Αξιολόγηση στο δημόσιο τομέα

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός  από την πρωτοφανή επίθεση που δέχτηκε το Δημόσιο μέσα από τη γνωστή αντιμεταρρύθμιση του κ. Μητσοτάκη, για όσο διάστημα διατέλεσε υπουργός της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Χιλιάδες εργαζόμενοι σε διαθεσιμότητα και απολύσεις, θέσπιση αυταρχικού πειθαρχικού δικαίου, χιλιάδες αναθέσεις σε θέσεις ευθύνης, προσώπων του «συστήματος» ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Βασική πτυχή της αντιμεταρρύθμισης Μητσοτάκη, ήταν η υποτιθέμενη αξιολόγηση, με τα εκ των προτέρων προσδιορισμένα ποσοστά, μέσω των οποίων επιχειρήθηκε η δημιουργία «δεξαμενής» απολύσεων από το 15% των εργαζόμενων  που θα κρίνονταν «ανεπαρκείς». Οι εργαζόμενοι, επέλεξαν ως ύστατη λύση την πολιτική ανυπακοή, μέσω της απεργίας αποχής, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ακραία απειλή. Ο αγώνας των εργαζομένων καθορίστηκε, από συλλογικές διαδικασίες και μαζική συμμετοχή, καθιστώντας το ζήτημα της αξιολόγησης πολιτικό διακύβευμα, και οδηγώντας τελικά στην κατάργηση της αμέσως μετά την πτώση της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για μια κορυφαία στιγμή του συνδικαλιστικού κινήματος, μια από τις ελάχιστες νίκες στους καιρούς των Μνημονίων.

Η επαναφορά της ίδια μεθοδολογίας, της απεργίας-αποχής, χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις που περιγράφηκαν παραπάνω, μόνο ως καρικατούρα αγωνιστικής δράσης μπορεί να γίνει κατανοητή. Είναι φανερό, πως βρίσκεται σε αναντιστοιχία με την συγκυρία, το περιεχόμενο της αξιολόγησης, και τις διαθέσεις των εργαζομένων, και δεν απηχεί, παρά παραταξιακές και κομματικές επιδιώξεις, πολιτικών και συνδικαλιστικών χώρων, που αδιαφόρησαν ή υπονόμευσαν τους αγώνες των εργαζομένων την προηγούμενη περίοδο.

Για εμάς, το Δημόσιο δεν είναι απλά ένας χώρος εργασίας που μας οφείλει αξιοπρεπείς συνθήκες και αμοιβές, αλλά, κυρίως, χώρος προσφοράς στην Ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα στα πλέον ευάλωτα τμήματά της. Είναι λοιπόν προφανές, πως είναι απαραίτητη η αποτίμηση αυτής της προσφοράς, και κυρίως η κοινωνική λογοδοσία.

Δεν μπορεί όμως αυτή η αποτίμηση να περιορίζεται διαχρονικά στους εργαζόμενους, αγνοώντας τις πολιτικές ευθύνες αυτών, που διαμόρφωσαν το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο και ανέχθηκαν το πελατειακό κράτος. Δεν μπορεί αυτή η αποτίμηση να διεξαχθεί από διευθυντές και προϊσταμένους που ουδέποτε κρίθηκαν, αλλά τοποθετήθηκαν με αναξιοκρατικές διαδικασίες από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, καθώς το νέο θεσμικό πλαίσιο επιλογής προϊσταμένων, δύο χρόνια μετά την ψήφισή του, με ευθύνη της Κυβέρνησης δεν έχει εφαρμοστεί. Δεν μπορεί τέλος, αυτή η αποτίμηση να παράγει  αποτελέσματα στο ασφυκτικό πλαίσιο των πολιτικών λιτότητας και της συνακόλουθης υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης του Δημόσιου Τομέα.

Πιστεύουμε, ότι μια στοχευμένη διαδικασία αποτίμησης στον βαρύτατα χτυπημένο από επτά συνεχή χρόνια εφαρμογής μνημονιακών πολιτικών Δημόσιο τομέα:

• θα πρέπει αναδείξει με σαφήνεια τα πάγια προβλήματα στην συγκρότηση και λειτουργία των αποψιλωμένων από απαραίτητους εργαζόμενους υπηρεσιών, ειδικά αυτών που έχουν άμεση σχέση με τις κοινωνικές του υπηρεσίες
• Θα βάλει οριστικό τέλος στην εξάρτηση και την δημιουργία πελατειακών δικτύων από το πολιτικό προσωπικό στο εσωτερικό της Διοίκησης
• Θα αναδείξει, ότι μεγάλος ασθενής στη σημερινή συγκυρία δεν είναι το Δημόσιο και οι εργαζόμενοι σ’ αυτό, αλλά οι πολιτικές λιτότητας που έχουν εφαρμοστεί και οδήγησαν σε δραματικές περικοπές.

Μια σύγχρονη αξιολόγηση δομών και προσωπικού αυτονόητα δεν μπορεί  και δεν θα επιτρέψουμε να οδηγεί, όπως έγινε στο παρελθόν, στην αναζήτηση εξιλαστήριων θυμάτων, δεν μπορεί να οδηγεί σε μειώσεις μισθών ή απώλεια θέσεων εργασίας.

Είναι φανερό πια, ότι οι  μνημονιακές  πολιτικές που εφαρμόστηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια  έφεραν σε οριακό σημείο λειτουργίας το σύνολο του Δημόσιου τομέα. Καιρός είναι να αρχίσει μια νέα περίοδος,  με την αναγνώριση των πραγματικών προβλημάτων και την υλοποίηση ενός σύγχρονου και κοινωνικά αποδεκτού προγράμματος εύρυθμης λειτουργίας στο Δημόσιο.

Ανακοίνωση ΕΜΔΥΔΑΣ για την Αξιολόγηση – κινητικότητα Δημοσίων Υπαλλήλων

Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. ΑΤΤΙΚΗΣ

Τμήμα Πολιτισμού και Αθλητισμού

ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

Τηλ.: 2103253059 (εσ. 4202), Fax: 2103232547, Κιν: 6944905164

                                                                             Αθήνα, 13-10-2015, Αρ. πρωτ. 13                                       

                                                                                                    Προς :  Κάθε ενδιαφερόμενο

ΘΕΜΑ: Αξιολόγηση – κινητικότητα Δημοσίων Υπαλλήλων    

Με αφορμή τα νομοσχέδια που έπονται για αξιολόγηση - κινητικότητα δημοσίων υπαλλήλων και διαβάζοντας την συνέντευξη του Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, αρμοδίου για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση, κ. Χριστοφόρου Βερναρδάκη, στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (9.10.2015), θα θέλαμε να παρέμβουμε (στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων μας) και να θέσουμε στη διάθεση του εισηγητή, σκέψεις και ιδέες για μια Δημόσια Διοίκηση πιο λειτουργική, πιο ευέλικτη, πιο προσιτή στον πολίτη, με λιγότερες  γραφειοκρατικές διαδικασίες.

     

Α) ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

(κείμενα από την συνέντευξη) :

-«Φανταστείτε ένα ηλεκτρονικό σύστημα, ένα ψηφιακό χάρτη, όπου συνδέονται ηλεκτρονικά όλες οι δημόσιες υπηρεσίες και μέσω αυτού , υπάρχει καθημερινή και αυτόματη ενημέρωση για τις τυχόν ανάγκες κάποιου φορέα, με τους ενδιαφερόμενους υπαλλήλους, που διαθέτουν τα προσόντα, να μπορούν να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για την κάλυψη της θέσης».

-«Υποχρεωτικές μετατάξεις δεν θα έχουμε. Εκεί που πράγματι δεν καλύπτονται από την εσωτερική κινητικότητα, θα πρέπει να προγραμματίσεις προσλήψεις, κάνοντας προκηρύξεις θέσεων και προσδιορίζοντας ακριβώς και την ειδικότητα και το πλάνο και το μέρος που θα δουλέψει, αυτός είναι ένας βασικός εξ ορθολογισμός».

Πράγματι στο θέμα της κινητικότητας με βάση τις παραπάνω δηλώσεις συμφωνούμε, γιατί απλά εκφράζουν απόλυτα κάθε υγιή συνδικαλιστική διεκδίκηση.  

Β) ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

(Κείμενα από την συνέντευξη):

-«Κατ΄αρχάς δεν θα συνδεθεί η αξιολόγηση με απολύσεις, ούτε διαθεσιμότητες. Ούτε θα είναι μια ατομοκεντρική αξιολόγηση. Θα είναι μια αξιολόγηση δομών, προσφερόμενου έργου, μέσα στις οποίες και οι ατομικές αξιολογήσεις θα συμβάλουν, στο μέτρο που τους αναλογούν, στη γενική αξιολόγηση του έργου της δομής. Η αξιολόγηση δεν θα είναι ούτε τιμωρητική ούτε εποπτική».

Η γενική ιδέα αξιολόγησης δομών, εάν γίνεται στη βάση της διόρθωσης τυχόν αστοχιών είτε του συστήματος της λειτουργίας της δομής, είτε ως προς τον τρόπο διοίκησης αυτής, με ό, τι αυτό συνεπάγεται, μας βρίσκει σύμφωνους.

- «…… είναι μια αξιολόγηση που γίνεται από τα πάνω προς τα κάτω και από τα κάτω προς τα πάνω. Δηλαδή, δεν αξιολογεί μόνο ο Προϊστάμενος τους υφισταμένους, αλλά και οι υφιστάμενοι τον Προϊστάμενο. Θα υπάρχει επίσης αξιολόγηση των πολιτών, η οποία προσπαθεί να δώσει έναν χαρακτήρα συμμετοχικό στην όλη διαδικασία. Ο κάθε φορέας περιγράφει τα μέσα που διαθέτει, τις δυνατότητες που έχει και μέσα σε αυτές εντάσσει και το στοχοδιάγραμμά του και τις συνθήκες που εργάζεται. Όλα τα παραπάνω θα αποτελούν κομμάτια της αξιολόγησης».

Το βασικό χαρακτηριστικό του μοντέλου αυτού είναι η διεξαγωγή της αξιολόγησης όχι μόνο από τους Προϊσταμένους, αλλά και τους υφισταμένους και εν προκειμένω και με την συμμετοχή της κοινωνίας. Δηλαδή, να δημιουργηθούν δημόσιοι υπάλληλοι με καλές δημόσιες σχέσεις και «βουλευτικές» ικανότητες, που θα τους προσφέρουν μεγαλύτερο κοινό αποδοχής.

Σαν συμπέρασμα μπορεί να εκληφθεί ότι ένας υπάλληλος, για να αξιολογηθεί άριστα, θα πρέπει να έχει κάνει «ιδιαίτερα μαθήματα» δημοσίων σχέσεων, να έχει ως προϊστάμενος όσο το δυνατόν πιο «ευχαριστημένους» τους υφισταμένους του, και ως υφιστάμενος, το αυτό με τους προϊσταμένους του.

- «……θα αξιολογούνται με κίνητρα τα προσόντα τους και τις δεξιότητές τους, καθώς και την συνεχή επιμόρφωση και βελτίωση, που θα δημιουργείται μέσα στις συνθήκες εργασίας τους».

Ο εισηγητής ας λάβει υπόψη του ότι η συνεχής επιμόρφωση και βελτίωση θα πρέπει να γίνεται για όλους τους υπαλλήλους κάτω από τις ίδιες συνθήκες, και όχι όπως γίνεται κατά κόρον μέχρι και σήμερα, που κάποιοι υπάλληλοι, ασχέτως της θέσης τους, εκμεταλλευόμενοι την ανοχή (συνενοχή;) Προϊσταμένων, Υπηρεσιακών Συμβουλίων και την ασάφεια των σχετικών νομοθετικών διατάξεων, «εγκαταλείπουν» τις θέσεις εργασίας τους για τις οποίες πληρώνονται και επιδίδονται σε ένα «κυνήγι» πτυχίων και διακρίσεων, τα οποία θα τους φέρουν σε πλεονεκτική θέση απέναντι σε συναδέλφους τους που είναι υποχρεωμένοι να καλύπτουν το εργασιακό κενό που δημιουργείται.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι ο κάθε υπάλληλος έχει δικαίωμα στην επιμόρφωση – όμως, έξω από το εργασιακό του ωράριο και όχι με «άδειες» (μηνών ή χρόνων) που, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι και με αποδοχές.

Μια κυβέρνηση με την ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει πριν από κάθε σχέδιο ή προσχέδιο νόμου, να λαμβάνει υπόψη της και τις συλλογικές απόψεις επί του θέματος, ως αφετηρία και γνώμονα των διαδικασιών που θα ακολουθήσουν.

       Ο πρόεδρος                                                                                                   Η γραμματέας

    Τσάβαλος Σταύρος                                                                                   Μανουσιάδου Βασιλική

Αρχιτέκτονας Μηχανικός                                                                               Πολιτικός Μηχανικός

Εργαλείο διαιώνισης της λιτότητας και συρρίκνωσης του δημοσίου το προτεινόμενο «νέο» σύστημα αξιολόγησης.

Ο Υπουργός των απολύσεων, των διαθεσιμοτήτων και της απορρύθμισης του Δημόσιου, Κυριάκος Μητσοτάκης, κάτω από το βάρος της καθολικής αντίδρασης των εργαζομένων, αναγκάστηκε να αποσύρει το απαράδεκτο σύστημα  «αξιολόγησης»  χωρίς αυτό  ποτέ να εφαρμοστεί.

Οι εργαζόμενοι κατέδειξαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο την αντίθεσή τους στο συγκεκριμένο σύστημα δεν συμμορφώθηκαν με «τας υποδείξεις» και τις απειλές για πειθαρχικές διώξεις, ούτε με τις δικαστικές παρεμβάσεις σε βάρος τις ΑΔΕΔΥ για την απεργία-αποχή και οδήγησαν το υπουργείο και την κυβέρνηση σε αναδίπλωση. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί σημαντική νίκη των εργαζομένων και καταδεικνύει ότι με τη μαζική-ενεργητική δράση και αποφασιστικότητα τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.

Το νέο σύστημα αξιολόγησης, όχι μόνο εξακολουθεί να υπηρετεί τις βασικές προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά προχωράει πολλά βήματα πιο πέρα. Μπορεί να μην περιλαμβάνει την υποχρεωτική ποσόστωση, στοχεύει όμως σε πιο βαθιές αντιδραστικές αλλαγές: Οι προαγωγές, ο μισθός, οι αποσπάσεις-μετατάξεις, η επιλογή των προϊσταμένων, ακόμα και η οριστική πρόσληψη ενός υπαλλήλου στο δημόσιο, θα εξαρτώνται από τα αποτελέσματα αυτής της αξιολόγησης. Σύμφωνα λοιπόν με αυτό το σύστημα όλοι οι εργαζόμενοι θα έχουν από ένα «ατομικό πλάνο» και με βάση αυτό, θα αμείβονται και θα προάγονται, ακυρώνοντας κάθε έννοια συλλογικής διαπραγμάτευσης και αλληλεγγύης.

Πρόκειται για ένα σύστημα το οποίο θα χρησιμοποιηθεί, μαζί με το νέο μισθολόγιο που είναι έτοιμο, για νέες μειώσεις στους μισθούς και στη διεύρυνση των αντιθέσεων μεταξύ των διάφορων κατηγοριών  των εργαζομένων. Είναι αποκαλυπτικό, ότι το ποσό που θα διατίθεται κάθε χρόνο για μισθολογικές και βαθμολογικές προαγωγές  θα προσδιορίζεται από Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με βάση τη γενικότερη δημοσιονομική κατάσταση. Ταυτόχρονα, ακριβώς λόγω του ελεγχόμενου αλλά  και αυστηρά περιορισμένου αριθμού μισθολογικών προαγωγών, δημιουργείται  ευνοϊκό πεδίο για τον ασφυκτικό έλεγχο της δημόσιας διοίκησης από κομματικούς-πελατειακούς μηχανισμούς. Επιπλέον, το νέο σύστημα, ανάλογα με τις προτεραιότητες της εφαρμοζόμενης πολιτικής, μπορεί να αξιοποιείται για νέες διαθεσιμότητες και απολύσεις.

Οι εργαζόμενοι όμως δεν πρόκειται να συναινέσουν στους νεοφιλελεύθερους σχεδιασμούς της κυβέρνησης και σε συστήματα «αξιολόγησης» που διαλύουν το δημόσιο και θα συνεχίζουν να αγωνίζονται ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας, των απολύσεων και της διάλυσης του δημοσίου και των κοινωνικών υπηρεσιών. Θα παλέψουν για την κατάργηση της διαθεσιμότητας και για την επιστροφή όλων των απολυμένων στις εργασίες τους, για τη στελέχωση όλων των υπηρεσιών και ιδιαίτερα αυτών που έχουν σχέση με τις κοινωνικές ανάγκες και την εξυπηρέτηση των πολιτών, την αποκατάσταση των μισθολογικών απωλειών, για ένα Δημόσιο απαλλαγμένο από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό των πελατειακών δικτύων, αφοσιωμένο στην εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών και των πολιτών.

Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που συμφώνησε με τους δανειστές για νέα επώδυνα, σε βάρος των εργαζομένων, μέτρα για το 2015, δεν τόλμησε να τα φέρει προς ψήφιση στη βουλή, επισπεύδοντας τις διαδικασίες εκλογής προέδρου της δημοκρατίας, για να μπορέσει να τα εφαρμόσει μετά. Λογαριάζει όμως χωρίς τον ξενοδόχο!

Το ΜΕΤΑ καλεί τους εργαζόμενους να εντείνουν τη δράση και την επαγρύπνησή τους για να ακυρώσουν τα σχέδια τρομοκράτησης και εκφοβισμού του λαού από τα ντόπια και ξένα κέντρα εξουσίας. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να φύγει, γιατί όσο παραμένει στην εξουσία, τόσο θα γίνεται πιο επικίνδυνη για το λαό και τον τόπο.

Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής – ΜΕΤΑ                                          14/12/2014

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΔΕΔΥ

ΑΔΕΔΥ

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΦΙΛΕΛΛΗΝΩΝ & ΨΥΛΛΑ 2

105 57 ΑΘΗΝΑ

Τηλ 213.16.16.900

Fax 2103246165

Email: adedy@adedy.gr,

adedy1@adedy.gr

Αθήνα, 31.10.2014

Αριθμ. Πρωτ.: 389

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με πρωτοφανή προκλητικότητα συνεχίζονται οι πρακτικές "εκκαθάρισης" των "αντιφρονούντων" διευθυντικών στελεχών από τη Δημόσια Διοίκηση.

Μετά το Γενικό Διευθυντή του ΥΔΜΗΔ που υποβιβάσθηκε σε απλό υπάλληλο, σειρά είχαν ο αντίστοιχος Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας αλλά και η Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού. Για την τελευταία, μάλιστα, κατατέθηκε και

φωτογραφική τροπολογία στη Βουλή έτσι ώστε η απομάκρυνσή της να περιβληθεί από στοιχεία νομιμότητας.

Και στις τρείς περιπτώσεις πρόκειται για στελέχη υψηλού επιπέδου κατάρτισης που το μοναδικό τους "παράπτωμα" είναι ότι αρνήθηκαν να ενταχθούν στα νέα πελατειακά δίκτυα της συγκυβέρνησης ενώ άσκησαν - ως όφειλαν- το συνταγματικό τους δικαίωμα συμμετοχής στην απεργία - αποχή ενάντια στην "αξιολόγηση".

Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως ο πολυδιαφημισμένος "εκσυγχρονισμός" του Ν. 4275 και των νέων Οργανισμών, δεν είναι παρά ευφημισμός που σκοπό έχει να αποκρύψει την κυβερνητική επιδίωξη για ακραίο κομματικό έλεγχο της Δημόσιας Διοίκησης.

Η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλεί τους εργαζόμενους να αντισταθούν στις πελατειακές πρακτικές της Κυβέρνησης, στη μετατροπή της Δημόσιας Διοίκησης σε πειθήνιο εργαλείο της Κυβέρνησης και της Τρόικα. Καλεί, τέλος, τους εργαζόμενους μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις Ομοσπονδίες τους να υπερασπιστούν τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το Δημόσιο ως φορέα προσφοράς στην κοινωνία.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΡΙΖΑ

ΤΜΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΡΙΖΑ

ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΔΗΘΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΙ!

Ο αγώνας χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο τομέα ενάντια στη δήθεν αξιολόγηση και  στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για πλήρη διάλυση των δημόσιων  υπηρεσιών και κάθε έννοιας δημόσιου αγαθού συνεχίζεται.

 Η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με  τη θύελλα αντιδράσεων που ξεσηκώθηκε από το απαράδεκτο και «ανθρωποφαγικό» σχέδιο για τις «αξιολογήσεις» των δημοσίων υπαλλήλων, το οποίο μοναδικό στόχο έχει την δημιουργία δεξαμενών υποψηφίων υπαλλήλων προς απόλυση και  την τρομοκράτηση των εργαζομένων, ώστε να μετατραπούν  σε πειθήνια όργανα της μνημονιακής πολιτικής  αλλά και των πολιτικών διαπλοκής και ξεπουλήματος των φιλέτων τους δημοσίου σε ημέτερους,

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου  κατά την προσφιλή της μέθοδο ποινικοποίησης κάθε μορφής απεργιακής κινητοποίησης  έστειλε για μια ακόμα φορά τους  αγώνες στα δικαστήρια προκειμένου να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και να τους αναγκάσει να υποχωρήσουν. Μάλιστα, για πρώτη φορά στην μεταπολεμική ιστορία του τόπου, κυβέρνηση στρέφεται ενάντια σε τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο(ΑΔΕΔΥ)!

Η προσπάθεια της αυτή όμως απέτυχε. Το Δικαστήριο εξέδωσε σήμερα, απόφαση, όπου έκρινε την απεργία – αποχή, από κάθε ενέργεια σχετική με την αξιολόγηση, παράνομη για τυπικούς λόγους, όχι όμως προσωρινά εκτελεστή, ακυρώνοντας, επί της ουσίας, τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς. Συνεπώς, η απεργία συνεχίζεται κανονικά και νόμιμα.

Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο θα συνεχίσουν τώρα πιο αποφασισμένοι από ποτέ τον ΔΙΚΑΙΟ  και ΝΟΜΙΜΟ  αγώνα τους ενάντια στην διάλυση του Δημοσίου προς   όφελος μιας χούφτας ολιγαρχών και των πολύ μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων. 

Ο αγώνας ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές για τη διάλυση  του Δημοσίου θα συνεχιστεί μέχρι τη νίκη και την ανατροπή της συγκυβέρνησης της καταστροφής και των μνημονιακών της πολιτικών.

Καλούμε τους συναδέλφους να ΜΗΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ στη διαδικασία της αξιολόγησης

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΦΙΛΕΛΛΗΝΩΝ & ΨΥΛΛΑ 2 105 57 ΑΘΗΝΑ Τηλ 213.16.16.900 Fax 2103246165  Email: adedy@adedv.gr. adedyl @adedy.gr

                                                  ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να καλέσει τις πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες οργανώσεις να εντείνουν τις προσπάθειες τους ενάντια στην εφαρμογή του νόμου για την «αξιολόγηση».

Με αφορμή την έναρξη της διανομής των φύλλων αξιολόγησης:

 Καλούμε τους συναδέλφους να ΜΗΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ στη διαδικασία της αξιολόγησης. Να ΜΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΟΥΝ και να ΜΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ τα ατομικά φύλλα αξιολόγησης.

 Καλούμε τα πρωτοβάθμια ΣΩΜΑΤΕΙΑ και τις ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ να μεριμνήσουν για την επιτυχία των κινητοποιήσεων και ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥΝ τα φύλλα αξιολόγησης.

Υπενθυμίζουμε τέλος την από 28.4.14 απόφαση της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. (η οποία έχει κοινοποιηθεί με εξώδικο σε όλα τα υπουργεία και τις υπηρεσίες) με την οποία έχει προκηρυχθεί απεργία - αποχή από όλες τις φάσεις τις αξιολόγησης και ισχύει για το σύνολο των εργαζομένων στον Δημόσιο Τομέα.

ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΔΕΔΥ ΟΧΙ στην αξιολόγηση –λαιμητόμο. ΟΧΙ στις διαθεσιμότητες – απολύσεις. ΟΧΙ στις νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων.

ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ – ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2014

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Η ολομέτωπη επίθεση  της κυβέρνησης  και της τρόικα εναντίον  των εργαζομένων, των συνταξιούχων και της κοινωνίας γενικότερα συνεχίζεται και εντείνεται παρά το περίφημο… success story.

Η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική της  αναδιανομής του πλούτου  και της διάλυσης των τελευταίων αναχωμάτων  στα εργασιακά δικαιώματα και την  κοινωνική προστασία.

 Συνεχίζει την πολιτική της απομείωσης των  παρεχόμενων κοινωνικών αγαθών μέσω της κατάργησης δομών και υπηρεσιών. Εκχωρεί νευραλγικής σημασίας τομείς του κοινωνικού κράτους και της δημόσιας περιουσίας (υγεία, παιδεία, δομές αυτοδιοίκησης, ενέργεια, νερό, λιμάνια, παραλίες κλπ) στο ιδιωτικό κερδοσκοπικό κεφάλαιο.

Ταυτόχρονα, μέσω των διαθεσιμοτήτων, των απολύσεων, της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και της κατάργησης κάθε έννοιας  εργατικού δικαίου επιδιώκεται η μετατροπή των  εργαζόμενων σε «απασχολούμενους» με μισθούς πείνας και φυσικά χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Η κυβέρνηση με την πολιτική της καταδικάζει στην ανεργία και την εξαθλίωση τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και ανάμεσα τους χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο.  Εργαζόμενους που συνεχίζουν εδώ και ένα χρόνο τον δίκαιο αγώνα  για την επαναπρόσληψή τους και την επαναλειτουργία των δομών και υπηρεσιών  που καταργήθηκαν αλλά και νέους εργαζόμενους  που καλούνται να θυσιαστούν  στον μνημονιακό βωμό. Οι απολύσεις και οι συνταξιοδοτήσεις από το δημόσιο δεν έχουν τέλος. Πάνω από 290.000 χιλιάδες  έχουν συνταξιοδοτηθεί ή απολυθεί από το 2010 αλλά η κυβέρνηση και η τρόικα συνεχίζουν την βάρβαρη πολιτική.

Η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα προχωρεί στον επανέλεγχο της διαδικασίας μονιμοποίησης 38.000 υπαλλήλων, επιδιώκοντας να δημιουργήσει νέες λίστες εργαζομένων προς απόλυση.

 Έπειτα δε από την κατασκευή χιλιάδων «επίορκων υπαλλήλων», καθώς και «πλεονάζοντος προσωπικού», προσπαθεί τώρα με εργαλείο την «αξιολόγηση» να οδηγήσει χιλιάδες ακόμα σε διαθεσιμότητα και σε απόλυση.

Παράλληλα, η κυβέρνηση επικαλούμενη τη μείωση του κατώτερου μισθού στον ιδιωτικό τομέα ετοιμάζεται να προωθήσει για ψήφιση νέο μισθολόγιο για το Δημόσιο, που θα μειώνει ακόμα περισσότερο τις αποδοχές  της πλειονότητας των δημόσιων υπαλλήλων και θα συνδέει τον μισθό με την αξιολόγηση με σκοπό το βόλεμα «ημετέρων».  Οι μειώσεις των αποδοχών  θα αφορούν όλες τις κατηγορίες και κλάδους, αφού θα μειωθεί ο κατώτερος βασικός μισθός που αποτελεί την βάση κάθε μισθολογίου. Η κυβερνητική προπαγάνδα, που όπως και το 2010 επαναλαμβάνεται και σήμερα για την βελτίωση  δήθεν των αποδοχών κάποιων κλάδων, δεν μπορεί να αποπροσανατολίσει κανέναν.

  Με το Νομοσχέδιο επιλογής Προϊσταμένων στο Δημόσιο, η κυβέρνηση προετοιμάζει νέα έφοδο στις θέσεις ευθύνης προσπαθώντας να ελέγξει πλήρως τη διοικητική ιεραρχία και να επιβάλει πλήρη  συμμόρφωση στους μνημονιακούς σχεδιασμούς για το χώρο του δημοσίου, συνεχίζοντας και διευρύνοντας τον ασφυκτικό κομματικό έλεγχο και τις πελατειακές σχέσεις.

Η κυβέρνηση και η τρόικα προετοιμάζουν νέα επίθεση στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα με  νέες μειώσεις των επικουρικών και των κύριων συντάξεων,  δραματικές μειώσεις στο εφάπαξ και νέες αυξήσεις στα όρια ηλικίας .

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Συνεχίζουμε με  24ωρη Πανελλαδική απεργία σε όλο το Δημόσιο

την Τετάρτη, 9 Ιουλίου 2014

Συμμετέχουμε στα συλλαλητήρια που πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα

Με τη μαζική μας συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις , στην Απεργία, στις συγκεντρώσεις και  πορείες σε όλη τη χώρα θα δηλώσουμε με τον πιο ηχηρό τρόπο την εναντίωση μας απέναντι σε αυτές τις πολιτικές .

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση εντείνει τις επιθέσεις της εναντίον των εργαζομένων, η απάντηση που θα λάβει θα πρέπει να είναι  καθολική. Κανείς δεν θα συμμετέχει στη διαδικασία αξιολόγησης –απόλυσης χιλιάδων συναδέλφων μας. Κανείς συνάδελφος δεν θα «εξαργυρώσει» οποιαδήποτε υπηρεσιακή θέση βάζοντας την υπογραφή του για την απόλυση συναδέλφων του. Δεν θα επιτρέψουμε να επιβληθεί  ο κανιβαλισμός  που η κυβέρνηση θέλει να προωθήσει στις Δημόσιες Υπηρεσίες .

Συνένοχους στο έγκλημα δεν θα μας έχουν.

Με τον αγώνα μας απαιτούμε:

ΟΧΙ στην αξιολόγηση –λαιμητόμο.

ΟΧΙ στις διαθεσιμότητες – απολύσεις.

ΟΧΙ στις νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων.

Δημόσια και κοινωνικά αγαθά για όλους τους πολίτες.

Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους.

Τέλος  στη διαδικασία επανελέγχου της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου και αορίστου χρόνου.

ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ, των λιμανιών, των αιγιαλών  και γενικότερα  της δημόσιας περιουσίας.

ΟΧΙ στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Να επιστραφούν τα κλεμμένα αποθεματικά των Ταμείων.

 ΜΕ ΕΝΩΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

Για την "Αξιολόγηση"

Ανακοινωση ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ για την "Αξιολογηση"

Εξελίξεις στο θέμα της ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

Με επείγουσα εγκύκλιο του Υπουργού ΔΜΗΔ Κυρ. Μητσοτάκη παγώνουν οι διαδικασίες αξιολόγησης που βρίσκονται σε εξέλιξη με βάση τις ισχύουσες διατάξεις (Π.Δ. 318/1992). 

Η αξιολόγηση κατά το ΥΔΜΗΔ θα γίνει με βάση τις νέες διατάξεις που η συγκυβέρνηση προωθεί προς ψήφιση στο Βουλή.

Για τη νέα μορφή αξιολόγησης έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτησή μας

Για πληρέστερη ενημέρωση παραθέτουμε απόσπασμα από το σχετικά άρθρο του Νομοσχεδίου

Άρθρο 19: Ανώτατα ποσοστά ανά κλίμακα αξιολόγησης

Το άρθρο 7 του Π.Δ. 318/1992 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 7
Ανώτατα ποσοστά ανά κλίμακα αξιολόγησης
1. Τα ανώτατα ποσοστά υπαλλήλων που είναι δυνατόν να αξιολογούνται με την κλίμακα βαθμών του άρθρου 8 του Π.Δ. 318/1992 καθορίζονται ως εξής:
α. Με τους βαθμούς 9 έως 10 αξιολογείται ποσοστό έως και 25 % των υπαλλήλων.
β. Με τους βαθμούς 7 έως 8 αξιολογείται ποσοστό έως και 60% των υπαλλήλων.
γ. Με τους βαθμούς 1 έως 6 αξιολογείται ποσοστό έως και 15% των υπαλλήλων.
2. Τα ποσοστά της παρ. 1 του παρόντος άρθρου υπολογίζονται επί του συνόλου των υπαλλήλων που υπηρετούν στην ίδια Γενική Διεύθυνση.
Ο επιμερισμός των ποσοστών αξιολόγησης σε κάθε Γενική Διεύθυνση γίνεται με απόφαση του οικείου Προϊσταμένου Γενικής Διεύθυνσης στο σύνολο των υποκείμενων οργανικών μονάδων μέχρι και επιπέδου Τμήματος ή αντιστοίχου επιπέδου οργανικής μονάδας. Για τον επιμερισμό αυτό λαμβάνονται υπόψη κριτήρια, ιδίως:
α) η παραγωγικότητα των μονάδων
β)οι αρμοδιότητες των οργανικών μονάδων σε σχέση με τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής.
γ) η κατανομή των υπαλλήλων ανά οργανική μονάδα.

Άρθρο 21: Αυτοαξιολόγηση

Η παρ. 2 του άρθρου 11 του Π.Δ. 318/1992 αντικαθίσταται ως εξής: «Η βαθμολογία που δίνει ο ίδιος ο αξιολογούμενος στα ουσιαστικά του προσόντα κατ` ουδένα τρόπο επηρεάζει τη βαθμολογία που δίνει ο αξιολογητής σ` αυτόν, ούτε επιφέρει οποιοδήποτε άλλο έννομο αποτέλεσμα. Αποσκοπεί απλώς στο να γνωρίζει ο αξιολογητής την εικόνα που ο ίδιος ο αξιολογούμενος έχει για τον εαυτό του. Μπορεί επίσης ο αξιολογητής να εκτιμήσει με βάση την αυτοαξιολόγηση, την ανάγκη να καλέσει σε συνέντευξη τον αξιολογούμενο.»

Άρθρο 23: Αξιολογητές

Το άρθρο 14 του Π.Δ. 318/1992 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 14
Αξιολογητές
1. Την αξιολόγηση ενεργεί αυτοτελώς ένας προϊστάμενος ανάλογα με τη θέση του αξιολογούμενου στην ιεραρχία της οικείας δημόσιας υπηρεσίας ή του οικείου νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, δηλαδή ο προϊστάμενος της αμέσως υπερκείμενης οργανικής μονάδας εκείνης που υπηρετεί ο αξιολογούμενος, όταν υπάρχει, κατόπιν γραπτής και τεκμηριωμένης εισήγησης του άμεσου προϊσταμένου του, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της έκθεσης αξιολόγησης του υπαλλήλου. Στις περιπτώσεις που δεν υφίσταται υπερκείμενη οργανική μονάδα, ο υπάλληλος αξιολογείται από τον άμεσο προϊστάμενό του χωρίς να απαιτείται εισήγηση.
2. ....
3. Αξιολογητής των προϊσταμένων οργανικών μονάδων επιπέδου Τμήματος είναι ο προϊστάμενος της οικείας υπερκείμενης οργανικής μονάδας επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης, μετά από γραπτή και τεκμηριωμένη εισήγηση από τον άμεσο προϊστάμενό του.
4. Αξιολογητής των προϊσταμένων οργανικών μονάδων επιπέδου Διεύθυνσης είναι ο προϊστάμενος της οικείας υπερκείμενης οργανικής μονάδας επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης. 

 

Άρθρο 29: Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης

1. Σε κάθε υπουργείο, αποκεντρωμένη διοίκηση, περιφέρεια ή αυτοτελή δημόσια υπηρεσία και σε κάθε νομικό πρόσωπο δημόσιου δικαίου, το οποίο έχει δικό του υπηρεσιακό συμβούλιο, συνιστάται Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης, η οποία συγκροτείται κατά περίπτωση με απόφαση του οικείου Υπουργού ή του οικείου Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή του Περιφερειάρχη και αποτελείται από τρεις Προϊσταμένους Γενικών Διευθύνσεων του οικείου φορέα, εκ των οποίων Πρόεδρος ορίζεται ο αρμόδιος για θέματα προσωπικού, με ισάριθμους αναπληρωτές Προϊσταμένους Γενικών Διευθύνσεων και εάν δεν υπάρχουν ή δεν επαρκούν ορίζονται μέλη, τακτικά και αναπληρωματικά, Προϊστάμενοι Διευθύνσεων. Τα ν.π.δ.δ., που δεν έχουν δικό τους υπηρεσιακό συμβούλιο, υπάγονται στην Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης του φορέα από τον οποίο εποπτεύονται. Γραμματέας της Ειδικής Επιτροπής Αξιολόγησης ορίζεται υπάλληλος με βαθμό τουλάχιστον Δ΄ της Διεύθυνσης Διοικητικού/Προσωπικού του οικείου φορέα.
2. Έργο της Επιτροπής είναι η αξιολόγηση των ενστάσεων του άρθρου 19 του Π.Δ. 318/1992, όπως ισχύει, καθώς και των εξαιρετικών επιδόσεων κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 9 του Π.Δ. 318/1992.

Αξιολόγηση: ο φερετζές των απολύσεων

Αξιολόγηση: ο φερετζές των απολύσεων

(του Γ. Στεφ.)

Οι πρόσφατες ανακοινώσεις για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων δεν είναι στην πραγματικότητα νέες. Αποτελούν συνέχεια και κλιμάκωση μιας προηγούμενης προσπάθειας της συγκυβέρνησης να κατασκευάσει  ένα ασφυκτικό θεσμικό πλαίσιο που θα «νομιμοποιεί» τις απολύσεις των εργαζομένων. Έτσι δεν θα απολύει η Κυβέρνηση αλλά θα φταίει ατομικά ο κάθε εργαζόμενος που δεν ήταν «καλός», «αποδοτικός», «επαρκής», «κατάλληλος».  Έχουμε ξαναγράψει για το ιδεολόγημα της αξιοκρατίας και της αξιολόγησης, αξίζει όμως να επισημάνουμε κάποια στοιχεία.

Με βάση όσα έχουν δει φως της δημοσιότητας, με τη γνωστή μέθοδο των διαρροών στον φιλικό προς την Κυβέρνηση Τύπο (ΝΕΑ, ΕΘΝΟΣ κλπ), το σχέδιο βασίζεται στην εισαγωγή μιας "νόρμας" – ποσόστωσης  για την άμεση κατηγοριοποίηση της απόδοσης των εργαζομένων σε 3 βαθμίδες (υψηλή, μέτρια και χαμηλή). 

Η «αξιολόγηση» των υπαλλήλων σε επίπεδο Γενικής Διεύθυνσης προβλέπει το 25% των υπαλλήλων κάθε Γεν. Διεύθυνσης να μπορεί να αξιολογηθεί με «άριστα», το 60% να αξιολογηθεί με ενδιάμεση βαθμολογία («μέτριοι») και το 15% να λάβει χαμηλή βαθμολογία και αυτομάτως να υπαχθεί στην γκρίζα ζώνη του «υποψήφιοι διαθέσιμου» (δηλ. υπό απόλυση). Η αξιολόγηση θα γίνεται από τους Τμηματάρχες (…)!

Πρόκειται για μια αντιγραφή της ποσόστωσης  που υπάρχει για την ανέλιξη από βαθμό σε βαθμό (π.χ. από τον Ε΄ στον Δ΄, από τον Δ΄ στον Γ΄ κ.ό.κ.). Έτσι θεσπίζεται ένα δεύτερο φίλτρο για τους εργαζόμενους, ένα πλαίσιο συνεχών κρίσεων και αξιολογήσεων που κάθε αποτυχία θα ανοίγει την πόρτα της απόλυσης.

Μια τέτοια εξέλιξη αυτομάτως πυροδοτεί και θεσμοθετεί ένα νέο τύπο πελατειακών σχέσεων, εκβιασμών και υποταγής. Ο Τμηματάρχης, δηλαδή ένα πρόσωπο που εντάσσεται μάλλον χαμηλά στην εσωτερική δομή και ιεραρχία, που συχνά έχει τοποθετηθεί στη θέση αυτή κατ’ ανάθεση από την πολιτική ηγεσία ή κάποτε «κρίθηκε» και έκτοτε συνεχίζει να εκτελεί καθήκοντα παρά τη λήξη της τυπικής θητείας του, ελέω της πολιτικής ηγεσίας, αναλαμβάνει να κάνει τη «βρώμικη δουλειά» (κάτι σαν τους λοχίες στο στρατό). Οι ευθύνες και τα κριτήρια μπορούν εύκολα να αλλάζουν, να μεταβάλλονται, να διαχέονται, από Τμήμα σε Τμήμα κι από Διεύθυνση σε Διεύθυνση, ενώ τα ανώτερα στρώματα της γραφειοκρατίας (δηλ. κατά βάση το προσωπικό εκείνο που υπηρετεί σε πιο πολιτικές θέσεις) παραμένουν στο απυρόβλητο και δεν χρεώνονται τίποτα… 

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία για να καταλάβουμε πως ο κάθε υπάλληλος χάνει κάθε ίχνος ανεξαρτησίας στο πλαίσιο άσκησης της διοίκησης. Η εσωτερική δημοκρατία που χαρακτήρισε τη δημόσια διοίκηση τις προηγούμενες δεκαετίες, η αποκαθήλωση της αυθεντίας και παντοδυναμίας του Προϊσταμένου που χαρακτήριζε ολόκληρη της δημόσια διοίκηση μέχρι και το 1981 αναιρείται και αντικαθίσταται από ένα νέο σύνολο τυπικών και άτυπων κανόνων και συμπεριφορών. Υποταγή, δουλικότητα προς τον προϊστάμενο (το γνωστό «γλύψιμο»), ένας στρατός υπαλλήλων “yes men”, αφού οτιδήποτε διαφορετικό θα μπορεί εύκολα να καταστήσει κάθε εργαζόμενο ως «προτεινόμενο προς διαθεσιμότητα».

Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον ανασφάλειας, φόβου, τρομοκρατίας και πελατειακών σχέσεων είναι φανερό ότι κάθε έννοια αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης, συλλογικότητας καταργείται. Η οσφυοκαμψία, η ρουφιανιά, η αποθέωση του ατομισμού ως στάση ζωής είναι τα νέα πρότυπα. Η φιγούρα του εργαζόμενου λίγο θα απέχει με εκείνη του φοβισμένου ανθρωπάκου του Λαζόπουλου που σιγοψιθύριζε «αϊ χάσου μυρμηγκάκι».

Σ’ όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε την επιρροή που θα ασκήσουν μια σειρά από κρίσιμες μεταβολές που βρίσκονται σε εξέλιξη, με πιο καθοριστική εκείνη των νέων οργανισμών. Έχουμε ξαναπεί ότι ο Οργανισμός δεν είναι ένα αθώο, ουδέτερο ζήτημα. Μέσα από τον Οργανισμό περιγράφονται όχι μόνο οι (συρρικνωμένες) δομές (π.χ. Διευθύνσεις, Τμήματα) αλλά και αρμοδιότητες Υπηρεσιών και εργαζομένων. Ο κίνδυνος να «τσιμπήσουμε» σε διαβεβαιώσεις ότι ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων δεν θα μεταβληθεί και από αυτό να συμπεράνουμε ότι δεν έχουμε λόγο να ανησυχούμε είναι μεγάλος. 

Διότι δεν αρκεί ο αριθμός από μόνος του. Υπεισέρχονται και άλλες εξαιρετικά κρίσιμες παράμετροι όπως η κατανομή του προσωπικού στις νέες δομές, η περιγραφή των ειδικοτήτων σε κάθε υπηρεσιακή μονάδα και ειδικά σε μονάδες με ίδιες ή παρεμφερείς αρμοδιότητες. Χωρίς να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες αυτή τη στιγμή ο κίνδυνος χιλιάδες (κυριολεκτικά) εργαζόμενοι να βρεθούν μπροστά στο δίλημμα ή αποδέχεσαι τη μετακίνησή σου ή απολύεσαι είναι κάτι παραπάνω από ορατός. Μια τέτοια εξέλιξη θα επιτρέπει στη συγκυβέρνηση του ΔΝΤ και της ΕΕ να ισχυρίζεται ότι η ίδια δεν απολύει κανέναν, απλά ο υπάλληλος δεν δέχθηκε την μετακίνησή του… και άρα «λογικά» απολύθηκε. Προφανώς μια τέτοια εξέλιξη θα επιτρέψει στη συγκυβέρνηση να απαλλαγεί από τους πολιτικά ενοχλητικούς εργαζόμενους, μεταθέτοντάς τους στην «πινέζα» του χάρτη… 

Όλα αυτά δεν οδηγούν, όπως ψευδώς διατείνεται η συγκυβέρνηση των Μνημονίων, στη βελτίωση του Δημόσιου Τομέα (κάποτε πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και τι εννοεί ο καθένας όταν μιλά για «βελτίωση»). Εντάσσονται σ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο που περιλαμβάνει τις μνημονιακές δεσμεύσεις για χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο Τομέα, την απόσπαση αρμοδιοτήτων και την ιδιωτικοποίηση λειτουργιών του προς όφελος του κεφαλαίου, το σπάσιμο της τελευταίας νησίδας με χαρακτηριστικά σταθερής εργασίας (γεγονός που με τη σειρά του θα χειροτερέψει τις τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας στον ιδιωτικό τομέα), το χτύπημα του μόνου υπαρκτού και ενεργού (παρά τις αδυναμίες και τα προβλήματα) συνδικαλιστικού κινήματος.

Απέναντι σ’ αυτά δεν μπορεί να υπάρξει καμιά μέση οδός! Δεν υπάρχει κανένα πραγματικό περιθώριο «παζαριού» (ή διαβούλευσης), ανεξάρτητα από προθέσεις, προσδοκίες ή αυταπάτες. Καθώς η σύγκρουση βαδίζει στα όριά της, οι εργαζόμενοι είτε το θέλουν, είτε όχι πρέπει να δώσουν μια κρίσιμη και αποφασιστική μάχη. Και στη μάχη αυτή δεν αρκούν οι «πρωτοπορίες», ούτε φυσικά οι «εκπρόσωποι». Στη μάχη αυτή χρειάζεται κάτι περισσότερο από τη συστράτευση όλων.  

Χρειάζεται να αποκαλύψουμε το πραγματικό περιεχόμενο και τους πραγματικούς στόχους, απαιτείται να συγκρουστούμε με κυρίαρχα ιδεολογήματα του νεοφιλελευθερισμού. Μόνο αν κατορθώσουμε να αποκαλύψουμε και να απονομιμοποιήσουμε στη συνείδηση των εργαζομένων και της κοινωνίας τα ιδεολογήματα της αξιολόγησης και της αξιοκρατίας θα έχουμε τη δυνατότητα να αποτρέψουμε τα σχέδια της συγκυβέρνησης.