Αγαπάμε την πατρίδα μας πιότερο από αυτούς που μας δικάζουν

 (το κείμενο εκφράζει τις απόψεις του υπογράφοντα)

«Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατηγόρους μας. Το δείξαμε όταν εκινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και, ακριβώς, αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και, όταν χρειαστεί, θυσιάζουμε και τη ζωή μας».

Από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη

Ανάκαμψη ελληνικής οικονομίας, ψηφιακή εποχή, αναδιοργάνωση δημόσιας διοίκησης, επίσημη ονομασία Σκοπίων, αλβανική εθνικιστική επεκτατικότητα, τουρκική μισαλλόδοξη πολιτική, μεσανατολικό ζήτημα, ρόλος της Ελλάδας στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη και στον κόσμο, σχέσεις της χώρας με τις μεγάλες δυνάμεις της παγκόσμιας σκακιέρας.

Θέματα που απασχολούν την Ελλάδα και έχουν γίνει πεδίο πολιτικής μάχης. Μιας μάχης που, αντιθέτως για μια ακόμη φορά με όλα τα προγνωστικά, κερδίζει ο κυβερνητικός συνασπισμός με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας σε όλους τους τομείς ότι η κυβέρνηση της αριστεράς δεν ήταν μια παρένθεση, αλλά η αφετηρία ενός νέου ξεκινήματος για έναν τόσο ταλαιπωρημένο λαό.

Θέματα που μέσα από ανακρίβειες, ψέματα και πολιτικάντικες νοοτροπίες βασισμένες σε παιδικές πολιτικές σκέψεις και αναλύσεις, η αντιπολίτευση με κορμό την Νέα Δημοκρατία προσπαθεί, μην έχοντας τίποτα κατά νου και με σπασμωδικές κινήσεις, να τα αναδείξει ως το «Βατερλό» της σημερινής κοινωνικά δίκαιης κυβέρνησης.

Καθημερινά ακούγονται εθνικιστικές κορώνες ενάντια στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για το ξεπούλημα του ονόματος των Σκοπίων, για τη στάση της Ελλάδας απέναντι στην προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας, για την «αδράνεια» του κυβερνώντος κόμματος σχετικά με την αδιαλλαξία της Αλβανίας για σωρεία θεμάτων. Και όλα αυτά προέρχονται από φασιστικά, ρατσιστικά ακροδεξιά κομματικά μορφώματα, που έχουν σαν πυλώνα έμπνευσης την επτάχρονη δικτατορία στην Ελλάδα η οποία, εμπνευσμένη με τη σειρά της από τα φιλοναζιστικά ανδρείκελα της κατοχής, είχε ξεπουλήσει κάθε έννοια εθνικής υπερηφάνειας αυτού του λαού. Η ναυαρχίδα του καταστροφικού έργου της δικτατορίας ήταν το αποτυχημένο πραξικόπημα της Κύπρου, το οποίο έδωσε την ευκαιρία στους Τούρκους να καταλάβουν το νησί, παίζοντας μάλιστα το ρόλο του απελευθερωτή, δείχνοντας έτσι, για άλλη μια φορά, την ξενόδουλη, εθνικιστική, φασιστική νοοτροπία, που δεν έχει καμία σχέση με τον πατριωτισμό για την εθνική εδαφική κυριαρχία ενός κράτους. Η Νέα Δημοκρατία άδραξε την ευκαιρία και, θέλοντας να δείξει κι αυτή τα πατριωτικά της συναισθήματα, μπήκε μπροστά στο χορό της «συκοφαντικής ευαισθησίας», σηκώνοντας το λάβαρο της επανάστασης κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Ξέχασε βέβαια ότι δικός της πρωθυπουργός ήταν αυτός που, «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας», κουμπάριαζε με τον σημερινό Πρωθυπουργό (Σουλτάνο) της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν. Ξέχασε ακόμα ότι επί κυβερνήσεών της οι Τούρκοι αλώνιζαν στα ελληνικά υδάτινα σύνορα, ότι το όνομα «Μακεδονία» είχε σχεδόν καθιερωθεί διεθνώς για τα Σκόπια και ότι υπήρχε ένα γενικά απαξιωτικό κλίμα για την Ελλάδα. Είναι γνωστό εξάλλου ότι ο στρουθοκαμηλισμός είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο της Νέας Δημοκρατίας, όπως επίσης και η «επιστήμη» της λασπολογίας.

Το έτερο ήμισυ της Νέας Δημοκρατίας, το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ, δεν θα μπορούσε να μη λάβει μέρος σε αυτήν τη λυσσαλέα αντικυβερνητική επίθεση. Κρατώντας και αυτό ψηλά την ελληνική σημαία, ζητά από το κοινό δίκαιο να ρίξει στην πυρά το μη πατριωτικό και δειλό κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς που ακούει στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ, καταλογίζοντάς του και αυτό μαζί με την υπόλοιπη αντιπολίτευση, εκτός των προαναφερθέντων, το ζήτημα των οκτώ Τούρκων αξιωματικών που πήραν μέρος στο «πραξικόπημα» ενάντια στην εκλεγμένη τουρκική κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Σουλτάνο Ταγίπ Ερντογάν. Δικαιολογημένα το ΠΑΣΟΚ άλλαξε το όνομά του (κατά την γνωστή παροιμία «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς»…), έτσι ώστε η απαγωγή-παράδοση του Κούρδου αγωνιστή Οτσαλάν στους Τούρκους με τον πιο ντροπιαστικό τρόπο για το έθνος (όπως λέμε «το κάναμε γαργάρα»…) και η «λαμπρή» πορεία της τότε ελληνικής κυβέρνησης στην τουρκική προκλητικότητα στα Ίμια, με αποκορύφωμα το μεγάλο «ευχαριστώ» του Σημίτη προς τους Αμερικάνους που μας έσωσαν από τις επεκτατικές βλέψεις της τουρκικής κυβέρνησης, να μην καταλογίζονται πια στο νεοσυσταθέν κόμμα, του οποίου η περιεκτικότητα σε «ΠΑΣΟΚ» φτάνει το 99,9%.

Χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας και δίχως όρεξη για αυτοκριτική, ξεχνάνε ότι ο τόπος αυτός έφτασε στον πάτο του βαρελιού μέσα από τις δικές τους ατασθαλίες, τόσο οικονομικές (βλέπε χρηματιστήριο, εύκολος τρόπος δανεισμού από τα τραπεζικά συστήματα) όσο και από την συνεχόμενη ρουσφετολογική συμπεριφορά, την οποία προσπαθούσαν να εμφυτεύσουν στην συνείδηση του κάθε Έλληνα πολίτη. Οι σημερινές ιαχές τους για εθνική υπερηφάνεια, αγάπη προς τη σημαία και υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της ελληνικής κυριαρχίας είναι τόσο ψεύτικες όσο ήταν αληθινές οι δειλές, δουλοπρεπείς συμπεριφορές τους όταν κυβερνούσαν αυτόν τον τόπο. Είναι πια πασιφανής η πολιτικό-κοινωνικό-οικονομική συμπεριφορά των κομμάτων αυτών, που δεν είναι άλλη από την ακραία μορφή του φιλελεύθερου καπιταλισμού, με εργοδότες τραπεζιτικούς οργανισμούς, πολυεθνικές εταιρείες κλπ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως σημερινή κυβέρνηση, έχει να αντιπαραθέσει σε όλα αυτά έργα και μόνο έργα:

1.      Νόμος για τη Δημόσια Διοίκηση, εκδημοκρατισμός πειθαρχικού δικαίου, πάταξη γραφειοκρατίας, ισχυρό πακέτο δημοσίων επενδύσεων, φραγμός στις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων.

2.      Νόμοι που αφορούν δόσεις για αποπληρωμή χρεών, είτε προς το Δημόσιο, είτε προς άλλους φορείς.

3.      Νομοσχέδιο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και προστασία της πρώτης κατοικίας, και όχι προστασία αυτών που δανείζονταν για να πλουτίζουν.

4.      Διευθέτηση, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, του μεταναστευτικού, λαμβάνοντας υπόψη τις κοινωνικές ευαισθησίες, είτε αυτές απορρέουν από τα χιλιάδες προβλήματα των μεταναστών, είτε από αυτά των ντόπιων κοινωνιών.

5.      Σύστημα Υγείας χωρίς αποκλεισμούς, για φαρμακευτική και ιατρική περίθαλψη, που θα περιλαμβάνει, εκτός των εργαζομένων, και τους άνεργους και λοιπούς συμπολίτες μας.

6.      Παροχές σε μη έχοντες και κατέχοντες, σε νέους, ανέργους, σε οικογένειες κάτω από το όριο της φτώχειας και γενικά στο κομμάτι εκείνο του πληθυσμού που τις χρειάζεται, με τη μορφή επιδομάτων, γενναίων εκπτώσεων στους λογαριασμούς κοινωφελών παροχών, βοήθεια για την αποπληρωμή ενοικίων, επίδομα πετρελαίου θέρμανσης, δημόσιες κληρώσεις με χρηματικό κέρδος κλπ.

7.      Νομοσχέδιο για εργασιακές ρυθμίσεις, όπως: κατώτατος μισθός, σταθεροποίηση και αύξηση μισθών και συντάξεων, επαναφορά συλλογικών συμβάσεων κλπ.

8.      Διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας μετά από διάλογο με τις εμπλεκόμενες πλευρές.

9.      Σωστή κυβερνητική διαχείριση των κυριότερων θεμάτων που απορρέουν από τις μνημονιακές συμβάσεις, με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη και την προστασία των ασθενέστερων στρωμάτων του λαού.

Τέλος, η κυβέρνηση ξεκαθάρισε ότι οι οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί δεν θα εκδοθούν στο τουρκικό κράτος και, κρατώντας τις λογικές αποστάσεις από το θέμα λόγω γεωπολιτικής θέσης, δεν συναινεί στο να τους δοθεί άσυλο από την Ελλάδα.

Επιπλέον, τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και οι λοιποί βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, καθώς επίσης και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσαν, χωρίς κανένα ίχνος υπεκφυγής και ενάντια στις παράλογες και επικίνδυνες τοποθετήσεις του Τούρκου Πρωθυπουργού κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα, ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα προς συζήτηση για την εδαφική κυριαρχία στο Αιγαίο, η οποία άλλωστε έχει ήδη καθοριστεί και διασφαλιστεί από τη Συνθήκη της Λωζάννης.

Όσο για την ονομασία των Σκοπίων, είναι πασιφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, με άκρως αριστουργηματικές και διπλωματικές κινήσεις, θα κερδίσει το καλύτερο εφικτό αποτέλεσμα μην αφήνοντας, όπως έκαναν οι προγενέστερες κυβερνήσεις, «το θέμα για τον επόμενο».

Λάθη έγιναν και θα γίνουν. Όταν, όμως, ένα κυβερνών κόμμα έχει σαν μπούσουλα στις διεκδικήσεις του την ευημερία όλου του λαού και όχι την διάσωση του τραπεζιτικού συστήματος προς όφελος των λίγων, τα λάθη διορθώνονται γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκασμένος να μαθαίνει από αυτά.

Σταύρος Τσάβαλος

Μέλος του Συντονιστικού του ΣΥΡΙΖΑ ΥΠΠΟΑ

Μέλος του Συντονιστικού της Αυτόνομης Παρέμβασης του ΥΠΠΟΑ