ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΕΚΛΟΓΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ

Οι εκλογές για την ανάδειξη αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων στα Υπηρεσιακά Συμβούλια δεν έγιναν σε ένα ουδέτερο περιβάλλον. Έγιναν σε ένα υπουργείο που ακόμη ψάχνει να επουλώσει τις πληγές που άφησαν επάνω του οι επιλογές των προηγούμενων νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων.Που ακόμη πάσχει από σοβαρή έλλειψη πόρων για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και την ανάδειξη του σύγχρονου πολιτισμού καθώς και αδυναμίας στήριξης των αθλητικών του δομών,που στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματακαι αδυνατεί να στελεχώσει με προσωπικό τις υπηρεσίες του. Που παραμένει ακόμη συρρικνωμένο και ολιγοβαρές από τον ασφυκτικό Οργανισμό που επιβλήθηκε το 2014.

Η επιλογή κάθε συναδέλφου πάνω από την κάλπη έχει ιδιαίτερη αξία μιας και τα υπηρεσιακά συμβούλια ως Όργανα Διοίκησης γνωμοδοτούν για τις υπηρεσιακές μεταβολές των υπαλλήλων, για σημαντικό αριθμό αδειοδοτήσεων (υπηρεσιακής εκπαίδευσης, άνευ αποδοχών κ.α), την αναγνώριση προϋπηρεσιών, την διοικητική τους εξέλιξη και πληθώρα άλλων θεμάτων. Είναι πολύ σημαντικό επίσης ότι οι αιρετοί εκπρόσωποι που μόλις εκλέχθηκαν θα είναι και μέλη των πειθαρχικών συμβουλίων, ρόλος που τους είχε αφαιρεθεί κατά το παρελθόν. Πλέον η συμμετοχή τους είναι βαρύνουσας σημασίας μιας και αυταρχικές τροποποιήσεις του πειθαρχικού δίκαιου που επέβαλαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν πλέον αρθεί.

Οι συνεχείς ανακατανομές κλάδων και αναδιαρθρώσεις των υπηρεσιακών συμβουλίων συνεχίζουν να αστοχούν αδυνατώντας να απαντήσουν στις πραγματικές ανάγκες της λειτουργίας του ΥΠΠΟΑ αλλά και των κλάδων. Στα 6 υπηρεσιακά συμβούλια (5 ΥΠΠΟ και 1 ΓΓΑ) συνυπάρχουν άλλα των 250 ατόμων και άλλα των 2000 και αν αυτό δικαιολογείται εξυπηρετώντας την ανάγκη ομοιογένειας των κλάδων, τότε πως δικαιολογείται το κοινό υπηρεσιακό (Β) για διοικητικούς, συντηρητές, γραφίστες και πολλούς άλλους ασυναφείς κλάδους.

Σε αυτό το πλαίσιο, που μοιάζει καταρχάς περιοριστικό, η Αυτόνομη Παρέμβαση έδωσε με σαφήνεια το στίγμα της. Η παρουσία της στο ΥΠΠΟ τα τελευταία 4 χρόνια έχει εξισωθεί εννοιολογικά με λέξεις όπως η διεκδικητικότητα, ο αγώνας, η συνέπεια και κυρίως η αλήθεια και το μέτρο. Αυτό εκτίμησαν οι συνάδελφοι και έτσι από τους 24 αιρετούς που αντιστοιχούν στα 6 υπηρεσιακά συμβούλια εξέλεξαν 7 από την Αυτόνομη Παρέμβαση και τα συνεργατικά σχήματα (Ριζοσπαστικό Μέτωπο). Συγκεκριμένα 1 αιρετός στο Β υπηρεσιακό μονίμων, 1 αιρετός στο Β υπηρεσιακό αορίστου, 2 αιρετοί στο Γ μονίμων, 1 αιρετός Δ αορίστου, 1 αιρετός στην ΓΓΑ μονίμων και 1 αιρετός στην ΓΓΑ αορίστου. Οι συνάδελφοι επαύξησαν την εμπιστοσύνη τους σε ποσοστό 40% τουλάχιστον στους υποψήφιους της Αυτόνομης Παρέμβασης γεγονός που αναδεικνύει την εμπιστοσύνη που αποπνέουν, την αξιοπιστία τους αλλά και την ευθύνη που αναλαμβάνουν περαιτέρω. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τα συνεργατικά ψηφοδέλτια του Ριζοσπαστικού Μετώπου και οι υποψήφιοί του πρώτευσαν στις προτιμήσεις των συναδέλφων και στα δύο Β υπηρεσιακά μονίμων και αορίστου.

Παρακαταθήκη του εκλογικού αποτελέσματος για όλα τα ψηφοδέλτια και για όλους τους υποψήφιους:

Ο αγώνας για το οριστικό ξήλωμα των επαχθών διατάξεων που έχουν επιβληθεί στην χώρα είναι αδιάλειπτος και συνεχής. Η ανάγκη για την ουσιαστική παρέμβαση του συνδικαλιστικού κινήματος προς όφελος του πολιτισμού και του αθλητισμού άλλα και των εργαζομένων είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Δεν αρκεί μόνο να χαιρετίζει κανείς θετικές αποφάσεις και νομικές διατάξεις. Στο ΥΠ.ΠΟ.Α. χρειάζεται συντονισμένη προσπάθεια με όραμα, με στρατηγική, με στόχους για την αποκατάσταση αδικιών, για την λειτουργία του ΥΠ.ΠΟ.Α. προς όφελος της κοινωνίας. Σε αυτή την κατεύθυνση η Αυτόνομη Παρέμβαση και τα συνεργατικά σχήματα (Ριζοσπαστικό Μέτωπο) θα συνεχίσουν τον καθημερινό αγώνα μαζί με τους συναδέλφους μόνιμους και αορίστου, χωρίς τεχνητούς διαχωρισμούς, χωρίς θριαμβολογίες, χωρίς καπηλείες, με μόνο γνώμονα το συμφέρον των εργαζομένων και τη πάγια θέση μας, ότι ο πολιτισμός αποτελεί δημόσιο αναπαλλοτρίωτο κοινωνικό αγαθό.

Ευχαριστούμε όλους τους συναδέλφους για την συμμετοχή τους στις εκλογές. Ευχαριστούμε όλους εκείνους που έδειξαν εμπιστοσύνη στους υποψηφίους και τίμησαν τα ψηφοδέλτια μας με την εμπιστοσύνη τους.

Οι συμβασιούχοι και τα μαθηματικά του ΔΝΤ

του Γιώργου Πετρόπουλου

Η υπεράσπιση της μισθωτής εργασίας αποτελεί ταυτοτικό στοιχείο της Αριστεράς, και η υπεράσπιση των πλέον ευάλωτων εξ αυτών, υποχρέωση.

Τελικά, παρ’ όλες τις προσπάθειες «τακτοποίησής» τους, η παρουσία των συμβασιούχων στο Δημόσιο δείχνει αξιοσημείωτη αντοχή στο χρόνο. Η δε πρωτοβουλία της κυβέρνησης, να επαναπροδιορίσει την εργασιακή τους σχέση, ή ακόμη και να μονιμοποιήσει τους εργαζόμενους που έχουν κερδίσει δικαστικές αποφάσεις, προκαλεί αντιδράσεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που φτάνουν στα όρια του ηθικού πανικού. Ο πρόεδρος της ΝΔ Κ. Μητσοτάκης απειλεί με απόδοση ευθυνών σε όσους τολμήσουν να μονιμοποιήσουν συμβασιούχους, και ο αντιπρόεδρος του Α. Γεωργιάδης πως «θα απολύσει όσους προσλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ». Είμαστε βέβαιοι πως όχι μόνο τους «προσληφθέντες επί ΣΥΡΙΖΑ» θα απολύσει, αλλά και χιλιάδες άλλους. Η καταστροφική για το Δημόσιο θητεία του νυν προέδρου της ΝΔ, στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, κάνει τη δυσοίωνη προφητεία μάλλον βεβαιότητα.

Αλλά ας δούμε το πρόβλημα της ύπαρξης των συμβασιούχων στο Δημόσιο, πέραν της αντιπολιτευτικού φολκλόρ.

Εδώ και αρκετά χρόνια ο αριθμός των συμβασιούχων παραμένει σταθερός, λίγο πάνω τις 60 χιλιάδες εργαζομένους, κυρίως στους ΟΤΑ και την εκπαίδευση (όλων των βαθμίδων). Η πολύχρονη «επιμονή των αριθμών» υποδηλώνει καταρχήν μια αξιοσημείωτη σταθερότητα των αναγκών που αυτοί καλύπτουν. Σε πολλές δε περιπτώσεις οι εργαζόμενοι αυτοί είναι οι ίδιοι με επαναλαμβανόμενες συμβάσεις (ακόμη και συμβάσεις «μίας ημέρας» για πάρα πολλά χρόνια). Είναι επίσης προφανές πως και το κόστος μισθοδοσίας τους είναι ήδη ενσωματωμένο στον κρατικό προϋπολογισμό και μετατροπή των συμβάσεων τους δεν θα είχε ιδιαίτερες δημοσιονομικές επιπτώσεις. Προς τι λοιπόν χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν σε κατάσταση εργασιακής ανασφάλειας ενώ καλύπτουν διαρκείς ανάγκες; Γιατί πρέπει να συνεχίζει το Δημόσιο να προσλαμβάνει συμβασιούχους, ενώ θα πρέπει να έχει μόνιμο προσωπικό;

Πιστεύουμε πως πρέπει να αναζητήσουμε τις αιτίες, και, πέρα από την προφανή και ως ένα σημείο κλισέ ερμηνεία της ικανοποίησης των αναγκών αναπαραγωγής του πελατειακού πολιτικού συστήματος.

Πιο συγκεκριμένα: Η δημιουργία και διαιώνιση επισφαλών εργασιακών σχέσεων αποτελεί προτεραιότητα της νεοφιλελεύθερης αντίληψης για την οργάνωση της εργασίας. Παράλληλα επιβάλλεται η ύπαρξη πολλαπλών παράλληλων εργασιακών σχέσεων στον ίδιο εργασιακό χώρο, που με της σειρά τους δημιουργούν πραγματικές ή φαντασιακές διαφοροποιήσεις και αντιθέσεις, εντείνοντας τον κατακερματισμό αποτελώντας έτσι, μεταξύ άλλων, και ανάχωμα στην συλλογική οργάνωση των εργαζομένων.

Η εισαγωγή και επέκταση των επισφαλών εργασιακών σχέσεων που αποτελούν πλειονότητα στον ιδιωτικό τομέα, πέραν των επιδιώξεων που αφορούν καθαυτό τον δημόσιο τομέα, λειτουργούν και ως «αντιδάνειο» διαλύοντας την ελπίδα για «ασφαλείς εργασιακούς τόπους» στους επισφαλείς εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Είναι αυτό, που με κυνισμό, φέρεται να απάντησε ο Κ. Μητσοτάκης, στην ΑΔΕΔΥ το 2013, «πρέπει να σπάσουμε το ταμπού της μονιμότητας στο Δημόσιο»

Σε αυτό συντείνει και η άκρως επιθετική ρητορική, που σχεδόν ποινικοποιεί την εργασία στο Δημόσιο, εμφανίζοντάς την ως το κατεξοχήν συμφραζόμενο του «μαζί τα φάγαμε», τη στιγμή μάλιστα που έχουμε αρχίσει να μαθαίνουμε αρκετά για την εκτεταμένη διαφθορά των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Ποιος θυμάται τις «ομιλούσες κεφαλές» των βραδινών δελτίων να μας πληροφορούν πως για κάθε θέση εργασίας που θα χάνεται στο δημόσιο, θα δημιουργούνται δυο στον ιδιωτικό τομέα. Εφτά χρόνια μετά ξέρουμε πως για κάθε θέση εργασίας που χάθηκε στο δημόσιο, τρείς εργαζόμενοι έχαναν τη δουλειά τους στον ιδιωτικό τομέα. Είναι αυτά τα περίεργα μαθηματικά που μαθαίνουν εκεί στο ΔΝΤ.

Όπως ήταν επακόλουθο, η νεοφιλελεύθερη αντίληψη για την εργασία επέτυχε την θεσμική της κατοχύρωση μέσω της δημιουργία ασφυκτικού νομοθετικού πλαισίου, με τον ίδιο τρόπο που επιδιώκεται τώρα η «συνταγματοποίηση» της λιτότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέχρι πρότινος για παράδειγμα απαγορευόταν η πρόσληψη προσωπικού καθαριότητας και φύλαξης στο Δημόσιο, επιβάλλοντας συμβάσεις με εργολαβικές εταιρείες με πολλαπλάσιο κόστος για τους φορολογούμενους και χαμηλούς μισθούς και ανύπαρκτα δικαιώματα για τους εργαζόμενους.

Η υπεράσπιση της μισθωτής εργασίας αποτελεί ταυτοτικό στοιχείο της Αριστεράς, και η υπεράσπιση των πλέον ευάλωτων εξ αυτών, υποχρέωση. Είναι λοιπόν αδιανόητη η κατάσταση αμηχανίας, απέναντι στην εξτρεμιστική ρητορική του αντιπάλου και η υπόρρητη αποδοχή της επιχειρηματολογίας και του κανονιστικού πλαισίου που επιμελώς φιλοτεχνήθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Είναι κατανοητό φυσικά, πως η Αριστερά καλείται να δράσει εντός ενός ασφυκτικού πλαισίου, είναι όμως χρέος μας να μην αποδεχόμαστε τα επιβαλλόμενα όρια, αλλά, μέσα από έναν συνεχή «πόλεμο θέσεων» να τα διευρύνουμε ή να τα καταργούμε. Σε αυτή τη κατεύθυνση θα πρέπει άμεσα να εξαντληθεί κάθε δυνατότητα( και οι δυνατότητες υπάρχουν) έτσι ώστε να υπάρξει οριστικό τέλος στο απαράδεκτο εργασιακό καθεστώς χιλιάδων ανθρώπων, με την καθιέρωση μίας και μόνιμης εργασιακής σχέσης για όλους στο Δημόσιο.

Ο Γιώργος Πετρόπουλος είναι μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, με την Ενωτική Αγωνιστική Εκκίνηση

Εκλογές ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής

Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. ΑΤΤΙΚΗΣ   

Τμήμα Πολιτισμού και Αθλητισμού

ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

                  Τηλ.: 2103253059 (εσ. 4202), Fax: 2103232547, Κιν: 6944905164

                                                  

Συμμετέχουμε στις εκλογές της Πέμπτης 19.1.2017 (στο κτήριο του Τ.Ε.Ε., Νίκης 4 στο Σύνταγμα από 08.00 – 18.00) με κοινό ψηφοδέλτιο για το ΤΜΗΜΑ Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. ΑΤΤΙΚΗΣ του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ, πιστεύοντας ότι ο συνδικαλισμός υπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων και συγκεκριμένα τις διεκδικήσεις  των συναδέλφων Μηχανικών όλων των ειδικοτήτων.

Θεωρούμε ότι οι παραταξιακές και κομματικές «παρεμβάσεις» στα κλαδικά σωματεία θα πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο.

Ζητάμε όχι μόνο την ψήφο σας αλλά και την συμμετοχή σας στα κοινά, ώστε να μπορέσει ο κλάδος των διπλωματούχων Μηχανικών του ΥΠΠΟΑ και όχι μόνο, μέσω των αντιπροσώπων που εσείς θα επιλέξετε, να αγωνίζεται καθημερινά για τα δίκαια αιτήματά μας.    

   

Κοινό Ψηφοδέλτιο Μηχανικών ΥΠΠΟΑ 

1. ΜΑΝΟΥΣΙΑΔΟΥ  ΒΑΣΙΛΙΚΗ        Π.Μ.

2. ΜΟΥΤΣΙΔΟΥ       ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ     Α.Μ.

3. ΣΑΒΡΑΜΗ           ΜΑΡΙΑΝΑ         Α.Μ.

4. ΣΤΕΡΓΙΟΥ           ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ    Π.Μ.

5. ΤΣΑΒΑΛΟΣ         ΣΤΑΥΡΟΣ         Α.Μ.

Απαραίτητη είναι  η επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητας η οποιουδήποτε άλλου δημόσιου εγγράφου που να αποδεικνύει την ταυτοπροσωπία.