ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΕΣΑ 2014

ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ Δ.Σ & Ε.Ε 2011                                                                        ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ Δ.Σ ΚΑΙ Ε.Ε 2014

Ψήφισαν 244,    Έγκυρα 240	Άκυρα 4	Λευκά0				Ψήφισαν 222	Έγκυρα 216	Άκυρα 4	Λευκά 2
ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ	ΨΗΦΟΙ	%	ΕΔΡΕΣ ΔΣ	Ε.Ε.		ΨΗΦΟΙ	%	ΕΔΡΕΣΔΣ	Ε.Ε.
ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ	144	60	4	2		131	60,6	4	2
ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΥΝΤΗ	47	19	2	1		24	11,1	1
ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤ. ΚΙΝΗΣΗ	34	14,2	1			50	23,1	2	1
ΔΗΜΟΚΡ. ΑΓΩΝ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ	10	4,1				11	5,1
ΑΝΕΞΑΡΤ. (ΣΤΡ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΣ)	5	2,1

               ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΠΟΕ ΥΠΠΟ
                 2011                                                                                             2014

Ψήφισαν 238,    Έγκυρα 228	Άκυρα 5,	Λευκά 5	ΑΝΤ/ΠΟΙ 12		Ψήφισαν 221 Έγκυρα 214	Άκυρα 3Λευκά 4	ΑΝΤ/ΠΟΙ  11
ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ	ΨΗΦΟΙ	%	ΑΝΤ/ΠΟΙ		ΨΗΦΟΙ	%	ΑΝΤ/ΠΟΙ
ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ	126	55,3	7		116	54,2	6
ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΚΙΝ. ΣΥΝΤΗΡΗΤΩΝ	47	20,6	2		25	11,7	1
ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤ. ΚΙΝΗΣΗ	36	15,8	2		54	25,2	3
ΔΗΜΟΚΡ. ΑΓΩΝ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ	19	8,3	1		19	8,9	1

ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ

ΜΕΤΑ: «Οι εργασιακές σχέσεις και ο συνδικαλισμός στο στόχαστρο του νεοφιλελευθερισμού»

Η συζήτηση θα γίνει την Πέμπτη 4 Δεκέμβρη, ώρα 6μ.μ., στο αμφιθέατρο της ΓΣΕΕ. Τη συζήτηση οργανώνει το ΜΕΤΑ, με ομιλητές τους: Γιάννη Κουζή, καθηγητή εργασιακών σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου, και Αποστόλη Καψάλη, ερευνητή εργασιακών σχέσεων του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ.

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις από το 2010 και μετά, μαζί με τα τις βίαιες και επώδυνες αλλαγές στα εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, στόχευσαν παράλληλα και στην απορρύθμιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και στο περιεχομένο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ώστε να επιταχυνθεί η επιδίωξη της κατάργησης βασικών εργατικών κατακτήσεων και να αποδυναμωθεί ακόμη περισσότερο το συνδικαλιστικό κίνημα.

Οι επικείμενες αλλαγές στο 1264/1982, που συμφώνησαν κυβέρνηση και τρόικα, για να πλήξουν το δικαίωμα στην απεργία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, εντάσσονται σε ένα στρατηγικό σχεδιασμό του Κεφαλαίου και των πολιτικών τους εκπροσώπων, για την ολική αποδιάρθρωση της εργασίας. Η κυριαρχία της ατομικής διαπραγμάτευσης και ο θεσμικός αφοπλισμός των συνδικαλιστικών οργανώσεων αφήνουν πλήρως απροστάτευτο τον εργαζόμενο απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.

Κατά συνέπεια, νέες ιστορικές προκλήσεις αναδεικνύονται στην σημερινή συγκυρία για το ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα. Η συζήτηση για την πολιτική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος και για τη λειτουργική ανασύνταξή του λαμβάνει πλέον κατεπείγοντα χαρακτήρα.

Η ένταξη νέων δυνάμεων στα συνδικάτα και η ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα αποτελεί θέμα πρώτης προτεραιότητας για να ανατραπούν οι συσχετισμοί και να οργανωθεί η αντεπίθεση των δυνάμεων της εργασίας απέναντι στην επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου.

Το ΜΕΤΑ καλεί την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους της πατρίδας μας, να αντισταθούν στον νέο αυταρχικό κατήφορο και να παλέψουν για την ανατροπή των νεοφιλελευθέρων, αντεργατικών, μνημονιακών πολιτικών και της κυβέρνησης που τις εφαρμόζει.

Το γραφείου Τύπου του ΜΕΤΑ

εκλογές της Πανελλήνιας Ένωσης Συντηρητών Αρχαιοτήτων

Στις εκλογές της Πανελλήνιας Ένωσης Συντηρητών Αρχαιοτήτων η Αυτόνομη Παρέμβαση ΥΠΠΟΑ στηρίζει το Ενιαίο Ψηφοδέλτιο.

Για ένα μαχητικό, διεκδικητικό και αποτελεσματικό Σωματείο.

Για ένα ευρύ πλειοψηφικό μέτωπο ανατροπής.

Για ένα συνδικαλιστικό κίνημα σε ριζοσπαστική, προοδευτική κατεύθυνση.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠ στο ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

Η ευρύτερη κατάσταση

Η πολύχρονη και πολυεπίπεδη κρίση, που σφραγίστηκε με την είσοδο της χώρας στη μνημονιακή εποχή το Μάϊο του 2010, είναι μια επώδυνη μεταβατική περίοδος συνεχούς κοινωνικής πάλης, η έκβαση της οποίας θα διαμορφώσει τους όρους και τις συνθήκες της εποχής που θα ακολουθήσει. Πρόκειται για μια σκληρή σύγκρουση ανάμεσα στον κόσμο της εργασίας, που φτωχοποιείται, και τα συμφέροντα του πιο ακραίου και κυνικού κεφαλαίου, που χρησιμοποιούν την κρίση "ως ευκαιρία" για το δικό τους "Success Story", επιδιώκοντας την κοινωνικοποίηση των ζημιών και την ιδιοποίηση των κερδών.

Μετά από πέντε χρόνια ακραίας εσωτερικής υποτίμησης και σκληρής λιτότητας, το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων έχει καταρρεύσει και μαζί με αυτό κατέρρευσαν και τα ιδεολογήματα περί ανάκαμψης και οικονομικής ανόδου. Η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία δεν έχει τίποτα να προσδοκά από το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό υπόδειγμα ή ακόμα και από μια ήπια εκδοχή του. Είναι πια ξεκάθαρο ότι η πραγματική ανάκαμψη της χειμαζόμενη κοινωνίας, η πρόοδος και ευημερία του ελληνικού λαού, προϋποθέτουν την ανατροπή της βίαιης ανακατανομής πλούτου, εξουσίας και δικαιωμάτων, που συμβαίνει στη χώρα τα χρόνια του μνημονίου.

Η κατάσταση στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Όσα έχουν συντελεστεί τα τελευταία χρόνια στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, όπως και αυτά που είναι σε εξέλιξη, αποτελούν μέρος του ευρύτερου μνημονιακού σχεδίου για συρρίκνωση του Δημοσίου και διάλυση του κοινωνικού κράτους. Η κυβερνητική πολιτική δεν έχει κόκκινες γραμμές και ευαισθησίες για την πολιτιστική κληρονομιά, την καλλιτεχνική δημιουργία και τον αθλητισμό.

Υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση. Υποταγή της υπηρεσίας στη βούληση της πολιτικής ηγεσίας. Άτυπες επιτροπές, με πρωταγωνιστικό ρόλο εξωϋπηρεσιακών παραγόντων. Νέος Οργανισμός συρρίκνωσης και πλήρους ευθυγράμμισης με τις μνημονιακές επιταγές για ένα «μικρό επιτελικό κράτος», προκειμένου να εφαρμοστούν συγκεκριμένες νεοφιλελεύθερες πολιτικές: δημοσιονομική λιτότητα, εκχώρηση κερδοφόρων δραστηριοτήτων του Δημοσίου σε τρίτους (outsourcing), εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ακύρωση κάθε δυνατότητας των κρατικών δομών να προστατεύουν το συλλογικό όφελος. Πολύ σύντομα τα αποτελέσματα θα γίνουν ολοφάνερα. Για την κοινωνία και τους εργαζόμενους.

Παράλληλα, έχει έρθει στην επιφάνεια η κρίση ταυτότητας του συνδικαλιστικού κινήματος. Η συνδιοίκηση, οι προσωπικές και κλαδικές εξυπηρετήσεις και οι μικροεκδουλεύσεις αποτέλεσαν μέρος του συστήματος εξουσίας που χρεοκόπησε τη χώρα και δεν μπορούν να προσφέρουν καμία ουσιαστική προστασία στους εργαζόμενους απέναντι σε εφεδρείες, διαθεσιμότητες, απολύσεις, επισφαλείς σχέσεις εργασίας, μειώσεις μισθών και συντάξεων. Επίσης, έχει αποτύχει και η ανάθεση των αγώνων σε μια «πρωτοποριακή» και «πεφωτισμένη» ομάδα, που διατείνεται ότι ξέρει να «αγωνίζεται» ή να «διαπραγματεύεται» με την πολιτική ηγεσία. Ακόμα και οι όποιες μικρές νίκες, αποσπασματικές και συχνά προσωρινές, δεν αποτελούν μέρος παρά μιας τεράστιας συνολικής ήττας, που τείνει να μονιμοποιηθεί.

H Αυτόνομη Παρέμβαση ΥΠΠΟΑ

Απέναντι στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, δεν χωράνε ούτε μισόλογα, ούτε υπεκφυγές, ούτε επιμέρους συντεχνιακές αυταπάτες. Χωρίς το αίτημα για αλλαγή της ασκούμενης πολιτικής συνολικά, ο καθένας θα παραμείνει μόνος του και ανήμπορος να αντιδράσει.

Παράλληλα, το συνδικαλιστικό κίνημα ως έχει, με σωματεία αδρανή και ουσιαστικά ανύπαρκτα, δεν μπορεί να κάνει την απαιτούμενη υπέρβαση, τη ρήξη με το παρελθόν. Αδυνατεί να εκφράσει γνήσια τις σημερινές αγωνίες και προσδοκίες της κοινωνίας. Χρειάζεται να ανασυνταχθεί, να ανασυγκροτηθεί, να αναβαθμίσει τις εσωτερικές λειτουργίες του. Να μετασχηματιστεί σε ένα ισχυρό, αξιόπιστο και αποτελεσματικό ταξικό αντίβαρο. Σε συλλογικό διαννοούμενο του κόσμου της εργασίας. Σε δυναμικό εκφραστή των συμφερόντων του.

Η Αυτόνομη Παρέμβαση επιμένει να λειτουργεί συλλογικά και να επιδιώκει τη συνεχή αλληλεπίδραση με τους συναδέλφους. Σε μια εποχή που τόσο τα μεμονωμένα αιτήματα όσο και ο εύκολος καταγγελτικός λόγος δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν, μετά την επέλαση των μνημονίων και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, στόχος μας είναι ο μετασχηματισμός του συνδικαλιστικού κινήματος «από τα κάτω» προς νέα, ριζοσπαστικά, πρότυπα.

Ταυτόχρονα, έχοντας επίγνωση ότι οι προκλήσεις της εποχής έχουν να κάνουν με τα κυρίαρχα πολιτικά ζητήματα και μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο σε κεντρικό επίπεδο, συμμετέχουμε στο Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής. Προκειμένου να συμβάλουμε με τις δυνάμεις μας στη μεγάλη λαϊκή κινητοποίηση για την κατάργηση των μνημονιακών πολιτικών, που αποτελούν όπλο μαζικής κοινωνικής καταστροφής. Για την ανόρθωση της χώρας μέσα από ένα κύμα μετασχηματισμών στο κράτος, την οικονομία και την κοινωνία. Για νέα παραγωγικά, καταναλωτικά και πολιτισμικά πρότυπα. Για κοινωνικά βιώσιμη ανάπτυξη και αειφορία. Για σταθερή και αξιοπρεπή εργασία.

Με βάση τα παραπάνω, απευθύνουμε κάλεσμα στους συναδέλφους να αποδεσμευτούν από τη λογική της ανάθεσης. Να αποτινάξουν τη μοιρολατρία και την παραίτηση. Να διαμορφώσουμε ένα ευρύ πλειοψηφικό μέτωπο στο ΥΠΠΟΑ, ένα μαζικό κίνημα ενεργού συμμετοχής, σε ριζοσπαστική και γνήσια προοδευτική κατεύθυνση. Το κάλεσμά μας γίνεται με προγραμματικούς όρους. Έντιμα και ανοιχτά, όχι κάτω από το τραπέζι. Χωρίς συμβιβασμούς με το φθαρμένο παλαιοκομματικό συνδικαλισμό της συνδιοίκησης. Με κριτήρια ανιδιοτελούς προσφοράς, αλληλεγγύης, προσήλωσης στον κοινό στόχο, αξιοπιστίας. Στη βάση της ανοιχτής συνεννόησης με πρόσωπα και συλλογικότητες, με τις οποίες μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες και τους ίδιους στόχους.

Με αίτημα μια ριζοσπαστική, γνήσια προοδευτική, εναλλακτική προοπτική. Που θα επαναφέρει στο προσκήνιο τη λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Που θα αποκαθιστά τον κόσμο της εργασίας. Που θα υπερασπίζεται το δημόσιο χώρο και το δημόσιο συμφέρον. Που θα ξαναδίνει προτεραιότητα στην πολιτική και τη δημοκρατία απέναντι στην άναρχη οικονομία των αγορών. Που θα διασφαλίζει τον κοινωνικό έλεγχο των πολιτικών αποφάσεων. Που θα επιτρέπει σε μια νέα, αναβαθμισμένη και ανεξάρτητη δημόσια διοίκηση να ασκεί το ρόλο της, ως θεματοφύλακας του συλλογικού οφέλους.

Για ένα Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού που θα υπηρετεί την πολιτιστική κληρονομιά, την καλλιτεχνική δημιουργία και τον αθλητισμό ως δημόσια - κοινωνικά αγαθά, βάζοντας στην πρώτη γραμμή τις ανάγκες της κοινωνίας και των εργαζόμενων.

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Ο Νοέμβρης του 73 εμπνέει τους σημερινούς αγώνες όλων των εργαζομένων

Σαράντα ένα χρόνια μετά, η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, επιμένει να μας θυμίζει τα στοιχεία εκείνα που μεταβάλλουν το λαϊκό παράγοντα σε κινητήριο μοχλό της ιστορίας. Ο Νοέμβρης του 73 έδειξε ότι η υπεράσπιση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων μέσα από διαδικασίες συλλογικής δράσης, αλληλεγγύης και πνεύμα αυτοθυσίας, υπερνικούν το φόβο, συγκρούονται με τον αυταρχισμό και τη βία και διαμορφώνουν τους όρους για ριζικές αλλαγές στην πολιτική ζωή και την κοινωνία.

Με αυτή τη ιστορική μνήμη θέλει να ξεμπερδεύει η κυβέρνηση, μιας και η πολιτική της καθημερινά διολισθαίνει στον αυταρχισμό και τη βία. Θέλει η ελληνική κοινωνία να ξεχάσει τις εικόνες των χιλιάδων διαδηλωτών στους δρόμους που αντιμετωπίστηκαν με τα τανκς αλλά αποτέλεσαν ένα σημαντικό σταθμό στον αγώνα για την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών.

Σήμερα που η μνημονιακή κυβερνητική πολιτική και η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα προσπαθούν να σαρώσουν τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα αλλά και όλες τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, οι ιδέες του Νοέμβρη πρέπει να αποτελέσουν τον οδηγό για τη δράση των συνδικάτων και να εμπνεύσουν τους αγώνες όλων των εργαζομένων.

Αυτή την περίοδο ενώ από την μια επιδιώκουν να μεταβάλλουν και να απονευρώσουν την ουσία της επετείου ταυτόχρονα εντείνουν τον αυταρχισμό απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων των μαθητών και των φοιτητών. Επιχειρήσουν να πάρουν την «ρεβάνς» απέναντι σε όσους αγωνίζονται και εξεγείρονται σήμερα ενάντια στη μνημονιακή λαίλαπα, σε όσους συνεχίζουν τον αγώνα για «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία και Εθνική Ανεξαρτησία».

Μετά από πέντε χρόνια ακραίας λιτότητας με τις εικόνες της κοινωνικής καταστροφής διάχυτες, την ανεργία στο 27% του πληθυσμού, τη διεύρυνση της ελαστικής και μαύρης εργασίας, την κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, τις απολύσεις εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ήρθε πλέον η ώρα που ο λαϊκός παράγοντας θα κινηθεί αποφασιστικά για να δοθεί τέλος στις  πολιτικές της υποτέλειας και της οικονομικής και κοινωνικής βαρβαρότητας.

Ταυτόχρονα γίνεται σήμερα ακόμα πιο επίκαιρη η πάλη για μια ανεξάρτητη και φιλειρηνική εξωτερική πολιτική, που δεν θα εντάσσεται στους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή, την ώρα μάλιστα που αναζωπυρώνονται εστίες πολέμου στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία. Ταυτόχρονα ο Νοέμβρης του 73 επιτάσσει να  ενταθεί η πάλη για το τσάκισμα του φασισμού, που προσπαθεί να αναγεννηθεί αξιοποιώντας την κρίση, σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στη χώρα μας.

Το ΜΕΤΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους άνεργους και τους νέους να συμμετέχουν μαζικά στις εκδηλώσεις και στις συγκεντρώσεις και πορείες στις 17 Νοέμβρη, για την 41^η επέτειο του Πολυτεχνείου και στην μεγάλη πανεργατική απεργία στις 27 Νοέμβρη και τα απεργιακά συλλαλητήρια.

ΔΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ

Κάλεσμα συμμετοχής των εργαζομένων στη πορεία διαμαρτυρίας της 17ης Νοεμβρίου

Κάλεσμα συμμετοχής των εργαζομένων στη πορεία διαμαρτυρίας της 17ης Νοεμβρίου για την επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου απευθύνουν στα μηνύματά τους η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ.

Στο μήνυμά της για την επέτειο, η ΑΔΕΔΥ ζητεί από τους εργαζόμενους να μην περιμένουν. «Η οργή να γίνει οργανωμένη πάλη και να παρασύρει κυβερνήσεις, τρόικα, ΔΝΤ και ΟΟΣΑ, νημόνια και αντιδραστικές πολιτικές και να φέρει στο προσκήνιο τον κυρίαρχο λαό, τις λαϊκές ανάγκες, την αξιοπρέπεια μας» λέει χαρακτηριστικά στο μήνυμά της.

«Η φτώχεια δεν είναι ντροπή. Το να μη την πολεμάς όμως είναι ντροπή. Το Πολυτεχνείο έγινε σύμβολο γιατί μας δίδαξε ότι ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα. Για όλες τις εποχές, για όλες τις καταστάσεις» τονίζει η ΑΔΕΔΥ.

Από την πλευρά της, η ΓΣΕΕ αναφέρει ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν αποτελεί μόνον μέρα μνήμης και τιμής στα θύματα αλλά και ένα μήνυμα ελπίδας για την αποτελεσματικότητα που μπορούν να έχουν οι μαζικοί και ενωτικοί αγώνες.

μια ενδιαφερουσα αναλυση για το ΜΤΠΥ

ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

Πληροφοριακά στοιχεία :To Μετοχικό Ταμείο (Μ.Τ.Π.Υ.) ιδρύθηκε το 1867.

Σήμερα εποπτεύεται από την Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων  (Ν. 4024/2011) και υπάγεται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εργασίας .

Αποδίδει μέρισμα σε 250.000  ασφαλισμένους  κι εισπράττει εισφορές, που ανέρχονται σε 4% επί του βασικού μισθού , από 333.000 « μετόχους» (Στοιχεία 6/2014).

 Το μέσο μέρισμα ανέρχεται στο ποσό των 195 ΕΥΡΩ και 34.000 ασφαλισμένοι λαμβάνουν την κατώτατη σύνταξη των 92 ΕΥΡΩ. Το Ταμείο εισπράττει, από εισφορές,  περίπου 23 εκ. ΕΥΡΩ το μήνα και δίνει μέρισμα 40 εκ. ΕΥΡΩ. Μέχρι  την 31/12/2014 το Ταμείο θα εισπράττει έσοδα από τις  κρατήσεις 3% επί των προμηθειών του Δημοσίου, τα οποία ανέρχονται στο ποσό των 80 εκ. ΕΥΡΩ το χρόνο, πρόσοδοι που καταργούνται με τον Ν 4254/2014.

Τα αποθεματικά του Ταμείου τον Μάρτιο του 2014 ήταν 170 εκ. ΕΥΡΩ και τον Νοέμβριο είναι 110 εκ.

Η οικονομική κατάσταση του Ταμείου είναι δεινή και οι λόγοι οφείλονται κατά κανόνα στην αντιμετώπιση που είχαν όλα τα ασφαλιστικά ταμεία από την εκάστοτε ασκούμενη κυβερνητική πολιτική και την κακοδιαχείριση των διοικήσεων. Αλλά και για έναν επιπλέον λόγο ότι κατά το παρελθόν το Ταμείο χρησιμοποιήθηκε για την εξισορρόπηση της κοινωνικής πολιτικής , με την παροχή μερισμάτων που δεν ανταποκρίνονται σε εισφορές . Ο διπλασιασμός των μερισμάτων ,όταν δεν δίνονταν αυξήσεις σε συντάξεις,  ήταν η εύκολη λύση.

 Το Μ.Τ.Π.Υ, τον καιρό του Μνημονίου :

Η πολιτική κατεύθυνση για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων του Ταμείου όπως καταγράφονται από τους αντί ασφαλιστικούς νόμους που ψηφίζει η Κυβέρνηση αλλά και τους χειρισμούς της Διοίκησης είναι το κλείσιμο της ψαλίδας μεταξύ εισροών – εκροών να φορτωθεί στις πλάτες των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Έχουν  ήδη καταργηθεί τα Δώρα ενώ με τον Ν.4024/11 έγινε μέση μείωση των μερισμάτων κατά 21%.

Παράλληλα με την κατάργηση του κοινωνικού πόρου (κράτηση 3%) , που στερεί έσοδα περίπου 15% του προϋπολογισμού του Ταμείου,  το οικονομικό αδιέξοδο φαντάζει και είναι μεγαλύτερο. Με την προβολή λοιπόν του ελλειμματικού προϋπολογισμού , χωρίς τα αίτια που τον προκάλεσαν, η διοίκηση επιδιώκει την μείωση των μερισμάτων.

Αιχμή του δόρατος για τον σφαγιασμό των μερισμάτων αποτελεί η πολιτική του Προέδρου (τοποθετημένου από το 2004) που επιδιώκει να επιβάλλει ένα «σκληρό» κεφαλαιοποιητικό σύστημα στην χορήγηση μερισμάτων, ενώ αυτή την περίοδο επιδιώκει την δημιουργία αποθεματικού. Για την εξυπηρέτηση αυτής της πολιτικής αυτής , χρησιμοποιώντας ως φόβητρο και την πιθανή κατάργηση του Μ.Τ.Π.Υ. , έχει πετύχει να έχει σύμμαχους τους εργαζόμενους στο Ταμείο.

Η αναλογιστική μελέτη προτείνει την μείωση των μερισμάτων κατά 67,5 % με εναλλακτικό σενάριο την μείωση κατά 43% το έτος  2015 και από 5-6% τα επόμενα 4 έτη

 Κατά την συζήτηση της Αναλογιστικής μελέτης ( 3/11 ) αναδείχθηκαν τα  προβληματικά στοιχεία της :

α)            ότι η αναλογιστική μελέτη δεν περιορίζεται στους σκοπούς της, που είναι η προβολή των υποχρεώσεων του ταμείου, δηλ. την τεχνοκρατική αντιμετώπιση αλλά και υπεισέρχεται σε πολιτικές και έγινε σαφής υπαινιγμός ότι είναι καθ’ υπαγόρευση του προέδρου.

β)            οτι η μελέτη είναι πρόχειρη συντάχθηκε με μοναδικό σκοπό να οδηγήσει σε υπερβολικές μειώσεις των μερισμάτων και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι τα έσοδα που λαμβάνονται υπ’ όψη  είναι μικρότερα των πραγματικών.

γ)             Τέλος επισημάνθηκαν και άλλα τεχνικά προβλήματα της μελέτης που οδηγούν σε λαθεμένα συμπεράσματα και ότι πιθανόν δεν θα γίνει δεκτή από το Υπουργείο Εργασίας.

δ)            Σε επόμενη συνεδρίαση έγινε πρόταση να αλλάξουν τα στοιχεία εσόδων του έτους 2015 αλλά δεν έγινε δεκτή.

Η συζήτηση ανέδειξε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τη μέθοδο και τον στόχο της Διοίκησης και της Κυβέρνησης για την σωτηρία του Ταμείου ως κέλυφος άδειο από παροχές.

Πρέπει λοιπόν να αναδειχθεί ότι το ασφαλιστικό δεν είναι μόνο οι τυχόν νέες ρυθμίσεις του συνταξιοδοτικού που χρησιμοποιούνται επικοινωνιακά , ως κόκκινη γραμμή στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα , το τελευταίο διάστημα από την Κυβέρνηση. Να τονιστούν με τον πιο εμφατικό τρόπο  οι στόχοι της υπουργείου για τη μείωση των συντάξεων και να γίνει δυνατή η συγκρότηση μετώπου ασφαλισμένων – συνταξιούχων που θα είναι ικανό και για δυναμικές κινητοποιήσεις.

 Για τον σκοπό αυτό

Α) Ενημερώσεις σε συλλόγους και ομοσπονδία συνταξιούχων ( ξεκίνησαν ήδη)

Β) Αποφάσεις της ΑΔΕΔΥ και επιδίωξη συνάντησης με τον Γεν. Γραμ. Κοινωνικών Ασφαλίσεων και τον Υπουργό Εργασίας.

Γ) Πιστεύω ότι τις προτάσεις που έχουμε επεξεργαστεί για την χρηματοδότηση του ασφαλιστικού είναι σκόπιμο να τις θέσουμε στη Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ. Είναι απαραίτητο στα ερωτήματα « με πιο τρόπο θα χρηματοδοτηθεί το ταμείο» να έχουμε απάντηση

Δ) Να διερευνήσουμε την πιθανότητα να εισαχθεί στα αρμόδια συλλογικά όργανα , επαγγελματο βιομηχανικό επιμελητήριο-ΓΣΕΒΕ κλπ , προς συζήτηση η ωφέλεια ή όχι της κατάργησης του κοινωνικού πόρου. Να αναδειχθεί ότι τα 70 εκ. που βάζουν στην τσέπη τους από την κατάργηση του πόρου τα χάνουν με την περικοπή των συντάξεων.

Δηλαδή να υιοθετηθεί ένας στόχος - ένα συγκεκριμένο αίτημα, που να συσπειρώσει και να κινητοποιήσει ώστε να  γίνει δυνατή  η υπέρβαση και να αποκτήσει συγκρουσιακά χαρακτηριστικά η πάλη για τη σωτηρία όχι του Ταμείου, αλλά των μερισμάτων και η αξιοπρεπής διαβίωση των συνταξιούχων.

Μάριος Κρητικός

Υ.Γ. Στην συνεδρίαση της 10/11/2014 εγκρίθηκαν 17000 μερίσματα , αφορούν αιτήσεις μέχρι το τέλος 1/2014 , κατ’ εφαρμογή της απόφασης του Υπ. Εργασίας για την χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων προς εξυπηρέτηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Η χρηματοδότηση θα ξεπεράσει τα 100 εκ. ΕΥΡΩ ,προφανώς είναι θετικό, αλλά το έτος 2015 το μηνιαίο έλλειμμα του ταμείου θα ανέρχεται σε ποσό άνω των 25 εκ. ΕΥΡΩ.

άρα ……