Ανακοίνωση, 12 Απριλίου 2016

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι, 

Στη σημερινή συγκυρία, αποτελεί κοινή πεποίθηση η αναγκαιότητα για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος στο χώρο του Δημοσίου. Οι δυναμικοί αγώνες της προηγούμενης περιόδου αποτελούν βαριά παρακαταθήκη, αλλά ταυτόχρονα ορίζουν και τους άμεσους στόχους μας για την επόμενη περίοδο.

Μέσα από μεγάλες και μικρές μάχες που δώσαμε και συνεχίζουμε να δίνουμε συλλογικά και ενωμένοι, μπορούμε να κρατήσουμε ανοιχτό το στοίχημα για την ανατροπή της βαριάς νεοφιλελεύθερης κληρονομιάς των προηγούμενων πέντε χρόνων. Μπορούμε να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα για την ανατροπή των εκβιαστικών διλημμάτων που ξένα και ντόπια κέντρα βάζουν με τρόπο εκβιαστικό σε μια κοινωνία που εμφατικά έχει απορρίψει αυτούς τους σχεδιασμούς.

Μέσα στον χώρο του Δημοσίου, και ιδιαίτερα του Υπουργείου Πολιτισμού, με την αγωνιστικότητα όλων των συναδέλφων κερδίσαμε την μάχη της κατάπτυστης αξιολόγησης του Μητσοτάκη. Αγωνιστήκαμε πλάι στους συναδέλφους μας που βρέθηκαν μέσα σε μία νύχτα εκτός εργασίας λόγω της διαθεσιμότητας. Αποκρούσαμε κάθε διαδικασία που στόχευε στην ιδιωτικοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και του ξεπουλήματος δημόσιων αγαθών. Μαζικά και μαχητικά αντισταθήκαμε σε κάθε προσπάθεια απολύσεων μέσα από τον επανέλεγχο της μετατροπής συμβάσεων με κριτήρια που καταπατούν το πνεύμα και το γράμμα του ΠΔ 164/2004. Δώσαμε μάχες για την επαρκή στελέχωση και χρηματοδότηση του Υπουργείου. Καταγγείλαμε κάθε προσπάθεια συγχώνευσης διοικητικών δομών, που αναπόδραστα οδηγούν σε συρρίκνωση του αντικειμένου του Υπουργείου.

Σήμερα, στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται με την εμπέδωση της διαφάνειας, της αξιοκρατίας και της αποκομματικοποίησης του Δημοσίου, εκτιμούμε, ότι το συνδικαλιστικό κίνημα στο χώρο μας αλλά και ευρύτερα πρέπει να επανακαθορίσει την στάση του.

Στο χώρο του Υπουργείου Πολιτισμού εξώφθαλμες αδικίες του παρελθόντος έχουν θεραπευτεί.

Οι «διαθέσιμοι» συνάδελφοι μας έχουν επιστρέψει στην εργασία τους με τον χρόνο παραμονής τους σε καθεστώς διαθεσιμότητας να λογίζεται ως πραγματικός χρόνος προϋπηρεσίας. Παράλληλα, σταμάτησε κάθε κουβέντα για απολύσεις στο χώρο του Δημοσίου και εμπεδώθηκε κλίμα εργασιακής ασφάλειας.

Επιτέλους έληξε το ζήτημα της τοποθέτησης των «187» σε θέσεις δουλειάς, μια πρωτοφανής μεροληπτική και άδικη μεταχείριση εργαζομένων για πέντε χρόνια από τις προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες.

Με Νόμο ξεπάγωσαν οι μισθολογικές μας ωριμάνσεις και η αποσύνδεση του βαθμολογίου από το μισθολόγιο, δίνοντας μικρές αλλά πραγματικές αυξήσεις - τις πρώτες απ’ όταν η χώρα μπήκε στη μέγγενη των μνημονιακών δεσμεύσεων.

Αναγνωρίστηκε επιτέλους το σύνολο της προϋπηρεσίας σε έργα του Υπουργείου Πολιτισμού ως πραγματική προϋπηρεσία Δημοσίου. Έτσι, εκατοντάδες αποκλεισμένοι από το προηγούμενο καθεστώς συνάδελφοι μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα για θέσεις ευθύνης, δίνοντας τέρμα σ’ ένα ιδιότυπο, αλλά πολύ γνωστό σε όλους μας αυτοματισμό.

Επιτέλους δόθηκε η δυνατότητα κατανομής ειδικότητας σε αρχαιολόγους ΙΔΑΧ, κάτι που δεν προβλεπόταν στον προηγούμενο Οργανισμό του ΥΠΠΟΑ (ΠΔ 104/2014).

Μπήκε οριστικό τέλος στους προσχηματικούς ελέγχους των υπηρεσιακών φακέλων από τους Ιαβέρηδες του Σ.Ε.Ε.Δ.

Το πειθαρχικό δίκαιο στο χώρο του Δημοσίου εκδημοκρατίστηκε, ανατρέποντας εκ βάθρων τις προηγούμενες αντιμεταρρυθμίσεις που ποινικοποιούσαν τους αγώνες και την συνδικαλιστική δράση.

Φτάνουν αυτά; Προφανώς και όχι.

Μπροστά μας ανοίγονται νέοι αγώνες για:

-          Να θωρακίσουμε θεσμικά την πολιτιστική κληρονομιά ανατρέποντας καθολικά κάθε σχέδιο άμεσης ή έμμεσης ιδιωτικοποίησης.

-          Να αναδείξουμε τις παραγωγικές δυνατότητες του πολιτισμού και την πραγματική συμβολή που μπορεί να έχει στον παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας.

-          Να εξασφαλίσουμε τους αναγκαίους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους για την ομαλή λειτουργία των υπηρεσιών.

-          Να επιτύχουμε την εξωστρέφεια και την σύνδεση του πολιτιστικού αγαθού με τις τοπικές κοινωνίες, αναδεικνύοντας εκτός των άλλων το παιδευτικό περιεχόμενο του πολιτισμού.

-          Την αναδιοργάνωση των δομών του Υπουργείου μέσα από τη σύνταξη νέου Οργανογράμματος που θα ακυρώνει όλες τις νεοφιλελεύθερες εφαρμογές του ισχύοντος. Ο νέος Οργανισμός πρέπει να προκύψει μέσα από  ένα ευρύτατο διάλογο με τους εργαζόμενους στο Υπουργείο, αλλά και με άλλους φορείς που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με το έργο του υπουργείου.

-          Την εξασφάλιση της δημοκρατικής λειτουργίας και ουσιαστικής ανεξαρτησίας των συλλογικών οργάνων με ταυτόχρονη αναβάθμιση του ρόλου τους.

-          Την εξάλειψη όλων των δαπανών που εξυπηρετούν κομματικές και πελατειακές ανάγκες και την ορθολογική κατανομή των πόρων σε πραγματικά έργα πολιτισμού κι όχι έργα βιτρίνας.

-          Την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας για την ευχερέστερη εξυπηρέτηση των πολιτών από τις υπηρεσίες του υπουργείου.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι, 

Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι τα μέτωπα της πάλης θα είναι πολλά και προβλέπονται συγκρούσεις με ισχυρά συμφέροντα που επιδιώκουν τη διάλυση του Δημοσίου, την ιδιωτικοποίηση του πολιτισμού, το ανελέητο κυνήγι κάθε εργαζόμενου στο δικό μας τομέα, την αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων, την διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, την επιβολή του σκληρού νεοφιλελευθερισμού.

Αυτή τη μάχη δεν μπορούμε να την δώσουμε αποσπασματικά και ο καθένας από τη δική του θέση. Η προάσπιση των συμφερόντων του κόσμου της εργασίας αποτελεί το βασικό πεδίο, όπου όλοι μας θα κριθούμε. Τα πρώτα δείγματα ήδη τα έχουμε δώσει. Αυτό που μένει είναι να συνεχίσουμε αταλάντευτα με ταξική συνείδηση τον αγώνα για να μην νικήσει η καταστρεπτική πολιτική των προηγούμενων ετών.

Η Ελπίδα είναι ακόμα ζωντανή.

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΥΠΠΟΑ  -  http://apyppo.blogspot.gr/

ΣΥΡΙΖΑ - HASTA LA VICTORIA SIEMPRE!

«Τέχνη ονομάζεται η ανθρώπινη δραστηριότητα ή η δημιουργία που είναι σημαντική εξαιτίας της έλξης που προκαλεί στις ανθρώπινες αισθήσεις, διεγείροντας τον νου και το συναίσθημα. Είναι η δημιουργική έκφραση που αποτυπώνει την ψυχική κατάσταση, τα συναισθήματα, τις ιδέες και τον οραματισμό του καλλιτέχνη»

........... Ξαφνικά, η Ελλάδα ξέχασε όλα της τα προβλήματα και επικεντρώθηκε αποκλειστικά στην ΤΕΧΝΗ, και συγκεκριμένα στα καλλιτεχνικά τερτίπια του Jan Fabre. Είναι πραγματικά απορίας άξιο αν, όλοι εμείς που ασχοληθήκαμε με τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη, ξέρουμε πραγματικά για ποιο σκοπό είχε κληθεί, ποιος ρόλος του αναλογούσε και αν τελικά ήταν μια επιλογή που απλά σε κάποιους δεν άρεσε…
Όμως, οπλαρχηγοί όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Μάκης Βορίδης, ο Άδωνης Γεωργιάδης και πολλοί άλλοι, άδραξαν την ευκαιρία και, κρατώντας το λάβαρο της επανάστασης κατά του ΣΥΡΙΖΑ, πέταξαν την προβιά τους και κάλυψαν τα λυκάνθρωπα συναισθήματά τους με την ενδυμασία του καλλιτέχνη, του κριτικού τέχνης και του πατριώτη…
Από το παιχνίδι αυτό δεν θα έλειπαν για άλλη μια φορά οι καναλάρχες, οι εκδότες των διαφόρων φυλλάδων και όλοι αυτοί που έχουν μάθει τόσα χρόνια μέσα σε ένα κράτος-προστάτη της ανομίας, των ρουσφετιών και των "δικών μας παιδιών", να λειτουργούν και να απολαμβάνουν τους καρπούς της "προσφοράς" τους στην πλάτη του εργαζόμενου ελληνικού λαού.
Αυτή τη φορά όμως ξεσηκώθηκαν και πολλά μικροστελέχη ειδικά από το χώρο της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι, παρασύρθηκαν για ακόμα μια φορά από τις κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις που φέρνουν το κόμμα τους πρώτο. Αυτό το κόμμα, που με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του:
1) λεηλάτησε επί δεκαετίες τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία και κατασπατάλησε το δημόσιο και όχι μόνο χρήμα, στέλνοντας στον Καιάδα την εργατική τάξη,
2) δημιούργησε 2.500.000 άνεργους,
3) οδήγησε 1 στις 3 οικογένειες κάτω από το όριο της φτώχειας,
4) έχτισε στρατιές άστεγων,
5) έσπρωξε στην αυτοκτονία ίσως και 100.000 ανθρώπους και προκάλεσε  ψυχολογικά προβλήματα σε εκατομμύρια συνανθρώπους μας,
6) ξεπούλησε τη χώρα, υπογράφοντας μνημόνια υποταγής με το τραπεζιτικό – και όχι μόνο – σύστημα, αφήνοντας παρακαταθήκη και στις επόμενες κυβερνήσεις,
7) κατάφερε να δημιουργήσει εμφύλιο μεταξύ των κλάδων των εργαζομένων, αλληλοεπιρρίπτοντας ευθύνες για το ολίσθημα αυτού του τόπου,
8) έθρεψε το μίσος, τον ρατσισμό, την μισαλλοδοξία και στέρησε από τους ανθρώπους την αλληλεγγύη.
Ο ελληνικός λαός όμως ξέρει και καταλαβαίνει και, μέσα από τρεις εκλογικές διαδικασίες, πέταξε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας κόμματα όπως η Νέα Δημοκρατία, μαζί με τα παρελκόμενά τους.
Είμαστε όλοι σύντροφοι, είμαστε όλοι Έλληνες, είμαστε όλοι άνθρωποι, και γι’ αυτόν τον λόγο αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο αύριο, για ένα αύριο:
Α) χωρίς ιμπεριαλιστικούς πολέμους, όποια μορφή κι αν έχουν αυτοί – είτε θρησκευτική, είτε επεκτατική. Διαμάχες που έχουν σαν αποτέλεσμα εκατομμύρια ξεριζωμένους και νεκρούς ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, και επιφέρουν τρισεκατομμύρια κέρδη στις πολυεθνικές εταιρίες πολέμου,
Β) με ορθότερη κατανομή του πλούτου, αλλά και των φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων,
Γ) με δημόσια παιδεία, υγεία, κοινωνική πρόνοια και ίσα δικαιώματα στην εργασία για όλους,
Δ) χωρίς ρατσισμό μέσα από αποκλεισμούς κοινωνικών ομάδων και ατόμων.

Για όλα αυτά και πολλά άλλα, ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει ελπίδα στον ταλαιπωρημένο ελληνικό λαό και παλεύει γι’ αυτόν. Έχει απέναντί του όλα τα κοράκια της διαπλοκής, που τόσα χρόνια ξέσκιζαν τις σάρκες αυτού του λαού και πλούτιζαν εις βάρος του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να επιλύσει θέματα όπως το μεταναστευτικό, το χρέος, την εσωτερική αποσύνθεση κράτους και θεσμών (πελατειακές σχέσεις κλπ). Μάχεται για αναπτέρωση της εσωτερικής αγοράς και όχι μόνο, χωρίς κερδοσκοπίες και δολοπλοκίες.
Σε έναν τόσο σκληρό αγώνα, θα πρέπει να είμαστε ενωμένοι και δίπλα στην κυβέρνηση. Ανοίγοντας τα μάτια μας, θα δούμε ότι πραγματικά ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει για κάτι καλύτερο και, αφουγκραζόμενος την κοινωνία, διορθώνει τα λάθη του, διότι απλά δεν έχει άλλες σκοπιμότητες, παρά μόνο την ευημερία του λαού.

(Στaύρος Τσαβαλος, το κείμενο εκφράζει τις απόψεις του υπογράφοντα)

Πέμπτη 7.4.16 Απεργία ΑΔΕΔΥ

24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ  ΑΔΕΔΥ  

Πέμπτη 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΛΕΣΜΑ