Δήλωση σχετικά με το θέμα της αναγνώρισης προϋπηρεσίας εκτός δημοσίου τομέα

(το κείμενο εκφράζει τις απόψεις του υπογράφοντα)

Δηλώνω ότι, με την αποχή μου από την διαδικασία της αξιολόγησης, παρ’ όλη τη διαφωνία που εξέφρασα με το σκεπτικό της απεργιακής κινητοποίησης της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ, έθεσα τον εαυτό μου εκτός κρίσεων για τις επικείμενες διαδικασίες, ακολουθώντας πιστά τις αποφάσεις των Πανελλήνιων Ομοσπονδιών (ΑΔΕΔΥ και ΕΜΔΥΔΑΣ), χωρίς να σκεφτώ ούτε λεπτό την προσωπική μου αναρρίχηση στον ιστό της εξουσίας. 

Εκ νέου και με μοναδικό γνώμονα τη συλλογικότητα, και κρατώντας ακέραιη τη συνδικαλιστική μου οντότητα, δηλώνω ότι ζήτησα με το από 19.10.2017 γραπτό μου αίτημα προς το Γ’ Υπηρεσιακό Συμβούλιο του ΥΠΠΟΑ να μην ληφθούν υπόψη λοιπά στοιχεία που υπάρχουν στο φάκελό μου, εκτός της βεβαίωσης του ΤΕΕ, όπως αυτό ρητά καθορίζεται από:

α) την υπ’ αριθ. πρωτ. ΔΙΔΑΔ/Φ.31.57/2469/οικ.11755/3.4.2017 διευκρινιστική εγκύκλιο του Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης,

β) το υπ’ αριθ. πρωτ. 18606/28.7.2017 έγγραφο του ΤΕΕ, και

γ) τη ξεκάθαρη θέση της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ, η οποία εκφράστηκε με το υπ’ αριθ. πρωτ. 7123/13.7.2017 έγγραφό της.
________________________________________

Σταύρος Τσάβαλος

Για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού

26.10.2017

Ανακοινώθηκε σήμερα με δελτίο τύπου από το υπουργείο Πολιτισμού, ότι ολοκληρώθηκε ο οικονομικός έλεγχος στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας. Ελέγχθηκε η οικονομική διαχείριση για τα έτη 2005 έως και 2016 και σύμφωνα με το δελτίο τύπου ζητούνται από τον ελεγχόμενο φορέα να δοθούν εξηγήσεις, οι οποίες, αν δεν κριθούν επαρκείς, θα κινηθούν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες.

Θυμίζουμε ότι η Αυτόνομη Παρέμβαση έγκαιρα (http://apyppo.blogspot.gr/search?updated-max=2016-11-29T10:19:00%2B02:00&max-results=20&start=46&by-date=false) είχε διατυπώσει την θέση για «…, θεωρούμε, ότι πλέον έχουν  ωριμάσει οι συνθήκες για την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου του Τ.Α. αλλά και την διεξαγωγή πλήρους οικονομικού ελέγχου προηγούμενων χρήσεων, ώστε να μην υπάρχει καμία σκιά για τον τρόπο διαχείρισης δημόσιου χρήματος»

Είναι προφανές, ότι συνεχίζουμε αταλάντευτα στην ίδια αντίληψη, που προασπίζεται πάνω απ’ όλα το κύρος των συλλογικών κατακτήσεων των εργαζομένων και την ανάγκη να δημιουργηθεί το νέο συνδικαλιστικό υπόδειγμα, που σήμερα παρά ποτέ είναι αναγκαίο.

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ:

• Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη….-28.2.2019

• Κουμπάρε κουμπάρε είσαι εδώ; - 6.12.2018
•  Βροντούν όλα τα σίδερα βροντάει κι η σακοράφα 3.12.2018

• Ενημέρωση από Δ.Σ. Ταμείου Αλληλοβοήθειας - 3.12.2018
• Το Ταμείο Αλληλοβοήθειας και ο φαύλος κύκλος των δανείων βοηθημάτων -Ανακοίνωση 1.12.2018
• Περί ομοφωνίας και άλλων και(ε)νών δαιμονίων ΙΙ 7.3.2018
• Σχετικά με την κατάληψη του Ταμείου Αλληλοβοηθείας 2.3.2018
• ΨΙΘΥΡΟΙ ΚΑΙ ΚΡΑΥΓΕΣ 19.1.2018
• Συμπαράσταση στο συνάδελφο Μηχανικό Θανάση Στεργίου 13.2.2018
• Ανοιχτή επιστολή Στεργίου για το ΤΑΥΠΥΠΠΟ προς τους συναδέλφους εργαζόμενους στο ΥΠΠΟΑ-9.2.2018
• Οι γελοιότητες του παλαιοσυνδικαλιστικού κατεστημένου – Μονόπρακτη Ιλαροτραγωδία-7.2.2018
• Tέλος εποχής 30.10.2017
•  Η Οβιδιακή μεταμόρφωση της ΠΟΕ ΥΠΠΟ- 16.10.2017
• ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ...ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΑΔΕΙΑΝΟ...28.7.2017

Ανακοίνωση ΕΜΔΥΔΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ/Τμήμα Πολιτισμού και Αθλητισμού

Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.  ΑΤΤΙΚΗΣ

Τμήμα Πολιτισμού και Αθλητισμού

ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

Τηλ.: 210/3253059 (εσ. 4202), Fax: 210/3232547, Κιν: 6944/905164

Αθήνα, 19 Οκτωβρίου 2017

                                                                                                                   Αρ. πρωτ. : 22

ΠΡΟΣ:1) Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, κα Λυδία Κονιόρδου

ΚΟΙΝ: 1) Γενική Γραμματέα Πολιτισμού και Αθλητισμού, κα Μαρία Βλαζάκη

           2) Γενική Διευθύντρια Αναστήλωσης, Μουσείων και Τεχνικών Έργων,

     κα Ευγενία Γατοπούλου

 3) ΤΕΕ

 4) ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ

 5) ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής

 6) Συλλογικά Όργανα του ΥΠΠΟΑ

 7) Όλους τους ενδιαφερόμενους

                                                    

ΘΕΜΑ: Αναγνώριση προϋπηρεσίας εκτός δημοσίου τομέα.

Σχετικά με την αναγνώριση προϋπηρεσίας εκτός δημοσίου τομέα, σας αναφέρουμε ότι στις τελευταίες συνεδριάσεις του Γ’ Υπηρεσιακού Συμβουλίου (Μονίμων και Αορίστου Χρόνου), οι γνωμοδοτήσεις του Συμβουλίου επί των εξετασθέντων αιτημάτων των συναδέλφων ήταν  στην πλειοψηφία τους αρνητικές, λόγω της μη αποδοχής της βεβαίωσης του ΤΕΕ ως του μόνου απαιτούμενου δικαιολογητικού, αντιθέτως με ότι επιβεβαιώνεται στα κάτωθι έγγραφα:

α) στις διευκρινιστικές εγκυκλίους του Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης, και συγκεκριμένα στο υπ’ αριθ. πρωτ. ΔΙΔΑΔ/Φ.31.57/2469/οικ.11755/3.4.2017 έγγραφό του (συν.1), όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων: «… διευκρινίζεται εκ νέου ότι (…) απαιτούμενο δικαιολογητικό για την αναγνώριση προϋπηρεσίας εκτός δημοσίου τομέα αποτελεί η βεβαίωση του οικείου επαγγελματικού Επιμελητηρίου ή Συλλόγου».

(Σχόλιο: Η αντίρρηση των συναδέλφων Μηχανικών και μελών του Υπηρεσιακού Συμβουλίου που πλειοψήφησαν αρνητικά ως προς τη μη αποδοχή της βεβαίωσης του ΤΕΕ ως μοναδικού απαιτούμενου δικαιολογητικού, βασίζεται στο ότι στην παραπάνω φράση του εγγράφου δεν αναγράφεται η λέξη «το μόνο απαιτούμενο δικαιολογητικό …..».

Ο ανωτέρω ισχυρισμός δεν έχει υπόσταση, διότι από τη στιγμή που θα θεωρούνταν απαραίτητα και επιπλέον δικαιολογητικά, η υπογράφουσα το έγγραφο (Υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης, κα Όλγα Γεροβασίλη) θα απαριθμούσε και τα υπόλοιπα και δεν θα αρκούσε μόνο η αναφορά στην παραπάνω βεβαίωση).

β) στο υπ’ αριθ. πρωτ. 18606/28.7.2017 έγγραφο του ΤΕΕ (συν. 2), δηλαδή του ανώτατου θεσμικού οργάνου των Διπλωματούχων Μηχανικών, στο οποίο αναφέρεται ρητά και κατηγορηματικά ότι: «… η βεβαίωση του ΤΕΕ και μόνο, αρκεί ως αποδεικτικό στοιχείο…»

γ) στο υπ’ αριθ. πρωτ. 7123/13.7.2017 έγγραφο της Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ (συν. 3), δηλαδή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας των Διπλωματούχων Μηχανικών του Δημοσίου, στο οποίο επίσης αναφέρεται καθαρά ότι: «… η βεβαίωση του ΤΕΕ και μόνο, αρκεί ως αποδεικτικό στοιχείο…» και το οποίο διευκρινίζει επιπλέον ότι: «Τυχόν λοιπά στοιχεία που έχουν κατατεθεί από τους ενδιαφερόμενους ΠΕ Μηχανικούς (βρίσκονται ήδη στους υπό εξέταση φακέλους) δεν χρειάζεται να λαμβάνονται υπόψη από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο και προφανώς δεν απαιτείται από το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο να ζητηθούν στο μέλλον».

Θέτουμε συνεπώς προς ενημέρωσή σας τα ανωτέρω, σχετικά με το ζήτημα της αναγνώρισης προϋπηρεσίας εκτός δημοσίου τομέα, εκτιμώντας ότι η αιτιολόγηση από πλευράς των συγκεκριμένων μελών του Γ' Υπηρεσιακού Συμβουλίου για τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις επί του θέματος αποτελεί σαφώς παρερμηνεία των νομοθετημάτων, καθότι θέτουν προϋποθέσεις που δεν προκύπτουν από το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο.

Ζητούμε, εν κατακλείδι, τη δική σας παρέμβαση προκειμένου να λυθεί το ζήτημα αυτό που ταλαιπωρεί τους συναδέλφους Διπλωματούχους Μηχανικούς πλέον του ενός έτους.

Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση και παρακαλούμε όπως ορίσετε συνάντηση με τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του Τμήματος Πολιτισμού και Αθλητισμού της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής. 

     Ο Πρόεδρος                                                                       Η Γραμματέας

Σταύρος Τσάβαλος                                                            Μαριάννα Σαβράμη

 

11755/3.4.2017 - ΥΔΑΝ (1)

11755/3.4.2017 - ΥΔΑΝ (2)

7123/13.7.2017 - ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ (1)

18606/28.7.2017 - ΤΕΕ (1)

18606/28.7.2017 - ΤΕΕ (2)

18606/28.7.2017 - ΤΕΕ (3)

Μετά από τις τελευταίες συνεδριάσεις του Γ’ Υπηρεσιακού Συμβουλίου (Μονίμων και Αορίστου Χρόνου), ενημερώνουμε τους συναδέλφους Διπλωματούχους Μηχανικούς ότι οι προσπάθειες από πλευράς της ΕΜΔΥΔΑΣ σχετικά με την επίλυση του θέματος της αναγνώρισης προϋπηρεσίας εκτός δημοσίου τομέα συνεχίζονται με την κατάθεση υπομνήματος στην Υπουργό Πολιτισμού κα Λυδία Κονιόρδου, ζητώντας άμεσα την παρέμβασή της. 

Υπενθυμίζουμε επίσης ότι κάθε ενδιαφερόμενος έχει δικαίωμα να ακολουθήσει όλα τα διοικητικά και λοιπά βήματα που προβλέπονται από το νόμο και που θεωρεί απαραίτητα προς δικαίωση του αιτήματός του.

Η Οβιδιακή μεταμόρφωση της ΠΟΕ ΥΠΠΟ

 16.10.2017

Το πρωί της 26/7/2017 η ΠΟΕΥΠΠΟ καταγγέλλει την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ, ότι ο κόμπος έφτασε στο χτένι, τα προβλήματα γιγαντώνονται και οι λύσεις αγνοούνται, και εξαγγέλλει 48ωρη απεργία Σάββατο και Κυριακή 29 και 30/7/2017 σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία της Αττικής.

Το μεσημέρι της ίδιας μέρας εκθειάζει την Υπουργό, γιατί αντιμετώπισε με υπευθυνότητα τα αιτήματα, που έθεσε με το εξώδικό της η ΠΟΕ-ΥΠΠΟ, δρομολογώντας συγκεκριμένες ενέργειες για χρόνια ζητήματα που αφορούν τους εργαζομένους στο ΥΠΠΟΑ.

Ας θυμηθούμε λοιπόν ποιά ήταν τα αιτήματα, που έθεσε η ΠΟΕΥΠΠΟ, για τα οποία έφτασε ο κόμπος στο χτένι και προκάλεσαν την αγανάκτησή της, αφού γιγαντώνονταν και οι λύσεις αγνοούνταν:

Α) Την άμεση διευθέτηση, με τις απαιτούμενες ενέργειες από την πλευρά της Υπουργού, όλων των εκκρεμοτήτων (πλαίσιο λειτουργίας, χρηματοδότηση, τακτοποίηση του συνόλου του προσωπικού και του Παιδικού Σταθμού) που αφορούν στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων ΥΠ.ΠΟ.Α. με καταληκτική ημερομηνία ολοκλήρωσης τα μέσα Σεπτεμβρίου και την εν συνεχεία έκδοση της απαραίτητης υπουργικής απόφασης.

Β) Την άμεση προκήρυξη, με τον ορισμό συγκεκριμένων ημερομηνιών όσον αφορά τις διαδικασίες πρόσληψης, των θέσεων 33 αρχαιολόγων και 200 αρχαιοφυλάκων και την άμεση έκδοσης της απαραίτητης υπουργικής απόφασης για το σύνολο των συναδέλφων στο ΥΠΠΟΑ που εμπίπτουν στο άρθρο 47 του νόμου 4440/2016.

Γ) Την άμεση σύσταση ομάδος εργασίας με συμμετοχή του Υπουργείου, της ΠΟΕ-ΥΠΠΟ και του οικείου Σωματείου Εργαζομένων για έναρξη ουσιαστικού διαλόγου, χωρίς αιφνιδιασμούς, αναφορικά με το νέο Οργανικό Πλαίσιο Λειτουργίας του ΤΑΠ και με δέσμευση ώστε να περιλαμβάνεται ειδική ρύθμιση για τη διασφάλιση των κεκτημένων δικαιωμάτων των εργαζομένων στη φύλαξη και την καθαριότητα των Μουσείων και των Αρχαιολογικών χώρων για την απρόσκοπτη καταβολή των αμοιβών για την εργασία που παρέχει τις αργίες και τις εξαιρέσιμες ημέρες.

Δ) Άμεση προκήρυξη προσλήψεων μόνιμου προσωπικού για την πλήρωση όλων των κενών οργανικών θέσεων του ΥΠ.ΠΟ.Α. με μοριοδότηση της προϋπηρεσίας στο Αρχαιολογικό έργο, στη βάση της ρύθμισης που εφαρμόστηκε για τους Ο.Τ.Α.

Στ) Αντιμετώπιση του ζητήματος μεταστέγασης της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, γιατί η μεταφορά στο κτίριο του Ρέντη δεν είναι λύση, είναι πρόσχημα.

Σημείωση: Η αρίθμηση είναι της ΠΟΕΥΠΠΟ (ακόμα δεν έχει απαντηθεί αν υπήρχε αίτημα Ε, ή αν πρόκειται για απλό λάθος του συντάκτη!)

Η Αυτόνομη Παρέμβαση είχε εκδώσει σχετική ανακοίνωση στις 28/7/2017 διαθέσιμη στο http://apyppo.blogspot.gr/2017/07/blog-post.html 

Στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕΥΠΠΟ που έγινε 12/10/2017, δυόμιση μήνες μετά, ζητήσαμε ενημέρωση σχετικά με τις ενέργειες, που δρομολόγησε η πολιτική ηγεσία για την επίλυση αυτών των προβλημάτων δεδομένου ότι: 
έχει περάσει ένας μήνας από τα μέσα Σεπτέμβρη, που έμπαινε ως χρονικός ορίζοντας (Α αίτημα), 
η προκήρυξη για τους 200 αρχαιοφύλακες και τους 33 αρχαιολόγους αγνοείται (Β αίτημα), η έκδοση της σχετικής ΥΑ του άρθρου 47 του νόμου 4440/2016 επίσης αγνοείται (Β αίτημα), 
για την έναρξη διαλόγου για τον Οργανισμό του ΤΑΠΑ καθώς και για την σύσταση και λειτουργία της αιτούμενης επιτροπής τηρείται σιγή ασυρμάτου (Γ αίτημα), 
η άμεση προκήρυξη προσλήψεων μόνιμου προσωπικού για την πλήρωση όλων των κενών οργανικών θέσεων του ΥΠ.ΠΟ.Α. στη βάση της ρύθμισης που εφαρμόστηκε για τους Ο.Τ.Α. παραπέμπεται στις καλένδες (Δ αίτημα) 
και τέλος το ζήτημα της μεταστέγασης της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και η μεταφορά στο κτίριο του Κεράνη στο Ρέντη δεν έχει αντιμετωπιστεί (Στ αίτημα).

Φυσικά οι απαντήσεις που πήραμε, δεν αλλάζουν σε τίποτα την παρούσα κατάσταση, όπως την περιγράψαμε και δεν προμηνύουν κάτι αξιοσημείωτο για το μέλλον. Ακόμα περισσότερο λόγω της μη τοποθέτησης προέδρου στο ΤΑΠΑ η κατάσταση βαίνει επιδεινούμενη, καθώς: οι 35 εργαζόμενοι στο Ταμείο Αλληλοβοηθείας κινδυνεύουν να μείνουν απλήρωτοι τον Οκτώβριο, ο παιδικός σταθμός στενάζει από την υποχρηματοδότηση και διάλογος για τον Οργανισμό του ΤΑΠ δεν υπάρχει.

Δεν γνωρίζουμε τι συζητήθηκε στην συνάντηση της 26^ης/7/2017 μεταξύ της ΠΟΕΥΠΠΟ και της Υπουργού μιας και δεν κλήθηκε εκπρόσωπος της παράταξής μας. Συνεπώς δεν γνωρίζουμε, αν συμφωνήθηκαν «δεσμεύσεις» εκατέρωθεν. Είναι άραγε τυχαία η εκκωφαντική σιωπή της ΠΟΕΥΠΠΟ στο ζήτημα της επένδυσης του Ελληνικού που τόσο ταλάνισε και αμφιταλάντευσε όχι μόνο την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ αλλά όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας; Ούτε μισή ανακοίνωση; Στο Γενικό Συμβούλιο της 12ης/10/2017, όταν τονίσαμε την απουσία της ΠΟΕΥΠΠΟ από αυτό το μέγιστο θέμα υποστηρίζοντας, ότι θα μπορούσε απλά να δημοσιευτεί μια ανακοίνωση που θα στηρίζει την τήρηση της νομιμότητας, όχι μόνο δεν πήραμε απάντηση αλλά απεναντίας με περίσσια θράσους ο πρόεδρος της ΕΕ της ΠΟΕΥΠΠΟ «μάλωσε» όλες τις υπόλοιπες παρατάξεις γιατί δεν έθεσαν το θέμα στα όργανα της ΠΟΕΥΠΠΟ!!! Τέτοια υποκρισία.

Αβίαστα για εμάς μπαίνει ευθέως ζήτημα επαναδιεκδίκησης του ίδιου ακριβώς πλαισίου αιτημάτων με αυτό της 26^ης/7/2017 (εννοείται με σωστή αρίθμηση και χωρίς κρυφή ατζέντα) με απεργιακή κινητοποίηση τις αμέσως επόμενες μέρες. Αυτό ακριβώς προτείναμε στο ΓΣ της 12^ης/10/2017, άμεσα την κήρυξη απεργίας και ζητήσαμε να ψηφιστεί απ’ όλους τους συμβούλους. Η απάντηση, που μας δόθηκε από την ΔΗΣΥΠ, ήταν, ότι με την πρότασή μας επιχειρούμε μια μαχαιριά στην Υπουργό Πολιτισμού. Φάνηκε ξεκάθαρα, πως η κυρία Κονιόρδου απόκτησε αυτόκλητους υποστηρικτές στην ΔΗΣΥΠ και στην ΔΑΚΕ.

Και φυσικά η πρότασή μας για άμεση κήρυξη απεργίας καταψηφίστηκε από την ΔΗΣΥΠ και την ΔΑΚΕ. Δηλαδή, η διακοπή της μισθοδοσίας τριανταπέντε συναδέλφων μας δεν αποτελεί για αυτές τις παρατάξεις λόγο για απεργία. Πρέπει επίσης όλοι να γνωρίζουν, ότι η μη τοποθέτηση προέδρου του ΤΑΠ αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης των εργαζομένων του ΤΑΠ, οι οποίοι αποφάσισαν την κήρυξη απεργίας για σήμερα Δευτέρα 16/10/2017. Η ΠΟΕΥΠΠΟ κοιτάει αλλού.

Όλο αυτό το περιβάλλον αποπνέει αέρα κυβερνητικού συνδικαλισμού, που τόσο καλά ξέρουν να χειρίζονται οι παρατάξεις της ΔΗΣΥΠ και της ΔΑΚΕ. Η όλη συμπεριφορά της ηγετικής πλειοψηφίας της ΠΟΕΥΠΠΟ, δηλαδή των παρατάξεων ΔΗΣΥΠ και ΔΑΚΕ, πρόσφερε αβίαστα και απροκάλυπτα μια ακόμα ήττα στους εργαζόμενους του ΥΠΠΟΑ. Χάθηκε η μάχη των διεκδικήσεων, χωρίς καν να δοθεί. 

Καλούμε άμεσα την Υπουργό πολιτισμού να τοποθετήσει Πρόεδρο στο ΔΣ του ΤΑΠΑ και τάχιστα να κινηθούν οι διαδικασίες για την εξασφάλιση της μισθοδοσίας των 35 συναδέλφων του ΤΑ, την ομαλή και απρόσκοπτη λειτουργία του παιδικού σταθμού, την επαναφορά στην κανονικότητα της λειτουργίας του ΤΑΠ και την άμεση έναρξη διαλόγου με τους εργαζόμενους για την σύνταξη του νέου Οργανισμού του ΤΑΠ.

Αφήνουμε στην κρίση όλων των εργαζομένων του ΥΠΠΟΑ, όλους όσοι υπερψηφίζουν απεργιακές κινητοποιήσεις, τις εξαγγέλλουν, μετά τις ανακαλούν κι όταν τους υπενθυμίζουν τη δική τους πρόταση με το ίδιο διεκδικητικό πλαίσιο και το ίδιο μέσο πάλης καταψηφίζουν, για λόγους που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν. 

Προασπίζουμε τα συμφέροντα των εργαζομένων, δημιουργούμε τους όρους για κινηματική δράση πέρα και έξω από τις παρηκμασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που οδηγούν στο τέλμα, τον πελατειασμό και την απαξίωση των συλλογικοτήτων στους χώρους δουλειάς. 

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ:

• Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη….-28.2.2019

• Κουμπάρε κουμπάρε είσαι εδώ; - 6.12.2018
•  Βροντούν όλα τα σίδερα βροντάει κι η σακοράφα 3.12.2018

• Ενημέρωση από Δ.Σ. Ταμείου Αλληλοβοήθειας - 3.12.2018
• Το Ταμείο Αλληλοβοήθειας και ο φαύλος κύκλος των δανείων βοηθημάτων -Ανακοίνωση 1.12.2018
• Περί ομοφωνίας και άλλων και(ε)νών δαιμονίων ΙΙ 7.3.2018
• Σχετικά με την κατάληψη του Ταμείου Αλληλοβοηθείας 2.3.2018
• ΨΙΘΥΡΟΙ ΚΑΙ ΚΡΑΥΓΕΣ 19.1.2018
• Συμπαράσταση στο συνάδελφο Μηχανικό Θανάση Στεργίου 13.2.2018
• Ανοιχτή επιστολή Στεργίου για το ΤΑΥΠΥΠΠΟ προς τους συναδέλφους εργαζόμενους στο ΥΠΠΟΑ-9.2.2018
• Οι γελοιότητες του παλαιοσυνδικαλιστικού κατεστημένου – Μονόπρακτη Ιλαροτραγωδία-7.2.2018
• Tέλος εποχής 30.10.2017
•  Η Οβιδιακή μεταμόρφωση της ΠΟΕ ΥΠΠΟ- 16.10.2017
• ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ...ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΑΔΕΙΑΝΟ...28.7.2017

Τι μας έμαθε το Ελληνικό

Το τελευταίο διάστημα πολλοί κι από διάφορους χώρους της δημόσιας σφαίρας ασχολήθηκαν με την υπόθεση του Ελληνικού. Ακούστηκαν απόψεις από ειδικούς και μη ειδικούς, τόσο πριν όσο και μετά την τελευταία συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, με την έκδοση της σχετικής γνωμοδότησης για την κήρυξη αρχαιολογικού χώρου και την έγκριση ΣΟΑ και ΣΜΠΕ της επένδυσης.

Αυτή η συζήτηση ήταν και είναι εξόχως διδακτική. Δεν απέδειξε  μόνο με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, τη γύμνια όλων όσοι επιχειρηματολόγησαν υπέρ των άνευ ορίων επενδύσεων, επιβεβαίωσε μια γνωστή, σε λίγους δυστυχώς, αλήθεια. Η διαχείριση της αρχαίας και νεότερης πολιτιστικής κληρονομιάς δεν είναι αποκλειστικά το πεδίο και δεν θα μπορούσε να είναι, όπου αντιπαρατίθενται αποκλειστικά οι ειδικοί, αλλά έχει χαρακτηριστικά που ξεπερνούν αυτή τη σφαίρα. Ο δημόσιος χαρακτήρας των μνημείων, η οικονομική υπόβαση της διαχείρισης, η κοινωνική αποδοχή, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή πολιτιστικών πολιτικών είναι ορισμένα από αυτά. Πολύ περισσότερο, όταν ανοίγει η συζήτηση για μεγάλες επενδύσεις ή όταν υπάρχουν συνθήκες σαν αυτές, που επικρατούν σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που πασχίζει να βρει τον βηματισμό της.

Κατέπεσαν επιχειρήματα

Υπάρχουν και μικρότερα κέρδη, όπως για παράδειγμα η διασαφήνιση σε ευρύτερα κοινά τεχνικών όρων, που συγχέονταν για δεκαετίες ηθελημένα ή αθέλητα. Για παράδειγμα, με αφορμή την υπόθεση του Ελληνικού, κανείς στο δημόσιο λόγο δεν δικαιούται πλέον να μπερδεύει την κήρυξη μιας περιοχής ως αρχαιολογικού χώρου χωρίς περιορισμούς δόμησης και όρους χρήσης, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Ελληνικού, με την θέσπιση ζωνών προστασίας. Πρόκειται για δύο διαφορετικές περιπτώσεις, όπου στην μεν πρώτη ουσιαστικά στην πρόοδο ενός έργου υπάρχει προληπτικός έλεγχος εκσκαφών, όπως πρέπει να συμβαίνει για την προστασία των εγκείμενων αρχαιοτήτων σε οποιοδήποτε έργο, στη δε δεύτερη περίπτωση υπάρχουν συγκεκριμένοι όροι για τη δόμηση, τη μορφολογία των κτηρίων κλπ. Έχει γίνει πλέον εντελώς ξεκάθαρο, ότι για το επενδυτικό σχέδιο στο πρώην αεροδρόμιο, ισχύει το πρώτο.
Κατέπεσε όμως κι άλλο ένα επιχείρημα, που συνδέεται άμεσα κατά τη γνώμη μου με το νεοφιλελεύθερο αφήγημα και τη συνειδητή παραχάραξη και άρνηση της πραγματικότητας. Υποστήριξαν ορισμένοι, ότι δεν υπάρχουν ορατά μνημεία στο χώρο του Ελληνικού γιατί εκεί λειτουργούσε αεροδρόμιο. Η κήρυξη της χερσονησίδας του Αγ. Κοσμά ως αρχαιολογικού χώρου ήδη από το 1957, αλλά και τα ευρήματα από νεότερες σωστικές ανασκαφές (π.χ. οι 150 ταφές του α΄μισού του 5ου. αι. π.Χ. που ερευνήθηκαν στο σημερινό αμαξοστάσιο του τραμ), δίνουν μια πειστική απάντηση. Αλλά ας μην ψάχνουμε τόσο μακριά. Το μικρό μουσείο του Ελ. Βενιζέλος με ευρήματα από τις ανασκαφές, που έγιναν στο χώρο του νέου αεροδρομίου, πριν αυτό λειτουργήσει, εξηγούν επίσης, ότι αεροδρόμιο ή οποιαδήποτε άλλη χωρική χρήση δεν αποτελούν παράγοντες αποτρεπτικοί για την εύρεση αρχαιοτήτων, ειδικά σε τούτη τη γη.

Ή αρχαία ή επένδυση;

Υπήρξαν έντονες πιέσεις, για να παρακαμφθεί η αρχαιολογική νομοθεσία και το Σύνταγμα. Όσοι υποστήριξαν την άποψη «επένδυση και ξερό ψωμί», ουσιαστικά ζήταγαν από την Πολιτεία και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο να καταργήσει το νόμο και να πορευτεί με λογικές κατάργησης της ισονομίας και δημιουργίας μιας ιδιότυπης Μπανανίας, μιας μη κανονικής χώρας τελικά. Ευτυχώς δεν ευοδώθηκαν αυτά τα σχέδια.
Στο δημόσιο διάλογο από τους ίδιους κύκλους του ακραίου νεοφιλελευθερισμού που ευαγγελίζεται ο κ. Μητσοτάκης και τα φιλικά προς αυτόν Μ.Μ.Ε. διακινήθηκε η  επικίνδυνη για τις αρχαιότητες άποψη, ότι η κήρυξη – οριοθέτηση αρχαιολογικού χώρου θα είναι εχθρική προς την επένδυση, το έργο θα σταματήσει πριν ξεκινήσει, δεν θα υπάρξουν θέσεις εργασίας και μια σειρά από άλλα τέτοια κινδυνολογικά επιχειρήματα. Οι ίδιοι βέβαια γνωρίζουν, ότι κανένα μεγάλο έργο δημόσιο ή ιδιωτικό δεν σταμάτησε ή ματαιώθηκε, επειδή βρέθηκαν αρχαία ή υπήρχε κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα κι από το πρόσφατο παρελθόν. Το κτίριο της ΕΤΕ στην οδό Αιόλου, οι μεγάλοι οδικοί άξονες (Ατική Οδός, Ιονία, Εγνατία), το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, το μετρό σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ειδικά στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης είναι οι ίδιοι κύκλοι της διαπλοκής πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων, που ενώ εξηγούσαν, ότι δεν υπήρχε τεχνική λύση για να διατηρηθεί κατά χώραν το λαμπρό βυζαντινό σταυροδρόμι στο σταθμό Βενιζέλου, τελικά υπαναχώρησαν και αποδέχτηκαν τη λύση, που ευθύς εξαρχής είχε υποδειχθεί. Επίσης, πρέπει να πληροφορηθούν, αν δεν το γνωρίζουν, ότι το κέντρο της Αθήνας είναι κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος και δεν μπορεί κανείς που είναι στα σύγκαλά του, να το θεωρήσει υπόδειγμα αδόμητης περιοχής.
Παρατηρώντας λοιπόν την ξεροκέφαλη πραγματικότητα έχουμε την πραγματολογική και αιτιολογική βάση  να θεωρήσουμε ότι τα μνημεία, όχι μόνο δεν αποτελούν τροχοπέδη κι εμπόδιο για την ανάπτυξη, αλλά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αποτελούν συστατικό στοιχείο μιας αναπτυξιακής πολιτικής, που θα έχει στο κέντρο τον άνθρωπο και θα σέβεται το πολιτιστικό και φυσικό περιβάλλον.

Κοινωνικά προσανατολισμένη πολιτιστική διαχείριση

Αδιαμφισβήτητα η πολιτιστική κληρονομιά σε χώρες όπως η Ελλάδα συνεισφέρει στην μεγέθυνση του ΑΕΠ. Το κύριο επίδικο δεν είναι να επιβεβαιώσουμε το αυτονόητο. Με αφορμή την υπόθεση του Ελληνικού, θα πρέπει επιτέλους να συζητήσουμε σοβαρά με ποιους τρόπους και ποιες μεθόδους, θα μπορέσουμε επιτέλους να ξεφύγουμε από τις άναρθρες κραυγές και πως θα αντιληφθούμε το απλό: ο πολιτιστικός πλούτος μπορεί να έχει και σημαντικά οικονομικά ωφελήματα, καθώς μόνο προστιθέμενη αξία προσφέρει. Είναι ευκαιρία να εξετάσουμε τις αναπτυξιακές προοπτικές στο πεδίο του πολιτισμού, όχι με την παλαιολιθική αντίληψη «live your myth in Greece” (Ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα), αλλά μιας κοινωνικά προσανατολισμένης πολιτιστικής διαχείρισης. Η αλήθεια είναι, ότι σ’ αυτό τον τομέα έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε, πολλά στερεότυπα της παλιάς αντίληψης να σπάσουμε, σε πολλές ακραία συντηρητικές απόψεις να αντιπαρατεθούμε.
Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί με αφορμή την υπόθεση του Ελληνικού, ότι η προσπάθεια να ακυρωθούν ταυτοτικά στοιχεία αυτού του τόπου και των ανθρώπων του, όπως η αρχαία και νεότερη πολιτιστική κληρονομιά, η δηλωμένη πρόθεση να εξαρθρωθεί η νομιμότητα, η άνευ όρων παράδοση σε ένα θολό αναπτυξιακό μοντέλο μόνο προβλήματα δημιουργεί και δεν δίνει λύσεις, για τις οποίες υποτίθεται ότι κόπτονται, όσοι υποστηρίζουν αυτή την αντίληψη.
Αντίθετα με την πρόσφατη γνωμοδότηση του ΚΑΣ ανοίγει ο δρόμος για να γίνει επιτέλους η σοβαρή συζήτηση για τη σχέση πολιτιστικής κληρονομιάς κι επενδύσεων, ευρύτερα να καταλάβουμε όλοι, ότι οι επενδύσεις μπορούν να γίνονται με ευλαβική όμως τήρηση της νομιμότητας κι απόλυτο σεβασμό στα επιστημονικά δεδομένα. Στο Ελληνικό δεν κέρδισε μια επιστημονική – επαγγελματική συντεχνία, όπως θέλουν ορισμένοι να παρουσιάζουν τους έλληνες αρχαιολόγους,  αντήχησε δυνατά η λογική, η νομιμότητα, τα λόγια του Μακρυγιάννη όταν καλούσε τους συμπολεμιστές του και δέκα χιλιάδες τάλαρα να τους δώσουν να μην καταδεχτούν να πουλήσουν «δυο αγάλματα περίφημα».

Δέδες Λιώνης, 
αρχαιολόγος στο υπουργείο Πολιτισμού, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ

Τι μας έμαθε το Ελληνικό

«Ακόμα και ένα κουκούτσι ελιάς σε μια ανασκαφή έχει τη δική του αξία»

Ο αρχαιολόγος και μέλος του ΔΣ της ΑΔΕΔΥ, Δέδες Λιώνης, μίλησε στο ΤΡΡ και την εκπομπή «Το ΜηνΌρε του TPP» με σκοπό να φωτίσει την γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) σχετικά με την έκταση του Ελληνικού. Ο επιστήμονας εξήγησε τη σημασία της κήρυξης ενός χώρου ως αρχαιολογικού, έκανε λόγο για νίκη της λογικής και της νομιμότητας, υπογράμμισε πως ο αρχαιολογικός νόμος είναι σαφέστατος και δεν επιδέχεται άλλων ερμηνειών, ενώ τόνισε πως η έκταση που κηρύχθηκε ως αρχαιολογική θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη.

 

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Συνέντευξη του Λιώνη Δέδε στους Ορέστη Βέλμαχο και Μηνά Κωνσταντίνου

Ο Δ. Λιόνης χαρακτηρίζει σημαντική την απόφαση του ΚΑΣ, που δεν επιτρέπει σε οποιονδήποτε να βλάψει την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας και ξεκαθαρίζει πως το αφήγημα περί «εμποδίων της ανάπτυξης» δεν μπορεί να σταθεί, καθώς τα μνημεία και οι αρχαιότητες μόνο προώθηση μπορούν να δώσουν στις επενδύσεις. Τονίζει πως δεν πρέπει να μπαίνουμε στη λογική του να τσιμεντοποιούμε  τα πάντα και ξεκαθαρίζει πως το νομικό πλαίσιο είναι ίδιο για όλους.

Τι σημαίνει πρακτικά η γνωμοδότηση του ΚΑΣ για το Ελληνικό;

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο ιστορικό της υπόθεσης μέχρι τη γνωμοδότηση του ΚΑΣ, η οποία έχει χαρακτηριστικά θετικής πρότασης για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζει η πολιτεία την πολιτιστική κληρονομιά.  Υπάρχει σύγχυση δύο τεχνικών όρων που είναι όμως πάρα πολύ σημαντικοί. Συγχέεται ο όρος κήρυξη ή αρχειοθέτηση αρχαιολογικού χώρου με τον όρο θέσπισης ζώνης προστασίας.

Το πρώτο σημαίνει ότι η πολιτεία ενημερώνει τον κάθε ενδιαφερόμενο πως σε κάποια περιοχή ενδέχεται να βρεθούν ή ήδη υπάρχουν αρχαιότητες.  Έτσι είναι υποχρεωμένος ο ενδιαφερόμενος να ειδοποιήσει την πολιτεία για το αν θέλει να κάνει κάποιο έργο σε αυτό το μικρό ή μεγάλο οικόπεδο, προκειμένου να υπάρξει προληπτικός έλεγχος εκσκαφών ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο ζημιάς ή καταστροφής αρχαιοτήτων.

Σχετικά με την θέσπιση ζωνών προστασίας, πρέπει να εφαρμοστούν κάποιοι όροι που ορίζονται από την αρχαιολογική υπηρεσία. Στην περίπτωση του Ελληνικού είχαμε το απλούστερο των πραγμάτων: Η κήρυξη αρχαιολογικού χώρου εκεί που υπήρχαν ορατά αρχαιολογική μνημεία ή αναμένεται να βρεθούν, ώστε να είναι όλες οι πλευρές ενημερωμένες. Η πολιτεία έχει τη θεσμική υποχρέωση για την προστασία των αρχαιοτήτων. Οτιδήποτε άλλο ακούστηκε ψαρεύει στα θολά νερά της παραπληροφόρησης.

«Η έκταση θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη...»

Η κήρυξη αρχαιολογικού χώρου για τα 280 στρέμματα σημαίνει πως η υπόλοιπη έκταση στο Ελληνικό δεν θα έχει αντίστοιχη επίβλεψη από τους αρχαιολόγους;

Η κήρυξη έχει το χαρακτηριστικό πως απαιτεί αυξημένη προσοχή. Μετά και την απόφαση του ΚΑΣ θα υπάρξουν βελτιώσεις  στο συμφωνητικό που έχει υπογραφεί. Είναι αυτονόητο πως πρέπει να υπάρξει προληπτικός έλεγχος εκσκαφών κατά τη διάρκεια των όποιων εργασιών στον χώρο.

Δηλαδή θα υπάρχει επίβλεψη σε όλη την περιοχή και σε αυτά τα 280 στρέμματα η επίβλεψη θα είναι πιο αυστηρή;

Κάπως έτσι είναι. Υπάρχει μια αυξημένη πρόνοια για τις αρχαιότητες που αναμένεται να βρεθούν εντός του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα δώσουμε σημασία στο υπόλοιπο κομμάτι. Ο προληπτικός έλεγχος εκσκαφών θα υπάρχει σε όλη την έκταση. Ακούστηκε ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες πως οι αρχαιολόγοι είναι μια συντεχνία, παράλογοι και ενάντια στις επενδύσεις επειδή θέλουμε την προστασία του χώρου. Η αρχαιολογία είναι επιστήμη, δεν είναι μαντεία. Εμείς λοιπόν αυτό που λέμε είναι ότι μέσα στον χώρο υπάρχουν ή αναμένεται να υπάρξουν αρχαιότητες και το γνωστοποιούμε στον ενδιαφερόμενο. Στην υπόλοιπη έκταση δεν είναι τεκμηριωμένο πως θα βρεθούν αρχαιότητες.

Η εμπειρία και η στατιστική μας λέει πως αν κάποιος σκάψει χιλιάδες στρέμματα σε τούτη τη γη, πιθανότερο είναι να βρει αρχαία παρά κάρβουνα. Υπάρχει λοιπόν αυτή η τεκμηρίωση. Βέβαια θα μπορούσε να υπάρξει συζήτηση για το αν η έκταση που κηρύχτηκε αρχαιολογικός χώρος θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη.

Υπάρχουν δικλίδες ασφαλείας για την υπόλοιπη περιοχή σε περίπτωση που βρεθούν αρχαιότητες;

Εμείς λέμε πως πρέπει να γίνει προληπτικός έλεγχος εκσκαφών σε όλη την περιοχή και τεκμηρίωση για την κήρυξη αρχαιολογικού χώρου στην έκταση που γνωμοδότησε το ΚΑΣ. Δεν μπορεί κανείς να πάει να κηρύξει αρχαιολογικό χώρο μια έκταση επειδή έτσι του κάπνισε. Πρέπει να υπάρχει τεκμηρίωση. Βέβαια, ξαναλέω πως θα μπορούσε να ανοίξει η κουβέντα για το αν η έκταση που ορίστηκε θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη.

Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι τόνιζαν πως θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη η προστατευμένη έκταση...

Είναι μια μεγάλη κουβέντα και υπάρχει αυτή η αντιπαράθεση ανάμεσα σε πολιτεία και επενδυτή. «Επενδυτής» βέβαια μπορεί να είναι και ένας συμπολίτης μας που είχε την ατυχία να βρίσκεται το οίκημα του σε έναν ορισμένο αρχαιολογικό χώρο και ξεκινάει η κουβέντα του «για τι να είναι εδώ, γιατί να μην είναι παραπέρα» κλπ. Στις μεγάλες επενδύσεις πρέπει να κοιτάζουμε και άλλα στοιχεία, όπως το οικονομικό υπόβαθρο που μπορεί να υπάρχει. Έχουμε συναντήσει σε μεγάλα έργα την δυσπιστία των εργολάβων που λένε «μα δεν έχει εδώ τίποτα και με ταλαιπωρείς χωρίς λόγο».

Άντε να προσπαθήσεις να εξηγήσεις σε όλους αυτούς, όπως έχει πει και ο αήμνηστος καθηγητής Αρχαιολογίας, Γιώργος Χουρμουζιάδης, ότι «ακόμα και ένα κουκούτσι ελιάς έχει τη δική του αξία».

«Νίκη της λογικής και της νομιμότητας»

Πως βλέπετε τη χθεσινή απόφαση του ΚΑΣ; Κατάφεραν οι αρχαιολόγοι να σημειώσουν μια μικρή νίκη ή επικράτησε η πλευρά του επενδυτή;

Η ιστορία του Ελληνικού είναι πολύ διδακτική και αν μπορούσα να βάλω έναν τίτλο αυτός θα ήταν «Τι μας έμαθε το Ελληνικό».  Η υπόθεση δεν περιορίζεται μόνο στο αρχαιολογικό κομμάτι και εμπλέκεται με αυτό που ονομάζουμε αρχαιολογία της διαχείρισης. Η γνωμοδότηση είναι σε θετική κατεύθυνση αλλά δεν είναι νίκη των αρχαιολόγων, καθώς δεν ήταν αναμέτρηση ανάμεσα σε αρχαιολόγους και επενδυτές. Είναι νίκη της λογικής και της νομιμότητας, νίκη της λογικής που λέει ότι προφανώς και μπορούν να γίνονται επενδύσεις στη χώρα αλλά μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο με συγκεκριμένους κανόνες και όρους που ισχύουν ισότιμα για όλους, χωρίς εξαιρέσεις.

Ο αρχαιολογικός νόμος είναι σαφέστατος και δεν επιδέχεται άλλων ερμηνειών. Τα μνημεία είναι ταυτοτικό στοιχείο αυτής της χώρας και των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτή. Δεν μπορούμε να μπούμε στη λογική του να τσιμεντοποιήσουμε όλα. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι τα μνημεία δεν αποτελούν τροχοπέδη για τις επενδύσεις και την ανάπτυξη. Απεναντίας δίνουν προστιθέμενη αξία.

Μπορείτε να μας δώσετε κάποια παραδείγματα;

Σκεφτείτε το κτήριο της Εθνικής Τράπεζας στην Αιόλου για παράδειγμα. Ακόμα καλύτερα σκεφτείτε τα ευρήματα που υπάρχουν σε σταθμούς του μετρό. Αν έχετε παρατηρήσει στην τουριστική περίοδο, πάρα πολλοί τουρίστες στέκονται και παρατηρούν. Υπάρχει εκμετάλλευση του πολιτιστικού αγαθού και όχι εκμετάλλευση με τη χυδαία έννοια του όρου. Όσοι επισκέπτονται την Ελλάδα, την Ακρόπολη και τα αρχαία μνημεία πάνε να δουν. Έγινε μεγάλη συζήτηση για τις αρχαιότητες που βρέθηκαν στα έργα του μετρό Θεσσαλονίκης και υπήρξε και πάλι αυτή η χυδαία αντίληψη πως τα μνημεία εμποδίζουν το έργο, ενώ όλοι μπορούν να θαυμάσουν τον πολιτιστικό πλούτο και τα μνημεία.

Πιστεύετε πως ξεχνιέται με κάποιο τρόπο ότι τα μνημεία και οι αρχαιότητες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μας, προς όφελος των επενδυτών;

Να σας δώσω ένα παράδειγμα ενός σημερινού άρθρου του liberal.gr που αναφέρει τα εξής: «Τελικά η κήρυξη ελαττώθηκε στα 280 στρέμματα, διάσπαρτα όμως, άλλα στο αμαξοστάσιο με διάσπαρτους τάφους». Βλέπουμε ότι κάνει λόγους για ελάχιστους τάφους, αυτή την εικόνα μας δίνει. Αν όμως ανατρέξουμε σε δημοσίευμα του 2003 στην «Καθημερινή», πριν προκύψει το θέμα της επένδυσης στο Ελληνικό,  θα δούμε ότι στην ίδια περιοχή για την οποία μας λένε για ελάχιστους τάφους, γινόταν λόγος για πολλές αρχαιότητες και τάφους. Αν αθροίσετε αυτά τα ταφικά μνημεία, θα δείτε πως πρόκειται για 150 τάφους και 300 αγγεία μέχρι σήμερα, ενώ αναμένεται να βρεθούν περισσότερα στην περιοχή. Πως λοιπόν μπορεί να κρίνει κάποιος πως αυτά τα ευρήματα είναι ελάχιστα; Δεν μπορεί να γίνει συζήτηση για την πολιτιστική κληρονομιά μας σε αυτή την βάση. Θα πρέπει να ανοίξει ένας σοβαρός διάλογος μακριά από τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία.

«Παράγοντας επενδύσεων η πολιτιστική μας κληρονομιά»

Μπορεί όμως να ανοίξει αυτή η συζήτηση, ειδικά με τις πιέσεις που υπάρχουν για το Ελληνικό; Ας μην ξεχνάμε πως βρισκόταν και στα προαπαιτούμενα των δανειστών.

Όλα πρέπει να κρίνονται μέσα στον τόπο και τον χρόνο τους. Υπάρχει ένας βασικός και απαράβατος κανόνας: Η χώρα μας βρίσκεται μέσα στην ευρωπαϊκή Ήπειρο και δεν μπορεί για εμάς να ισχύει κάτι διαφορετικό από όσα ισχύουν στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής Ηπείρου. Έχουμε την κατάρα και την ευλογία να έχουμε πολιτισμό. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει το κλισέ «ο πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας»;  Μα αν είναι η βαριά μας βιομηχανία γιατί θέλουμε να την εξαρθρώσουμε; Πρόκειται για ιδεολόγημα αντιφατικό από την ίδια του τη φύση.

Ας αποφασίσουμε λοιπόν αν θέλουμε να έχουμε πολιτιστική κληρονομιά και μνημεία ή αν δεν θέλουμε να έχουμε. Να αξιολογήσουμε τους τρόπους που μπορούμε να τα εκμεταλλευτούμε ορθολογικά. Θέλουμε να τηρηθεί η νομιμότητα ή όχι; Ακούσαμε για παραιτήσεις, ακούσαμε κατηγορίες σε βάρος του ΚΑΣ, το οποίο απλά εφάρμοσε την αρχαιολογική νομοθεσία. Θέλουμε λοιπόν να τηρείται με διαφάνεια η νομιμότητα ή δεν θέλουμε;

Γίνεται να συμβαδίσουν η νομιμότητα και η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται, από τη στιγμή που ο επενδυτής δεν σέβεται τους νόμους;

Η πολιτεία έχει θεσπίσει όρους και νόμους. Οφείλει ο καθένας σε αυτή τη χώρα να τηρεί ευλαβικά τη νομιμότητα, αν θέλουμε να αλλάξουμε το νομικό πλαίσιο μπορούμε να συζητήσουμε σε διαφορετική βάση. Επαναλαμβάνω σχετικά με την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, η πολιτιστική κληρονομιά είναι προωθητικός παράγοντας και όχι χειρόφρενο και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό. Να το επαναφέρουμε κάθε φορά και να χρησιμοποιούμε ορθολογικά επιχειρήματα απέναντι στα όσα λένε.

Τι εκτιμάτε ότι θα ακολουθήσει μετά τη γνωμοδότηση του ΚΑΣ;

Από τεχνική πλευρά περιμένουμε μια υπουργική απόφαση που θα επικυρώνει την απόφαση του ΚΑΣ και στη συνέχεια να τηρήσει και η εταιρία τις δικές της δεσμεύσεις. Από εκεί και πέρα περιμένουμε κάτι πάρα πολύ απλό. Ας μπουν οι μπουλντόζες στο Ελληνικό και θα είμαστε εκεί εμείς από την αρχαιολογική υπηρεσία για να μπούμε στη διαδικασία της προστασίας και της έρευνας των αρχαιοτήτων που μένει να βρεθούν στον χώρο. Από εκεί και πέρα το ζήτημα του Ελληνικού συνολικά είναι μια μεγάλη κουβέντα που έχει γίνει και γίνει με μεγαλύτερη ένταση και στο μέλλον. Η χθεσινή γνωμοδότηση ανοίγει έναν κύκλο συζήτησης με δύο σταθερές. Η μια είναι η τήρηση της νομιμότητας και η δεύτερη είναι πως δεν έχουμε αρνηθεί ταυτοτικά στοιχεία όπως η πολιτιστική κληρονομιά και τα μνημεία.

Πηγή: ThePressProject