ΟΧΙ στη σπέκουλα

Στο νέο Μνημόνιο υπάρχει πρόβλεψη με την οποία καταργούνται οι οργανικές θέσεις σε ορισμένες κατηγορίες, κλάδους και ειδικότητες, για τις οποίες κρίνεται ότι "δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των φορέων στους οποίους ανήκουν οργανικά" και  ειδικότερα, η περίπτωση που αφορά στις θέσεις των κατηγοριών ΔΕ και ΥΕ των ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού- Λογιστικού, Διοικητικού- Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων υπαλλήλων, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, οι οποίοι δεν έχουν προσληφθεί με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής.

Από τη διάταξη αυτή έχει εξαιρεθεί, ως τη στιγμη που γράφεται η ανάρτηση αυτή, η ΓΓΠ (δηλ. το ΥΠΠΟ) και κάποιοι άλλοι φορείς (π.χ. νοσοκομεία)

Η εξαίρεση αυτή έχει τροφοδοτήσει μια πρωτοφανή σπέκουλα που επιχειρει να εμφανισει τους εργαζόμενους στο ΥΠΠΟ ως τα "ρουσφέτια του Σαμαρά" που τη γλιτώνουν. Πρόκειται για μια χυδαία εκδοχή της γνωστής τακτικής που επιχειρεί να στρέψει τη μια μερίδα εργαζομένων εναντίον της άλλης.

Ως ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ θέλουμε να αποσαφηνίσουμε τα ακόλουθα:

1). Η διάταξη ρητά αναφέρει ποιες κατηγορίες προσωπικού αφορά και προφανώς δεν κάνει αναφορά στους "αρχαιοφύλακες" όπως κάποιοι θέλουν να πιστέψουμε (παρατήρηση που πιθανότατα αφορά στις δηλώσεις της κας Χριστοφιλοπούλου του ΠΑΣΟΚ, εκτός κι αν κάνει τον κόπο να μας ξεκαθαρίσει τι εννοεί και να αφήσει τις "θολούρες").

2). Η "εξαιρεση" του ΥΠΠΟ είναι αποτέλεσμα και των ισχυρών αντιστάσεων που έχει προβάλλει το συνδικαλιστικό κίνημα στο ΥΠΠΟ για μια σειρά από ζητήματα. Γνωρίζουν οι συγκυβερνώντες ότι στο ΥΠΠΟ υπάρχει ισχυρή αριστερά που  δημόσια και κατ' επανάληψη έχει δεσμευτεί ότι δεν θα επιτρέψει απολύσεις και βίαιες μετακινήσεις προσωπικού. Γνωρίζουν ότι οι εργαζόμενοι στο ΥΠΠΟ χωρίς περιστροφές έχουν αναδείξει τον πολιτικό χαρακτήρα της σύγκρουσης, έχουν θέσει ως στόχο την ανατροπή της συγκυβέρνησης και την ακύρωση-καταγγελία των μνημονίων. Γνωρίζουν (και φοβούνται) ότι ο παρατεταμένος απεργιακός αγώνας στο ΥΠΠΟ (που συνεχίζεται ως και την Παρασκευή με 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες) μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς και παράδειγμα και σε άλλα Υπουργεία. Όλα αυτά θέλουν να τα δυσφημίσουν, να τα "θάψουν" και να τα παρουσιάσουν ότι εντάσσονται στο "κάδρο" της διαπλοκής και του ρουσφετιού.

3). Αν το ΥΠΠΟ δεν έμπαινε στην εξαίρεση θα πυροδοτούνταν μαζικές απολύσεις με δεδομένο το μεγάλο αριθμό συναδέλφων ΙΔΑΧ των κλάδων αυτών (Διοικητικού) που η συμβασή τους μετατράπηκε με το Π.Δ. 164/2004. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε πλήρη διάλυση των υπηρεσιών του ΥΠΠΟ (θα έβαζε κυριολεκτικά "λουκέτο"). Επιλογή της συγκυβέρνησης είναι η διάσπαση των αντιδράσεων και αντιστάσεων των εργαζομένων, η τακτική του "σαλαμιού". (Λίγοι από το ένα υπουργείο, λίγοι από το άλλο να περάσει το θέμα στα "ψιλά").

4). Αν θέλουν να αναζητήσουν τα "ρουσφέτια του Σαμαρά" ή ορθότερα της συγκυβέρνησης ας τα αναζητήσουν εκεί που υπάρχουν (για να βοηθήσουμε την αδύνατη μνήμη τους τους καλούμε να διαβάσουν τη συνθεση του ΔΣ του ΤΑΠΑ ή του Ταμείου Αλληλοβοηθείας ή στις στρατιές συμβούλων και αποσπασμένων στα Υπουργικά Γραφεία). Αν αναζητούν τα "ρουσφέτια του Σαμαρά" ας ρίξουν μια καλύτερη ματιά στις fast track υπηρεσίες που συγκρότησαν και λειτουργούν τα συνεταιράκια της συγκυβέρνησης για να εξυπηρετήσουν με συνοπτικές διαδικασίες το ξεπούλημα και την υποβάθμιση της πολιτιστικής κληρονομιάς και του φυσικού περιβάλλοντος.

5) Η διάταξη αυτή δεν προσφέρει καμια διασφάλιση. Γνωρίζουμε όλοι ότι η κεντρική επιλογή είναι η διάλυση του δημόσιου τομέα, η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών και των αρμοδιοτήτων. Σε ένα τοπίο πλήρους ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, σε μια περίοδο επέλασης του κεφαλαίου ενάντια στις δυνάμεις της εργασίας δεν χωρά κανένας εφησυχασμός.