Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2020

Άρθρο του Τ. Τανούλα: για τις διαμορφώσεις στην Ακρόπολη

 

Ο Ενιαίος Σύλλογος Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού Αττικής Στερεάς και Νήσων έλαβε και κοινοποιεί το παρακάτω κείμενο του Τάσου Τανούλα, Αρχιτέκτονα ΜΑ, Δρ ΕΜΠ, ΥΠΠΟ, ΕΣΜΑ/ΥΣΜΑ (1977-2010), προϊσταμένου του έργου αποκατάστασης των Προπυλαίων (1984-2010) και επιβλέποντα της αναστήλωσης στην νότια πτέρυγα των Προπυλαίων (2013-2016), σχετικά με τις διαμορφώσεις που εκτελούνται αυτή την χρονική περίοδο στον βράχο της Ακρόπολης. Για το μείζον αυτό ζήτημα, που θα απασχολήσει την αμέσως επόμενη συνεδρίαση του ΔΣ του Ενιαίου Συλλόγου, θα επανέλθουμε με σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου

………………………………………………………………………….

Στις 7 Νοεμβρίου 2020 «ΤΑ ΝΕΑ» φιλοξένησαν άρθρο του συναδέλφου Μανώλη Κορρέ, σχετικό με την τελική διαμόρφωση του εδάφους στην Ακρόπολη, το οποίο παραπέμπει στα Πρακτικά της 5ης Διεθνούς Συνάντησης για την Αποκατάσταση των Μνημείων Ακροπόλεως του 2002. Περιγράφεται πολύ συνοπτικά και, πιστεύω, αορίστως, η προσθήκη νέων υλικών στο σύνολο του πλατώματος, για την κατασκευή αναλημμάτων και επιχώσεων. Ως τελικός σκοπός ορίζεται η ανύψωση και ισοπέδωση του εδάφους κατά περιοχές, για την αποκατάσταση της θεωρούμενης ως αρχικής στάθμης, με αποτέλεσμα την κατάχωση των σωζόμενων λειψάνων αρχαίων κτισμάτων.
Πρόκειται για ένα τεράστιο οικοδομικό έργο, που θα επιφέρει ριζικές και μη αναστρέψιμες αλλαγές στην μορφή και την υλική υπόσταση της Ακρόπολης, αποκαθιστώντας μια εικονική πραγματικότητα με σύγχρονη τεχνολογία και νέα υλικά. Για την πραγμάτωση, όμως, Ειδικών Αρχιτεκτονικών/Τεχνικών Έργων παρόμοιας κλίμακας, απαιτούνται προμελέτη, οριστική μελέτη και μελέτη εφαρμογής. Εδώ, φαίνεται μόνον μια συνοπτική παρουσίαση απόψεων χωρίς εμφανή τεκμηρίωση, καθώς και γενικών προτάσεων σε ένα δυνητικό, θεωρητικό επίπεδο.
Επισημαίνω ότι στα Πρακτικά της Συνάντησης του 2002, η πρόεδρος της συνεδρίας και, τότε, μέλος της ΕΣΜΑ ΄Εβη Τουλούπα διευκρινίζει σχετικά, ότι «αυτή η συζήτηση δεν αφορά ένα πρόγραμμα που πρόκειται άμεσα να πραγματοποιηθεί. Όταν έλθει προς εξέταση το πρόγραμμα, όλα τα επιμέρους στοιχεία και η σχετική μελέτη, τότε θα το συζητήσουμε». Φαίνεται, εδώ, ότι οι απαραίτητες μελέτες εκκρεμούν και διαπιστώνεται ότι η ΕΣΜΑ δεν έλαβε αποφάσεις για το συγκεκριμένο θέμα ούτε πριν, ούτε κατά την Διεθνή Συνάντηση του 2002.
Το θεσμικό πλαίσιο λήψης αποφάσεων για την Ακρόπολη, μνημείο της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς, είναι διεθνές. Από την ίδρυση της Επιτροπής Συντήρησης των Μνημείων Ακροπόλεως το 1975, η πορεία της σηματοδοτήθηκε, χάρις στον αείμνηστο Χαράλαμπο Μπούρα, από Διεθνείς Συναντήσεις για την Αποκατάσταση των Μνημείων Ακροπόλεως. Αποφασιστικός ήταν ο ρόλος των επιτροπών εργασίας -που αποτελούνταν από συνέδρους, διακεκριμένα μέλη της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας-, σε όλα τα στάδια λήψης αποφάσεων. Στην περίπτωση των έργων που πραγματοποιούνται τώρα δεν υπάρχουν πληροφορίες για την τήρηση αυτών των όρων επιστημονικής και θεσμικής ορθότητας.
Στην Αρχαιολογία, όπως σε κάθε επιστήμη, νέα δεδομένα διορθώνουν ή και συμπληρώνουν όλο και περισσότερα κενά στην παραδεδομένη έρευνα. Νέα, πληρέστερα τεκμηριωμένα στοιχεία συμβάλλουν στην αναθεώρηση παλαιοτέρων απόψεων σπουδαίων επιστημόνων. Για παράδειγμα, η νεότερη έρευνα που εγκαινίασαν οι πρωτοποριακές μελέτες του Gorham Philipp Stevens (1876-1963) είχε ως αποτέλεσμα να αναθεωρηθούν απόψεις του.

Σημειώνω, επίσης, ότι το σπουδαίο έργο του Γιάννη Τραυλού (1908-1985) χρησίμευσε ως βάση αναφοράς για τις ανασκαφές και την σχετική έρευνα που ακολούθησε, οδηγώντας στην αναθεώρηση ή αναδιατύπωση απόψεών του επί το ορθότερον.
Η σχετική απόφαση της αρμόδιας διεύθυνσης του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού με ημερομηνία 2 Σεπτεμβρίου 2020, έχει ως θέμα «Έγκριση μελέτης διαμόρφωσης διαδρομών στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης για άτομα με δυσκολία στην κίνηση». Αναγράφονται δώδεκα όροι, με σοβαρές ενδείξεις ότι τα περισσότερα από τα προβλήματα θα λύνονται κατά την εφαρμογή του έργου. Ο πρώτος όρος αναφέρει: «1. Η τεκμηρίωση των αρχαιολογικών πληροφοριών επί του σχεδίου της πρότασης να ακολουθεί τα σχέδια των Stevens και Κορρέ.». Τίθεται, λοιπόν, το καίριο ερώτημα: είναι σωστό μία σημερινή παρέμβαση στην Ακρόπολη να αναφέρεται απ’ ευθείας στα σχέδια του Stevens;
Ενδεικτικά, σημειώνω ότι η σημερινή σιγμοειδής διαμόρφωση της δυτικής πρόσβασης μπροστά στα Προπύλαια, που αποδίδει την άποψη του Stevens, έχαιρε ευρείας αποδοχής περί τα μέσα του εικοστού αιώνα. Ο συνάδελφος Μανώλης Κορρές, όμως, θεωρεί ότι «έξω από τα Προπύλαια, η παρούσα εδαφική μορφή, συμπεριλαμβανομένης και της ελισσόμενης ανόδου, είναι τελείως άσχετη προς οιανδήποτε ιστορική φάση ….». Στο όνομα ποιας αυθεντίας, λοιπόν, μπορούν να γίνουν οι προβλεπόμενες μόνιμες επεμβάσεις που θα «παγώσουν» την εικόνα της Ακρόπολης σε μια επιλεγμένη μορφή αποκλείοντας την δυνατότητα της ιδεατής προβολής άλλων απόψεων επάνω στο μνημείο;

Ο Κορρές γράφει: «η παρούσα επιφάνεια της Ακρόπολης δεν αντιστοιχεί σε καμιά αρχαία ή μεσαιωνική ιστορική φάση, αλλά είναι το τυχαίο αποτέλεσμα της Μεγάλης Ανασκαφής (1885-1890)». Η σημερινή, όμως, κατάσταση της Ακρόπολης είναι μία ιστορική φάση αυτή καθ’ αυτή, που έχει προκύψει από σειρά κατεδαφίσεων και ανασκαφών μεταξύ 1833-1890 και, στην συνέχεια, από τις αναστηλώσεις του Μπαλάνου, του Ορλάνδου, της ΕΣΜΑ-ΥΣΜΑ, που είναι ακόμη σε εξέλιξη, καθώς και από αλεπάλληλες, διαδοχικές εργασίες διευθέτησης λειτουργιών και στερεώσεων.
Μνημεία και αρχαιολογικοί τόποι όπως η Ακρόπολη διατηρούν ίχνη διαδοχικών ιστορικών περιόδων. Αυτά πρέπει να παραμένουν πάντοτε προσιτά στους ερευνητές, παρέχοντας την δυνατότητα νέων αναγνώσεων, σύμφωνα με τις συνεχώς εξελισσόμενες δυνατότητες της έρευνας. Ακόμη και αν τεκμηριωθούν λεπτομερώς, η τεκμηρίωση, ως αποτέλεσμα ερμηνείας από το άτομο που την πραγματοποιεί και των δυνατοτήτων της τεχνολογίας που εφαρμόζεται, δεν είναι ποτέ απολύτως αντικειμενική.
Κάθε νέα παρέμβαση, οποιοσδήποτε και αν είναι ο σκοπός της, θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις αρχές που ορίζουν διεθνώς αναγνωρισμένα διαχρονικά πλαίσια για την συντήρηση και διαχείριση μνημείων, όπως ο Χάρτης της Βενετίας. Αυτό ισχύει κατ’ εξοχήν, όταν πρόκειται για μνημεία μοναδικής σημασίας όπως η Ακρόπολη. Στόχος, βέβαια, δεν είναι η ανάδειξη των δυνατοτήτων της τεχνολογίας και των μελετητών, αλλά η ανάδειξη και διάσωση του μνημείου ως αδιαμφισβήτητου τεκμηρίου όλων των εκφάνσεων της ιστορικής περιόδου που το δημιούργησε αλλά και των περιόδων που ακολούθησαν, πάμπολλα αναγνωρίσιμα ίχνη των οποίων διατηρεί. Μια επέμβαση, όπως αυτή που εξαγγέλλεται ως αντικειμενικός σκοπός των διαμορφώσεων που έχουν αρχίσει ήδη στην Ακρόπολη, δεν προσφέρει τίποτε το θετικό, αντίθετα, καταργεί μια για πάντα την ιστορική ενότητα και συνέχεια του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης, παγιώνοντάς τον σε μία ιδεατή μορφή, για την οποία απουσιάζουν ικανά τεκμήρια.

Τάσος Τανούλας, Αρχιτέκτων ΜΑ, Δρ ΕΜΠ

ΥΠΠΟ, ΕΣΜΑ/ΥΣΜΑ (1977-2010)Προϊστάμενος του έργου αποκατάστασης των Προπυλαίων (1984-2010)Επιβλέπων της αναστήλωσης στην νότια πτέρυγα των Προπυλαίων (2013-2016)

ΕΙΚ. 1: Η  διαδρομή της Παναθηναϊκής οδού στον βράχο της Ακροπόλεως, απελευθερωμένη από μάρμαρα, για την διάστρωση του οδοστρώματος από το συνεργείο του Γιάννη Τραυλού. Άποψη από τα Προπύλαια  (φωτογραφία Τ. Τανούλα, 1977). 

ΕΙΚ. 2: Η διαδρομή της Παναθηναϊκής οδού λίγο πριν την ολοκλήρωσή της διάστρωσης από το συνεργείο του Τραυλού. ΄Αποψη από τα Προπύλαια  (φωτογραφία Τ. Τανούλα).

ΕΙΚ. 3: Η διάστρωση του βράχου της Ακρόπολης με οπλισμένο σκυρόδεμα, που είναι σε εξέλιξη. Άποψη από τα Προπύλαια (φωτογραφία Τ. Τανούλας, 29 Οκτωβρίου 2020). 

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2020

Ανακοίνωση ΑΡΜΕ 16.11.2020

 


Την στιγμή που συνολικά οι εργαζόμενοι και οι δημοκρατικοί πολίτες της χώρας βρίσκονται μπροστά σε άλλη μια αντιδημοκρατική απόφαση της κυβέρνησης με την απόφαση του αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας για την απαγόρευση δημόσιων συναθροίσεων άνω των 4 ατόμων σε όλη την επικράτεια με αφορμή την απαγόρευση για υγειονομικούς λόγους των εκδηλώσεων για τον εορτασμό της επετείου της 17 Νοέμβρη, απόφαση, που μεταξύ άλλων, ζητά να ανακληθεί με ανακοίνωσή της η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων Ελλάδας γιατί παραβιάζει και αναστέλλει την λειτουργία του άρθρου 11 του Συντάγματος, οι εργαζόμενοι στο ΥΠΠΟΑ για άλλη μία φορά παρακολουθούμε τα καμώματα της γραμματείας της συνδικαλιστικής παράταξης ΔΗΣΥΠ (πρώην ΠΑΣΚΕ).

Είναι προφανές πια σε όλες και όλους, ότι τα μέλη της γραμματείας της συγκεκριμένης παράταξης έχουν απωλέσει την ψυχραιμία τους.

Σε πρόσφατη ανακοίνωσή μας (13.11.2020) ζητήσαμε να μας διαφωτίσουν για την θέση που δεν έλαβαν σε δέκα συγκεκριμένα ζητήματα που απασχολούν τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους στο ΥΠΠΟΑ.

Δυστυχώς αντί να μας απαντήσουν επί του συγκεκριμένου για άλλη μια φορά προτίμησαν την «ασφαλή» για την συγκεκριμένη ομάδα οδό του κιτρινισμού, των προσωπικών επιθέσεων και διαβολών.

Τους ενημερώνουμε, ότι η προσπάθειά τους δεν μας αγγίζει.

Όλοι όσοι συμπαραταχθήκαμε στο ενωτικό εγχείρημα του ΑΡΜΕ, αναγνωρίσαμε την ανάγκη να επέλθει αλλαγή στο συνδικαλιστικό τοπίο στο ΥΠΠΟΑ για να μπορέσουν επιτέλους οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες αδιαμεσολάβητα να διεκδικήσουν αυτά που έχουν στερηθεί ειδικά τα χρόνια των άδικων και αντιλαϊκών περιοριστικών πολιτικών.
Το ΑΡΜΕ ήρθε για να ενώσει κι όχι για να διχάσει.

Αντίθετα τα μέλη της γραμματείας της ΔΗΣΥΠ ζουν από και στο τοξικό περιβάλλον των κατηγοριών, του άναρθρου λόγου, των κραυγών, των συκοφαντικών προσωπικών επιθέσεων, της απόλυτης υποταγής στις κυβερνητικές επιλογές στον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά και της σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας.

Βρισκόμαστε πολύ μακριά από αυτό τον τρόπο αντίληψης του συνδικαλισμού.
Θα συνεχίσουμε με το ίδιο πείσμα την προσπάθειά μας για να αποκτήσουν οι εργαζόμενοι στο ΥΠΠΟΑ την φωνή που κάποιοι φρόντισαν τόσα χρόνια να μείνει φιμωμένη. Αφήνουμε στην μοναξιά της τοξικότητας και του διχασμού εκείνους που δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των στιγμών.

Απευθυνόμαστε σε όλους τους συναδέλφους που αντιλαμβάνονται τον γολγοθά που περιμένει όλους μας το επόμενο διάστημα και τους καλούμε σε αγωνιστική συμπόρευση.
Η βασική αρχή μας, ότι οι σύλλογοι είναι τα μέλη τους, ξέρουμε, πως τους έχει ενοχλήσει. Φάνηκε εξάλλου.

Δεν είμαστε διατεθειμένοι να απαρνηθούμε τις αρχές μας, τις αξίες μας και τα ιδανικά μας, γιατί ορισμένοι αποφάσισαν ότι πρέπει να αποτελέσουν καρικατούρες μικρών Τραμπ του συνδικαλισμού.
Αυτονόητα τα μέλη του ΑΡΜΕ θα συνεχίσουμε από όποια θέση κι αν βρισκόμαστε μαζί με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες να διεκδικούμε, να διατυπώνουμε προτάσεις, να διαμορφώνουμε το νέο συνδικαλιστικό υπόδειγμα με συλλόγους και σωματεία που θα αποτελούν την φωνή των εργαζομένων κι όχι το αντηχείο κυβερνητικών επιλογών.

Δείτε επίσης:

Ανακοίνωση ΑΡΜΕ 13.11.2020, Των πρακτόρων η σχολή είναι χρήσιμη πολύ, κι οι καλοί της μαθητές δεν ξεκουράζονται ποτές…


Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2020

Ανακοίνωση ΑΡΜΕ 13.11.2020


Των πρακτόρων η σχολή είναι χρήσιμη πολύ, κι οι καλοί της μαθητές δεν ξεκουράζονται ποτές…

Να λοιπόν που απορούσαμε γιατί η Μενδώνη ψάχνει αυτούς που έκαναν στάση εργασίας. Να λοιπόν γιατί κάποιοι από το απέναντι πεζοδρόμιο του ΣΤΕ μας κοιτούσαν με τους γιακάδες σηκωμένους. Να λοιπόν που ήξεραν τι έκαναν όταν έγραφαν στο τέλος των ανακοινώσεών τους «σας παρακολουθούμε». Να λοιπόν γιατί τα μέλη της ΕΕ τη ποευππο που ανήκουν στην ΔΗΣΥΠ ήταν στο Πρωτοδικείο Αθηνών και με χαιρεκακία απολάμβαναν το αίτημα προσωρινής διαταγής εργαζομένων του ΤΑ που έμπαιναν σε αναστολή εργασίας. Να λοιπόν γιατί η ανακοίνωση της ΔΗΣΥΠ πρέπει να πάει σε όλους τους εργαζόμενους, όχι μόνο του ΥΠΠΟ, αλλά και όλου του ελληνικού δημοσίου. Να λοιπόν που ο δοσιλογισμός της δεκαετίας του 40 άφησε απογόνους.

Εν μέσω του δεύτερου και πιο επικίνδυνου κύματος της πανδημίας και με τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα να ανησυχούν για την επόμενη ημέρα, οι συνάδελφοι στο ΥΠΠΟΑ έχουμε το θλιβερό προνόμιο να γινόμαστε με συχνότητα, που η αλήθεια είναι δεν μας είχαν συνηθίσει στο παρελθόν, ανακοινώσεων από την γραμματεία της ΔΗΣΥΠ που όλως τυχαίως απαρτίζει και την πλειοψηφία της Ε.Ε. της ΠΟΕ ΥΠΠΟ.

Παρακολουθούμε με αμείωτο ενδιαφέρον την κατρακύλα της συγκεκριμένης ομάδας που τυφλωμένη από το πάθος της και την ακόρεστη ανάγκη της για επίδειξη δύναμης και εξουσίας ασχολείται με οτιδήποτε άλλο εκτός από την δημόσια παρέμβαση για τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου της εργασίας.

Για την συγκεκριμένη ομάδα, δεν υπάρχει πανδημία παρά μόνο όταν είτε ως Ε.Ε. της ΠΟΕ ΥΠΠΟ, είτε ως γραμματεία ΔΗΣΥΠ θα αποθεώνει την αγαπημένη τους υπουργό και την κυβέρνηση ξεπερνώντας σε ύμνους ακόμα και την παράταξη της ΔΑΚΕ. Δεν έγραψαν ούτε μία λέξη για την υγειονομική κρίση που με ευθύνη της κυβέρνησης μετατρέπεται σε οικονομική κρίση και κρίση δικαιωμάτων και θεσμών.

Δεν υπάρχει πρόβλημα με τις αρχαιότητες στο σταθμό μετρό Βενιζέλου με την απόσπαση και επανατοποθέτησή τους, πρόταση που έχει βρει σύσσωμη την αντίδραση διαπρεπών Ελλήνων και ξένων επιστημόνων αλλά και επιστημονικών φορέων τόσο ελληνικών όσο και διεθνών. Δεν έγραψαν ούτε μία λέξη.

Δεν υπάρχει πρόβλημα με το χουντικό νομοθέτημα που απαγορεύει τις διαδηλώσεις και τις πορείες. Δεν έγραψαν ούτε μία λέξη.

Δεν έγραψαν ούτε μία λέξη καλώντας τους συναδέλφους στην μεγαλειώδη συγκέντρωση του δημοκρατικού κόσμου έξω από το Εφετείο την ημέρα της ανακοίνωσης της απόφασης για την δίκη της Χρυσής Αυγής.

Δεν υπάρχει πρόβλημα με τις διώξεις συναδέλφων και τις αυθαίρετες μετακινήσεις από την πολιτική ηγεσία. Δεν έγραψαν ούτε μία λέξη.

Δεν υπάρχει πρόβλημα με την καταπάτηση  σε πλείστες όσες περιπτώσεις βασικών αρχών προστασίας των αρχαιοτήτων, των μνημείων, του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Δεν έγραψαν ούτε μία λέξη.

Δεν υπάρχει πρόβλημα με την υποστελέχωση των υπηρεσιών του υπουργείου και το επιχειρούμενο σχέδιο ιδιωτικοποίησης ζωτικών δομών του ΥΠΠΟΑ, όπως με την μετατροπή των μεγαλύτερων δημόσιων μουσείων σε ΝΠΔΔ. Δεν έγραψαν ούτε μία λέξη.

Δεν υπάρχει πρόβλημα με τις απαράδεκτες «αναστολές σύμβασεις εργασίας» που επέβαλλε ο εκλεκτός της συγκεκριμένης ομάδας εκκαθαριστής στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας, ρίχνοντας στον καιάδα μισθούς και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων που θα κάνουν γιορτές χωρίς μισθό και ένσημα. Δεν έχουν βρει τον καιρό να γράψουν ούτε μία λέξη, τους απασχολούν άλλα για το πολύπαθο Ταμείο αλληλοβοήθειας γνωστά σε όλες και όλους τους εργαζομένους στο ΥΠΠΟΑ.

Δεν έχουν βρει ούτε μία λέξη να ενημερώσουν για τις επιχειρούμενες από την κυβέρνηση αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο που καταργούν το οκτάωρο 100 χρόνια μετά την θέσπισή του, περιστέλλουν το δικαίωμα στην απεργία, περικόπτουν συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα. Τα δικά τους προνόμια να μην χαθούν, που αναγνωρίζουμε ότι τα έχουν κατακτήσει με πολλή προσπάθεια, κι όλα τα υπόλοιπα ας καταστραφούν.

Δεν έχουν πρόβλημα να ζητήσουν μάλιστα, συνδικαλιστές όντες, στοιχεία για το ποιοι και πότε απεργούν, όταν ξέρουν πολύ καλά, ότι αυτά δίδονται στις οικονομικές υπηρεσίες για να γίνει η σχετική κράτηση από τον μισθό. Έχουν ξεχάσει, ότι έστω και τυπικά εκπροσωπούν εργαζομένους και δεν κρατούν πια ούτε τα προσχήματα. Επιχαίρουν, όταν μέθοδοι που θεωρούσαμε ότι έχουν ξεπεραστεί ξαναβγαίνουν από την ναφθαλίνη για να εκφοβίσουν και να δημιουργήσουν κλίμα. Αλήθεια δεν καταλαβαίνουν ότι ξύνουν πια τον πάτο του βαρελιού;

Είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη ομάδα, πότε ως Ε.Ε. της ΠΟΕ ΥΠΠΟ και πότε ως γραμματεία ΔΗΣΥΠ, έχει πάρει διαζύγιο με την αλήθεια, αλλά και με την ανάγκη να εκπροσωπεί εργαζόμενους και να διεκδικεί εις όφελος τους. Έχουν μπερδέψει την συλλογική διεκδίκηση με το ατομικό βόλεμα. Εργαλεία τους η συκοφαντία, η ψευδολογία, όπως έχουν κάνει πολλές φορές εξάλλου ειδικά, όταν αναφέρονται σε συλλόγους που δεν ασκούν οι ίδιοι την διοίκηση όπως είχαν μάθει στο παρελθόν, η ατελείωτη υμνολογία στις κυβερνητικές επιλογές.

Όλοι όσοι συμπαραταχθήκαμε στο ενωτικό και αδιαμεσολάβητο εγχείρημα του ΑΡΜΕ, το κάναμε γιατί δεν αντέχαμε άλλο το πνιγηρό και τοξικό περιβάλλον που είχε επιβάλλει η συγκεκριμένη ομάδα στα συνδικαλιστικά του υπουργείου, απομειώνοντας την ανάγκη για την συλλογική και ανεξάρτητη διεκδίκηση των αιτημάτων του συνόλου του συναδέλφων. 

Οι ίδιοι έχουν καταλάβει, ότι οι συνάδελφοι αγκάλιασαν την προσπάθειά μας και όπως είναι φυσικό δεν τους αρέσει. Τους ενημερώνουμε, ότι αντίθετα με την δική τους τοξική αντίληψη σκοπός μας είναι να αλλάξουμε τους συνδικαλιστικούς όρους με ειλικρίνεια, διαφάνεια χωρίς προσωπικά ωφελήματα. Οι συνάδελφοι το γνωρίζουν, καιρός να το καταλάβει και η συγκεκριμένη ομάδα. Θα συνεχίσουμε ενωτικά, με πνεύμα αλληλεγγύης και επίγνωσης των δυσκολιών αλλά και των δυνατοτήτων που μας δίνει η συγκυρία.

Αφήνουμε στην συγκεκριμένη ομάδα το θλιβερό προνόμιο να μεταφέρει στις τάξεις των εργαζομένων τις κυβερνητικές επιταγές, αντί να μεταφέρει τα αιτήματα των εργαζομένων στην κυβέρνηση. 

Εμείς στο ΑΡΜΕ προφανώς δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε την γραμματεία της ΔΗΣΥΠ – Ε.Ε. της ΠΟΕ ΥΠΠΟ στο άθλιο μονοπάτι των επιθέσεων και της απώλειας της ευθυκρισίας, του ψεύδους, της λάσπης που γυρνάει πάντα στον εντολέα, της συκοφαντίας.

Έχουμε σοβαρότερα πράγματα να κάνουμε και θα περιμένουμε με πραγματικό ενδιαφέρον πότε η συγκεκριμένη ομάδα μέσα από τα όργανα που ελέγχει θα προκηρύξει αυτοτελώς μία, έστω μία κινητοποίηση, εκτός αν είναι αρκετά κουρασμένοι από τις άνευρες κινητοποιήσεις που προκήρυσσαν και συμμετείχαν μόνο οι ίδιοι στο διάστημα πριν τις εκλογές του 2019. 

Θα περιμένουμε να πάρουν όσες ανάσες θέλουν και θα τους καλοδεχτούμε στις κινητοποιήσεις των συναδέλφων για την υπεράσπιση βασικών δημόσιων αγαθών, όπως είναι η πολιτιστική κληρονομιά, τα μνημεία και τα δικαιώματα όλων όσων τα υπηρετούν.

Δείτε ακομη:

Ανακοίνωση ΑΡΜΕ 16.11.20

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2020

Τη σωτηρία των αρχαιοτήτων την οφείλουμε στις επόμενες γενιές

 του Λιώνη Δέδε,

Σήμερα το Συμβούλιο της Επικρατείας καλείται να εξετάσει την τύχη που θα έχει το μοναδικό μνημειακό σύνολο που έχει βρεθεί κατά τη σωστική ανασκαφή στον σταθμό μετρό Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη. Από την πρώτη στιγμή, όταν αιφνιδιαστικά ο πρωθυπουργός εξάγγειλε, πριν από έναν χρόνο περίπου, την ανατροπή του υλοποιούμενου σχεδιασμού για την κατά χώρα διατήρηση και ανάδειξη των αρχαιοτήτων παράλληλα με την κατασκευή του σταθμού, αναπτύχθηκε η δημόσια συζήτηση για το θέμα.

Πολλές φορές έχουν συζητηθεί στον δημόσιο διάλογο η μοναδικότητα του μνημειακού συνόλου, οι μελέτες που προβλέπουν την κατά χώρα διατήρηση και ανάδειξη, οι οποίες παραδόξως για την κυβέρνηση είναι ανύπαρκτες, οι προβλέψεις του αρχαιολογικού νόμου, οι συνταγματικές επιταγές για την προστασία του πολιτιστικού και φυσικού περιβάλλοντος, οι αντιρρήσεις σύσσωμης της ελληνικής και διεθνούς αρχαιολογικής κοινότητας, η πολιτική εργαλειοποίησης των αρχαιοτήτων από την πλευρά των ιθυνόντων, η αναπόφευκτη καθυστέρηση και η επακόλουθη οικονομική επιβάρυνση του έργου με αποζημιώσεις που πρέπει να δοθούν στους εργολάβους.

Σήμερα έχει σημασία να εξετάσουμε δύο άλλες πλευρές του ζητήματος που έχουν να κάνουν τόσο με την τύχη που επιφυλάσσεται σε άνω των 1.600 τ.μ. ενιαίου και αδιάσπαστου αρχαιολογικού χώρου, αλλά και την επίπτωση που αυτή μπορεί να έχει για τη διεθνή εικόνα της χώρας.

Η πόλη της Θεσσαλονίκης, ένα ανοιχτό βυζαντινό μουσείο, όπως εύστοχα έχει χαρακτηριστεί, είχε τη μοναδική τύχη να αγκαλιάσει και να μπορεί να διατηρήσει ορατό και επισκέψιμο το πρωτοβυζαντινό κέντρο της.  Ένα μνημειακό σύνολο που αναμφίβολα θα μπορούσε να ενταχθεί στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, με όλα τα ευεργετήματα που επιφέρει μια τέτοια ένταξη σε πολλά επίπεδα, πολιτιστικό, οικονομικό, αναπτυξιακό κ.λπ. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει το μνημείο ή ο χώρος, με βάση τα ισχύοντα, να καλύπτει πέντε πολιτιστικά και πέντε φυσικά κριτήρια σε συνδυασμό με δύο παράγοντες, τη διατήρηση της αυθεντικότητας και της ακεραιότητας. Εάν τελικά υπερισχύσει η αντιεπιστημονική, κατά τη γνώμη μας, άποψη αυτού που εύσχημα αποκαλείται απόσπαση και επανατοποθέτηση, δηλαδή της αποθεμελίωσης ενός ολόκληρου μνημειακού συνόλου, του κατατεμαχισμού του, του εγκιβωτισμού του, της αποθήκευσής του και σε δεύτερο χρόνο της επανατοποθέτησής του, λες και πρόκειται για παιδικό παζλ, χάνονται αυτά τα δύο κριτήρια. Παράλληλα, χάνουν η πόλη της Θεσσαλονίκης και η χώρα την ιστορική ευκαιρία να προσθέσουν ακόμα ένα μοναδικό μνημειακό σύνολο στον κατάλογο που προαναφέραμε. Σε άλλες περιπτώσεις χώρες δίνουν μάχες για να εντάξουν μνημεία τους στον κατάλογο. Στη δική μας περίπτωση φαίνεται πως αυτό αποτελεί δευτερεύουσα επιλογή.

Πολλές φορές ακούμε από επίσημα χείλη την ανάγκη να ακολουθήσουμε συνολικά σαν χώρα το παράδειγμα των καλών πρακτικών που έχουν εφαρμοστεί αλλού. Προκύπτει λοιπόν αβίαστα το ερώτημα: η ενσωμάτωση παρόμοιων μνημείων στον κεντρικό σταθμό μετρό στη Νάπολη της Ιταλίας, η μετακόμιση ολόκληρου σταθμού στη Σόφια, δίπλα στη Θεσσαλονίκη, ακριβώς για να διατηρηθούν και να αναδειχθούν οι αρχαιότητες που βρέθηκαν εκεί είναι παραδείγματα εφαρμογής καλών πρακτικών ή όχι; Η απάντηση είναι προφανής για τον καθένα καλοπροαίρετο παρατηρητή της κατάστασης. Καιρός λοιπόν είναι να παραμερίσουμε την α λα καρτ επίκληση των καλών πρακτικών και να αποφασίσει η ελληνική Πολιτεία την εφαρμογή τους όπως τις αντλούμε από το διεθνές παράδειγμα οριζόντια και καθολικά για όλες τις περιπτώσεις διατήρησης και ανάδειξης μνημείων που βρίσκονται κατά την κατασκευή μεγάλων δημόσιων και ιδιωτικών έργων.

Η χώρα μας στο πεδίο της διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς στον διεθνή χάρτη χαίρει πραγματικής αναγνώρισης όχι μόνο για τον πλούτο της πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και για το επιστημονικό επίπεδο των ανθρώπων που υπηρετούν αυτήν και τα μνημεία. Δεν είναι ανάγκη να επιμείνει η κυβέρνηση σε μια επιλογή καταστροφική για το μνημειακό σύνολο, επιβαρυντική για το έργο του μετρό στη Θεσσαλονίκη και εντέλει αντίθετη με το σύνολο της διεθνούς και ελληνικής αρχαιολογικής κοινότητας, αλλά και των ίδιων των πολιτών της Θεσσαλονίκης, όπως φάνηκε σε πρόσφατη δημοσκόπηση.

Είναι καιρός να αναλογιστούμε συλλογικά το μέλλον που θα έχουν άλλα μνημεία αν τελικά «αποσπαστεί και επανατοποθετηθεί» ολόκληρος ο μοναδικός αρχαιολογικός χώρος της Βενιζέλου. Πρόκειται για μοντέλο διαχείρισης μνημείων και της πολιτιστικής κληρονομιάς που βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με το δημόσιο συμφέρον και την ύπαρξη των ίδιων των μνημείων και τη διαχείριση της μνήμης.

Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να το επιτρέψουμε να πραγματοποιηθεί. Το οφείλουμε στον εαυτό μας. Το οφείλουμε στις επόμενες γενιές.

 * Ο Δέδες Λιώνης είναι αρχαιολόγος, πρόεδρος του Ενιαίου Συλλόγου Υπαλλήλων ΥΠ.ΠΟ.

Πηγή: Η Αυγή 

Σχετικά ‘Αρθρα:


ΣτΕ & Σταθμός Μετρό Βενιζέλου

 

 

Συζητήθηκαν στο ΣτΕ οι αιτήσεις ακύρωσης για τα αρχαία της Βενιζέλου – Οι μελέτες που προσκομίστηκαν

Συζητήθηκε, χθες 6 Νοεμβρίου, στο ΣτΕ  η ποσφυγή των εφτά φορέων υπέρ της κατά χώραν διατήρησης των αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου στο μετρό Θεσσαλονίκης και κατά της απόφασης της υπουργού Πολιτισμού Λ. Μενδώνη για την προσωρινή απόσπαση των αρχαιοτήτων από το σταθμό Βενιζέλου του Μετρό Θεσσαλονίκης και την επανατοποθέτησή τους μετά τη λήξη των εργασιών κατασκευής.
Μία απόφαση η οποία από την πρώτη στιγμή ξεσήκωσε πλήθος αντιδράσεων από φορείς και σωματεία του υπουργείου Πολιτισμού αλλά και αρχαιολόγους.

Αναστολή Εκλογών Αιρετών στα Υπηρεσιακά-Πειθαρχικά Συμβούλια ΥΠΠΟΑ 2020

 


Συναδέλφισες, συνάδελφοι,

Σύμφωνα με την αριθμ. Πρωτ.:ΔΙΔΑΔ/Φ.69/132/οικ.20413/3.11.2020 εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών με ΘΕΜΑ: Μέτρα και ρυθμίσεις στο πλαίσιο της ανάγκης περιορισμού της διασποράς του κορωνοϊού, στο Νο 8. αποφασίζεται η ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΕΚΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΑΙΡΕΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ, από 3/11/2020 έως και 30/11/2020. 

Συγκεκριμένα: Κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κορωνοϊού COVID -19 που εκδόθηκε συνεπεία των επιδημιολογικών δεδομένων στη χώρα, όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί μέχρι στιγμής, κρίνεται απαραίτητη για χρονικό διάστημα από 3/11/2020 έως και 30/11/2020 η αναβολή της διεξαγωγής της ψηφοφορίας  για την ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων των υπαλλήλων στα υπηρεσιακά συμβούλια κατ΄εφαρμογή της αρ. ΔΙΚΠΡ/ Φ.80/30/8703/16.9.1988 (Β΄ 684) απόφασης, καθώς βάσει της κείμενης νομοθεσίας προβλέπεται να διεξαχθεί εντός του ως άνω χρονικού διαστήματος.  Βάσει της ως άνω εισήγησης της αρμόδιας Επιτροπής καλείται ο οικείος Υπουργός ή  προκειμένου για κοινά Υπηρεσιακά Συμβούλια ν.π.δ.δ., το όργανο που ασκεί την εποπτεία, να μεταθέσει την ψηφοφορία κατ΄εφαρμογή του άρθρου 1 της αριθ. ΔΙΔΑΔ/Φ.37.9/683/οικ. 19516/17-9-2001 Υπουργικής Απόφασης (Β’ 1246), σε ημερομηνία μετά το ως άνω χρονικό διάστημα. Σε κάθε περίπτωση παρακαλούμε για τη σχετική κοινοποίηση της ανωτέρω απόφασης στην Υπηρεσία μας. Σχετικά με το εν λόγω θέμα θα ακολουθήσουν άμεσα νεότερες οδηγίες.

Στην εγκύκλιο ρυθμίζονται και τα παρακάτω θέματα: 

1. Επίπεδα προληπτικών μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας

2. ΜΕΤΡΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΑΝΑ ΕΠΙΠΕΔΟ

3. ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΑΝΑ ΕΠΙΠΕΔΟ

4. ΧΡΗΣΗ ΜΑΣΚΑΣ

5. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ – ΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

6. ΩΡΑΡΙΟ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

7. ΠΑΡΟΥΣΙΟΛΟΓΙΟ COVID 19

8. ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΕΚΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΑΙΡΕΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

9. ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΕΡΡΩΝ

10. ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΔΙΔΑΔ/Φ.69/132/οικ.20413/3.11.2020 εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών 

Εκλογές Αιρετών στα Υπηρεσιακά-Πειθαρχικά Συμβούλια ΥΠΠΟΑ 2020

ΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΡΜΕ