Τις τελευταίες μέρες δημιουργήθηκε
έντονη αναταραχή αλλά και πολλές αντιδράσεις από ορισμένες, ατυχείς κατά τη
γνώμη μας, πρωτοβουλίες του υφυπουργού πολιτισμού κ. Κ. Στρατή. Πολλές σελίδες
γράφηκαν, πολύ μελάνι χύθηκε τόσο σε ανακοινώσεις πρωτοβαθμίων σωματείων όσο
και της ΠΟΕ ΥΠΠΟ.
Η συζήτηση δυστυχώς έχει ξεφύγει από
τα κρίσιμα επίδικα και γίνεται για άλλη μια φορά με την ανταλλαγή στερεότυπων
επιχειρημάτων, που δεν βοηθούν και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση λύση στα
προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον τομέα του Πολιτισμού.
Σε μια περίοδο, που η χώρα φαίνεται να ξεφεύγει από τον σφιχτό
εναγκαλισμό των μνημονίων, οτιδήποτε μας γυρίζει πίσω, δεν είναι αποδεκτό.
Πιο συγκεκριμένα: με οδύνη και οργή
διαβάσαμε σε συνέντευξη του υφυπουργού πολιτισμού, ότι προτείνει την εισαγωγή της εκ περιτροπής εργασίας στο Δημόσιο με
την καθιέρωση ενός συστήματος διευθέτησης του χρόνου εργασίας για τους
συναδέλφους που απασχολούνται στην φύλαξη, ασφάλεια, πληροφόρηση σε μουσεία και
αρχαιολογικούς χώρους με την εισαγωγή ενός μεικτού ωραρίου, που θα προβλέπει εξαήμερη εργασία κατά τους
θερινούς μήνες και τετραήμερη τον χειμώνα.
Η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι πολλαπλά επικίνδυνη: θεσμικά
ανατρέπει τον πυρήνα των διατάξεων της ισχύουσας εργατικής νομοθεσίας, μισθολογικά αφαιρεί ομολογημένα
εισόδημα από συναδέλφους εργαζομένους.
Αυτονόητα είμαστε ενάντιοι σε κάθε
σχεδιασμό που κινείται στην κατεύθυνση της θεσμικής και μισθολογικής
υποβάθμισης της εργασίας.
Η συγκεκριμένη πρόταση ακόμα κι αν αποτελεί «προσωπική ιδέα» βρίσκεται πέρα κι έξω από το αξιακό σύστημα της Αριστεράς.
Θολές αντιλήψεις για το καθεστώς
εργασίας σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρος, δήθεν «εξορθολογισμοί» του
μισθολογικού κόστους, πάντα η συγκεκριμένη αντίληψη, όταν εκφωνείται, σημαίνει
αφαίρεση εισοδήματος από τους εργαζόμενους-, χρηματοδότηση νέων προσλήψεων από
το όφελος, που θα προκύψει από την μείωση των αμοιβών των ήδη εργαζομένων
αποτελούν πυρηνικά στοιχεία, σκληρού νεοφιλελεύθερου αφηγήματος για την
εργασία. Δεν μας βρίσκει σύμφωνους.
Αισθανόμαστε την ανάγκη να θυμίσουμε
σε όψιμους και μη υμνητές του νεοφιλελευθερισμού και σε επιλήσμονες της
πραγματικής κατάστασης, ότι το δόγμα Κουρτς - Μητσοτάκη δεν είναι το μέλλον,
που ονειρευόμαστε για την εργασία στην ταλαιπωρημένη Ελλάδα.
Θα συμφωνήσουμε όμως μαζί τους σε
κάτι. Τα προβλήματα στον τομέα του Πολιτισμού είναι πολλά.
Το ίδιο και όσον αφορά την εργασία σε
Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα. Αλλά
· όσοι αταλάντευτα, χωρίς υποχωρήσεις
και συμβιβασμούς βρεθήκαμε στους αγώνες για να υπάρξει πολιτική αλλαγή,
· όσοι παλέψαμε ενάντια στις απολύσεις,
στις διαθεσιμότητες στην αξιολόγηση της υποχρεωτικότητας των ποσοστών,
· όσοι μιλάγαμε επίμονα για την
υποχρηματοδότηση του τομέα Πολιτισμού και την υποστελέχωση των υπηρεσιών,
· όσοι με συνέπεια αναδείξαμε τον ρόλο
συμφερόντων που ορέγονται διαχρονικά τα φιλέτα του ΥΠΠΟΑ,
· όσοι σταθερά τεκμηριώνουμε την άποψη
ότι ο Δημόσιος τομέας αποτελεί βασικό πυλώνα ανάπτυξης για την χώρα,
· όσοι υποστηρίζουμε τον κοινωνικό και
ανταποδοτικό χαρακτήρα που πρέπει να έχουν οι υπηρεσίες στον τομέα του
Πολιτισμού,
δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε, σε ότι
ανατρέπει ταυτοτικά στοιχεία της συνδικαλιστικής μας δράσης και παρουσίας.
Βρεθήκαμε με πολλές και πολλούς σε
κοινούς αγώνες υπερασπιζόμενοι κατακτήσεις δεκαετιών. Αυτό θα συνεχίσουμε να
κάνουμε.
