Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Το ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση, η Δεξιά στην εξουσία



Νέα (συγ)κυβέρνηση : Το ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση, η Δεξιά στην εξουσία (*)

(* Ο τίτλος είναι δανεισμένος από το σημερινό φύλλο της Εφημερίδας των Συντακτών)

Γ. Στεφ. (Το κείμενο απηχεί προσωπικές απόψεις)


Ο ανασχηματισμός της συγκυβέρνησης ολοκληρώθηκε! Προηγουμένως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μοίρασαν τα διάφορα Υπουργεία, όρισαν δεκάδες Αναπληρωτές Υπουργούς και Υφυπουργούς και κατέληξαν στο «μικρό και ευέλικτο σχήμα» των 43 μελών! Εκκρεμεί να μάθουμε και την «επικαιροποιημένη προγραμματική συμφωνία», η οποία αναμένεται να τηρηθεί και να εφαρμοστεί όπως και η προηγούμενη!


Η νέα συγκυβέρνηση συνιστά μια καρικατούρα του παλιού δικομματισμού, με τη ΔΗΜΑΡ κοινοβουλευτική εφεδρεία σε περίπτωση που χρειαστεί η … «υπεύθυνη στάση της», χωρίς να έχει διατηρηθεί ίχνος από την παλιά «αίγλη» των δύο κομμάτων, χωρίς καμιά κοινωνική νομιμοποίηση και με αδυναμία εκπροσώπησης των παραδοσιακών στρωμάτων – συμμάχων. Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ συνιστά στοχευμένο μίγμα υπουργών αντιδραστικής και αδίστακτης αποστολής (βλ. Υπ. Οικονομικών (Στουρνάρας), Δημόσιας Τάξης (Δένδιας), Δικαιοσύνης (Αθανασίου), Υποδομών (Χρυσοχοΐδης)  και φυσικά… το Υπουργείο των απολύσεων (ΥΔΜΗΔ), με επικεφαλής τον γόνο της οικογένειας Μητσοτάκη, τον Κυριάκο.  


Ο «ανασχηματισμός» δεν αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας. Τα κρίσιμα Υπουργεία παρέμειναν στους εκλεκτούς και «αμετακίνητους» εντολοδόχους της Τρόϊκα, επιβεβαιώνοντας ότι, πέρα από πρόσωπα, αυτό που δεν αμφισβητείται είναι η πολιτική των Μνημονίων της εξαθλίωσης, της υποταγής , των απολύσεων και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. 


Κύριος στόχος της νέας θνησιγενούς κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (και με μπαλαντέρ τη ΔΗΜΑΡ) είναι να προωθήσει, να εφαρμόσει και να επιβάλει, μέσω της καταστολής και κυνικής ακύρωσης κάθε επίφασης  δημοκρατικής λειτουργίας, το  πρόγραμμα των  νέων σκληρών μέτρων, ένα ακόμη Μνημόνιο. 


Η νέα συγκυβέρνηση, αποτελεί πέραν των άλλων και μια τρανή απόδειξη της πολιτικής κηδεμονίας του πολιτικού προσωπικού της χώρας μας από ΔΝΤ και ΕΕ, που έσπευσαν και ουσιαστικά απαγόρευσαν κάθε σκέψη για εκλογές.


Η επανασύσταση του ΥΠΠΟ ως αυτόνομου Υπουργείου μαζί με τη ΓΓΑ επιτρέπει πολλαπλές αναγνώσεις.


Η επανασύστασή του έγινε στο πλαίσιο της αναζήτησης και δημιουργίας νέων Υπουργικών θώκων για τους παραπονεμένους της συγκυβέρνησης (βλ. Πάνος Παναγιωτόπουλος) ή εσωτερικών ισορροπιών με το Καραμανλικό μπλοκ (βλ. Γιάννης Αδριανός, ο γνωστός σύμβουλος του τ. Πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, το όνομα του οποίου είχε γίνει πανελληνίως γνωστό από την υπόθεση του DVD Ζαχόπουλου και Θέμου Αναστασιάδη), ωστόσο, έστω και δύσκολα, υπό όρους μπορεί να αποτελέσει θετική εξέλιξη.


Για τους εργαζόμενους στο ΥΠΠΟ και στη ΓΓΑ συνιστά μια τακτική επιτυχία, δεδομένης της αντίθεσής τους στις κατά καιρούς «συγχωνεύσεις» (με το Υπ. Τουρισμού και μετά με το Υπ. Παιδείας). Προφανώς δεν περιμένουμε ότι κάποιος θα μπει στον κόπο να αποτιμήσει με συστηματικό και υπεύθυνο τρόπο τις «συγχωνεύσεις» αυτές και τα αποτελέσματά τους. Ούτε περιμένουμε από όσους στήριξαν αυτά τα εγχειρήματα να κάνουν την αυτοκριτική τους.


Κατανοούμε την επανασύσταση του ΥΠΠΟ ως υπό όρους θετική εξέλιξη, διότι επιτρέπει στους εργαζόμενους να αντιπαλέψουν τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στη Δημόσια Διοίκηση από καλύτερη «θεσμική αφετηρία» (εργαζόμενοι ενός Υπουργείου και όχι μιας Γενικής Γραμματείας). Φυσικά, αν μείνουμε σε αυτό, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.


Το κρίσιμο στοιχείο είναι να εκμεταλλευτούμε την εξέλιξη αυτή, αλλά και τη δύσκολη θέση της συγκυβέρνησης, για να αντιπαλέψουμε ζητήματα που μέχρι χτες ήταν «κλειστά» και «τελειωμένα».


Κορυφαίο ζήτημα είναι να ακυρωθεί ο «Νέος Οργανισμός». Αναφερόμαστε σε ακύρωση κι όχι απλά αυτονόητες αλλαγές – τροποποιήσεις και προσαρμογές στο οργανόγραμμα που έχει ήδη εγκριθεί από το  Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης (π.χ. Οικονομικές Υπηρεσίες).



Πρέπει άμεσα όλοι οι εργαζόμενοι μέσα από τα Σωματεία μας να διεκδικήσουμε και να επιβάλλουμε:  
(α) να παγώσει κάθε διαδικασία προώθησης υλοποίησης και εφαρμογής του «Νέου Οργανισμού»,  
(β) να σταματήσουν οι έτσι κι αλλιώς αμφισβητούμενης σοβαρότητας και επιστημονικής εγκυρότητας διαδικασίες περιγραφής αρμοδιοτήτων και «περιγραμμάτων θέσεων εργασίας», 
(γ) να παρασχεθούν όλες οι εγγυήσεις ότι κανένας εργαζόμενος στο ΥΠΠΟ δεν θα απολυθεί άμεσα ή έμμεσα («διαθεσιμότητες», «κινητικότητα»), 
(δ) να σταματήσουν όλες οι διαδικασίες που οδηγούν στην κατασκευή «επίορκων» (βλ. περίπτωση ωραρίου), 
(ε) να δρομολογηθούν προσλήψεις μόνιμου – τακτικού προσωπικού όλων των κλάδων και ειδικοτήτων για την κάλυψη των μεγάλων, κατά κοινή ομολογία όλων, κενών, 
(στ) να σταματήσουν οι διαδικασίες που συνιστούν, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, ιδιωτικοποίηση (δηλ. ξεπούλημα) της πολιτιστικής κληρονομιάς.


Επαναλαμβάνουμε τη θέση μας ότι στην παρούσα συγκυρία, κάθε μεταβολή στον υφιστάμενο Οργανισμό (Π.Δ.191/2003,Φ.Ε.Κ. 146/Α/13-6-2003) έχει αρνητικό πρόσημο, τόσο για τους εργαζόμενους (συρρίκνωση θέσεων και δομών),  όσο και για το ίδιο το αντικείμενο του ΥΠΠΟ (απόσπαση αρμοδιοτήτων και παραχώρησή τους στους ιδιώτες). Στο πλαίσιο αυτό θεωρούμε ότι δεν πρέπει να υπάρχει καμιά συμμετοχή (και άρα νομιμοποίηση) σε στημένους διαλόγους με τη συγκυβέρνηση πάνω στα ζητήματα αυτά.


Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα όρια μιας διεκδίκησης που θα χαρακτηρίζεται από συντεχνιακές αντιλήψεις, πασπαλισμένες με τις γνωστές ανοησίες περί «βαριάς βιομηχανίας» και ολίγη «αρχαιοπληξία»  είναι εξαιρετικά στενά.


Σήμερα κάθε μάχη, για να έχει πιθανότητες επιτυχίας, πρέπει κατ’ αρχήν να κατανοείται ως μια πολιτική μάχη που θα θέτει ως στόχο την καταγγελία – ακύρωση των Μνημονίων και την ανατροπή της συγκυβέρνησης με τη σφραγίδα των λαϊκών αγώνων. Πρέπει, παράλληλα, να αναζητεί ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες με τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να οικοδομεί δεσμούς αλληλεγγύης, να παλεύει ώστε οι φλόγες αντίστασης και αγώνα να γίνουν η μεγάλη φωτιά που θα κάψει τον κάμπο.


Η πτώση της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν θα έρθει ως ώριμο φρούτο. Δεν αποτελεί νομοτέλεια και κυρίως δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη και θέμα μηνών.


Για να επισπευσθεί η πτώση της νέας κυβέρνησης και για να αλλάξει πραγματικά πορεία η χώρα, χρειάζεται η συνεργασία όλων των δυνάμεων της αριστεράς. Απαιτείται μια μεγάλη κοινωνική εξέγερση διαρκείας, που θα βάλει τη σφραγίδα της στις ανατρεπτικές πολιτικές εξελίξεις. Η κοινωνική αφύπνιση και ένα ισχυρό, μαζικό, αγωνιστικό και αποφασιστικό λαϊκό κίνημα συνιστούν προϋπόθεση για να υπάρξει ανατροπή και όχι απλά κάποια εκδοχή συστημικής εναλλαγής.


Πρέπει να εντείνουμε την πολιτική προετοιμασία για  την ανάπτυξη ενός ενωτικού κινήματος ανατροπής αλλά και για τη συγκρότηση ενός εναλλακτικού σχεδίου που θα προωθήσει μέχρι τέλους και σε σύγκρουση με την ευρωζώνη αλλά και την ΕΕ, μια κυβέρνηση της Αριστεράς.
Γ. Στεφ. Αθήνα, 25-6-2013

8 σχόλια:

  1. Το άρθρο το περιμέναμε για να λεμε την αληθεια. Αντε βρε Γιάννη άργησες. Χτες έπρεπε να το ειχες έτοιμο. Για την ουσία ισχύει αυτό που λες
    Αν το εκμεταλλευτουμε σωστά και αποφασιστικά μπορει να έχουμε κάποια περιθώρια να γλιτώσουμε τα χειρότερα. Από μόνο του το ΥΠΠΟ δεν λέει κάτι. Πως το λενε "ικανή και αναγκαία συνθήκη".
    Το θέμα του Οργανισμού πρέπει να ξανανοιξει επιθετικά με δική μας πρωτοβουλία και οχι απλά διαδικαστικά.
    Επί της ουσίας συμφωνώ με το θεμα οτι η συγκυβέρνηση είναι περιορισμένης θητείας. Θα παραμείνει για να ψηφίσει το επόμενο μνημονιο να πουλήσει τα ασημικά και να φύγει
    Βουνό το δικιο σου για το θέμα του ωριμου φρούτου. Αν δεν τους ριξουμε δεν θα πέσουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάθε πρόσωπο στη νέα κυβέρνηση έχει και συγκεκριμενη ιστορία και συγκεκριμένα προσωπικά χαρακτηριστικά. Εχει όμως και συγκεκριμένη αποστολή. Και δεν μιλάω μόνο για τον ultra φιλελευθερο Μητσοτάκη που αν μπορούσε θα είχε απολύσει τη μισή Ελλάδα αύριο αλλά και για λιγότερο γνωστά πρόσωπα
    Ας πουμε: κ. Μανιάτης... υπουργός ορυκτού πλούτου...
    Αντιγράφω από το blog "Το Περγάδι":

    ...έχει διατελέσει Υφυπουργός ΠΕΚΑ αρμόδιος για τον ορυκτό πλούτο το κρίσιμο για εμάς διάστημα 2009-2012, επί Υπουργίας Τίνας Μπιρμπίλη και Γιώργου Παπακωνσταντίνου, επιστρέφει στο ΥΠΕΚΑ αναβαθμισμένος σε Υπουργό. Όλα λοιπόν ήρθαν κατ’ευχήν για την Eldorado και την Glory Resources. Ο ανασχηματισμός που προσδοκούσαν για να πάρουν νέα ώθηση τα εξορυκτικά έργα, τα “κολλημένα” λόγω των αντιδράσεων των τοπικών κοινωνιών, έγινε πραγματικότητα νωρίτερα ακόμα κι από τις προσδοκίες τους. Και ο Υπουργός που αναλαμβάνει να βάλει αυτά τα έργα “ξανά στην ημερήσια διάταξη...”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΕΝΩ ΑΥΤΟΙ ΟΡΚΙΖΟΝΤΑΙ (πίστη στα Μνημόνια)
    1000 εργαζόμενοι απολύονται...
    ----------------------------------------

    Μία μεγάλη επιχείρηση που έχει την έδρα της στις Αχαρνές και στην οποία απασχολούνταν εκατοντάδες συμπολίτες μας έβαλε λουκέτο. Η εταιρεία ΚΑΤΣΕΛΗΣ ή όπως ονομάζεται ο Όμιλος Nutriart, την περασμένη Πέμπτη προχώρησε στην κατάθεση αίτησης πτώχευσης στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, δηλώνοντας, πλέον και επίσημα ότι η εταιρεία δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Δυστυχώς, πάνω από 1000 εργαζόμενοι θα μείνουν κυριολεκτικά στο δρόμο, δίχως αποζημίωση, σε καιρούς δύσκολους για να ξαναβρούν δουλειά, αφού οι περισσότεροι εργάζονταν στην εν λόγω εταιρεία 20 και 30 χρόνια!

    Όπως ανακοίνωσε η διοίκηση της εταιρείας, την Παρασκευή (21/6), με επιστολή της προς το Χρηματιστήριο Αθηνών, «αν και το τελευταίο διάστημα κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες για την αναδιάρθρωσή της, η επιδείνωση της οικονομικής κρίσης, ταυτόχρονα με τις μεγάλες καθυστερήσεις που υπήρξαν στην οριστικοποίηση, στη σύναψη και στην υλοποίηση των συμφωνιών χρηματοοικονομικής αναδιάρθρωσης με τις τράπεζες, επιβάρυνε σε μεγάλο βαθμό την οικονομική της κατάσταση, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα η εταιρεία να μην είναι σε θέση πλέον να ανταποκριθεί στις οικονομικές υποχρεώσεις της».

    Η πτώχευση της «Κατσέλης» θέτει ξανά επί τάπητος την ανάγκη να υπάρξει μια πολιτική ισχυρής και αποτελεσματικής δημόσιας παρέμβασης για το μέλλον επιχειρήσεων και εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα , όταν οι πρώτες κλείνουν και οι δεύτεροι πετιούνται στο δρόμο , κι αυτό ανεξάρτητα από τις ευθύνες της ιδιωτικής ιδιοκτησίας αυτών των επιχειρήσεων.

    Αυτή η δημόσια παρέμβαση πρέπει να αποσκοπεί στην προσπάθεια να στηριχθεί και να συνεχισθεί με άλλη μορφή και κυρίως με την αυτοδιαχείριση των εργαζομένων, η λειτουργία της επιχείρησης και βέβαια η δημόσια παρέμβαση πρέπει να αποβλέπει στην απασχόληση των εργαζομένων και σε κάθε περίπτωση στην ουσιαστική στήριξη και ενίσχυσή τους.

    Αυτήν την ώρα η Αριστερά , το συνδικαλιστικό κίνημα , οι εργαζόμενοι , οι πολίτες , όπως επιδεικνύουν συμπαράσταση στους εργαζόμενους της ΕΡΤ , πρέπει να επιδείξουν ανάλογη αλληλεγγύη για την απασχόληση και τη στήριξη των εργαζομένων της «Κατσέλης».

    Και αυτή η αλληλεγγύη πρέπει να εκδηλωθεί τώρα, γιατί τα τραγικά γεγονότα στη «Κατσέλης» έχουν εκδηλωθεί από την Πρασκευή (21/6) , χωρίς να έχει κουνηθεί φύλο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αντιγράφω από το σημερινό άρθρο της ΑΥΓΗΣ. Αξιζει να το διαβάσουμε όλοι

    Κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου: Ο δικομματισμός γυμνός στην εξουσία
    Κυβέρνηση αμιγώς δικομματική και μνημονιακή η κυβέρνηση Σαμαρά που ανακοινώθηκε τη Δευτέρα το βράδυ μετά από έντονο παρασκήνιο στο οποίο συμμετείχαν και οι δυνάμεις της διαπλοκής. Η κυβέρνηση έχει τη σφραγίδα του Αντ. Σαμαρά και την αναμφισβήτητη δεξιά ηγεμονία, το ΠΑΣΟΚ όμως και προσωπικά ο Βενιζέλος συμμετέχουν με τον δοτό ρόλο του «εταίρου πλήρους ευθύνης». Πρόκειται για ανακύκλωση κομμάτων και προσώπων που έχουν την αποκλειστική ευθύνη για τη βαθιά κρίση που μαστίζει τη χώρα. Βασική κυβερνητική επιλογή είναι η υλοποίηση του μνημονίου με ακόμη μεγαλύτερο φανατισμό, ενώ η διάλυση της ΕΡΤ στιγματίζει εξ αρχής το νέο κυβερνητικό σχήμα.

    Ο Σαμαράς, στο Βήμα της Κυριακής, εμφανίστηκε να θέτει ως στόχο την εξάντληση της τετραετίας, εξηγώντας ωστόσο χαρακτηριστικά ότι αυτό είναι στόχος «αλλά ανάμεσα στις πρόωρες εκλογές και στην ακυβερνησία και τη στασιμότητα, το δεύτερο είναι το χειρότερο.» Ο Σαμαράς επίσης δηλώνει ότι «δεν θα την πατήσουμε ξανά, θα συνεννοούμαστε καλύτερα». Ο πρωθυπουργός σε μια νέα εκδοχή του success story αναφέρει ότι ως το τέλος του έτους θα αρχίσουν να είναι ορατές οι πρώτες ενδείξεις της οικονομικής ανάκαμψης.

    Πέρα όμως από τις επιθυμίες, και την εικονική πραγματικότητα, υπάρχει η σκληρή πραγματικότητα. Η τρόικα η οποία αναμένεται να ξανάρθει τέλος του μηνός, έχει διαπιστώσει επιπλέον χρηματοδοτικό κενό 4 δις. ευρώ για το 2013 – 2014, με ιδιαίτερη τη μαύρη τρύπα στον ΕΟΠΠΥ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θέλησε να αναλάβει ευθύνη σε υπουργεία Υγείας, Εργασίας - Κοινωνικής Ασφάλισης.
    Πρόβα generale για τη μνημονιακή μεταπολίτευση

    Μαζί με τη συνέντευξη Σαμαρά, στο Βήμα της Κυριακής δημοσιεύεται άρθρο του Ε. Βενιζέλου, ο οποίος με τον ενδεικτικό τίτλο: «η δημοκρατική παράταξη είναι εδώ» επιχειρεί να εξηγήσει την επιλογή του να γίνει συνιστώσα της Ν. Δημοκρατίας γράφοντας: «Η δημοκρατική παράταξη είναι και πάλι ο εγγυητής σταθερότητας (…) η δημοκρατική παράταξη είναι εδώ με όλο της το εύρος, όχι χάριν του εαυτού της, αλλά χάριν των Ελλήνων πολιτών, χάριν της πατρίδας μας.» Το άρθρο Βενιζέλου αποτελεί επανάληψη του κύριου άρθρου της εφημερίδας « Βήμα της Κυριακής». Ο εκδότης Σταύρος Π. Ψυχάρης σε ρόλο υποβολέα στο άρθρο του με τίτλο «Ήλθε η ώρα!» γράφει «η αποχώρηση των αριστερών του κ. Κουβέλη, οδηγεί στο σχηματισμό μίας ισχυρότερης κυβέρνησης και διευκολύνει την ανασυγκρότηση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης της χώρας.» Στο άρθρο προστίθεται επίσης: «μέσα από το χάος της πολιτικής διαδικασίας αποδεικνύεται ότι η ανασυγκρότηση του πολιτικού σκηνικού, υπέρ ποτέ άλλοτε αναγκαία σήμερα, μπορεί να στηριχτεί στις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις, όπως αυτές εκφράζονται στην πολιτική κονίστρα και ούχ ήττον στις ανεξάντλητες δυνάμεις της κοινωνίας που αναθεωρεί τα πολιτικά δεδομένα. Είναι προφανώς η ώρα να κάνει τα δικά της βήματα η Ν.Δ. του κου Σαμαρά. Το ΠΑΣΟΚ του κου Βενιζέλου απέδειξε ότι, ξεπερνώντας τα ανόητα κληρονομικά λάθη του, είναι εδώ, ενωμένο και ικανό να πρωταγωνιστήσει σε ένα συναγερμό για την ανασύνταξη της δημοκρατικής παράταξης. Ήρθε η ώρα».

    Είναι προφανές ότι για την διαπλοκή η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου συνιστά το προοίμιο της μνημονιακής μεταπολίτευσης, με όσα δυσμενή σημαίνει αυτό για την πορεία της χώρας και όσα ανομολόγητα επενδύουν σε αυτή την εξέλιξη χρεωκοπημένες πολιτικά και οικονομικά δυνάμεις τους συστήματος. Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου αντιμέτωπη με τα νέα οικονομικά μέτρα, το πιθανότερο είναι να αποδειχθεί κυβέρνηση θερινών διακοπών και διασφάλισης της «σταθερότητας» στη χώρα έως τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αραγε θα προλάβει ο εκλετός της Πρεσβείας να διαβάσει αυτή τη φορά το (νέο) Μνημόνιο ή θα είναι πάλι απασχολημένος;

    Οσο για τη Βουλτεψη καλα αυτή εφυγε νωρίς. Ειδε τον Γεωργιάδη και από δω πάνε κι οι αλλοι. Άραγε θα σταματησουν οι τηλεπωλήσεις ή θα τις αναλάβει ο Καψής στη ΝΕΡΙΤ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τον Χρυσοχοϊδη εννοεί.

      Στις αρχές του 2012 δήλωνε:

      «Δεν διάβασα το μνημόνιο, γιατί είχα άλλες υποχρεώσεις, είχα άλλα καθήκοντα. Είχα να αντιμετωπίσω το έγκλημα ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Δεν ήταν δική μου δουλειά», δήλωσε ο κ. Χρυσοχοΐδης στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ, ενώ λίγο αργότερα μιλώντας στο ΣΚΑΙ 100,3 επισήμανε ότι δεν αποτελούσε μέρος της πολιτικής του ευθύνης την περίοδο εκείνη.

      Θεός!

      Διαγραφή
  6. Ο Παντελής Καψής ήταν Κυβερνητικος Εκπροσωπος στη συγκυβέρνηση Παπαδήμου. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.

    Η Χριστοφιλοπούλου ως υφυπουργός Παιδείας θα μεινει στην ιστορία ως η υπουργός της φωτοτυπίας (αντί για βιβλία) στα σχολεία.

    Ο υπ. Δικαιοσύνης Χαρ. Αθανασίου είναι αυτός που πρότεινε (στα σοβαρά) να καταργηθεί η κατά συνειδηση ψήφος των βουλευτών και να ψηφίζουν υποχρεωτικά ότι "διατάξει" το κομμα (πρότεινε την αναθεώρηση του άρθρου 60 του Συντάγματος)

    Για τον Χρυσοχοϊδη τα ειπατε
    Για τον Άδωνι νομιζω οτι δεν χρειάζονται σχολια
    ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή