Ένα άρθρο στο αμερικανικό περιοδικό TIME (διαβάστε το στα αγγλικά εδώ) αποκαλύπτει τους στόχους και τους σχεδιασμούς για την επόμενη μέρα των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της χώρας μας.
Με τον προκλητικό (ή και προφητικό) τίτλο "Can Privatization Save the Treasures of Ancient Greece?" (Μπορεί η ιδιωτικοποίηση να σώσει τους θησαυρούς της αρχαίας Ελλάδας;) ο περίπου συνταξιούχος αμερικανός αρχαιολόγος Stephen Miller, αποκαλυπτει τους στόχους του κεφαλαίου για να βάλει χέρι στη διαχείριση των μνημείων, των αρχαιολογικών χώρων και των μουσείων της χώρας μας.
Όπως έχουμε πολλές φορές υποστηρίξει ως ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, η ιδιωτικοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς περνά μέσα από την εκχώρηση της διαχείρισης αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και μουσείων στους ιδιώτες, είτε απ ευθείας, είτε με κάποια παραλαγή τύπου ΣΔΙΤ.
Η διαχείριση των αρχαιολογικών χώρων δεν προϋποθέτει σοβαρές επενδύσεις σε κεφάλαιο, όπως π.χ. οι αναστηλώσεις. Πρόκειται για μια νεο-αποικιακού τύπου μπίζνα που εδώ και καιρό σταδιακά υλοποιείται στην Ελλάδα των Μνημονίων της εξαθλίωσης. Η προσπάθεια των Κυβερνήσεων να "δέσουν" την πολιτιστική κληρονομιά στο άρμα του τουρισμού είναι εδώ και καιρό γνωστή σε όλους και έχει εκφραστεί ποικιλοτρόπως (από το ενιαίο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, έως τις fast track διευκολύνσεις στους ιδιώτες).
Άρθρα σαν αυτά στο περιοδικό ΤΙΜΕ λειτουργούν είτε ως λαγοί, είτε απλά προοικονομούν αυτά που σχεδιάζονται για το μέλλον. Οι χλιαρές και χαλαρές διαψεύσεις και τα "άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε" που παρουσιάζονται ως απόψεις της ελληνικής πλευράς μάλλον πρέπει να μας ανησυχούν παρά να μας καθησυχάζουν.
Αυτό το μοντελάκι προτείνει ο αμερικανός αρχαιολόγος Stephen Miller, που απ' ότι φαίνεται εργάζεται χρόνια στο ναό του Δία στη Νεμέα (επ ευκαιρία κάποτε πρέπει να ξαναμιλήσουμε και για τον ρόλο των Ξένων Αρχαιολογικών Σχολών...). Σύμφωνα με το δημοσίευμα κατέθεσε πρόταση προς τη συγκυβέρνηση, με την οποία ζητούσε ιδιωτικές εταιρείες να αναλάβουν την ανάπτυξη,
προώθηση και ασφάλεια ορισμένων αρχαιολογικών χώρων με αντάλλαγμα να
λαμβάνει ένα μέρος από τα έσοδα των εισιτηρίων.
Το ΤΙΜΕ σπεύδει να σχολιάσει: «Ο Μίλερ έχει μία λύση
που πιστεύει ότι θα φέρει δουλειές και θα προστατεύσει τον μεγάλο
αρχαιολογικό πλούτο της Ελλάδας από την φθορά της οικονομικής κρίσης που
έχει κλείσει αρχαιολογικούς χώρους, διέλυσε μουσεία και προκάλεσε κύμα
λεηλασιών"...
Για όσους σκεφτούν ότι πρόκειται για μια υπερβολή, την οποία η Ελληνική Κυβέρνηση έσπευσε να απορρίψει, ας θυμηθούμε ότι τα πρώτα βήματα έχουν ήδη συντελεστεί με την εμπλοκή του εφοπλιστικού κεφαλαίου (κρουαζιέρες) στα ωράρια λειτουργίας των αρχαιολογικών χώρων και την ανάληψη από την πλευρά του ενός μέρος του οικονομικού κόστους. Βήματα έχουν ήδη συντελεστεί με το μισοδημόσιο μισοιδιωτικό Νέο Μουσείο Ακρόπολης, με τους εργαζόμενους μέσω των κάτεργων ΜΚΟ κλπ.
Απομένει σε όλους εμάς να βάλουμε φρένο στα σχέδια αυτά και να στείλουμε όλους αυτούς (ντόπιους και ξένους "επενδυτές" και "σωτήρες") στα αζήτητα και στα σκουπίδια της ιστορίας.
Η ιδιωτικοποίηση σωστά λέτε ότι δεν αφορά την πώληση του τάδε μνημείου. Αφορά στη διαχείρισή του: "επισκεψιμότητα" (εισητήρια), πωλητέα (θυμάστε τον ΟΠΕΠ;), χρήση του χώρου από χορηγούς για εκδηλώσεις (διαφήμιση). Ως επένδυση σε πάγιο εξοπλισμό, δέσμευση κεφαλαίων κλπ δεν κοστίζει τίποτα. Με διάφορα τεχνάσματα (ΜΚΟ, εθελοντές, φοιτητές - πρακτική άσκηση κλπ) ακόμη και αυτό το ασήμαντο κόστος θα μπορεί να ελαχιστοποιηθεί. Σωστά μιλάμε για αποικιοκρατική αντίληψη! Οι Ξένες Αρχαιολογικές Σχολές πρέπει να μπουν σε μηδενική βάση και να επανεξεταστούν οι παραχωρήσεις που έχουν πάρει (συστηματικές - πανεπιστημιακές ανασκαφές). Στην πραγματικότητα η παρουσία τους αποτελεί κατάλοιπο της κηδεμονίας του νεοελληνικού κράτους, ενός δήθεν φιλελληνισμού και δυστυχώς συχνά με αντιλήψεις Ιντιάνα Τζόουνς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς σκεφτούμε όμως και ποιο πρακτικά. Οταν διώχνεις βιβλιοθηκονόμους με τη διαθεσιμότητα, όταν δεν έχεις οργανωμένες βιβλιοθήκες που σπρώχνεις τους αρχαιολόγους; Μα φυσικά στις Βιβλιοθήκες των ξένων. Όταν οι εργαζόμενοι και ειδικά στη φύλαξη τσιμπάνε στις υπερωρίες των κρουαζιεράδων για ποια συνείδηση μιλάμε; Όταν ότι έχει υπάρξει μετά τον ΒΠΠ είναι η μεγάλη αρπαχτή του τουρισμού (ουζο - μουσακάς - ρουμς του λετ - μπανάκια και βόλτα στ' αρχαία, πλοία σαπάκια και ξενοδοχεία πάνω στο κύμα) τι ακριβώς περιμένουμε;
Δεν αρκεί να θιγόμαστε με τέτοια άρθρα, ούτε να θυμώνουμε γιατί τάχα μας προσβάλουν. Πρέπει να τα διαβάζουμε ψυχραιμα και να βλέπουμε που πάει το πράγμα. Γιατί το ζητημα δεν ειναι στα δημοσιεύματα πια! Συμβαίνει ήδη δίπλα μας.
Κατά τα άλλα μην περιμενετε ουσιαστικές διαψευσεις. Αυτά που λέει ο Μιλερ είναι όσα συζητούν όλοι οταν κλείνουν οι πόρτες. Απλά πως θα το σερβίρουν δεν βρίσκουν. Δοκιμάζουν και προχωράνε! Αυτό που πάντως μου προκαλεί απορία είναι ποιος είναι ο λέκτορας (;) που τον είχαν και τον ξετρύπωσαν να μας εκσυγχρονίσει...
Αν δεν κάνω λάθος έχει εργαστεί και στο ΥΠΠΟ ως συμβασιούχος 2007, 2008 και 2011. Επίσης φέρεται ως μελος μιας αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας "ΑΙΓΕΥΣ". Αλλά τι σημασία έχει; Οι απόψεις αυτές που διβάζουμε στο άρθρο αυτό είναι κυρίαρχες σε ευρύτερους χώρους. Δείτε σύμφωνα με το δημοσίευμα τα βήματα που έχουν γίνει σύμφωνα με τον Υπουργό Πολιτισμού... Επίσης ούτε λίγο ούτε πολύ λένε ότι ο Έλληνας δεν ειναι ακόμη (ευτυχώς) ετοιμος να δεχθεί τέτοιες προτάσεις. Το μοντελάκι είναι μεταβατικό και πάει βήμα βήμα. Νέο Μουσείο Ακρόπολης , ανοικτοί αρχ. χώροι εκτός ωραρίου για να εξυπηρετηθούν οι κρουαζιέρες κλπ. Επίσης μιας και μιλάμε γι' αυτά ας συζητήσουμε και για τις μακροχρόνιες περιφερόμενες εκθέσεις στο εξωτερικό, το ρόλο των "Χορηγών" κ.ά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σας στεναχωρήσω αλλά η ιδιωτικοποίηση είναι ήδη εδω, δεν είναι ένας αόρατος κίνδυνος. Απλά ο Μίλερ τα είπε πιο προχωρημένα και ανοικτα.