Οι Ιαβερηδες των "ωραρίου" - Μέρος ΙΙ

Έφτασε, μετά από αρκετό καιρό, το "πόρισμα" του Ελέγχου για το Ωράριο που είχαν πραγματοποιήσει οι Ιαβέρηδες της Τρόϊκα στην Κεντρική Υπηρεσία του ΥΠΠΟ, και όπως όλοι γνωρίζουμε τα αποτελέσματα προκαλούν μεγάλη αναστάτωση για εκατό και πλέον εργαζόμενους.

Χωρίς περιστροφές και μισόλογα οι Ελεγκτές ζητούν την απόλυση (πειθαρχική δίωξη - αργία) όσων υπαλλήλων είχαν 1+ ημέρα (δηλ. 8 ώρες αθροιστικά) απόκλιση από το ωράριό τους το μήνα Νοέμβριο 2012, ενώ ευθύνες και ανάλογες διαδικασίες (αργία) προτείνονται και για τους Προϊσταμένους (Δ/ντες, Τμηματάρχες).

Πρόκειται για μία εξέλιξη που έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η Κυβέρνηση μεθοδικά και με διάφορα προσχήματα (όπως οι αποκλίσεις από το τυπικό ωράριο) συγκροτεί μία μεγάλη δεξαμενή εργαζομένων που ανά πάσα στιγμή μπορεί να απολύσει.

Η αντιμετώπιση του ζητήματος που προέκυψε δεν μπορεί παρά να είναι πολιτική. Κάθε άλλη ατομική "λύση" είναι κατά τη γνώμη μας υπονομευμένη και ατελέσφορη και το μόνο που μπορεί να επιτύχει είναι να αδυνατήσει τη δυνατότητα συλλογικής διαχείρισης του ζητήματος, καλλιεργώντας παράλληλα λογικές κανιβαλισμού για τους διπλανούς μας. Αν και ακούγεται "περίεργο", η μαζικότητα είναι η ασπίδα των εργαζομένων απέναντι στην τυπική εφαρμογή των νομικών προβλέψεων. Για να το πούμε απλά, υπάρχει (ακόμη) πολιτική δυσκολία να διαχειριστούν μαζικές απολύσεις, και μάλιστα σε επίπεδο μιας (κεντρικής) Υπηρεσίας, ακόμη και για λόγους απλής λειτουργικότητας. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας εφησυχάζει. Τα γεγονότα αυτά είναι πρωτόγνωρα και για την άλλη πλευρά και όχι μόνο για τους εργαζόμενους. Γι' αυτό και επιμένουμε στην πολιτική αντιμετώπιση του ζητήματος.

Την πολιτική αυτή λύση ζητήσαμε και με τα Σωματεία την Παρασκευή 12/6 κατά τις συνατήσεις και τις επαφές μας με την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ.

Οι πρώτες απαντήσεις που δόθηκαν από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας είναι σε θετική κατεύθυνση, αφού υπήρξε δέσμευση ότι δεν θα δρομολογηθούν διαδικασίες που θα έθεταν σε κίνδυνο την εργασιακή σχέση των υπαλλήλων που ελέγχθηκαν. Εξ όσων πληροφορηθήκαμε, πρόθεση της πολιτικής ηγεσίας είναι να απαντήσει με κάποιας μορφής Υπόμνημα που θα αντικρούει τα αναφέρόμενα στο Πόρισμα των Ελεγκτών. Είναι προφανές ότι στο θέμα δεν χωρά κανένας εφησυχασμός, γι' αυτό και οι παρεμβάσεις μας πρέπει να συνεχιστούν και τις επόμενες μέρες (Το επόμενο "ραντεβού" των Σωματείων με την πολιτική ηγεσία έχει οριστεί για τη Δευτέρα 15/6).

Εμείς, ως ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, επαναλαμβάνουμε ότι τα ζητήματα αυτά δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ούτε ατομικά, ούτε καλλιεργώντας αντιθέσεις και ανταγωνισμούς μεταξύ διαφόρων Υπηρεσιών. Αν επικρατήσει μια τέτοια λογική, θα αποδειχθεί καταστροφική για όλους μας. Απαιτείται ψυχραιμία, καθαρή πολιτική σκέψη και φυσικά η τήρηση απόστασης από νομικίστικες προσεγγίσεις και ερμηνείες.

Πρέπει να πιέσουμε με όλες μας τις δυνάμεις για μία οριστική πολιτική λύση, η οποία όχι μόνο θα επιλύσει το συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά εν πολλοίς θα κλείσει την πόρτα στο ενδεχόμενο να βρεθούμε στο άμεσο μέλλον μπροστά σε νέους ελέγχους και "συμπεράσματα", ενδεχομένως σε πιο διευρυμένη ή πιο στοχευμένη κατεύθυνση (περισσότερες Υπηρεσίες ή συγκεκριμένοι κλάδοι ή και συγκεκριμένα πρόσωπα, μεγαλύτερη χρονική περίοδος ελέγχου κλπ).

Αν και αναγνωρίζουμε ότι το ζήτημα του ωραρίου είναι λεπτό και εύκολα μπορεί να αποδειχθεί επικοινωνιακά καταστροφικό, δεν πρέπει να φοβηθούμε να θέσουμε και άλλες πλευρές του θέματος.

Έχουμε την άποψη ότι πρέπει, ακόμη και τώρα, να αναδείξουμε τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ της τυπικής τήρησης του ωραρίου και της εργασίας. Η φυσική παρουσία του εργαζόμενου δεν ταυτίζεται με την "παραγωγή κάποιου έργου", ούτε με την ποιότητά του. 

Πρέπει με θάρρος να μιλήσουμε και κυρίως να αντιπαλέψουμε τα αποτελέσματα αυτής της κίνησης, που δεν είναι άλλα από την καλλιέργια και εμπέδωση ενός κλίματος φόβου και τρομοκρατίας ανάμεσα στους εργαζόμενους, καχυποψίας για το διπλανό μας και φυσικά πειθάρχησης, αρχικά στον άμεσο Προϊστάμενο, στη διακριτική ευχέρια του οποίου είναι να "βοηθήσει" τον κάθε εργαζόμενο με μια "δίωρη" ή μια "βεβαίωση". Η πειθάρχηση και το σκύψιμο του κεφαλιού πάει ένα βήμα παρακάτω, αφού είναι ορατός ο κίνδυνος εκατοντάδες εργαζόμενοι να είναι όμηροι της καλής ή κακής διάθεσης της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας ή κεντρικών σχεδιασμών της Κυβέρνησης (εμπιστεύεται κανένας την Κυβέρνηση αυτή που απολύει πραξικοπηματικά χιλιάδες εργαζόμενους στην ΕΡΤ, στους Δήμους, στα Σχολεία κ.α.;)

Επίσης, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο "εκσυγχρονισμός" που πολλοί άκριτα, ως τοτέμ, αντιλαμβάνονται και λατρεύουν είναι συχνά επικίνδυνος για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση για να καταλάβουμε πόσο έχει περιπλέξει και δυσκολέψει το όλο ζήτημα η εγκατάσταση του συστήματος ηλεκτρονικής σήμανσης καρτών και τι μεγάλες ευκολίες ελέγχου, παρακολούθησης και επεξεργασίας των δεδομένων παρέχει.