ΑΡΜΕ ΥΠΠΟΑ - ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ

(Στ. Τσαβ., το κείμενο εκφράζει τις απόψεις του υπογράφοντα)

Τους τελευταίους μήνες τα συναισθήματα που μας έχουν κατακλύσει όλους είναι πολλά, ποικίλα και, πολλές φορές, αντιφατικά.

Από τον φόβο περάσαμε στη χαρά και στην ελπίδα και μετά στην αγωνία για την εξέλιξη των γεγονότων, στην αμφισβήτηση των αποφάσεων ακόμα και των δικών μας.

Όλοι ξέρουμε ότι έχουμε παρεκκλίνει κατά πολύ των αρχικών μας εξαγγελιών, ότι έχουμε μπει στην διαδικασία να υπερασπιζόμαστε θέσεις οι οποίες μέχρι χθες μας είχαν βρει απέναντι, με αποκορύφωμα τη νέα συμφωνία και την ψήφιση των προαπαιτούμενων από την βουλή.

Εδώ όμως θα ήθελα να αναφερθώ στα λόγια του συντρόφου Αλέξη Τσίπρα, όπως ακριβώς τα είπε: «Αναλαμβάνω πλήρως τις ευθύνες μου και για λάθη και παραλείψεις, καθώς και την ευθύνη της υπογραφής μου σε ένα κείμενο που δεν πιστεύω και πρέπει να υλοποιήσω».

Σίγουρα δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί ο σταθερός ιδεολογικός προσανατολισμός του Τσίπρα, όπως και κανενός άλλου συντρόφου που, με τον δικό τους τρόπο, έδωσαν και δίνουν μάχη για να έρθουν καλύτερες μέρες για εμάς και τα παιδιά μας, έστω κι αν ο καθένας αμφισβητεί τον τρόπο που αγωνίζονται οι άλλοι. Το ερώτημα όμως που τίθεται αυτή τη στιγμή είναι ο δρόμος του αγώνα που ο καθένας επιλέγει να ακολουθήσει.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφερθώ στο δρόμο του αγώνα που εγώ θα ακολουθήσω και όχι να κριτικάρω τις επιλογές των άλλων συντρόφων.

Για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία της Ευρώπης, μια αριστερή κυβέρνηση όρθωσε το ανάστημά της υπερασπιζόμενη τη ζωή των ανθρώπων του μόχθου, διεκδικώντας κοινωνικές αλλαγές, βλέποντας το πραγματικό πρόβλημα και όχι αριθμούς λογιστικών βιβλίων, ήρθε σε αντίθεση με το ντόπιο κατεστημένο που εδώ και χρόνια ξεπουλούσε τα πάντα, υποταγμένο στα αφεντικά του που δεν είναι άλλα από το τραπεζικό σύστημα και τα ντόπια και διεθνή συμφέροντα των πολυεθνικών. Αυτή η κυβέρνηση άναψε μια σπίθα ελπίδας σε όλη την Ευρώπη, ξεκινώντας με τους Podemos στην Ισπανία και συνεχίζοντας με τις δυνάμεις αντίστασης και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, ακομα και σε εκείνα που θεωρούνται προπύργιο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών γιατί απλά η φτώχεια, η ανεργία και η απελπισία του κόσμου κάθε μέρα μεγαλώνει. Στα πλαίσια αυτά λοιπόν, οι ηγεσίες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών και όχι μόνο, δεν μπορούν να επιτρέψουν σε μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ κυβέρνηση να μεταδώσει τον ιό της εξέγερσης και θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να πετάξει την Ελλάδα έξω από την Ευρώπη .

Σύντροφοι και συντρόφισσες στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο, θα πρέπει να στηρίξουμε την κυβέρνηση περιμένοντας και τις Ισπανικές εκλογές, γιατί μέχρι τότε θα φανεί για άλλη μια φορά το αδιέξοδο στα προβλήματα που δημιουργεί η λογική των μνημονίων, και με την Ισπανία στο πλάι μας η μάχη θα ξαναθεργιέψει.... Μαζί με κυβέρνηση που έχει κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, θα καταγγείλουμε για άλλη μια φορά τις πολιτικές λιτότητας και καταπίεσης των λαών και θα πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι εκτός από την κομματική καθαρότητα, υπάρχει και η κομματική ευελιξία όταν θέλουμε να τα βάλουμε με γίγαντες.

Για όλα τα παραπάνω στηρίζω την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση και πιστεύω ότι είναι μονόδρομος αυτή τη στιγμή κάτω από αυτές τις συνθήκες. Θεωρώ δε ότι ο σύντροφος που ακούει στο όνομα ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ και όλοι αυτοί που υπέγραψαν την συνθηκολόγηση δεν άλλαξαν ιδεολογικά, απλά πιστεύουν (και καλώς πράττουν) ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για λεονταρισμούς και ιδεολογικές αντιπαραθέσεις.