ΟΛΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ  ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης / 2014

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Μπαρμπαρέσου, Πρόεδρο

Πρωτοδίκη ^Μ

ΑθΠ^να)

οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου ^ και την γραμματέα Αικατερίνη Σπυροπούλου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 9-7-2014 για να δικάσει την ^υη μεταξύ:7ΐΟ^υ

Του ενάγοντος - καθ'ου η πρόσθετες παρεμβάσεις : Του Ελληνικού Δημο<?^ι° ^^ εκπροσωπείται νόμιμα από τους Υπουργούς : α) Οικονομικών και β) Δι.οΐ·ΚΠ^τ , Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (π.δ.65/147/Α727-6-2011), οι ^o7t εδρεύουν στην Αθήνα, τους οποίους εκπροσώπησαν, ο Πάρεδρος του ΝΣΚ {εώΡ^ Γρυλωνάκης και η Δικαστική Πληρεξούσια του Ν.Σ.Κ Αγγελική Βενάρδου.

Της εναγόμενης - υπέρ ης οι πρόσθετες παρεμβάσεις: Της Τριτοβά®^^ Συνδικαλιστικής Οργάνωσης με την επωνυμία «Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δη^⁰^¹ Υπαλλήλων (ΑΔΕΔΥ)» που εδρεύει στην Αθήνα (Φιλελλήνων και Ψυλλα αρ.2), ° _r εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησαν οι πληρεξούσιοι δικηγόρος της  Μαγδαληνή Τσίπρα και Δημήτριος Περπατάρης.

r

Των προσθέτως παρεμβαινόντων : α) Του ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΤεΧ^νΙΙ< Επιμελητήριο Ελλάδος» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, Tt°° εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος Θεόδωρος Σχινάς, β) της Γενικής Συνομοσπον^^**' Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ), που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα,                                     ,

Εκπροσώπησε η πληρεξούσια δικηγόρος Μαρία Λαγουβάρδου, γ) του Εργατουπαλληλί-»^ Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ), που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, εκπροσώπησε η πληρεξούσια δικηγόρος Μαρία Βλαδίκα.

Το ενάγον ζητεί να γίνει δεκτή η από 7-7-2014 αγωγή του, που κατατέθηκε cT^¹^ Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό 81429/2776/2014, προσδιορίστηκε για ^^ δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Οι προσθέτως παρεμβαίνοντες, ζήτησαν να γίνει δεκτή η παρέμβασή τους, κο ^ ασκήθηκαν στο ακροατήριο και με τις προτάσεις.Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις προτάσεις τους.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά τις διατάξεις του άρθρου 23 παρ. 2 εδ. α, γ και δ του Συντάγματος, η απεργία αποτελεί δικαίωμα και ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων. Το δικαίωμα προσφυγής σε απεργία των δημόσιων υπαλλήλων και των υπαλλήλων της τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, καθώς και του προσωπικού των κάθε μορφής επιχειρήσεων δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφελείας, που η λειτουργίας τους έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου, υπόκειται στους συγκεκριμένους περιορισμούς του νόμου που το ρυθμίζει. Οι περιορισμοί αυτοί δεν μπορούν να φθάσουν έως την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας ή την παρεμπόδιση της νόμιμης άσκησής του. Από τις Λροεκτεθείσες διατάξεις συνάγονται τα ακόλουθα : Ο νομικός χαρακτήρας μιας συμπεριφοράς ως απεργίας, άρα και η γένεση του οικείου δικαιώματος, εξαρτάται όχι μόνο από το αντικειμενικό γεγονός της ομαδικής παύσεως της εργασίας, αλλά και από τον επιδιωκόμενο σκοπό, ο οποίος πρέπει να συνίσταται μόνο στη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών συμφερόντων των εργαζομένων. Έτσι αποκλείεται προεχόντως η λεγόμενη πολιτική απεργία, δηλαδή εκείνη που στρέφεται όχι κατά του Κράτους ως εργοδότη αλλά κατά των φορέων των συνταγμένων πολιτειακών λειτουργιών (νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής) και έχει ως κύριο σκοπό, εμφανή ή υποκρυπτόμενο, τον εξαναγκασμό τους σε πράξη ή παράλειψη που μπορεί να συνίσταται είτε στη μεταβολή κάποιου φορέως της πολιτικής εξουσίας, είτε στην επιβολή ή την αποτροπή ορισμένου πολιτικού ή πολιτικοοικονομικού προσανατολισμού των κυβερνώντων. Εξάλλου, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 19 παρ. 2 εδ. α, 20 παρ. 2 εδ. β, 21 παρ. 2 και 30 παρ. παρ. 1, 7 και 8 του Ν. 1264/1982, το δικαίωμα απεργίας των πολιπκών υπαλλήλων του Δημοσίου και των υπαλλήλων των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου υποβάλλεται στους ακόλουθους περιορισμούς, κατά παρέκκλιση των ρυθμίσεων που ισχύουν αντίστοιχα για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και ειδικότερα: α) η κήρυξη της απεργίας γίνεται από δευτεροβάθμιες ή τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές ενώσεις ύστερα από απόφαση της οικείας γενικής συνέλευσης (άρθρ. 1 παρ. 3 και 8 Ν. 1264/1982), β) η απεργία δεν μπορεί να κηρυχθεί αν δεν περάσουν τέσσερις πλήρεις ημέρες από τη γνωστοποίηση των αιτημάτων και των λόγων που τα θεμελιώνουν, με έγγραφο που κοινοποιείται στο Υπουργείο Προεδρίας της Κυβερνήσεως, στο Υπουργείο Οικονομικών, στο Υπουργείο που υπάγονται οι υπάλληλοι αυτοί, καθώς επίσης και στις διοικήσεις των φορέων που εποπτεύονται απ^χ αυτό, όταν πρόκειται για απεργία υπαλλήλων τους, γ) η απεργία δεν μπορεί να αφορά αιτήματα διαφορετικά από εκείνα που γνωστοποιήθηκαν και δ) κατά τη διάρκεια της απεργίας η συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων πρέπει να διαθέτει επιπλέον και όσο προσωπικό είναι αναγκαίο για την αντιμετώπιση στοιχειωδών αναγκών του κοινωνικού συνόλου, κατά τους όρους του άρθρου 21 παρ. 2 του Ν. 1264/1982 όπως

2 ο φύλλο της με αριθμό^Ο/^ /2014 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία εργατικών διαφορών).ισχύει μετά την αντικατάσταση του από την παρ. 1 του άρθρ. 2 του Ν. 2224/1994. Οι διατάξεις αυτές ρυθμίζουν τον τρόπο άσκησης του δικαιώματος απεργίας των υπαλλήλων του δημόσιου το θεσπίζοντας ορισμένη προδικασία που εναρμονίζεται με την πρόνοια του άρθρου 23 παρ. 2 εδ. γ και δ του Συντάγματος, αφού η τήρηση των πιο πάνω διατάξεων, που υπαγορεύθηκαν από τη στάθμιση και την ανάγκη εξισορρόπησης των συνδικαλιστικών συμφερόντων των εργαζομένων και των συμφερόντων του κοινωνικού συνόλου (και όχι του ιδιώτη εργοδότη), δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αναιρεί την ουσιαστική υπόσταση του δικαιώματος της απεργίας. Εξάλλου δεν είναι νοητό ότι από την εφαρμογή των διατάξεων αυτών παρακωλύεται η «νόμιμη άσκηση» του απεργιακού δικαιώματος, δεδομένου ότι ol ίδιες αυτές διατάξεις είναι εκείνες που την καθορίζουν και την οριοθετούν, θέτοντας απλώς ορισμένους διαδικαστικούς κανόνες, οι οποίοι, αποσκοπώντας να αποτρέψουν πρόχειρες ή βιαστικές αποφάσεις για την άσκηση του προκείμενου δικαιώματος και να διευκολύνουν τη διαπραγμάτευση των προβαλλόμενων αιτημάτων, ανταποκρίνονται στη φύση της απεργίας ως ultimum refugium, κατά το πνεύμα του συνταγματικού νομοθέτη. Ειδικότερα ως προς τη διάταξη που επιβάλλει την κήρυξη της απεργίας «μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης» της δευτεροβάθμιας ή τριτοβάθμιας οργάνωσης (άρθ. 30 παρ. 8 στοιχ. β Ν, 1264/1982), πρέπει να παρατηρηθεί αφενός μεν ότι, ενόψει του προαναφερόμενου σκοπού αλλά και της γραμματικής διατύπωσής της, αποκλείεται η λήψη της απόφασης αυτής εκ των υστέρων, δηλαδή μετά την πραγματοποίηση της απεργίας ή την κήρυξη της από άλλο όργανο της οικείας οργάνωσης, άρα και η έγκριση της με την έννοια του άρθρου 238 του ΑΚ. Η αρμόδια για την κήρυξη της απεργίας Γενική Συνέλευση μπορεί να εξουσιοδοτήσει το Διοικητικό Συμβούλιο ή άλλο κατά το καταστατικό όργανο και να καθορίσει τις λεπτομέρειες διεξαγωγής της. Η ανάθεση, όμως από την αρμόδια Γενική Συνέλευση, στο Διοικητικό Συμβούλιο ή άλλο όργανο, της ρύθμισης των λεπτομερειών της απεργίας δεν μπορεί να φθάσει μέχρι εξουσιοδότησης "εν λευκώ", δηλαδή μέχρι ανάθεσης απόλυτης πρωτοβουλίας στο όλο θέμα της απεργίας, γιατί τότε υπάρχει μεταβίβαση της εξουσίας λήψης της απόφασης για την κήρυξη ή όχι της απεργίας από την αρμόδια Γενική Συνέλευση στο Διοικητικό Συμβούλιο, που είναι παράνομη (βλ. Στυλ. βλαστού, Αστικά Σωματεία-συνδικαλιστικές και εργοδοτικές οργανώσεις, γ^ν έκδοση, σελ. 447-448, και εκεί παραπομπές στη νομολογία, ΜονΠρΑΘ 221/2009). Αφετέρου, η τυχόν δυσχέρεια για τη σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης εξαιτίας του ότι τα μέλη της είναι διάσπαρτα σε όλη τη χώρα, δεν αρκεί για να προσδώσει στην παραπάνω διάταξη, αντισυνταγματικό χαρακτήρα ενόψει του ότι, σύμφωνα με την κοινή πείρα, τα σύγχρονα συγκοινωνιακά μέσα επιτρέπουν την ταχύτατη μετακίνηση από τόπο σε τόπο, ώστε να είναι εφικτή η μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα συγκέντρωση των μελών της συνέλευσης εκεί όπου συγκαλούνται. Τέλος, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι με τη θέσπιση των προαναφερόμενων περιορισμών, επιχειρείται άνιση μεταχείριση των εργαζομένων του δημόσιου τομέα έναντι εκείνων του ιδιωτικού τομέα. Και τούτο, διότι, ανεξαρτήτως του ότι πρόκειται για ουοιωδώς διαφορετικές κατηγορίες εργαζομένων, η εργασία των οποίων παρέχεται σε εργοδότες με ριζικά διαφορετικούς σκοπούς και συμφέροντα, η επιβολή των περιορισμών αυτών έγινε στο πλαίσιο ειδικής πρόνοιας του συνταγματικού νομοθέτη που αποβλέπει στη διασφάλιση όχι μόνο των συμφερόντων των εργαζομένων αλλά και της εύρυθμης λειτουργίας του πολιτειακού μηχανισμού προς όφελος του κοινωνικού συνόλου (Αλ. Καρακατσάνη: Εργατικό Δικ. τ. Β/ίΙ, 1980, σ. 232 επ., Κουκιάδη: Συλλογικές εργασιακές σχέσεις, 1981, σ. 555 επ., ιδίως σ. 564-567, Αγαλλοπούλου: Εισαγωγή εις το εργατικό δίκ., 1958 σ. 36 σημ. 54, Τούση - Σταυροπούλου: Εργατικόν Δικ. 1967, παρ. 37 σ. 243 σημ. 10, Τραυλός - Τζανετάτος σε Γεωργιάδη - Σταθόπουλου: Αστ. Κωδ. άρθ. 652 αριθ. 113α και 114, Λεβέντης ΝοΒ 32 σ. 236 επ., ιδίως σ. 244 επ.). Η μη συνδρομή μιας ή περισσοτέρων από τις προαναφερόμενες ουσιαστικές και διαδικαστικές προϋποθέσεις καθιστά την απεργία παράνομη, με την έννοια ότι δεν γεννάται το οικείο δικαίωμα και, επομένως, η διακοπή της εργασίας δεν έχει το χαρακτήρα της απεργίας. Η απεργία που κηρύσσεται ή πραγματοποιείται χωρίς να τηρηθεί η παραπάνω προδικασία, όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις που δεν προηγήθηκε απόφαση της αρμόδιας Γενικής Συνέλευσης ή δεν γνωστοποιείται στα αρμόδια όργανα του εργοδότη (άρθρ. 30 παρ. 8α Ν. 1264/1982) ορισμένο αίτημα για τη διαφύλαξη ή προαγωγή συγκεκριμένου εργασιακού ή οικονομικού συμφέροντος των υπαλλήλων (Κουκιάδης: ό.π. σελ. 565), είναι παράνομη με την έννοια ότι κωλύεται η άσκηση του οικείου δικαιώματος (ΜονΠρΑΘ 221/2009). Έννομη δε συνέπεια της παράνομης απεργίας είναι ότι δεν επιφέρει την αναστολή της σύμβασης εργασίας και, επομένως, ο εργαζόμενος δεν απαλλάσσεται απο την υποχρέωση παροχής της εργασίας του και σε περίπτωση διακοπής της περιέρχεται σε υπερημερία οφειλέτη (Καποδίστριας: ΕρμΑΚ άρθ. 652 αριθ. 66 και 71, Τούσης - Σταυρόπουλος ό.π. σελ. 2249), ενώ ο εργοδότης διατηρεί την αξίωσή του για την παροχή των υπηρεσιών του εργαζόμενου. Η αγωγή, λοιπόν, με την οποία ο εργοδότης ζητεί να αναγνωρισθεί το παράνομο της απεργίας, στην έννοια της οποίας εμπίπτουν και οι στάσεις εργασίας (ΟλΑΠ 1100/1986 Δνη 28.1014), είναι νόμιμη κατά το άρθρο 70 του Κ.Πολ.Δικ, ως αναγνωριστική αγωγή, είτε για την ανυπαρξία δικαιώματος απεργίας στη συγκεκριμένη περίπτωση, είτε για την ύπαρξη υποχρέωσης του εργαζομένου (και αντιστοίχου δικαιώματος του εργοδότη) προς παροχή της εργασίας (ΕΑ 1/1992 Δνη 1992.412) .Στην προκειμένη περίπτωση, το ενάγον Ελληνικό Δημόσιο με την κρινόμενη αγωγή ζητεί για τους λόγους που αναλυτικά εκθέτει σε αυτή 1) να αναγνωριστεί ότι η απεργία- αποχή διαρκείας , που κήρυξε η εναγομένη με την από 13-5-2014 εξώδικη γνωστοποίηση της και αφορά σε αποχή διαρκείας των μελών της από κάθε ενέργεια που συνδέεται με την διαδικασία αξιολόγησης του προσωπικού των δημόσιων υπηρεσιών και των ν.π.δ.δ., είναι παράνομη και καταχρηστική, 2) να διαταχθεί η διακοπή της ενλόγω απεργίας και η απαγόρευση συνέχισης της στο μέλλον, 3) να απαγορευτεί η επανάληψη της στο μέλλον με την ίδια μορφή για την ικανοποίηση των αυτών ή παρομοίων αιτημάτων, 4) να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή, 5) να επιτραπεί η επίδοση της απόφασης και μετά την 19.00 της ημέρας που θα εκδοθεί έως της 24.00 της ιδίας ημέρας, και 6) να καταδικαστεί η εναγομένη στη δικαστική του δαπάνη.Υπέρ της εναγομένης άσκησαν πρόσθετη παρέμβαση το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος και το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας, με προφορική δήλωση τους, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά, επικαλούμενες ως έννομο συμφέρον της παρέμβασης (άρθρο 80 Κ.Πολ.Δ.) στην παρούσα δίκη, ότι μέλη τους είναι και μέλη της εναγομένης.

3ο φύλλο της με αριθμό^*-/7 <3 /2014 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία εργατικών διαφορών),

Η αγωγή εισάγεται παραδεκτά ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, για να συζητηθεί κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 22 παρ. 4 εδ. α του ν. 1264/1982, όπως ισχύει, 663 έως 676 ΚΠολΔ), και είναι εν μέρει νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 23 παρ. 1, 2 του Συντάγματος, 19, 20 παρ. 1, 2 και 21 του ν. 1264/1982, 281 ΑΚ, '68, 70, 125 παρ. 1 εδ. α και 176 ΚΠολΔ. Ωστόσο, το κύριο αίτημα-να υποχρεωθεί η εναγομένη να διακόψει την εξαγγελθείσα απεργία πρέπει ν^λ απορριφθεί ως νόμω αβάσιμο, ενόψει του ότι το δίκαιο μας δεν αναγνωρίζει γενική αξίωση για πράξη ή παράλειψη σ" αυτές τις περιπτώσεις, το δε δραστικό μέτρο διακοπής της απεργίας και παράλειψη της στο μέλλον θα έπρεπε να προβλέπεται ρητά, τέτοια, όμως, νομοθετική πρόβλεψη δεν υπάρχει (ΜονΠρΘεσ 2853/2011 αδημ, ΜονΠρΡοδ 45/2012 ΝΟΜΟΣ). Ομοίως, το έτερο κύριο αγωγικό αίτημα να απαγορευθεί κάθε άλλη αντίστοιχη μελλοντική απεργιακή κινητοποίηση με το ίδιο ή παρόμοιο περιεχόμενο, πέραν της αοριστίας του, αφού δεν γίνεται επίκληση ότι έχει ήδη αποφασιστεί από τα αρμόδια όργανα του εναγομένου η πραγματοποίηση ανάλογων απεργιακών κινητοποιήσεων και, επομένως, επίκειται μετά βεβαιότητας η πραγματοποίηση τους, καθώς ότι εξ αυτών υφίσταται, με την επίκληση συγκεκριμένων περιστατικών άμεσος κίνδυνος βλάβης του ενάγοντος, είναι απορριπτέο ως μη νόμιμο, καθόσον δεν είναι δυνατόν να προβλεφθούν οι περιστάσεις και οι συνθήκες υπό τις οποίες θα τελεί ενδεχόμενη νέα απεργιακή κινητοποίηση, σε περίπτωση δε πραγματοποίησης τέτοιας στο μέλλον η ενάγουσα έχει δικαίωμα να την προσβάλει ως παράνομη ή καταχρηστική και να προστατεύσει έτσι τα τυχόν προσβαλλόμενα δικαιώματα της (βλ. 

σχετικά ΜονΠρΑΘ 1134/2008, ΜονΠρΑΘ 764/2007, ΜονΠρΑΘ 1936/2006 αδημ., ΜονΠρΘεσ 3470/2012, ΜονΠρΘεσ 8492/2013 ΝΟΜΟΣ). Μη νόμιμο και απορριπτέο τυγχάνει και το παρεπόμενο αίτημα κήρυξης της παρούσας προσωρινά εκτελεστής, κατόπιν της απόρριψης των παραπάνω κύριων καταψηφιστικών αιτημάτων, με τα οποία συνέχεται, ως μη νόμιμων. Περαιτέρω, οι υπό κρίση πρόσθετες υπέρ της εναγόμενης παρεμβάσεις, αρμόδια και παραδεκτά ασκήθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρ. 31 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δικ) χωρίς την προηγούμενη τήρηση προδικασίας (άρθρ. 231 και 666 του Κ.Πολ.Δικ), είναι νόμιμες, στηριζόμενες στις διατάξεις των άρθρων 80, 669 παρ. 2 και 176 του Κ.Πολ.Δικ και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω για να κριθεί αν είναι βάσιμες και από ουσιαστική άποψη. Οι ως άνω αγωγή και πρόσθετες παρεμβάσεις, πρέπει να συνεκδικαστούν, λόγω της μεταξύ τους πρόδηλης συνάφειας (άρθρ. 31 παρ. 1 και 246 του Κ.Πολ.Δικ).Από την ένορκη κατάθεση των μαρτύρων της εναγομένης Ηλία Βρεττάκου και Δημητρίου Στρατούλη και την ανώμοτη κατάθεση του Προέδρου του ΔΣ του προσθέτως παρεβαίνοντος TEE Χρήστου Σπίρτζης, που δόθηκαν, με επιμέλεια των διαδίκων, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημοσίας συνεδριάσεως, από όλα τα έγγραφα τα οποία οι διάδικοι επικαλούνται και νομίμως προσκομίζουν, αποδείχθηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά : Η εναγόμενη είναι Τριτοβάθμια Συνδικαλιστική Οργάνωση, της οποίας μέλη είναι οι δευτεροβάθμιες δημοσιοϋπαλληλικές συνδικαλιστικές οργανώσεις του Δημοσίου, των Ν.Π,Δ.Δ. και των ΟΤΑ, στις οποίες (δημοσιοϋπαλληλικές οργανώσεις) μέλη είναι εργαζόμενοι με μόνιμη σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου ή ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που απασχολούνται στο Δημόσιο, τους ΟΤΑ, τα ΝΠΔΔ, καθώς και σε Νομικά Πρόσωπα, που είναι στον αμιγή και αποκλειστικό έλεγχο του Δημοσίου και των ΟΤΑ. Με τη από 13-5-2014 εξώδικη γνωστοποίησή της, που κοινοποιήθηκε με δικαστικό επιμελητή, μεταξύ άλλων, στο Ελληνικό Δημόσιο, όπως εκπροσωπείται από τον Υπουργό Οικονομικών και στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, η εναγόμενη γνωστοποίησε ότι: «Η Εκτελεστική Επιτροπή (Ε.Ε.) της ΑΔΕΔΥ, αντιδρώντας στις εισαγόμενες με τις διατάξες του ν.4250/2014 παράνομες και αντισυνταγματικές ρυθμίσεις που επιχειρεί να εφαρμόσει το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης αναφορικά με την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και συγκεκριμένα στην παντελώς έωλη νομικά κατανομή ποσοστών ανά οργανική μονάδα αλλά και στις συνδεόμενες με την συνολική διαδικασία απολύσεις Δημοσίων Υπαλλήλων αποφάσισε στις 11-4-2014 (ΑΠ 155) : Να καλέσει τους εργαζομένους και ιδιαίτερα όσους εμπλέκονται στην εφαρμογή του νόμου, λόγω της θέσεως τους στην διοικητική ιεραρχία, να απέχουν από κάθε σχετική διαδικασία. Κανείς δεν πρέπει να βάλει την υπογραφή του σε μια προδήλως παράνομη και αντισυνταγματική διαδικασία. Σε εκτέλεση της απόφασης αυτής η ΑΔΕΔΥ δηλώνει ότι μετά το πέρας τεσσάρων εργασίμων ημερών από την κοινοποίηση της παρούσας και μέχρι την λήξη της διαδικασίας αξιολόγησης, όποτε και αν λάβει χώρα κηρύσσεται αποχή διαρκείας όλων των υπαλλήλων του Δημοσίου από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα αυτής και συγκεκριμένα αλλά όχι περιοριστικά : α) από την έκδοση αποφάσεων επιμερισμού των ποσοστώσεων του άρθρου 7 παρ.5 του π.δ. 318/1992, β) από την σύνταξη και υποβολή εκθέσεων αυτοαξιολόγησης, γ) από την σύνταξη και υποβολή εισηγήσεων αξιολόγησης, δ) από την σύνταξη και υποβολή εισηγήσεων αξιολόγησης, ε) από τη συμμετοχή σε ειδικές επιτροπές αξιολόγησης, σε κάθε υπουργείο, στ) οποιαδήποτε άλλη ενέργεια, που συνάπτεται με την διαδικασία αυτή, όπως παροχή στοιχείων από τις Διευθύνσεις Διοικητικού/Προσωπικού κ.λ.π. Σημειώνεται ότι η ως άνω αποχή των υπαλλήλων, που εκπροσωπούμε, από συγκεκριμένα καθήκοντα, προβλέπεται από τις διατάξεις του ν. 1264/1982, όπως αυτές έχουν ερμηνευθεί από τα αρμόδια Δικαστήρια (όλως ενδεικτικώς ΔΕφ 486/1995) και συνιστά απολύτως νόμιμη μορφή συνδικαλιστικής δράσης, αναγνωριζόμενη ως μορφή απεργίας. ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ Σας γνωστοποιούμε, ότι μετά την παρέλευση τεσσάρων εργασίμων ημερών από την κοινοποίηση της παρούσας και μέχρι το πέρας της διαδικασίας αξιολόγησης, όποτε και αν αυτή λάβει χώρα, κηρύσσουμε αποχή διαρκείας από κάθε διαδικασία ή ενέργεια, που συνδέεται με την διαδικασία αξιολογήσεως, παρέχοντας κατά τον τρόπο αυτό πλήρη κάλυψη στο σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων και εργαζομένων ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου».

 Περαιτέρω, η εναγομένη έχει ασκήσει ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, την από 21-5-2014 αίτηση ακυρώσεως των α) υπ'αριθμ. ΔΙΔΑΔ/Φ.32.8/492/8501,8326/, β) ΔΙΔΑΔ/φ.32.8/497/10000/28-4-2014, γ) ΔΙΔΑΔ/Φ.32.8/507/10766/12-5-2014 αποφάσεων του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, που αφορούν στην τροποποίηση διατάξεων του π.δ. 318/1992 και των παρατάσεων προθεσμιών για την εφαρμογή των διατάξεων του ως άνω π.δ., της οποία δικάσιμος έχει οριστεί η 10-10-2014, καθώς και την από 6-6-2014 αίτηση αναστολής των προαναφερομένων αποφάσεων, αιτούμενη την αναστολή εκδίκαση της παρούσας υπόθεσης, μέχρι την έκδοση απόφασης επί της ανωτέρω αίτηση ακύρωσης, άλλως μέχρι την έκδοση απόφασης επί της ανωτέρω αίτηση αναστολής. Το, έκτου άρθρου 249 του Κ.Πολ.Δ., αίτημα της εναγομένης περί αναστολής της δίκης, 4ο φύλλο της με αριθμά^ΟΗΟ /2014 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία εργατικών διαφορών).

πρέπει να απορριφθεί, καθώς η διάγνωση της παρούσας διαφοράς -ήτοι η αναγνώριση ή μη του παρανόμου και καταχρηστικού χαρακτήρα της επίδικης απεργίας-αποχής- δεν εξαρτάται από την διάγνωση του αιτήματος των ως άνω αιτήσεων ακύρωσης και αναστολής. Εξάλλου, στην προαναφερθείσα από 13-5-2014 εξώδικη γνωστοποίηση αναφέρεται ότι «Η Εκτελεστική Επιτροπή....αποφάσισε στις 11-4-2014 (ΑΠ 155)...»/ Η απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της εναγομένης, είναι, σύμφωνα και με τη νομική σκέψη που προηγήθηκε στην αρχή της παρούσας, παράνομη, γενομένου στο σημείο αυτό δεκτού και ως ουσιαστικά βάσιμου, του σχετικού λόγου της υπό κρίση αγωγής, καθώς η απόφαση δεν ελήφθη -κατά παράβαση του άρθρου 30 παρ. 8 εδαφ. β του Ν.1264/1982- από την Γενική Συνέλευση (εν προκειμένω Συνέδριο, που αποτελεί και το ανώτατο και κυρίαρχο όργανο της εναγομένης κατ' άρθρο 27 του καταστατικού της). Το γεγονός δε ότι το καταστατικό της εναγόμενης προβλέπει στο άρθρο 13 αυτού, ότι το Γενικό Συμβούλιο αποφασίζει για διεκδικήσεις, κινητοποιήσεις και απεργίες, δεν καθιστά σύννομη την κήρυξη της επίμαχης απεργιακής κινητοποιήσεως, αφού η εν λόγω διάταξη του καταστατικού, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την προεκτεθείσα διάταξη του άρθρου 30 παρ. 8 εδαφ. β του Ν. 1264/1982. Ούτε βέβαια προκύπτει -από την ανωτέρω εξώδικη γνωστοποίηση- ότι υπήρξε απόφαση-εξουσιοδότηση της Γενικής Συνέλευσης (Συνέδριο) προς το Γενικό Συμβούλιο και εν συνεχεία εκχώρηση της αρμοδιότητας του Συμβουλίου προς την Εκτελεκτική Επιτροπή και εξουσιοδότηση της τελευταίας για την συγκεκριμένη δραστηριότητα και πράξη, ήτοι για την κήρυξη της συγκεκριμένης απεργίας και με το συγκεκριμένο περιεχόμενο. Εξάλλου, η εναγομένη δεν τήρησε και την από τη διάταξη του άρθρου 30 παρ. 8 περ. α ν. 1264/1982 υποχρέωση της, αφού δεν αποδείχθηκε ότι γνωστοποίησε με την ως άνω εξώδικη γνωστοποίηση τα αιτήματα της με έγγραφο που κοινοποιήθηκε στον εργοδότη με δικαστικό επιμελητή τουλάχιστον τέσσερις πλήρεις ημέρες. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί, ότι η εκ μέρους του ενάγοντος επικαλούμενη σχετική παρανομία λόγω καταχρηστικότητας, προϋποθέτει κατ'αρχήν νόμιμα κηρυχθείσα απεργία, η οποία εν προκειμένω δεν υφίσταται.Πρέπει συνεπώς, με βάση τα προαναφερόμενα, να γίνει δεκτή η κρινόμενη αγωγή ως και κατ'ουσίαν βάσιμη κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό, απορριπτομένων των ασκηθεισών υπέρ της εναγόμενης πρόσθετων παρεμβάσεων. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εναγομένης (άρθρο 176 Κ.Πολ.Δ.).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει κατ'αντιμωλία των διαδίκων την αγωγή και τις πρόσθετες υπέρ της εναγόμενης παρεμβάσεις.

Απορρίπτει τις ως άνω πρόσθετες παρεμβάσεις.

Απορρίπττει ό,τι κρίθηκε ως απορριπτέο.

Δέχεται κατά τα λοιπά την αγωγή.

 την αντικατάσταση του από την παρ. 1 του άρθρ. 2 του Ν. 2224/1994. Οι διατάξεις αυτές ρυθμίζουν τον τρόπο άσκησης του δικαιώματος απεργίας των υπαλλήλων του δημόσιου το

Αναγνωρίζει ότι η αναφερόμενη στο σκεπτικό της παρούσας απεργία, που κήρυξε η εναγομένη με την από 13-5-2014 εξώδικη γνωστοποίηση της και αφορά σε αποχή διαρκείας των μελών της από κάθε ενέργεια που συνδέεται με την διαδικασία αξιολόγησης του προσωπικού των δημόσιων υπηρεσιών και των ν.π.δ.δ., είναι παράνομη.

Επιβάλλει εις βάρος της εναγομένης μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, το οποίο ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Αθήνα στις Ιουλίου 2014 χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων αυτών δικηγόρων.

Η Δικαστής                                                             Η Γραμματέας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΕΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Δημοσιεύτηκε σήμερα το πρωί η απόφαση του πρωτοδικείου Αθηνών, τμήμα εργατικών διαφορών, σχετικά με την προσφυγή του ελληνικού δημοσίου, που συζητήθηκε στις 9 Ιούνη 2014, απέναντι στην απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ για την αξιολόγηση.

Το δικαστήριο κρίνει ότι η απεργία είναι παράνομη, γιατί κατά το σκεπτικό του, δεν αποφασίστηκε από αρμόδιο όργανο, από το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ!!!, αλλά από το Γενικό Συμβούλιο και την Ε/Ε και ότι δεν έγινε εξώδικη γνωστοποίηση των αιτημάτων στον εργοδότη με δικαστικό επιμελητή.

Το δικαστήριο όμως απέρριψε ως αβάσιμο το [...]...αίτημα να υποχρεωθεί η εναγόμενη, η ΑΔΕΔΥ δηλ., να διακόψει την εξαγγελθείσα απεργία...[...] και ότι [...]...το δραστικό μέτρο διακοπής της απεργίας και παράλειψή της στο μέλλον θα έπρεπε να προβλέπεται ρητά, τέτοια όμως νομοθετική πρόβλεψηδεν υπάρχει...[...] και παρακάτω [...]Ομοίως, το έτερο κύριο αγωγικό αίτημα να απαγορευτεί κάθε άλλη αντίστοιχη μελλοντική απεργιακή κινητοποίηση με το ίδιο ή παρόμοιο περιεχόμενο...[...] [...]...είναι απορριπτέο ως μη νόμιμο...[...]., καθώς επίσης το δικαστήριο θεωρεί [...]Μη νόμιμο και απορριπτέο τυγχάνει και το παρεπόμενο αίτημα κύρηξης της παρούσας προσωρινά εκτελεστής...[...].

Κατά συνέπεια και σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου η απεργία δεν κρίνεται ως καταχρηστική και ότι η απόφαση δεν είνα άμεσα εκτελεστή.

Με βάσει τα παραπάνω δίνεται η δυνατότητα στην ΑΔΕΔΥ να κάνει προσφυγή, εντός τριημέρου, απέναντι στην απόφαση, η οποία θα πρέπει να συζητηθεί εντός 48 ωρών από την ημέρα υποβολής της.

Με βάσει λοιπόν και την απόφαση του δικαστηρίου η απεργία-αποχή απ' την αξιολόγηση συνεχίζεται.

Δεν καταθέτουμε τα ατομικά φύλλα αξιολόγησης και τα συγκεντρώνουμε στα σωματεία, δεν γίνεται επιμερισμός ποσοστών ούτε συντάσσονται εκθέσεις αξιολόγησης απ' τους προϊσταμένους.

Οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν τον αγώνα για την κατάργηση του ν.4250/2014 για την αξιολόγηση. Τη νίκη θα τη φερει ο μαζικός αγώνας των εργαζομένων.

Κανένας δεν αξιολογεί - κανένας δεν αξιολογείται! Συνένοχοι στο έγκλημα δεν θα γίνουμε!

Καλούμε τους συναδέλφους να ΜΗΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ στη διαδικασία της αξιολόγησης

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΦΙΛΕΛΛΗΝΩΝ & ΨΥΛΛΑ 2 105 57 ΑΘΗΝΑ Τηλ 213.16.16.900 Fax 2103246165  Email: adedy@adedv.gr. adedyl @adedy.gr

                                                  ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να καλέσει τις πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες οργανώσεις να εντείνουν τις προσπάθειες τους ενάντια στην εφαρμογή του νόμου για την «αξιολόγηση».

Με αφορμή την έναρξη της διανομής των φύλλων αξιολόγησης:

 Καλούμε τους συναδέλφους να ΜΗΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ στη διαδικασία της αξιολόγησης. Να ΜΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΟΥΝ και να ΜΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ τα ατομικά φύλλα αξιολόγησης.

 Καλούμε τα πρωτοβάθμια ΣΩΜΑΤΕΙΑ και τις ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ να μεριμνήσουν για την επιτυχία των κινητοποιήσεων και ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥΝ τα φύλλα αξιολόγησης.

Υπενθυμίζουμε τέλος την από 28.4.14 απόφαση της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. (η οποία έχει κοινοποιηθεί με εξώδικο σε όλα τα υπουργεία και τις υπηρεσίες) με την οποία έχει προκηρυχθεί απεργία - αποχή από όλες τις φάσεις τις αξιολόγησης και ισχύει για το σύνολο των εργαζομένων στον Δημόσιο Τομέα.

ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΔΕΔΥ ΟΧΙ στην αξιολόγηση –λαιμητόμο. ΟΧΙ στις διαθεσιμότητες – απολύσεις. ΟΧΙ στις νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων.

ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ – ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2014

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Η ολομέτωπη επίθεση  της κυβέρνησης  και της τρόικα εναντίον  των εργαζομένων, των συνταξιούχων και της κοινωνίας γενικότερα συνεχίζεται και εντείνεται παρά το περίφημο… success story.

Η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική της  αναδιανομής του πλούτου  και της διάλυσης των τελευταίων αναχωμάτων  στα εργασιακά δικαιώματα και την  κοινωνική προστασία.

 Συνεχίζει την πολιτική της απομείωσης των  παρεχόμενων κοινωνικών αγαθών μέσω της κατάργησης δομών και υπηρεσιών. Εκχωρεί νευραλγικής σημασίας τομείς του κοινωνικού κράτους και της δημόσιας περιουσίας (υγεία, παιδεία, δομές αυτοδιοίκησης, ενέργεια, νερό, λιμάνια, παραλίες κλπ) στο ιδιωτικό κερδοσκοπικό κεφάλαιο.

Ταυτόχρονα, μέσω των διαθεσιμοτήτων, των απολύσεων, της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και της κατάργησης κάθε έννοιας  εργατικού δικαίου επιδιώκεται η μετατροπή των  εργαζόμενων σε «απασχολούμενους» με μισθούς πείνας και φυσικά χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Η κυβέρνηση με την πολιτική της καταδικάζει στην ανεργία και την εξαθλίωση τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και ανάμεσα τους χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο.  Εργαζόμενους που συνεχίζουν εδώ και ένα χρόνο τον δίκαιο αγώνα  για την επαναπρόσληψή τους και την επαναλειτουργία των δομών και υπηρεσιών  που καταργήθηκαν αλλά και νέους εργαζόμενους  που καλούνται να θυσιαστούν  στον μνημονιακό βωμό. Οι απολύσεις και οι συνταξιοδοτήσεις από το δημόσιο δεν έχουν τέλος. Πάνω από 290.000 χιλιάδες  έχουν συνταξιοδοτηθεί ή απολυθεί από το 2010 αλλά η κυβέρνηση και η τρόικα συνεχίζουν την βάρβαρη πολιτική.

Η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα προχωρεί στον επανέλεγχο της διαδικασίας μονιμοποίησης 38.000 υπαλλήλων, επιδιώκοντας να δημιουργήσει νέες λίστες εργαζομένων προς απόλυση.

 Έπειτα δε από την κατασκευή χιλιάδων «επίορκων υπαλλήλων», καθώς και «πλεονάζοντος προσωπικού», προσπαθεί τώρα με εργαλείο την «αξιολόγηση» να οδηγήσει χιλιάδες ακόμα σε διαθεσιμότητα και σε απόλυση.

Παράλληλα, η κυβέρνηση επικαλούμενη τη μείωση του κατώτερου μισθού στον ιδιωτικό τομέα ετοιμάζεται να προωθήσει για ψήφιση νέο μισθολόγιο για το Δημόσιο, που θα μειώνει ακόμα περισσότερο τις αποδοχές  της πλειονότητας των δημόσιων υπαλλήλων και θα συνδέει τον μισθό με την αξιολόγηση με σκοπό το βόλεμα «ημετέρων».  Οι μειώσεις των αποδοχών  θα αφορούν όλες τις κατηγορίες και κλάδους, αφού θα μειωθεί ο κατώτερος βασικός μισθός που αποτελεί την βάση κάθε μισθολογίου. Η κυβερνητική προπαγάνδα, που όπως και το 2010 επαναλαμβάνεται και σήμερα για την βελτίωση  δήθεν των αποδοχών κάποιων κλάδων, δεν μπορεί να αποπροσανατολίσει κανέναν.

  Με το Νομοσχέδιο επιλογής Προϊσταμένων στο Δημόσιο, η κυβέρνηση προετοιμάζει νέα έφοδο στις θέσεις ευθύνης προσπαθώντας να ελέγξει πλήρως τη διοικητική ιεραρχία και να επιβάλει πλήρη  συμμόρφωση στους μνημονιακούς σχεδιασμούς για το χώρο του δημοσίου, συνεχίζοντας και διευρύνοντας τον ασφυκτικό κομματικό έλεγχο και τις πελατειακές σχέσεις.

Η κυβέρνηση και η τρόικα προετοιμάζουν νέα επίθεση στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα με  νέες μειώσεις των επικουρικών και των κύριων συντάξεων,  δραματικές μειώσεις στο εφάπαξ και νέες αυξήσεις στα όρια ηλικίας .

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Συνεχίζουμε με  24ωρη Πανελλαδική απεργία σε όλο το Δημόσιο

την Τετάρτη, 9 Ιουλίου 2014

Συμμετέχουμε στα συλλαλητήρια που πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα

Με τη μαζική μας συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις , στην Απεργία, στις συγκεντρώσεις και  πορείες σε όλη τη χώρα θα δηλώσουμε με τον πιο ηχηρό τρόπο την εναντίωση μας απέναντι σε αυτές τις πολιτικές .

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση εντείνει τις επιθέσεις της εναντίον των εργαζομένων, η απάντηση που θα λάβει θα πρέπει να είναι  καθολική. Κανείς δεν θα συμμετέχει στη διαδικασία αξιολόγησης –απόλυσης χιλιάδων συναδέλφων μας. Κανείς συνάδελφος δεν θα «εξαργυρώσει» οποιαδήποτε υπηρεσιακή θέση βάζοντας την υπογραφή του για την απόλυση συναδέλφων του. Δεν θα επιτρέψουμε να επιβληθεί  ο κανιβαλισμός  που η κυβέρνηση θέλει να προωθήσει στις Δημόσιες Υπηρεσίες .

Συνένοχους στο έγκλημα δεν θα μας έχουν.

Με τον αγώνα μας απαιτούμε:

ΟΧΙ στην αξιολόγηση –λαιμητόμο.

ΟΧΙ στις διαθεσιμότητες – απολύσεις.

ΟΧΙ στις νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων.

Δημόσια και κοινωνικά αγαθά για όλους τους πολίτες.

Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους.

Τέλος  στη διαδικασία επανελέγχου της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου και αορίστου χρόνου.

ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ, των λιμανιών, των αιγιαλών  και γενικότερα  της δημόσιας περιουσίας.

ΟΧΙ στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Να επιστραφούν τα κλεμμένα αποθεματικά των Ταμείων.

 ΜΕ ΕΝΩΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΔΕΔΥ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑ

Τμ. Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ: Κάλεσμα στο συλλαλητήριο αλληλεγγύης στις καθαρίστριες του υπ. Οικ. (Πέμπτη 5/6, 6.30 μ.μ.)

Ολοι και όλες την ΠΕΜΠΤΗ 5/6 στις 6:30 το απόγευμα στην πλατεία Κλαυθμώνος, στο συλλαλητήριο αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον ηρωικό αγώνα των απολυμένων καθαριστριών του υπ. Οικονομικών! Αμέσως μετά, στις 8, θα ακολουθήσει μεγάλη συναυλία στην πλατεία Συντάγματος με τη συμμετοχή δεκάδων εκπροσώπων της ελληνικής μουσικής σκηνής.

«Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω»

«Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω», έγραφε στην είσοδο της σχολής του Πυθαγόρα στη Σάμο. Ο Πλάτωνας πήρε μετά από χρόνια τη φράση και την έβαλε στην είσοδο της Ακαδημίας του για να διώχνει τους άσχετους. Άμα δεν ξέρεις γεωμετρία, μάστορα, δεν μπαίνεις μέσα ούτε με το βίντσι. Ούτε φιλοσοφία, ούτε τέχνη, ούτε νόμοι. Γεωμετρία πρέπει να ξέρεις πριν απ' όλα, να γνωρίζεις μαθηματικά, να αντιλαμβάνεσαι τις σχέσεις των πραγμάτων, να ξεχωρίζεις, πρωτίστως, το μικρότερο από το μεγαλύτερο.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν θα έμπαινε με τίποτα στις σχολές του Πλάτωνα και του Πυθαγόρα κι ας είναι νομομαθής, κι ας είναι συνταγματολόγος, κι ας είναι υπουργός από τα γεννοφάσκια του. Με τις κλωτσιές θα τον έδιωχναν τον Βαγγέλη, διότι είναι ντιπ αγεωμέτρητος, δεν μπορεί να μοιράσει δυο γαϊδουριών άχυρα. Πρέπει κάποιος να του διδάξει επειγόντως αριθμητική του αντιπροέδρου, πάρτε του ένα αριθμητήριο, μάθετέ τον, έστω, να μετράει με τα δάχτυλα. Κι αν δεν φτάνουν των χεριών, ο σοφός θεούλης μάς έχει δώσει και ποδαράκια.

Πρέπει να του πει κάποιος του Βενιζέλου ότι το 8% είναι μικρότερο από το 12% που είχε το ΠΑΣΟΚ το 2012, μικρότερο κατά 33,3%. Να του πει επίσης ότι το 26,6% που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγαλύτερο από το 8% που πήρε η Ελιά, είναι μεγαλύτερο τρεις φορές και βάλε, μεγαλύτερο κατά 330%. Να του πει ότι το 31% που πήραν αθροιστικά το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., είναι κατά 11 μονάδες μικρότερο από το 42% που είχαν πάρει το 2012 και κατά 18% μικρότερο από το 49% που είχαν η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. όταν σχημάτισαν την κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.

Δεν περιμέναμε τις ευρωεκλογές για να διαπιστώσουμε ότι ο Βενιζέλος έχει πρόβλημα με τους αριθμούς. Το είχαμε καταλάβει από την Πολιτιστική Πρωτεύουσα Θεσσαλονίκη, τότε που, αντί να μοιράσει τα κονδύλια στην πόλη, τα μοίρασε στους φίλους του. Από τότε που μπερδεύτηκε με τις ΠΑΕ και, αντί να εισπράξει τα χρέη, τα διέγραψε. Από τότε που είδε τους αριθμούς των οφ σορ του Τσοαχατζόπουλου και τους πέρασε για αριθμούς τηλεφώνων. Από τότε που μέτρησε λάθος τα τετραγωνικά του Τhe Mall και του έδωσε άδεια, παρόλο που, όπως απεφάνθη αργότερα το ΣτΕ, το κτήριο ήταν εντελώς παράνομο.

Ο Βαγγέλης μπέρδεψε τα νούμερα στο Ακροπόλ του Μπατατούδη, στην Proton Bank του Λαυρεντιάδη, στα Ναυπηγεία του Σάφα και, ω του θαύματος, τα μπέρδεψε υπέρ του Μπατατούδη, του Λαυρεντιάδη, του Σάφα. Τα μπέρδεψε και στη λίστα Λαγκάρντ, που την άνοιξε και την ξανάκλεισε, γιατί είδε, λέει, ονόματα Εβραίων και από δίπλα κάτι περίεργους αριθμούς. Προφανώς νόμισε ότι επρόκειτο για τη φοβερή και τρομερή αριθμοσοφία της Καμπάλα, οπότε έθαψε αμέσως το στικάκι στο συρτάρι του για να εμποδίσει το κακό να βγει στην επιφάνεια.

Ας επιχειρήσουμε μια ανάλυση του αποτελέσματος, όπως προκύπτει από τα απλά εργαλεία των μαθηματικών και της πολιτικής:

1. Η Αριστερά για πρώτη φορά στην Ελλάδα, γίνεται πρώτο κόμμα σε εκλογική αναμέτρηση. Ακόμη και με αυτή και μόνο την έννοια είναι μια ιστορική νίκη.

2. Για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση και την καθιέρωση του δικομματισμού, κανένα από τα παραδοσιακά κόμματά του δεν είναι πρώτο. Άρα μιλάμε πια για την επίσημη ταφή του.

3. Η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ έχει και κάποια άλλα, ποιοτικά, εκτός από ποσοστικά, χαρακτηριστικά. Προέκυψε (η πρωτιά), παρότι για πρώτη φορά υπήρξε τόσο οργανωμένος προπαγανδιστικός μηχανισμός απέναντι σε ένα κόμμα. Την πολιτική αντιπαράθεση δεν όρισαν πολιτικά επιχειρήματα αλλά φόβοι. Αν έβγαινε πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ θα κινδύνευεΑΡ η χώρα, θα κοβόταν το σήμα στα κινητά τηλέφωνα, δεν θα είχαν οργασμό οι αγελάδες και οι ελληνικές ομάδες θα αποκλείονταν από παντού. Τόση και τέτοια γελοιότητα.

4. Αν η μάχη των ευρωεκλογών συγκριθεί με αυτή των προηγούμενων τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε 22%, η ΝΔ έχασε 9 μονάδες και το ΠΑΣΟΚ έχασε 29 μονάδες.

5. Αν τα αποτελέσματα συγκριθούν με αυτά των εθνικών εκλογών του 2012, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ κράτησε τα ποσοστά του, η ΝΔ έχασε 7 μονάδες και το ΠΑΣΟΚ 4. Άρα σε κάθε περίπτωση έχασαν και ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

6. Στις εκλογές του 2012 ο Σαμαράς νίκησε έχοντας διαφορά από το ΣΥΡΙΖΑ 2,7 %. Πώς αυτή η διαφορά ήταν διαφορά νίκης και ισχυρής κυβέρνησης αλλά δεν είναι η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ με 3,8% στις ευρωεκλογές;

7. Μια κυβέρνηση η οποία χάνει 11 μονάδες ή 38 (αν γίνουν συγκρίσεις με τις προηγούμενες ευρωεκλογές) δεν έχει την ηθική νομιμοποίηση να πάρει μέτρα που θα υποθηκεύσουν τη χώρα για τα επόμενα πενήντα χρόνια. Επίσης δεν έχει ούτε την ηθική, αφού επέμενε πως μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσει σε εθνικές εκλογές, αλλά δεν προχωρά σε αυτές. 

8. Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει ούτε την πολιτική νομιμοποίηση να συνεχίσει αφού το μόνο σίγουρο είναι οι μεγάλες της απώλειες. Έτσι, το να επικαλείται πως αθροιστικά παραμένει πάνω από το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι επιχείρημα αφού η υπεροχή της δεν μπορεί να προκύπτει από αυθαίρετα αθροίσματα στα αποτελέσματα της Singular αλλά από νομιμοποίησή της στη Βουλή νέων συσχετισμών. Ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς δεν μπορούν να αθροίζουν ποσοστά αφού δεν κατέβηκαν μαζί αλλά χώρια. 

9. Εκτός από την πρόσθεση υπάρχει και η αφαίρεση. Δηλαδή μετά από τα αποτελέσματα είναι πιο πιθανή η αφαίρεση παρά η πρόσθεση. Δύο κόμματα που έχουν υποστεί καθίζηση και εκλογική ήττα, μάλλον πρέπει να αρχίσουν να αφαιρούν από τη δύναμή τους, αυτή των εσωκομματικών αντιπάλων που αναπτύσσουν φυγόκεντρες δυνάμεις, παρά να προσθέτουνε πονηριά.

10. Μια κυβέρνηση που έχει απωλέσει 11 μονάδες, στα μάτια των δανειστών είναι μια πιεσμένη, επισφαλής κυβέρνηση η οποία όχι μόνο δεν είναι ικανή να διαπραγματευτεί, αλλά θα κάνει ό, τι χειρότερο για τη χώρα με αντάλλαγμα να κρατηθεί στον αναπνευστήρα της εντατικής από το ξένο διευθυντήριο. 

11. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, θα δρομολογήσουν εξελίξεις στην Ευρώπη. Η Ελλάδα γίνεται το παράδειγμα για άλλες ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως του Νότου, που αντιλαμβάνονται πως υπάρχει εναντίωση και νίκη σε ένα ευρωπαϊκό-τραπεζικό κατεστημένο.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως όλα τα πολιτικά συμπεράσματα και τα μηνύματα των εκλογών, ο Σαμαράς ευχαρίστως θα τα αντάλλασε με έναν νόμο του νομοπλάστη Βενιζέλου, ο οποίος θα προέβλεπε πως στις εκλογές του 2014, δεν νικά το πρώτο σε ψήφους κόμμα, αλλά το δεύτερο, ίσως και το τέταρτο. Όχι πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτός ειναι ο πολιτικός χάρτης σε νομαρχιακό επίπεδο όπως διαμόρφωνεται μετά τα σχεδόν τελικά αποτελέσματα (98,18) των ευροεκλογών

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ για ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ: ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ!

Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο,
η οργή του λαού,
κυλάει πάνω απ' τα χωράφια,
ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει,
ποιος, ποιος τη σταματάει.
 

Κοιλάδα της Φουέντε Οβεχούνα,
το χέρι που σ' έσπερνε,
τον κεραυνό τώρα κρατάει,
ποιος το σταματάει, ποιος το σταματάει,ποιος, ποιος το σταματάει.

Αιώνες γονατισμένη από την πίκρα,
η ψυχή του λαού,
φτερούγες τώρα βγάζει κι ανεβαίνει,
ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει,
ποιος, ποιος τη σταματάει.

 
Αιώνες γονατισμένη από την πίκρα,
η ψυχή του λαού,
φτερούγες τώρα βγάζει κι ανεβαίνει,
ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει,
ποιος, ποιος τη σταματάει.

Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο,
η οργή του λαού,
κυλάει πάνω απ' τα χωράφια,
ποιος τη σταματάει,ποιος τη σταματάει,
ποιος, ποιος τη σταματάει.

Ακούστε τη Μπαλάντα του Ξεσηκωμού 
με τη μοναδική Μαρία Δημητριάδη (Μουσ. Θ. Μικρούτσικος, εδώ).

Για μια Αθήνα που προστατεύει και αναδεικνύει τα μνημεία της

Αναδημοσιεύουμε το άρθρο της σ. ΟΛΓΑΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ, στην ΑΥΓΗ της 13ης/5/2014.

_________________________________________________________________

Η Όλγα Ζαχαριάδου είναι αρχαιολόγος, υπηρέτησε επί 27 χρόνια στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Αθηνών και πραγματοποίησε πολλές ανασκαφές και αναδείξεις μνημείων στην Αθήνα. Σήμερα είναι υποψήφια δημοτική σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο της Ανοιχτής Πόλης

_________________________________________________________________

Οι υλικές και άυλες μαρτυρίες του παρελθόντος που συνιστούν την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά του τόπου αποτελούν κοινή δημόσια περιουσία της ελληνικής κοινωνίας. Για τον λόγο αυτόν είναι αναγκαία η διάσωση, προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς με όρους που θα διασφαλίζουν τον δημόσιο χαρακτήρα της ως κοινωνικού αγαθού και ταυτόχρονα θα προβάλλουν τις πανανθρώπινες αξίες με τις οποίες είναι φορτισμένη, αξίες που αποκτούν ιδιαίτερο νόημα σε μια εποχή πολύπλευρης κρίσης, όπως η σημερινή.

Η πολιτεία οφείλει να δημιουργεί και να υποστηρίζει τις απαραίτητες υποδομές ενός ευρύτατου δικτύου προστασίας, ανάδειξης και προβολής των πολιτιστικών αγαθών και να διασφαλίζει ένα οργανωμένο πλαίσιο, μέσα από το οποίο αυτά θα γίνονται προσβάσιμα από την κοινωνία. Στο κέντρο της κρατικής παρέμβασης πρέπει να βρίσκεται ο άνθρωπος και συνεπώς η πολιτιστική κληρονομιά πρέπει να διαφυλάσσεται και να αναδεικνύεται, έτσι ώστε να ενσωματώνεται στον καθημερινό βίο του πολίτη, ως οργανικό στοιχείο της ύπαρξης και λειτουργίας του.

Μία διαφορετική πολιτιστική πολιτική μπορεί να αποτελέσει σημαντικό πεδίο στη διαμόρφωση και υλοποίηση ενός εναλλακτικού μοντέλου οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και να συνεισφέρει σημαντικά στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Παράλληλα η ένταξη της προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς στον ευρύτερο χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας, με αναπλάσεις χώρων, δημιουργία αρχαιολογικών πάρκων μέσα στον ιστό των σύγχρονων πόλεων, αποκατάσταση και επαναχρησιμοποίηση διατηρητέων για κοινωφελείς σκοπούς, μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην αναβάθμιση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής των πολιτών.

Ο πολιτισμός μπορεί και πρέπει να αποτελέσει στρατηγικό άξονα ανάπτυξης, με τρόπο που δεν θα ακυρώνει τον κοινωνικό του χαρακτήρα, δεν θα τον υποτάσσει στην ανεξέλεγκτη τουριστική και εμπορική εκμετάλλευση και δεν θα τον ισοπεδώνει προς όφελος ποικιλώνυμων ιδιωτικών συμφερόντων.

Η Αθήνα, μια πόλη ταυτισμένη στην παγκόσμια συλλογική συνείδηση με την ιστορία και τον πολιτισμό, έχει υποβαθμίσει αυτόν τον χαρακτήρα της λόγω των ασκούμενων πολιτικών. Πολλά από τα αρχαία, αλλά κυρίως τα νεώτερα μνημεία της ρημάζουν και καταρρέουν μέσα στο κέντρο της πόλης, αλλά και σε όλες τις συνοικίες της. Η ίδια η πόλη δεν διαθέτει μουσείο της μακραίωνης ιστορίας της, παρόλο που από τη δεκαετία του 1980 έχει χωροθετηθεί στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος, οι κάτοικοι της οποίας ενδιαφέρονται θερμά για το θέμα αυτό.

Μια διαφορετική πολιτιστική πολιτική, με όραμα για την πόλη και τους κατοίκους της, χρειάζεται ένα πρόγραμμα για την προστασία και ανάδειξη των μνημείων της πόλης και την ανάπτυξη της πολιτιστικής δημιουργίας. Ένα πρόγραμμα που μπορεί να συμβάλει στην αναθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας, στην εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας και στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών

Ανακοίνωση της ΕΕΚΕ Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ

Ανακοίνωση της ΕΕΚΕ Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με τη νέα σύνθεση του ΚΑΣ.

Με την υπ’ αρ. ΥΠΠΟΑ/ΓΔΔΥ/ΔΙΟΙΚ/ΤΔΜΝ/120493/16185/14248/7721/ 13.5.2014 Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ 263/ΥΟΔΔ/14.5.2014), ορίστηκε  η νέα σύνθεση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) μετά τη λήξη της θητείας του απελθόντος. 

Καθώς αποτελεί κορυφαίο γνωμοδοτικό όργανο του Υπουργείου Πολιτισμού και  διαδραματίζει έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο για την διαφύλαξη και προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, το ΚΑΣ θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητο όργανο και να μην εμπλέκεται σε πολιτικές σκοπιμότητες. Όμως, σύμφωνα με την καθιερωμένη από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πρακτική, η επιλογή των μελών που δεν ορίζονται «ex officio» έγινε για άλλη μια φορά αδιαφανώς από την πολιτική ηγεσία, με αποτέλεσμα ορισμένων μελών οι θητείες να ανανεωθούν, άλλων όχι,  χωρίς να διασφαλίζεται η αντικειμενικότητα και η αξιοκρατία της επιλογής. 

Αντίθετα, η αίσθηση που αποκομίζεται είναι ότι η ανανέωση ή μη της θητείας των μελών έχει να κάνει με τη στάση τους σε σειρά θεμάτων που εξετάστηκαν στο Συμβούλιο. Στις περιπτώσεις δε των νέων μελών  έχουμε για άλλη μια φορά, το φαινόμενο του  διορισμού αποκλειστικά κομματικών «ημετέρων» ή προσώπων που έχουν εμπλακεί στο πρόσφατο παρελθόν με πολύ αμφιλεγόμενο τρόπο σε αποφάσεις του ΚΑΣ (πχ αρχαιότητες στο έργο του Μετρό Θεσσαλονίκης).

Τέτοιου είδους επιλογές υπονομεύουν το κύρος και καθιστούν πολλαπλά εξαρτωμένη  από  διαπλεκόμενα συμφέροντα  την γνώμη του Συμβουλίου. Αποδεικνύεται έτσι  πως η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ  επιθυμεί ένα ΚΑΣ πρόθυμο να εξυπηρετήσει τις πολιτικές ξεπουλήματος  του φυσικού περιβάλλοντος και απαξίωσης της πολιτιστικής μας κληρονομίας που προωθεί η κυβέρνηση συχνά μάλιστα με διαδικασίες «fast track».

Ως  ΕΕΚΕ Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουμε ξεκάθαρα πως η Κυβέρνηση της Αριστεράς, που έρχεται μετά τις εκλογές του Μαΐου, θα ανατρέψει τέτοιου είδους παγιωμένες πρακτικές και αντιλήψεις και θα φέρει άμεσα ένα κύμα ριζικών αλλαγών και στο Υπουργείο Πολιτισμού. 

Η αναδιοργάνωση της σύνθεσης και της λειτουργίας των συλλογικών οργάνων (Κεντρικών και Τοπικών Συμβουλίων), η αξιοκρατική και αμερόληπτη ανάδειξη των μελών τους, η αποδέσμευση της επιστημονικής κρίση τους από πολιτικές και άλλες εξαρτήσεις, η αναβάθμιση του ρόλου τους, η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων της πολιτικής ηγεσίας προς τα «κάτω» και οι διαφανείς νομοπαρασκευαστικές διαδικασίες αποτελούν για το ΣΥΡΙΖΑ άμεση προτεραιότητα στο πλαίσιο των ευρύτερων αλλαγών για διαφάνεια, αξιοκρατία, ισονομία και κοινωνικό έλεγχο στο Δημόσιο, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη στην πολιτική και εν τέλει στην ίδια τη Δημοκρατία. 

Στα πλαίσια αυτά ως ΣΥΡΙΖΑ  επαναδιατυπώνουμε την πάγια θέση μας ότι το ΚΑΣ πρέπει να είναι ένα ανεξάρτητο όργανο, στο οποίο να εκπροσωπούνται εμπλεκόμενοι με τον πολιτισμό  φορείς και εργαζόμενοι  στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, ώστε να επιτελέσει το εξαιρετικής σημασίας έργο του.

Η ΕΕΚΕ Πολιτισμού ΣΥΡΙΖΑ

Ψηφίζουμε για την Ελλάδα - Προγραμματικές θέσεις vol1

Στις 25 Μαΐου το μέλλον περνάει στα χέρια μας - Ψηφίζουμε για την Ελλάδα

24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΝΙΑΙΟΥ και ΣΕΑ, ΤΡΙΤΗ 13/5

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ

Στάση Εργασίας 6/5

Σε στάση εργασίας από 12 το μεσημέρι έως το τέλος του ωραρίου και συγκέντρωση στο ΥΔΜΗΔ (Βασ. Σοφίας) στις 1 μ.μ. προχωρά αύριο Τρίτη 6/5 η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στο ΥΠΠΟ, για το ζήτηση των "διαθεσιμοτήτων". 

Η συμμετοχή μας στην κινητοποίηση είναι σημαντική και πρέπει να στείλουμε ξεκάθαρο μήνυμα στη συγκυβέρνηση ότι οι εργαζόμενοι δεν αποδέχονται την πολιτική των απολύσεων ("διαθεσιμοτήτων") και τη διάλυση του Δημ. Τομέα. Ειδικά στο ΥΠΠΟΑ, που βρίσκονται σε εξέλιξη ο γενικός επανέλεγχος του ΠΔ 164/2004 και άλλες παράλληλες διαδικασίες ("ανώνυμες" καταγγελίες, ΕΔΕ, έλεγχοι από το Διοικητικό και του Ελεγκτές κ.λπ.) είναι σημαντικό να εκφράσουμε έμπρακτα την απόλυτη αντίθεσή μας.