειτε οχι αυτο που εγώ εχω βαρεθεί να λεω: η Παρέμβαση στο ΥΠΠΟ είναι παίκτης. Και πρέπει να διαβάζουμε προσεκτικά οτι λεει και γράφει. Ας πουμε κάτι που εμενα μου ειχε κανει εντύπωση. Βγαίνει στο αμφιθέατρο ο Γιαννης και λέει οτι στο ζήτημα του ωραρίου το σχέδιο της Κυβέρνησης ειναι να λερώσει τους ατομικούς φακέλους κλπ. Σε 15 μέρες βγαινει ο Μητσοτάκης και βαζει αρνητική βαθμολογία σε όσους έχουν ποινές στέρησης μισθού (ότι δηλαδη πλάσαραν ως ανώδυνη λυση οι άλλοι στο ΥΠΠΟ). Αυτό σημαίνει οτι σαν παράταξη έχουν άποψη, αναλυση με βάθος και σφαιρική αντίληψη. Βλέπουν πέρα από τη μύτη τους. Εγώ αυτό το βλέπω τυχη για ολους μας ειτε μας αρεσει ειτε οχι ειτε συμφωνουμε ειτε οχι μαζι τους.

      Διαγραφή
    3. Εντάξει μεγάλε μας επεισες οτι εισαι Παρέμβαση.

      Διαγραφή
    4. Εισαι χαζός! Διαβασε τι γραφω στην τελευταία γραμμη. Ακουσε να δεις. Οσο φοράς παρωπίδες και σε ενοχλούν ή απλά σ' αρεσουν οι ταμπελες θα λες τετοιες μ@λ@κιες. Εισαι το ενα οχι εισαι τ' αλλο. Δεν ειμαι Παρέμβαση και δεν ειμαι ΣΥΡΙΖΑ. Είμαι όμως ανθρωπος που διαβάζει και δεν φοβάται να αναγνωρίσει το σωστο. Αν αυτο σ' ενοχλεί πρόβλημά σου. Θα το λύσεις βαζοντας ταμπέλες; Τοσα χρόνια που έβαζες τι κατάλαβες;

      Διαγραφή
    5. Καλα μην παρεξηγείσαι. Εδώ ολοι σε λιγο θα δηλώνουν ΣΥΡΙΖΑ. Πλάκα στο ειπα. Προφανώς έχουν μόρφωση και επιπεδο. Απλά μπερδεύεις ενα προσωπικό άρθρο ενός συνδικαλιστή με την παράταξή του. Εγώ διαφωνώ ή συμφωνω δεν τα ταυτιζω. Κι αυτο δεν ειναι μονο δημοκρατία αλλά και ουσια. Και συμφωνω οτι στο ΥΠΠΟΑ η Παρέμβαση ως σημερα δεν ειναι σαν μακρύ χερι του ΣΥΡΙΖΑ και μακάρι να το κρατήσει (προσωπικά αμφιβάλλω).
      Πάντως να έχουμε και λιγο χιουμορ ε;

      Διαγραφή
    6. Ok! Aν το ειπες χαβαλε μαζι σου! Απλά το θεμα του σκοτωμένου και γενικά αυτά τα θεματα μας τσιτώνουν ολους.

      Διαγραφή
  4. Oι εντατικοποίηση των ελέγχων, η μείωση της συχνότητας δρομολογίων, η κατάργηση ορισμένων "μη επικερδών" γραμμών, οι αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων, οι απολύσεις εργαζομένων κ.λπ. είναι ο πρόδρομος της ιδιωτικοποίησης των συγκοινωνιών.
    Ο νέος άνθρωπος πέθανε γιατί όλοι εμείς έχουμε κάνει υπέρτατο κανόνα τη λογική του "μη μπλέκεις" και "μην ανακατεύεσαι". Αν οι επιβάτες ειχαν αντιδράσει μαζικά, ισως η εξέλιξη να ήταν άλλη.

    Κι ένα σχόλιο που κανονικά δεν πάει εδω: Μπράβο σας που αναδεικνύεται το θέμα των κατασχέσεων - πλειστηριασμών των κατοικιών. Θα πρέπει να αναδείξεται όμως και μια άλλη πλευρά του: η Κυβέρνηση επιλέγει να θίξει την ατομική ιδιοκτησία θεωρώντας ότι δεν θα έχει τη μαζική αντίδραση που θα είχε αν έθιγε τον βασικό μισθό. Πιστεύει οτι οι αντιδράσεις θα ειναι κατακερματισμένες και αποσπασματικές και διάφορες δήθεν παρεμβάσεις της τελευταίας στιγμης θα βάλουν και μια "μυρωδιά κοινωνικών κριτηρίων" (μην μας πουν και ανάγλητους).
    Το κόλπο με την "κοινωνική ευαισθησία" το κάνει συνεχώς πχ απολυσεις-διαθεσιμότητες ΔΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτά τα "μικρά" απρόβλεπτα γεγονότα άλλοτε πρόωρα και άλλοτε καθυστερημένα μπορεί να αποτελέσουν τη θρυαλίδα σημαντικών εξελίξεων. Αυτο πρώτα απ' όλα το ξέρει και το φοβαται η Κυβέρνηση. Και κάθε μέρα ανάβει ένα κερί σ' εκείνον τον πρόωρο Δεκέμβρη. Αλλά δεν αντιμετωπίζονται ολα τα γεγονότα με χημικά και γκλοπ. Κι αυτό είναι το μεγάλο λάθος στις εκτιμήσεις και στους σχεδιασμούς των επιτελείων.
    Αυτή η βασανιστική ηρεμία, η φαινομενική αδιαφορία και αποδοχή είναι βέβαιο οτι με κάποια ευκαιρία θα εκφραστεί και τοτε η Κυβέρνηση, τα Μνημόνια και οι διάφορες ρεαλιστές της αριστεράς θα καταρρεύσουν σαν χάρτινοι πύργοι. Ειδικά αυτοί οι ρεαλιστές της αριστεράς δεν ειναι νέο φρούτο. Κάποιες μερίδες τα ίδια έλεγαν και στο πείραματα φιλελευθεροποίησης του Μαρκεζίνη επί Χούντας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ


    "Ο θάνατος του 19χρονου Θανάση Καναούτη επειδή δεν ακύρωσε ένα εισιτήριο αξίας 1,20 ευρώ αναδεικνύει με τον πλέον τραγικό τρόπο την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει πλατιά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας εξαιτίας της μνημονιακής πολιτικής. Η ανεργία που έχει σπάσει κάθε ρεκόρ, ο κοινωνικός αποκλεισμός μεγάλου τμήματος της νεολαίας, οι άθλιες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης χιλιάδων συμπολιτών μας, συγκροτούν το ακραίο μνημονιακό πλαίσιο της φτώχειας, της απόγνωσης και της καταστολής.
    Ο Θανάσης Καναούτης ήταν ένας ακόμα άνεργος νέος που δεν είχε χρήματα για να καλύψει έστω και τις στοιχειώδεις ανάγκες του. Το κόστος των μεταφορών στις αστικές συγκοινωνίες έχει εκτοξευτεί επί ημερών μνημονίου, ενώ η κυβέρνηση σχεδιάζει και νέα αύξηση για να συμμορφωθεί στις μνημονιακές δεσμεύσεις.
    Πρέπει τώρα να μπει ένα τέλος στην πολιτική που εξαθλιώνει τις ζωές μας και ωθεί χιλιάδες νέους και νέες στην απόγνωση και την απελπισία.
    Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τη βαθιά του λύπη για την τραγική απώλεια του Θανάση Καναούτη και ζητά τη διεξαγωγή ουσιαστικής έρευνας για τις συνθήκες που προκάλεσαν το θάνατο του. Παράλληλα, ζητά να σταματήσουν οι εξευτελισμοί και οι παράνομες κατακρατήσεις επιβατών από ελεγκτές σε μέσα μαζικής μεταφοράς, την κατάργηση του μέτρου της αμοιβής των ελεγκτών με ποσοστά επί των προστίμων, τη μείωση του κόστους των μετακινήσεων για όλους, καθώς και την κατοχύρωση της δωρεάν μετακίνησης ανέργων και χαμηλοσυνταξιούχων, φοιτητών και μαθητών σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. (το κείμενο εκφράζει προσωπικές μου απόψεις)

    Τη φιγούρα του "ελεγκτή" την έχουμε όλοι συναντήσει. Άλλοι, έχουν συναντήσει τη φιγούρα του δημόσιου υπάλληλου. Όλοι μας, έχουμε συναντήσει τη φιγούρα του εφοριακού. Υπάρχουν συναντήσεις με γιατρούς, με αστυνόμους, με δικαστές. Πολλές άλλες συναντήσεις, καθημερινά. Και με συναδέλφους. Προσωποποιώ τον "εχθρό", ομαδοποιώ κι άλλους με τα ελάχιστα κοινά χαρακτηριστικά, αποκτάω κριτήριο και πορεύομαι ανάλογα.

    Κάποιοι, πρέπει να πληρώσουν. Έτσι λοιπόν, τον επόμενο ελεγκτή που θα βρώ μπροστά μου σε λεωφορείο, θα τον σκίσω. Πρέπει όμως και να φυλάγομαι από άλλους, μιας και είμαι δημόσιος υπάλληλος και με εχθρεύονται. Μαζί όμως μ'αυτούς θα χρειαστεί να την πέσουμε στους εφοριακούς. Όταν αρχίσουν οι κατασχέσεις σπιτιών, υπάρχει λύση, να βγάλουμε απ'την μέση τον δικαστικό κλητήρα... Ίσως και τον εκτιμητή πολιτικό μηχανικό...

    Ουπς... Κάτι δεν μου πάει καλά! Αν δεν κάνω λάθος αυτό λέγεται κοινωνικός αυτοματισμός... Να μην βρωμίσω το πληκτρολόγιο και γράψω κάτι άλλο. Αντίς να φταίει ο ελεγκτής, ο ελεγχόμενος, ο έλεγχος ο ίδιος, ή ακόμα συνδυασμός τους κατά περίπτωση, μήπως πρόκειται τελικά για τη θεμελίωση παρά για το επίχρισμα; Τα περιθώρια απάντησης, δεν είναι μεγάλα.

    Φυσικά, υπάρχει η βεβαιότητα του Λαμπεντούζα στον "Γατόπαρδο", που με ανησυχεί. "Πρέπει να αλλάξουν όλα για να μείνουν όλα ίδια".

    ΥΓ.: Για τον ελεγκτή που μας τσάκωσε χωρίς εισιτήρια, μας κατέβασε στην επόμενη στάση και μας έστειλε στο καλό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάλλον μπλέκεις τους διάφορους μηχανισμούς ελέγχου και καταστολής με μια σειρά άλλων μηχανισμών. Το χαρακτηριστικό αυτών είναι η άμεση άσκηση της ΒΙΑΣ. Όχι κάποιας ψυχολογικής ή άλλης μορφής αλλά της ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ. Σε σπρώχωνει, σε κρατά (παράνομα) και σε παραδίδει στην αστυνομία κλπ. Η "επισημη" αστυνομία αναλαμβάνει τα υπόλοιπα. Οι περισσότεροι εξ αυτών απλά ήθελαν να γίνουν "μπάτσοι" αλλά δεν τους... "έκατσε".
      Θυμάσαι το μιλιτερ στυλάκι των δημοτικών αστυνομικών; Με στολή (πολυ συμβολικό και πολύ ουσιαστικό ταυτόχρονα), με διάφορα "εξαρτήματα" (συνήθως αγορές με δική τους πρωτοβουλία), αραχτοί παρέα με τους "γνησιους" αστυνομικούς να συζητούν ή να κιαλάρουν κανέναν μετανάστη κλπ κλπ.
      Πιστεύεις οτι ο κλητήρας της Εφορείας ή ο Μηχανικός σε μια Πολεοδομία είναι ακριβώς το ίδιο; Ο δάσκαλος (της νεολαίας νταντά που έλεγε και ένα τραγουδάκι) ασκεί επίσης εναν πολύ κρίσιμο ρολο: αυτό της ιδεολογικής ενσωμάτωσης των νέων. Αλλά η λειτουργία του είναι πρωτίστως ιδεολογική όχι της άμεσης καταστολής (εκτός αν θυμάσαι το δάσκαλο με το χάρακα).
      Προφανώς τον κλητήρα ή την εισπρακτική εταιρεία που θα έρθει να "πάρει" το σπίτι πρέπει να την καταλάβουμε οπως λέει το κειμενο: υπάρχουν μερικές δουλειές που ειναι ντροπή. Υπάρχουν μερικές δουλειές που ειναι το μακρύ χέρι της Τροϊκας. Ε! Δεν πρέπει να μάθει αυτο το χέρι οτι δεν μπορεί να απλώνει και να βουτά τις ζωές μας;
      Το πρόβλημα στο κειμενο δεν ειναι η αντιπαθητική φιγούρα των κατασταλτικών μηχανισμών. Αν θες να κανεις κριτική απο τα αριστερά η ελλειψη του κειμένου είναι:
      α) να εξηγήσει το ρόλο των μαζικών μέσων μεταφοράς (ιστορικά και επιγραμματικά προέκυψαν για να μεταφέρουν την εργατική τάξη στη φάμπρικα, καθώς οι πόλεις μεγάλωναν και οι αποστάσεις γινόντουσαν κι αυτές απαγορευτικές. Ο εργάτης σταδιακά από "κάτοικος" σε μια καλύβα διπλα στη φάμπρικα απομακρύνθηκε κλπ. Προσοχή όταν λεμε για ΜΜΜ δεν πρεπει να εχουμε στο μυαλό μας τις εμπορευματικές μεταφορές. Αυτές προτίστως εξυπηρετούνται από άλλους μηχανισμούς).
      β) να εξηγήσει γιατί σημερα ότι συμβαινει στα ΜΜΜ (και όχι μόνο οι έλεγχοι...) εντάσσονται σε ένα σχέδιο ιδιωτικοποίησης (προφανώς ισχύει αλλά θελει ερμηνεία).
      Αυτά τα ολίγα από κάποιον που αντιπαθεί κάθε στολή.

      Διαγραφή
    2. Ήθελα να καταδείξω την αντίφαση, ο δηκτικός λόγος που εμπεριέχεται στον τίτλο του άρθρου "Κυνηγοί Κεφαλών", ενδεχόμενα να ενσωματώνεται από την ανάποδη, σε δική μας άποψη και λογική, σε στάση ζωής μας. Ποια η διαφορά μας τότε;

      Επίτρεψέ μου την διαφορά: Αναμφίβολα, υπάρχουν μερικές δουλειές που ΕΙΝΑΙ το μακρύ χέρι της Εξουσίας. ΔΕΝ πρόκειται όμως για την Εξουσία την ίδια, παρά μόνο για εκφάνσεις της. Για την τρόϊκα που λες, πρόκειται για προσωπείο της Εξουσίας. Βλέπω την μάσκα, πρέπει να δω πίσω απ'αυτήν. Εξουσία είναι ο Καπιταλισμός. Ό,τι μικροσκοπικά είναι ο "ελεγκτής", είναι μακροσκοπικά η τρόϊκα. Ο Καπιταλισμός συνεχίζει να θρέφεται από τσακισμένους ανθρώπους. Από τον αυτοματισμό της στοχοποίησης σαν Εξουσία, λάθος στόχου. Εν προκειμένω, της προσωποποίησης-ταυτοποίησης "ελεγκτή"-Εξουσίας. Δεν είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα.

      Έτσι, όχι μόνο δεν πρέπει να πάρουμε το χαρτί που μας μοιράζεται, στην παρτίδα κανιβαλισμού που παίζεται με όλους μας, πρέπει να μην αποδεχτούμε το παιχνίδι. Να μην φτάσουμε να διαμαρτυρόμαστε για τους κανόνες του παιχνιδιού, εγκρίνοντας έτσι. το ίδιο το παιχνίδι εις βάρος μας.

      Κατά βάθος υπάρχουν πολλές δουλειές που είναι το μακρύ χέρι της Εξουσίας, άλλες φυσικά πολύ μακρύτερο. Ποιος θα πρωτοκολλήσει την απόφαση με τους 500 συναδέλφους; Ποιος νωρίτερα, αποδέχθηκε να συμπληρώσει τον κατάλογο; Ποιος παζάρεψε πόσους; Ποιος ακόμα πιο πριν το σχεδίασε; Ποιος ακόμα νωρίτερα έχει προετοιμάσει κατάλληλη καταστολή; Σαν εργαζόμενοι, φέρουμε όλοι μας ευθύνη, τη συνενοχή στον κερματισμό μας. Όχι στο ότι "μαζί τα φάγαμε". Δεν προέκυψαν εν μία νυκτί προβλήματα εδώ μέσα. Ανάλυση δεν θα κάνω για τους αδαείς, οι υπόλοιποι γνωρίζετε. Όλοι μας, λειτουργήσαμε στο υπάρχον πλαίσιο. Ακόμα κι αν ψάχναμε συνδρομή, κι αυτή δεν φαινόταν από πουθενά ή ακόμα κι αν υπήρχε και δεν την βλέπαμε, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Αυτό κι αν είναι μακρύ χέρι της Εξουσίας! Αλλοτριωθήκαμε. Η επαναπροσέγγιση φαντάζει απίθανη.

      Σαν παίκτες, και ανάλογα το "φύλλο" του καθενός μας, η παρτίδα περιέχει τη Βία (ανεξάρτητα ψυχολογική, ή/και ενίοτε σωματική, εντατικοποίηση), το Κράτος (συμβολαιογράφους της ζωής μας), τον Ζήλο (καθήκον, αξιολόγηση). Το καλύτερο "φύλλο" έχουν πάντα οι λούμπεν, τα ερπετά και οι σφουγκοκωλάριοι, ανεξαρτήτως ειδικότητας και γνώσεων, τη Νίκη.

      Το πρόβλημα στο κειμενο ειναι η αντιπαθητική φιγούρα των κατασταλτικών μηχανισμών. Χωρίς να παραγνωρίζεται ο ρόλος τους, το ζητούμενο είναι η καταδίκη και ανατροπή της Πολιτικής που τους παράγει. Το όλον και όχι το επί μέρους, το μερικόν. Αυτή είναι η ένστασή μου.

      Αν θέλω να κάνω κριτική απο τα αριστερά συντάσσομαι με τους τέσσερις άξονες του κειμένου και με τους δύο δικούς σου συνάδελφε. Θα ήθελα να υπενθυμίσω τις πανηγυρικές εκδηλώσεις-εγκαίνια του μετρό με δωρεάν "βόλτα" για όλους, όλη μέρα, παντού, για να θαυμάσει η εργατική τάξη την μεταφορά της στην δουλειά. Ή τα εγκαίνια του Ελ Βενιζέλος, για να θαυμάσει η εργατική τάξη τα ταξίδια που θα πάει,... σαν μετανάστης ίσως.

      Διαγραφή
    3. Αν και "αρμόδιος" να απαντήσει είναι ο συντάκτης πιστεύω οτι ειδικά στο θέμα των "ελεκτών" παιζει σημαντικό ρόλο οτι παιρνουν ποσοστά από τα πρόστιμα. Δεν έχουμε δηλαδη εναν ας πουμε απλο υπάλληλο που κανει τη δουλειά του τροπος του λεγειν. Εδω ο αλλος ξερει οτι αν γραψει 10 προστιμα θα κερδισει μπόνους χρήματα. Ειναι σαν να υπάρχει μια καποια επικύρηξη για "λαθρεπιβάτες" και κάποιοι να θελουν να εισπράξουν τα χρήματα της επικύρηξης. Αυτοι ειναι χοντρικά κυνηγοί κεφαλών. Εγώ έτσι το καταλαβαινω και νομιζω το άρθρο κάπου το λέει.

      Προφανώς καλλιεργείται ο κοινωνικός αυτοματισμός ή κανιβαλισμός ή οπως θες πες το. Έχεις δίκιο. Απ' την αλλη ομως δεν μπορεί να πεις απροβληματιστα "ολοι αδέρφια ειμαστε, αγάπη, ειρήνη και καλή καρδιά". Οσο τα πράγματα χειροτερεύουν τοσο θα διαμορφώνονται δυο οχθες. Οι απο εδώ και οι απο εκει. Κι ο καθένας θα σπρώχνεται να διαλέξει οχθη. Ενδιάμεσες στάσεις δεν μπορει να υπάρχουν οσο κι αν ανθρώπινα μπορει καποιοι να ηθελαν.

      Συμφωνώ οτι όλα αυτά ειναι πλευρές και εκφράσεις του καπιταλισμού. Καμιά αντίρρηση. Αλλά αυτό ειναι για ολους αρκετά ασαφές. Φταιει για ολα ο καπιταλισμός, εκει ειναι η ουσια. Αλλα δεν μπορει να ειναι και σαν αφορισμός. Δηλαδη για οτι συμβαινει να λεμε "αυτος ειναι ο καπιταλισμός" και να το εχουμε εξηγησει και ξεμπερδέψει. Δεν λεω οτι το λες εσυ ή το κειμενο αλλα το επισημαίνω ως κινδυνο.

      Συμφωνω και με κατι αλλο που λες. Οτι κι αυτός που παζάρεψε ή συνέταξε ή διαχειρίστηκε ή ότι τελος παντων εναν κατάλογο με "500" ή με "1" (δεν εχει σημασια ο αριθμός) έχει προφανώς πάρει θέση στη συγκρουση. Από άγνοια, απο φόβο, απο υστεροβουλία (οτι αυτός συνεργάζεται και θα γλιτώσει) κλπ. Ομως εδώ σωστά λές οτι έχουμε ευθύνες ολοι. Αφησαμε αυτό το συναδελφο αμόρφωτο. Τον "μόρφωσε" το συστημα. Αφήσαμε το παιχνιδι στην εκπροσώπηση απο τα γραφειοκρατικά συνδικάτα και τώρα δεν υπάρχει ευκολη ανατροπή. Σ' αυτά συμφωνούμε.

      Περιμένω παντως μια παρέμβαση απο το Γιαννη στη συζητηση.

      Και κατι ασχετο: Πόσο ομορφο θα ηταν αντι να μιλαμε απο blog να μιλάγαμε ολοι εμεις οι λιγοι ή οι πολλοι από κοντα, πρόσωπο με προσωπο.

      Διαγραφή
    4. Νομιζω οτι αυτο που συζητάτε το έχει πιάσει ενας σχολιαστής σύντομα και περιεκτικα.
      Λέει:
      <>

      Επί της ουσία εγώ νομιζω οτι αυτά τα κειμενα πρέπει να τα κοιτάμε δυο φορές μια για το περιεχόμενό τους και μια γιατι ειναι σημαντικό ότι καποιος αφιέρωσε κάποιο χρόνο να γράψει 10 σκέψεις πιστευοντας οτι υπάρχουν καποιοι που τους ενδιαφερει. Και τελικα να που φαινεται οτι μας ενδιαφερει. Λιγους; Λιγους!

      Η Παρέμβαση σε παρα πολλά θεματα εχει γραψει ανάλογα κειμενα κι αυτο για μενα ειναι πολυ καλό. Δεν γραφεις μονο προκυρήξεις αν θες να κανεις κατι περισσοτερο κι οχι μια απο τα ιδια τα γνωστα.

      Διαγραφή
  8. "Ανώνυμος16 Αυγούστου 2013 - 11:01 π.μ.

    Tο κείμενο ειναι πολιτικό και ταυτόχρονα στην εισαγωγή και στο υστερόγραφο αγκιτατόρικο"

    Αυτο δεν μπηκε copy paste πριν και εχουν μεινει τα εισαγωγικα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η λέξη "απεχθής" μπορεί να προσδιορίζει εμφάνιση, κακή συμπεριφορά ή και τα δύο μαζί. Απεχθής είναι αυτός που απωθεί, που προκαλεί δυσάρεστα συναισθήματα , σκέψεις και τελικά αποστροφή με την εμφάνιση ή/και τη συμπεριφορά του.
    Αρα η χρήση της λέξης, έστω κι αν προκάλεσε, είναι, κατά τη γνώμη μου, δοκιμη.
    Ως προς το "κυνηγοί κεφαλών" πιστεύω ότι περιγράφει την επ αμοιβή αναζήτηση ή καταδίωξη του "παράνομου" (εδώ του επιβάτη χωρίς εισητήριο), από άτομο ή ομάδες που δρουν με την ανοχή και σε συνεργασία με τις επίσημες "διωκτικές αρχές". Στην περίπτωση των ελεγκτών νομίζω οτι ειναι προφανής η ομοιότητα.

    Μια παρατήρηση στο όλο θέμα, διατυπωμένη με αρκετή καθυστέρηση και επομένως με υπονομευμένη σημασία (μετά Χριστόν προφήτες...).
    Σε μεγάλο τμήμα της αριστεράς (εξαιρώ το ΚΚΕ) αλλά σίγουρα περιλαμβάνω το ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ακόμη και τον ΑΑ χωρο, υπάρχει παγιωμένη η αντίληψη ότι κάποια τυχαία γεγονότα μπορεί να πυροδοτήσουν πολιτικές εξελίξεις, αφού προηγουμένως έχουν λειτουργήσει ως θρυαλίδα σε κοινωνικό επίπεδο. Σε πολύ γενικές γραμμές (καμια ευθεια αντιστοιχία) η αντίληψη αυτή παραπέμπει σε εκδοχές Δεκέμβρη 2008 ή αν μιλάμε για πιο πρόσφατα με τα γεγονότα στην Τουρκία (είχαν ως τυπική αφορμή το κόψιμο μερικών δέντρων σε ένα πάρκο).
    Χωρίς να υποτιμάμε την αντίληψη αυτή πρέπει να παρατηρήσουμε ότι έχει δυο προβληματικά σημεία. Το πρώτο είναι να προσδιορίσουμε ποιο είναι το υποκείμενο (η "κοινωνία" γενικώς δεν λέει τίποτα) και το δεύτερο τι στόχους θέτει, αν θέτει γιατί μπορεί απλά να εκφράζει αυτό που λέμε "τυφλή οργή".
    Κι εδώ αναδεικνύεται η κρισιμότητα της αριστεράς, ως εκείνης της δύναμης που με αναφορές και βάσεις μέσα στην κοινωνία, θα πάρει τη θολή και χωρίς πολιτικό προσανατολισμό "οργή", "αγανάκτηση" κλπ και θα τη συγκροτήσει, θα την πολιτικοποιήσειι και θα διατυπώσει το επίδικο πολιτικό αίτημα (προχωρημένο ή μή...).
    Στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση και μετά δεν έχουμε κάποιο τέτοιο παράδειγμα. Ακόμη και στα γεγονότα του 80 στο Πολυτεχνείο η αριστερά δεν θελησε, δεν μπορεσε ή φοβήθηκε να το δοκιμάσει. Προφανώς αυτό δεν έγινε ούτε το 2008 (με κάθε σεβασμο σε αναλύσεις που θεωρούν το Δεκέμβρη ως "πρόωρο" και "άγουρο").

    Αυτο δεν εμποδίζει πολλά κομμάτια της αριστεράς να φαντάζονται ή να ελπίζουν ότι το τυχαίο, εκτός πολιτικής πρόβλεψης γεγονός θα λειτουργήσει "απελευθερωτικά" για την κοινωνία. Και το άρθρο έστω κι αν δεν το λέει φλερτάρει με την άποψη αυτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή